مشكاة المصابيح

16. كتاب الإيمان والنذور

மிஷ்காத் அல்-மஸாபீஹ்

16. ஆணைகளும் நேர்த்திக்கடன்களும்

الفصل الأول
பிரிவு 1
3406
عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا أَكْثَرُ مَا كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يحلف: «لَا ومقلب الْقُلُوب» . رَوَاهُ البُخَارِيّ
இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள் பயன்படுத்திய மாபெரும் சத்தியம், “இல்லை, இதயங்களைப் புரட்டுபவன் மீது சத்தியமாக” என்பதாகும். இதை புகாரி அவர்கள் அறிவித்தார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيح (الألباني)
3407
وَعَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ يَنْهَاكُمْ أَنْ تَحْلِفُوا بِآبَائِكُمْ مَنْ كَانَ حَالِفًا فَلْيَحْلِفْ بِاللَّهِ أَوْ ليصمت»
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “உங்கள் தந்தையர் மீது சத்தியம் செய்வதை அல்லாஹ் உங்களுக்குத் தடுக்கிறான். யாரேனும் சத்தியம் செய்தால், அவர் அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியம் செய்யட்டும்; அல்லது மௌனமாக இருக்கட்டும்.” (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

ஹதீஸ் தரம் : முத்தஃபகுன் அலைஹி (அல்பானி)
مُتَّفق عَلَيْهِ (الألباني)
3408
وَعَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَمُرَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا تَحْلِفُوا بِالطَّوَاغِي وَلَا بِآبَائِكُمْ» . رَوَاهُ مُسلم
அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு ஸமுரா (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "சிலைகளின் மீதும் உங்கள் தந்தையர் மீதும் சத்தியம் செய்யாதீர்கள்" என்று கூறியதாக அறிவித்தார்கள். இதை முஸ்லிம் அறிவிக்கின்றார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيح (الألباني)
3409
وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: مَنْ حَلَفَ فَقَالَ فِي حَلِفِهِ: بِاللَّاتِ وَالْعُزَّى فَلْيَقُلْ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ. وَمَنْ قَالَ لِصَاحِبِهِ: تَعَالَ أقامرك فليتصدق
அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், யாரேனும் “அல்-லாத் மற்றும் அல்-உஸ்ஸாவின் மீது சத்தியமாக” என்று சத்தியம் செய்தால், அவர் “அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை” என்று கூறட்டும்; மேலும், யாரேனும் தன் நண்பரிடம், “வா, உன்னுடன் நான் சூதாடுகிறேன்” என்று கூறினால், அவர் ஸதகா கொடுக்கட்டும். (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

ஹதீஸ் தரம் : முத்தஃபகுன் அலைஹி (அல்பானி)
مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ (الألباني)
3410
وَعَنْ ثَابِتِ بْنِ الضَّحَّاكِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ حَلَفَ عَلَى مِلَّةٍ غَيْرِ الْإِسْلَامِ كَاذِبًا فَهُوَ كَمَا قَالَ وَلَيْسَ عَلَى ابْنِ آدَمَ فِيمَا لَا يَمْلِكُ وَمَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ بِشَيْءٍ فِي الدُّنْيَا عُذِّبَ بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَمَنْ لَعَنَ مُؤْمِنًا فَهُوَ كَقَتْلِهِ وَمَنْ قَذَفَ مُؤْمِنًا بِكُفْرٍ فَهُوَ كَقَتْلِهِ وَمَنِ ادَّعَى دَعْوَى كَاذِبَةً لِيَتَكَثَّرَ بِهَا لَمْ يَزِدْهُ اللَّهُ إِلَّا قِلَّةً»
தாபித் இப்னு அத்-தஹ்ஹாக் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாவது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “எவரேனும் இஸ்லாம் அல்லாத வேறு ஒரு மார்க்கத்தின் மீது பொய்யாக சத்தியம் செய்தால், அவன் கூறியதைப் போலவே ஆகிவிடுகிறான்.* ஆதத்தின் மகன் தனக்குச் சொந்தமில்லாத ஒன்றைக் குறித்து நேர்ச்சை செய்யக்கூடாது, மேலும், எவரேனும் இவ்வுலகில் ஏதேனும் ஒரு பொருளால் தற்கொலை செய்துகொண்டால், மறுமை நாளில் அவன் அதைக் கொண்டே தண்டிக்கப்படுவான். எவரேனும் ஒரு இறைநம்பிக்கையாளரை சபித்தால், அது அவரைக் கொலை செய்வதற்கு சமமாகும், எவரேனும் ஒரு இறைநம்பிக்கையாளரின் மீது இறைமறுப்பு குற்றச்சாட்டை சுமத்தினால், அது அவரைக் கொலை செய்வதற்கு சமமாகும், மேலும், எவரேனும் அதன் மூலம் அதிகம் பெறுவதற்காக ஒரு பொய்யான வாதத்தை முன்வைத்தால், அல்லாஹ் அவனுக்கு அதிகம் கொடுப்பதற்குப் பதிலாக குறைவாகவே கொடுப்பான்.” (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

*இதன் பொருள் குறித்து கருத்து வேறுபாடுகள் உள்ளன. சிலர் அதன் பொருள் அவன் ஒரு பொய்யன் என்கின்றனர், மற்றவர்களோ அவன் ஒரு இறைமறுப்பாளன் என்கின்றனர்.

ஹதீஸ் தரம் : முத்தஃபகுன் அலைஹி (அல்பானி)
مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ (الألباني)
3411
وَعَنْ أَبِي مُوسَى قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَنِّي وَاللَّهِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ لَا أَحْلِفُ عَلَى يَمِينٍ فَأَرَى غَيْرَهَا خَيْرًا مِنْهَا إِلَّا كَفَّرْتُ عَنْ يَمِينِي وَأَتَيْتُ الَّذِي هُوَ خَيْرٌ»
அபூ மூஸா (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக, அல்லாஹ் நாடினால், நான் ஒரு சத்தியம் செய்து, பின்னர் அதைவிட சிறந்தது வேறு ஒன்று இருப்பதாகக் கருதினால், என் சத்தியத்திற்கு பரிகாரம் செய்யாமலும், அந்த சிறந்த காரியத்தைச் செய்யாமலும் இருக்க மாட்டேன்.” (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

ஹதீஸ் தரம் : முத்தஃபகுன் அலைஹி (அல்பானி)
مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ (الألباني)
3412
وَعَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَمُرَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «يَا عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ سَمُرَةَ لَا تَسْأَلِ الْإِمَارَةَ فَإِنَّكَ إِنْ أُوتِيتَهَا عَنْ مَسْأَلَةٍ وُكِلْتَ إِلَيْهَا وَإِنْ أُوتِيتَهَا عَنْ غَيْرِ مَسْأَلَةٍ أُعِنْتَ عَلَيْهَا وَإِذَا حَلَفْتَ عَلَى يَمِينٍ فَرَأَيْتَ غَيْرَهَا خَيْرًا مِنْهَا فَكَفِّرْ عَنْ يَمِينِكَ وَأْتِ الَّذِي هُوَ خَيْرٌ» . وَفِي رِوَايَةٍ: «فَأْتِ الَّذِي هُوَ خير وَكفر عَن يَمِينك»
அப்துர்-ரஹ்மான் இப்னு ஸமுரா (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இவ்வாறு கூறினார்கள் என அறிவித்தார்கள்: "அப்துர்-ரஹ்மான் இப்னு ஸமுரா அவர்களே, ஆட்சிப் பொறுப்பைக் கேட்காதீர்கள், ஏனெனில் நீங்கள் அதைக் கேட்டதன் விளைவாக அது உங்களுக்கு வழங்கப்பட்டால், அதை நீங்களே சமாளிக்க விடப்படுவீர்கள், ஆனால் நீங்கள் கேட்காமல் அது உங்களுக்கு வழங்கப்பட்டால், அதை மேற்கொள்வதில் உங்களுக்கு உதவி செய்யப்படும். மேலும் நீங்கள் ஒரு சத்தியம் செய்து, அதைவிட வேறு ஏதேனும் சிறந்ததாகக் கருதினால், உங்கள் சத்தியத்திற்காகப் பரிகாரம் செய்யுங்கள், மேலும் சிறப்பானதைச் செய்யுங்கள்.''* (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.) *டமாஸ்கஸ் பதிப்பில் இந்த ஹதீஸ் 'சத்தியம்' என்ற வார்த்தையுடன் முடிவடைகிறது*. மிர்காத், 3, பக்கம் 57-இல் மேலே மொழிபெயர்க்கப்பட்ட முழு வடிவத்தையும் அளித்து, மேலும் சேர்க்கிறது:

ஒரு அறிவிப்பில் இவ்வாறு உள்ளது, "சிறப்பானதைச் செய்யுங்கள், மேலும் உங்கள் சத்தியத்திற்காகப் பரிகாரம் செய்யுங்கள்.’* புகாரி, அல்-ஐமான் வன்-நுழுர், 1 மற்றும் முஸ்லிம், ஐமான், 19 ஆகிய நூல்களில் முதல் வடிவம் முழுமையாகக் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. மற்ற அறிவிப்பை நான் கண்டுபிடிக்கவில்லை.

ஹதீஸ் தரம் : முத்தஃபகுன் அலைஹி (அல்பானி)
مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ (الألباني)
3413
وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «مَنْ حَلَفَ عَلَى يَمِينٍ فَرَأَى خَيْرًا مِنْهَا فَلْيُكَفِّرْ عَنْ يَمِينِهِ وليفعل» . رَوَاهُ مُسلم
அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "யாராவது ஒரு சத்தியம் செய்து, அதனை விட வேறு ஒன்று சிறந்ததாகக் கருதினால், அவர் தனது சத்தியத்திற்கு பரிகாரம் செய்துவிட்டு, அந்தச் சிறந்ததையே செய்யட்டும்.” இதை முஸ்லிம் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيح (الألباني)
3414
وَعَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «وَاللَّهِ لَأَنْ يَلَجَّ أَحَدُكُمْ بِيَمِينِهِ فِي أَهْلِهِ آثَمُ لَهُ عِنْدَ الله نم أَنْ يُعْطِيَ كَفَّارَتَهُ الَّتِي افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ»
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! உங்களில் ஒருவர் தன் குடும்பத்தார் தொடர்பாகச் செய்த சத்தியத்திற்காக அல்லாஹ் விதித்த பரிகாரத்தைச் செய்வதை விட, அந்தச் சத்தியத்தில் பிடிவாதமாக இருப்பது அல்லாஹ்வின் பார்வையில் பெரும் பாவமாகும்." (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

ஹதீஸ் தரம் : முத்தஃபகுன் அலைஹி (அல்பானி)
مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ (الألباني)
3415
وَعَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «يَمِينُكَ عَلَى مَا يُصَدِّقُكَ عَلَيْهِ صَاحبك» . رَوَاهُ مُسلم
"உங்கள் தோழர் உங்களை எதில் நம்புகிறாரோ, அதில்தான் உங்கள் சத்தியம் இருக்க வேண்டும்" என்று அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அவர்கள் அறிவித்தார்கள். இதை முஸ்லிம் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيحٌ (الألباني)
3416
وَعَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «الْيَمِينُ عَلَى نِيَّةِ الْمُسْتَحْلِفِ» . رَوَاهُ مُسلم
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “சத்தியம் என்பது அதைச் செய்பவரின் எண்ணத்தைப் பொறுத்ததாகும்” என்று கூறியதாக அவர் அறிவித்தார். முஸ்லிம் இதை அறிவித்தார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيحٌ (الألباني)
3417
عَن عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا قَالَتْ: أُنْزِلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ: (لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ) فِي قَوْلِ الرَّجُلِ: لَا وَاللَّهِ وَبَلَى وَاللَّهِ. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ وَفِي شَرْحِ السُّنَّةِ لَفْظُ الْمَصَابِيحِ وَقَالَ: رَفَعَهُ بَعْضُهُمْ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنهُ
ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள், "உங்கள் சத்தியங்களில் வீணானவற்றிற்காக அல்லாஹ் உங்களைக் குற்றம் பிடிக்க மாட்டான்" (அல்குர்ஆன் 2:225; 5:89) என்ற வசனம், "இல்லை, அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக" மற்றும் "ஆம், அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக" போன்ற சொற்றொடர்களுக்காக இறக்கப்பட்டது என்று கூறினார்கள். இதனை புகாரி அறிவித்துள்ளார்கள்.

ஷர்ஹுஸ் ஸுன்னா நூலில் அல்-மஸாபீஹ் நூலின் வாசகம் இடம்பெற்றுள்ளது, அதில் சில அறிவிப்பாளர்கள் இதனை ஆயிஷா (ரழி) அவர்களின் வாயிலாக நபி (ஸல்) அவர்களிடம் இருந்து அறிவித்ததாகக் கூறுகிறார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيح (الألباني)
الفصل الثاني
பிரிவு 2
3418
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا تَحْلِفُوا بِآبَائِكُمْ وَلَا بِأُمَّهَاتِكُمْ وَلَا بِالْأَنْدَادِ وَلَا تَحْلِفُوا بِاللَّهِ إِلَّا وَأَنْتُمْ صَادِقُونَ» . رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَالنَّسَائِيُّ
அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்தார்கள், "உங்கள் தந்தையர் மீதோ, உங்கள் அன்னையர் மீதோ, அல்லது அல்லாஹ்வுக்கு இணைகள் (பார்க்க: அல்-குர்ஆன் 2:22 மற்றும் பல. இது சிலைகளையோ அல்லது பொய்யான கடவுள்களையோ குறிக்கிறது) மீதோ சத்தியம் செய்யாதீர்கள்; நீங்கள் உண்மையைப் பேசும்போது மட்டுமே அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியம் செய்யுங்கள்.”

இதனை அபூ தாவூத் மற்றும் நஸாயீ (ரஹ்) அவர்கள் அறிவித்துள்ளார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஆய்வு செய்யப்படவில்லை (அல்பானி)
لم تتمّ دراسته (الألباني)
3419
وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «مَنْ حَلَفَ بِغَيْرِ اللَّهِ فَقَدْ أَشْرَكَ» . رَوَاهُ التِّرْمِذِيّ
இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறத் தாம் கேட்டதாக அறிவித்தார்கள்: “யார் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு எவரையும் கொண்டு சத்தியம் செய்கிறாரோ, அவர் இணை வைத்துவிட்டார்.” இதனை திர்மிதீ அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஆய்வு செய்யப்படவில்லை (அல்பானி)
لم تتمّ دراسته (الألباني)
3420
وَعَنْ بُرَيْدَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ حَلَفَ بِالْأَمَانَةِ فَلَيْسَ منا» . رَوَاهُ أَبُو دَاوُد
புரைதா (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "விசுவாசத்தின்* மீது சத்தியம் செய்பவர் நம்மைச் சேர்ந்தவர் அல்லர்" என்று கூறினார்கள் என அறிவித்தார்கள்.

இதை அபூ தாவூத் அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளார்கள்.

* அமானத். அந்த வார்த்தை அல்லாஹ்வின் பண்புகளில் ஒன்றின் பெயர் அல்ல, மாறாக அது மனிதகுலத்திற்கு விதிக்கப்பட்ட கடமைகளில் ஒன்று மட்டுமே என்பதால் தான் இந்த ஆட்சேபனை என்று கருதப்படுகிறது.

அதன் பயன்பாடு அல்லாஹ்வின் பண்புகளில் ஒன்றுக்கு அது சமமாக்கப்படுகிறது என்று குறிப்பிடுவதால், அது ஒரு பொருத்தமற்ற வார்த்தையாகும்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيح (الألباني)
3421
وَعَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَنْ قَالَ: إِنِّي بَرِيءٌ مِنَ الْإِسْلَامِ فَإِنْ كَانَ كَاذِبًا فَهُوَ كَمَا قَالَ وَإِنْ كَانَ صَادِقًا فَلَنْ يَرْجِعَ إِلَى الْإِسْلَامِ سَالِمًا . رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَالنَّسَائِيُّ وَابْنُ مَاجَهْ
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அவர் அறிவித்தார்: எவரேனும், “நான் இஸ்லாத்திலிருந்து நீங்கிக்கொண்டேன்” என்று கூறினால், அவர் பொய்யுரைப்பவராக இருந்தால், அவர் கூறியதைப் போன்றே அது ஆகிவிடும்; ஆனால் அவர் உண்மையுரைப்பவராக இருந்தால், அவர் இஸ்லாத்திற்குப் பாதுகாப்பாகத் திரும்பமாட்டார். இதை அபூ தாவூத், நஸாயீ மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் அறிவித்தார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஆய்வு செய்யப்படவில்லை (அல்பானி)
لم تتمّ دراسته (الألباني)
3422
وَعَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا اجْتَهَدَ فِي الْيَمِينِ قَالَ: «لَا وَالَّذِي نفس أَبُو الْقَاسِم بِيَدِهِ» . رَوَاهُ أَبُو دَاوُد
அபூ ஸயீத் அல்குத்ரீ (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கடுமையாக சத்தியம் செய்யும்போது, “இல்லை, அபுல் காஸிமின் உயிர் எவன் கைவசம் உள்ளதோ அவன் மீது சத்தியமாக” என்று கூறினார்கள். இதனை அபூ தாவூத் அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஆய்வு செய்யப்படவில்லை (அல்பானி)
لم تتمّ دراسته (الألباني)
3423
وَعَن أبي هُرَيْرَة قَالَ: كَانَتْ يَمِينُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا حَلَفَ: «لَا وَأَسْتَغْفِرُ اللَّهَ» . رَوَاهُ أَبُو دَاوُد وَابْن مَاجَه
அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் சத்தியம் செய்யும்போது, "இல்லை, நான் அல்லாஹ்விடம் பாவமன்னிப்புக் கோருகிறேன்" என்பதாக அவர்களின் சத்தியம் இருந்தது.

இதனை அபூ தாவூத் மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் அறிவித்துள்ளார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : பலவீனமானது (அல்பானி)
ضَعِيف (الألباني)
3424
وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى الله ليه وَسَلَّمَ قَالَ: مَنْ حَلَفَ عَلَى يَمِينٍ فَقَالَ: إِنْ شَاءَ اللَّهُ فَلَا حِنْثَ عَلَيْهِ . رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ وَأَبُو دَاوُدَ وَالنَّسَائِيُّ وَابْنُ مَاجَهْ وَالدَّارِمِيُّ وَذَكَرَ التِّرْمِذِيُّ جَمَاعَةً وَقَفُوهُ عَلَى ابْنِ عُمَرَ
யாரேனும் சத்தியம் செய்யும்போது, 'அல்லாஹ் நாடினால்' என்று கூறினால், அவர் அதை முறித்தாலும் குற்றம் சாட்டப்பட மாட்டார் என்று அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்.

இதை திர்மிதீ, அபூதாவூத், நஸாயீ, இப்னு மாஜா மற்றும் தாரிமீ ஆகியோர் அறிவித்தார்கள். ஆனால், இந்த அறிவிப்பை இப்னு உமர் (ரழி) அவர்களுக்கு மேல் கொண்டு செல்லாத பலரையும் திர்மிதீ அவர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.

الفصل الثالث
பிரிவு 3
3425
عَوْفِ بْنِ مَالِكٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ أَرَأَيْتَ ابْنَ عَم لي آتيه فَلَا يُعْطِينِي وَلَا يَصِلُنِي ثُمَّ يَحْتَاجُ إِلَيَّ فَيَأْتِينِي فَيَسْأَلُنِي وَقَدْ حَلَفْتُ أَنْ لَا أُعْطِيَهُ وَلَا أَصِلَهُ فَأَمَرَنِي أَنْ آتِيَ الَّذِي هُوَ خَيْرٌ وَأُكَفِّرَ عَنْ يَمِينِي. رَوَاهُ النَّسَائِيُّ وَابْنُ مَاجَهْ وَفِي رِوَايَةٍ قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ يَأْتِينِي ابْنُ عَمِّي فَأَحْلِفُ أَنْ لَا أُعْطِيَهُ وَلَا أَصِلَهُ قَالَ: «كَفِّرْ عَنْ يَمِينِكَ»
அபுல் அஹ்வஸ் ‘அவ்ஃப் இப்னு மாலிக் (ரழி) அவர்கள் தன் தந்தை கூறியதாக அறிவித்தார்கள்: நான் கூறினேன், “அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்), என்னுடைய உறவினர் ஒருவரிடம் நான் சென்று எதையாவது கேட்பேன்; ஆனால் அவர் எனக்கு எதையும் தருவதுமில்லை, என் உறவையும் பேணுவதுமில்லை. பிறகு அவருக்கு என் உதவி தேவைப்படும்போது, அவர் என்னிடம் வந்து கேட்கிறார். நானோ, அவருக்கு எதையும் கொடுக்க மாட்டேன் என்றும், உறவைப் பேண மாட்டேன் என்றும் சத்தியம் செய்துவிட்டேன். அவரைப் பற்றி நான் என்ன செய்ய வேண்டும் என்று எனக்குக் கூறுங்கள்.” எது சிறந்ததோ அதைச் செய்யவும், எனது சத்தியத்திற்காகப் பரிகாரம் செய்யவும் அவர்கள் எனக்குக் கட்டளையிட்டார்கள். இப்னு மாஜாவின் அறிவிப்பில், அவர், “அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்), என் உறவினர் என்னிடம் வருகிறார், நான் அவருக்கு எதையும் கொடுக்கவோ அல்லது உறவைப் பேணவோ மாட்டேன் என்று சத்தியம் செய்துள்ளேன்” என்று கூறியதாகவும், அதற்கு அவர்கள், “உமது சத்தியத்திற்காகப் பரிகாரம் செய்வீராக” என்று பதிலளித்ததாகவும் உள்ளது. நஸாயீ மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் இதனை அறிவித்துள்ளார்கள்.

باب في النذور - الفصل الأول
நேர்த்திக்கடன்கள் - பிரிவு 1
3426
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ وَابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ قَالَا: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا تَنْذُرُوا فَإِنَّ النَّذْرَ لَا يُغْنِي مِنَ الْقَدَرِ شَيْئًا وَإِنَّمَا يُسْتَخْرَجُ بِهِ من الْبَخِيل»
அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்களும், இப்னு உமர் (ரழி) அவர்களும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறுவதாக அறிவித்தார்கள், “நீங்கள் நேர்ச்சைகள் செய்யாதீர்கள், ஏனெனில் ஒரு நேர்ச்சையானது விதிக்கு எதிராக எந்த விளைவையும் ஏற்படுத்தாது; கஞ்சனிடமிருந்துதான் அதன் மூலம் ஏதேனும் ஒன்று பெறப்படுகிறது.” (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

ஹதீஸ் தரம் : முத்தஃபகுன் அலைஹி (அல்பானி)
مُتَّفق عَلَيْهِ (الألباني)
3427
وَعَنْ عَائِشَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «مَنْ نَذَرَ أَنْ يُطِيعَ اللَّهَ فَلْيُطِعْهُ وَمَنْ نَذَرَ أَنْ يَعْصِيَهُ فَلَا يَعْصِهِ» . رَوَاهُ البُخَارِيّ
ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "யார் அல்லாஹ்வுக்குக் கட்டுப்படுவதாக நேர்ச்சை செய்கிறாரோ, அவர் அவனுக்குக் கட்டுப்படட்டும்; யார் அவனுக்கு மாறு செய்வதாக நேர்ச்சை செய்கிறாரோ, அவர் அவனுக்கு மாறு செய்ய வேண்டாம்."

புஹாரி இதனைப் பதிவுசெய்துள்ளார்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيح (الألباني)
3428
وَعَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا وَفَاءَ لِنَذْرٍ فِي مَعْصِيَةٍ وَلَا فِيمَا لَا يَمْلِكُ الْعَبْدُ» . رَوَاهُ مُسْلِمٌ وَفِي رِوَايَةٍ: «لَا نَذْرَ فِي مَعْصِيّة الله»
இம்ரான் இப்னு ஹுஸைன் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “மாறு செய்யும் ஒரு செயலுக்கான நேர்ச்சை நிறைவேற்றப்படக் கூடாது; அல்லது ஒருவர் தனக்கு உரிமையில்லாத ஒன்றில் செய்த நேர்ச்சையும் நிறைவேற்றப்படக் கூடாது” என்று கூறினார்கள்.

முஸ்லிம் இதை அறிவித்தார்கள்.

மற்றொரு அறிவிப்பில், “அல்லாஹ்வுக்கு மாறு செய்வதில் நேர்ச்சை கிடையாது” என்று உள்ளது.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيح (الألباني)
3429
وَعَن عقبَة بن عَامر عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «كَفَّارَةُ النَّذْرِ كَفَّارَةُ الْيَمِينِ» . رَوَاهُ مُسْلِمٌ
உக்பா இப்னு ஆமிர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "நேர்ச்சைக்கான பரிகாரம், சத்தியத்திற்கான பரிகாரத்தைப் போன்றதேயாகும்" எனக் கூறினார்கள். இதை முஸ்லிம் அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيح (الألباني)
3430
وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ: بَيْنَا النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَخْطُبُ إِذا هُوَ بِرَجُل قَائِم فَسَأَلَهُ عَنْهُ فَقَالُوا: أَبُو إِسْرَائِيلَ نَذَرَ أَنْ يَقُومَ وَلَا يَقْعُدَ وَلَا يَسْتَظِلَّ وَلَا يَتَكَلَّمَ وَيَصُومَ فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مُرُوهُ فَلْيَتَكَلَّمْ وَلْيَسْتَظِلَّ وَلْيَقْعُدْ وَلْيُتِمَّ صَوْمَهُ» . رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ
இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

நபி (ஸல்) அவர்கள் உபதேசம் செய்து கொண்டிருந்தபோது ஒரு மனிதர் நின்று கொண்டிருந்தார். எனவே, நபி (ஸல்) அவர்கள் அவரைப் பற்றிக் கேட்டார்கள். அவர் அபூ இஸ்ராயீல் என்றும், அவர் நின்று கொண்டே இருப்பதென்றும், உட்காராமலும், நிழலுக்குச் செல்லாமலும், பேசாமலும் இருந்து நோன்பு நோற்பதென நேர்ச்சை செய்திருந்தார் என்றும் கூறப்பட்டது. அதைக் கேட்ட நபி (ஸல்) அவர்கள், “அவரிடம் பேசுமாறும், நிழலுக்குச் செல்லுமாறும், உட்காருமாறும், தனது நோன்பை நிறைவு செய்யுமாறும் கூறுங்கள்” என்று கூறினார்கள். இதை புகாரி அவர்கள் அறிவித்துள்ளார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيحٌ (الألباني)
3431
وَعَنْ أَنَسٍ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَأَى شَيْخًا يُهَادَى بَيْنَ ابْنَيْهِ فَقَالَ: «مَا بَالُ هَذَا؟» قَالُوا: نَذَرَ أَنْ يَمْشِيَ إِلَى بَيت الله قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى عَنْ تَعْذِيبِ هَذَا نَفسه لَغَنِيّ» . وَأمره أَن يركب.
وَفِي رِوَايَةٍ لِمُسْلِمٍ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ: «ارْكَبْ أَيُّهَا الشَّيْخُ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنْكَ وَعَن نذرك»
அனஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்கள், ஒரு வயோதிகர் தனது மகன்களுக்கு இடையில் தாங்கப்பட்ட நிலையில் செல்வதைப் பார்த்தார்கள். அவரைப் பற்றி விசாரித்தபோது, அவர் நடந்து செல்வதாக நேர்ச்சை செய்திருக்கிறார் என்று கூறப்பட்டது*. அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள், "மிக உயர்ந்தோனாகிய அல்லாஹ்வுக்கு இந்த மனிதர் தன்னைத்தானே தண்டித்துக் கொள்வதில் எந்தத் தேவையுமில்லை," என்று கூறி, அவரை வாகனத்தில் ஏறிச் செல்லுமாறு கட்டளையிட்டார்கள்.

முஸ்லிமில் அபு ஹுரைரா (ரழி) அவர்களின் அறிவிப்பில், அவர்கள் (நபி (ஸல்)), “வயோதிகரே, வாகனத்தில் ஏறிச் செல்லுங்கள், ஏனெனில் அல்லாஹ்வுக்கு நீங்களும் உங்கள் நேர்ச்சையும் தேவையில்லை,” என்று கூறினார்கள்.

*மிர்காத், iii, 565, இது கஃபாவுக்கு நடந்து செல்வதாகச் செய்யப்பட்ட நேர்ச்சை என விளக்குகிறது.

(புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்).

3433
وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ: أَنَّ سَعْدَ بن عبَادَة رَضِي الله عَنْهُم اسْتَفْتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي نَذْرٍ كَانَ عَلَى أُمِّهِ فَتُوُفِّيَتْ قَبْلَ أَنْ تَقْضِيَهُ فَأَفْتَاهُ أَنْ يَقْضِيَهُ عَنْهَا
இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: ஸஃத் இப்னு உபாதா (ரழி) அவர்கள், தாம் செய்த நேர்ச்சையை நிறைவேற்றுவதற்கு முன்பே இறந்துவிட்ட தம் தாயார் குறித்து நபி (ஸல்) அவர்களிடம் தீர்ப்புக் கேட்டபோது, அவர் சார்பாக அதை நிறைவேற்றுமாறு நபி (ஸல்) அவர்கள் தீர்ப்பளித்தார்கள். (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

ஹதீஸ் தரம் : முத்தஃபகுன் அலைஹி (அல்பானி)
مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ (الألباني)
3434
وَعَنْ كَعْبِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ مِنْ تَوْبَتِي أَنْ أَنْخَلِعَ مِنْ مَالِي صَدَقَةً إِلَى اللَّهِ وَإِلَى رَسُولِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَمْسِكْ بَعْضَ مَالِكَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكَ» . قُلْتُ: فَإِنِّي أُمْسِكُ سَهْمِي الَّذِي بِخَيْبَر. وَهَذَا طرف من حَدِيث مطول
கஅப் இப்னு மாலிக் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: “அல்லாஹ்வின் தூதரே, எனது தவ்பா (பாவமன்னிப்பு) முழுமையடைவதற்காக, நான் எனது சொத்துக்களை அல்லாஹ்வுக்கும் அவனுடைய தூதருக்கும் ஸதகாவாக கொடுத்துவிட வேண்டும்.” அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “உங்கள் சொத்தில் சிலவற்றை வைத்துக் கொள்ளுங்கள், அது உங்களுக்குச் சிறந்ததாக இருக்கும்” என்று பதிலளித்தார்கள். ஆகவே, அவர் கைபரில் தமக்கு இருந்த பங்கை வைத்துக்கொள்வதாகக் கூறினார்.

(புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

இது ஒரு நீண்ட ஹதீஸின் ஒரு பகுதியாகும்.

* மிர்காத், iii, 566, அவர் சரியான காரணமின்றி தபூக் போரிலிருந்து விலகியதை இது குறிப்பிடுவதாகக் கூறுகிறது.

பகுதி 10

ஹதீஸ் தரம் : முத்தஃபகுன் அலைஹி (அல்பானி)
مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ (الألباني)
باب في النذور - الفصل الثاني
நேர்த்திக்கடன்கள் - பிரிவு 2
3435
عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا نَذْرَ فِي مَعْصِيَةٍ وَكَفَّارَتُهُ كَفَّارَةُ الْيَمِينِ» . رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَالتِّرْمِذِيُّ وَالنَّسَائِيّ
ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “அல்லாஹ்வுக்கு மாறு செய்யும் காரியத்தில் நேர்ச்சை கிடையாது, அதற்கான பரிகாரம் சத்தியத்திற்கான பரிகாரத்தைப் போன்றதேயாகும்” என்று கூறியதாக அறிவித்தார்கள். இதனை அபூ தாவூத், திர்மிதீ மற்றும் நஸாயீ ஆகியோர் அறிவித்துள்ளார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيح (الألباني)
3436
وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «مَنْ نَذَرَ نَذْرًا لم يسمه فَكَفَّارَتُهُ كَفَّارَةُ يَمِينٍ. وَمَنْ نَذَرَ نَذْرًا لَا يُطِيقُهُ فَكَفَّارَتُهُ كَفَّارَةُ يَمِينٍ. وَمَنْ نَذَرَ نَذْرًا أَطَاقَهُ فَلْيَفِ بِهِ» . رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَابْنُ مَاجَه وَوَقفه بَعضهم على ابْن عَبَّاس
இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பின்வருமாறு கூறியதாக அறிவித்தார்கள்: “ஒருவர் நேர்ச்சை செய்து, அது என்னவென்று குறிப்பிடவில்லையானால், அதற்கான பரிகாரம், சத்தியத்திற்கான பரிகாரத்தைப் போன்றதாகும்; ஒருவர் பாவமான காரியத்தைச் செய்வதாக நேர்ச்சை செய்தால், அதற்கான பரிகாரம், சத்தியத்திற்கான பரிகாரத்தைப் போன்றதாகும்; ஒருவர் தன்னால் நிறைவேற்ற முடியாத ஒன்றை நேர்ச்சை செய்தால், அதற்கான பரிகாரம், சத்தியத்திற்கான பரிகாரத்தைப் போன்றதாகும்; ஆனால், ஒருவர் தன்னால் நிறைவேற்றக்கூடிய ஒன்றை நேர்ச்சை செய்தால், அதை அவர் நிறைவேற்ற வேண்டும்.”

இதனை அபூதாவூத் மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் அறிவித்துள்ளார்கள், ஆனால் சிலர் இந்த அறிவிப்பை இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் வரை மட்டுமே தொடர்புபடுத்துகின்றனர்.

ஹதீஸ் தரம் : ஆய்வு செய்யப்படவில்லை (அல்பானி)
لم تتمّ دراسته (الألباني)
3437
وَعَن ثَابت بن الضَّحَّاك قَالَ: نَذَرَ رَجُلٌ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ يَنْحَرَ إِبِلًا بِبُوَانَةَ فَأَتَى رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَأَخْبَرَهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «هَلْ كَانَ فِيهَا وَثَنٌ مِنْ أَوْثَانِ الْجَاهِلِيَّةِ يُعْبَدُ؟» قَالُوا: لَا قَالَ: «فَهَلْ كَانَ فِيهِ عِيدٌ مِنْ أَعْيَادِهِمْ؟» قَالُوا: لَا فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أوف بِنَذْرِك فَإِنَّهُ لَا وَفَاءَ لِنَذْرٍ فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ وَلَا فِيمَا لَا يَمْلِكُ ابْنُ آدَمَ» . رَوَاهُ أَبُو دَاوُد
தாபித் இப்னு அத்-தஹ்ஹாக் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் காலத்தில் ஒருவர் புவானா என்ற இடத்தில் ஒட்டகங்களை அறுத்துப் பலியிடுவதாக நேர்ச்சை செய்துவிட்டு, வந்து அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் அதைப் பற்றிக் கூறினார்.

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், இஸ்லாத்திற்கு முந்தைய காலத்தில் வணங்கப்பட்ட சிலை ஏதேனும் அந்த இடத்தில் இருந்ததா என்று கேட்டார்கள், அதற்கு இல்லை என்று பதிலளிக்கப்பட்டது.

அங்கு இஸ்லாத்திற்கு முந்தைய காலப் பண்டிகை ஏதேனும் அனுசரிக்கப்பட்டதா என்று அவர்கள் கேட்டார்கள், அதற்கு அவ்வாறு எதுவும் அனுசரிக்கப்படவில்லை என்று பதிலளிக்கப்பட்டது.

பிறகு அவர்கள் அந்த மனிதரிடம், “உமது நேர்ச்சையை நிறைவேற்றுவீராக. ஏனெனில், அல்லாஹ்வுக்கு மாறு செய்யும் செயலில் உள்ள நேர்ச்சை நிறைவேற்றப்படக் கூடாது; அவ்வாறே, ஒரு மனிதனுக்குச் சொந்தமில்லாத விஷயத்திலும் நேர்ச்சை நிறைவேற்றப்படக் கூடாது” என்று கூறினார்கள்.

இதனை அபூ தாவூத் அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيح (الألباني)
3438
وَعَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جده رَضِي الله عَنهُ أَنَّ امْرَأَةً قَالَتْ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّي نَذَرْتُ أَنْ أَضْرِبَ عَلَى رَأْسِكَ بِالدُّفِّ قَالَ: «أَوْفِي بِنَذْرِكِ» . رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ
وَزَادَ رَزِينٌ: قَالَتْ: وَنَذَرْتُ أَنْ أَذْبَحَ بِمَكَانِ كَذَا وَكَذَا مَكَانٌ يَذْبَحُ فِيهِ أَهْلُ الْجَاهِلِيَّةِ فَقَالَ: «هَلْ كَانَ بِذَلِكِ الْمَكَانِ وَثَنٌ مِنْ أَوْثَانِ الْجَاهِلِيَّةِ يُعْبَدُ؟» قَالَتْ: لَا قَالَ: «هَلْ كَانَ فِيهِ عِيدٌ مِنْ أَعْيَادِهِمْ؟» قَالَتْ: لَا قَالَ: «أَوْفِي بِنَذْرِك»
அம்ர் இப்னு ஷுஐப் அவர்கள், தனது தந்தையின் வாயிலாக, தனது பாட்டனார் (ரழி) கூறியதாக அறிவிக்கிறார்கள்: ஒரு பெண்மணி, “அல்லாஹ்வின் தூதரே! தங்களுக்கு முன்னால் தப்பட்டை வாசிப்பதாக நான் நேர்ச்சை செய்துள்ளேன்” என்று கூறினார். அதற்கு அவர்கள் (ஸல்), “உமது நேர்ச்சையை நிறைவேற்றும்” என்று பதிலளித்தார்கள்.

அபூதாவூத் இதனை அறிவித்தார்கள்.

ரஸீன் கூடுதலாக அறிவிப்பதாவது: அப்பெண்மணி, “நான் இன்ன இடத்தில் பலியிடுவதாக நேர்ச்சை செய்துள்ளேன்” என்றும், அது அறியாமைக் காலத்தில் மக்கள் பலியிடும் இடமாக இருந்தது என்றும் கூறினார். அதற்கு அவர்கள் (ஸல்), “அறியாமைக் காலத்தில் அங்கு வணங்கப்பட்ட ஏதேனும் சிலை இருந்ததா?” என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அப்பெண்மணி இல்லை என்று பதிலளித்தார். அவர்கள் (ஸல்) மீண்டும், “அங்கு அறியாமைக் காலத்தின் விழாக்கள் ஏதேனும் அனுசரிக்கப்பட்டதா?” என்று கேட்டார்கள். அதற்கும் அப்பெண்மணி இல்லை என்று பதிலளித்தார். பிறகு அவர்கள் (ஸல்), “உமது நேர்ச்சையை நிறைவேற்றும்” என்று கூறினார்கள்.

ரஸீன்

3439
وَعَن أبي لبَابَة: أَنَّهُ قَالَ لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّ مِنْ تَوْبَتِي أَنْ أَهْجُرَ دَارَ قَوْمِي الَّتِي أَصَبْتُ فِيهَا الذَّنْبَ وَأَنْ أَنْخَلِعَ مِنْ مَالِي كُلِّهِ صَدَقَةً قَالَ: «يُجْزِئُ عَنْكَ الثُّلُثُ» . رَوَاهُ رزين
அபூ லுபாபா (ரழி) அவர்கள், நபி (ஸல்) அவர்களிடம், “எனது தவ்பா முழுமையடைவதற்காக*, நான் பாவம் செய்த எனது சமூகத்தினரின் வசிப்பிடத்தை நான் கைவிட்டு, எனது சொத்துக்கள் அனைத்தையும் ஸதகாவாகக் கொடுத்துவிட வேண்டும்” என்று கூறியதாகத் தெரிவித்தார்கள். அதற்கு அவர்கள், “நீங்கள் மூன்றில் ஒரு பங்கைக் கொடுப்பதே உங்களுக்குப் போதுமானது” என்று பதிலளித்தார்கள். இதை ரஸீன் அறிவிக்கின்றார்கள்.

* இந்த சம்பவம் இப்னு ஹிஷாம் அவர்களின் அஸ்-ஸீரத் அந்-நபவிய்யா (கெய்ரோ, 1355/1936), 3, 247 இல் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.

குறைழா கோத்திரத்தினர் நிபந்தனையின்றி சரணடைய வேண்டுமா என்று அவரிடம் ஆலோசனை கேட்டனர். அவர்கள் சரணடைய வேண்டும் என்று அவர் பதிலளித்தாலும், அப்படிச் செய்தால் அவர்கள் கொல்லப்படுவார்கள் என்பதைக் குறிக்கும் விதமாக, தனது கையைத் தனது தொண்டையில் வைத்து அவர்களுக்கு எச்சரிக்கை செய்தார்.

அல்-குர்ஆன், 8:27 இந்தச் சம்பவத்துடன் தொடர்புடையது என்று கூறப்படுகிறது.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيح (الألباني)
3440
وَعَن جَابر بن عبد الله: أَنَّ رَجُلًا قَامَ يَوْمَ الْفَتْحِ فَقَالَ: يَا رَسُول الله لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ إِنْ فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكَ مَكَّةَ أَنْ أُصَلِّيَ فِي بَيْتِ الْمَقْدِسِ رَكْعَتَيْنِ قَالَ: «صلى الله عَلَيْهِ وَسلم هَهُنَا» ثمَّ عَاد فَقَالَ: «صل هَهُنَا» ثُمَّ أَعَادَ عَلَيْهِ فَقَالَ: «شَأْنَكَ إِذًا» . رَوَاهُ أَبُو دَاوُد والدارمي
ஜாபிர் இப்னு அப்தில்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: மக்கா வெற்றி கொள்ளப்பட்ட நாளில் ஒருவர் எழுந்து, "அல்லாஹ்வின் தூதரே, தங்களின் கரங்களால் அல்லாஹ் மக்காவை வெற்றி கொள்ளச் செய்தால், நான் ஜெருசலேமில் இரண்டு ரக்அத்கள் தொழுவேன் என மகத்துவமும் கீர்த்தியும் உடைய அல்லாஹ்விடம் நேர்ச்சை செய்துள்ளேன்" என்று கூறினார்.

அதற்கு அவர்கள், "இங்கேயே தொழுங்கள்" என்று பதிலளித்தார்கள்.

அவர் மீண்டும் தனது கூற்றை அவர்களிடம் கூற, அதற்கு அவர்கள், "இங்கேயே தொழுங்கள்" என்று பதிலளித்தார்கள்.

அவர் மீண்டும் அதை அவர்களிடம் கூற, அதற்கு அவர்கள், "அப்படியானால், உமது விருப்பப்படி செய்துகொள்ளும்" என்று பதிலளித்தார்கள்.

இதனை அபூ தாவூத் மற்றும் தாரிமீ ஆகியோர் அறிவிக்கிறார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்பானி)
صَحِيح (الألباني)
3441
وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ: أَنَّ أُخْتَ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ نَذَرَتْ أَنْ تَحُجَّ مَاشِيَة وَأَنَّهَا لَا تطِيق ذَلِكَ فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنْ مَشْيِ أُخْتِكَ فَلْتَرْكَبْ وَلْتُهْدِ بَدَنَةً» . رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَالدَّارِمِيُّ وَفِي رِوَايَةٍ لِأَبِي دَاوُدَ: فَأَمَرَهَا النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ تَرْكَبَ وَتُهْدِيَ هَدْيًا وَفِي رِوَايَةٍ لَهُ: فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ اللَّهَ لَا يَصْنَعُ بِشَقَاءِ أُخْتِكَ شَيْئًا فَلْتَرْكَبْ ولتحج وتكفر يَمِينهَا»
இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: உக்பா இப்னு ஆமிர் (ரழி) அவர்களின் சகோதரி கால்நடையாக ஹஜ் செய்வதாக நேர்ச்சை செய்தார்கள், ஆனால் அவர்களால் அவ்வாறு செய்ய முடியவில்லை. அப்போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “அல்லாஹ்வுக்கு உமது சகோதரியின் நடைப்பயணம் தேவை இல்லை, எனவே, அவர் வாகனத்தில் செல்லட்டும், மேலும் ஒரு பலியிடப்படும் ஒட்டகத்தை வழங்கட்டும்” என்றார்கள்.* இதனை அபூதாவூத் மற்றும் தாரிமி அறிவித்துள்ளார்கள். *அரபி புதனா*

அபூதாவூதின் ஓர் அறிவிப்பில், நபி (ஸல்) அவர்கள், அவர் வாகனத்தில் செல்லுமாறும் பலிப்பிராணிகளை வழங்குமாறும் கட்டளையிட்டார்கள் என்று வந்துள்ளது.* அவரின் மற்றொரு அறிவிப்பில் நபி (ஸல்) அவர்கள், “உமது சகோதரி தனக்குத்தானே விதித்துக்கொள்ளும் இந்தச் சிரமத்தின் மூலம் அல்லாஹ்வுக்கு எந்த நன்மையும் கிடைப்பதில்லை, எனவே, அவர் வாகனத்தில் பயணம் செய்து ஹஜ் செய்யட்டும், மேலும் தனது சத்தியத்திற்காகப் பரிகாரம் செய்யட்டும்” என்று கூறினார்கள். அபூதாவூத். *அரபி ஹத்ய்*

ஹதீஸ் தரம் : ஆய்வு செய்யப்படவில்லை (அல்பானி)
لم تتمّ دراسته (الألباني)
3442
وَعَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّ عُقْبَةَ بن عَامر سَأَلَ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ أُخْتٍ لَهُ نَذَرَتْ أَنْ تَحُجَّ حَافِيَةً غَيْرَ مُخْتَمِرَةٍ فَقَالَ: «مُرُوهَا فَلْتَخْتَمِرْ وَلْتَرْكَبْ وَلْتَصُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ» . رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَالتِّرْمِذِيُّ وَالنَّسَائِيُّ وَابْنُ مَاجَهْ والدارمي
அப்துல்லாஹ் இப்னு மாலிக் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: உக்பா இப்னு ஆமிர் (ரழி) அவர்கள், வெறுங்காலுடனும், தலையில் முக்காடு இன்றியும் ஹஜ் செய்வதாக நேர்ச்சை செய்திருந்த தன் சகோதரியைப் பற்றி நபி (ஸல்) அவர்களிடம் ஆலோசனை கேட்டபோது, நபி (ஸல்) அவர்கள், “அவள் தன் தலையை மூடிக்கொள்ளவும், வாகனத்தில் சவாரி செய்யவும், மூன்று நாட்கள் நோன்பு நோற்கவும் அவளுக்குக் கட்டளையிடுங்கள்” என்று கூறினார்கள். அபூதாவூத், திர்மிதீ, நஸாயீ, இப்னு மாஜா மற்றும் தாரிமீ ஆகியோர் இதை அறிவித்துள்ளார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஆய்வு செய்யப்படவில்லை (அல்பானி)
لم تتمّ دراسته (الألباني)
3443
وَعَن سعيد بن الْمسيب: أَنَّ أَخَوَيْنِ مِنَ الْأَنْصَارِ كَانَ بَيْنَهُمَا مِيرَاثٌ فَسَأَلَ أَحَدُهُمَا صَاحِبَهُ الْقِسْمَةَ فَقَالَ: إِنْ عُدْتَ تَسْأَلُنِي الْقِسْمَةَ فَكُلُّ مَالِي فِي رِتَاجِ الْكَعْبَةِ فَقَالَ لَهُ عُمَرُ: إِنَّ الْكَعْبَةَ غَنِيَّةٌ عَنْ مَالِكَ كَفِّرْ عَنْ يَمِينِكَ وَكَلِّمْ أَخَاكَ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «لَا يَمِينَ عَلَيْكَ وَلَا نَذْرَ فِي مَعْصِيَةِ الرَّبِّ وَلَا فِي قَطِيعَةِ الرَّحِمِ وَلَا فِيمَا لَا يملك» . رَوَاهُ أَبُو دَاوُد
ஸயீத் இப்னுல் முஸய்யிப் அவர்கள் கூறினார்கள்: அன்சாரிகளைச் சேர்ந்த இரண்டு சகோதரர்கள் ஒரு பரம்பரைச் சொத்தைப் பங்கிட்டுக் கொண்டனர். அவர்களில் ஒருவர் தனக்குச் சேர வேண்டிய பங்கை மற்றவரிடம் கேட்டபோது, அவர், “உனக்குச் சேர வேண்டிய பங்கை மீண்டும் என்னிடம் கேட்டால், என் சொத்துக்கள் அனைத்தும் கஃபாவிற்கானது” என்று பதிலளித்தார்.1

கஃபாவிற்கு அவனது சொத்து தேவையில்லை என்று அவரிடம் கூறி, உமர் (ரழி) அவர்கள், அவனது சத்தியத்திற்காகப் பரிகாரம் செய்யுமாறும் அவனது சகோதரரிடம் பேசுமாறும் அவனுக்குக் கட்டளையிட்டார்கள், ஃபீ ரிதாஜில் கஃபா. கஃபாவின் வாசலைக் குறிப்பிடும் இந்தச் சொற்றொடர் கஃபாவையே குறிக்கும் ஒரு சொற்றொடராகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. 2. மிர்காத், iii, 570-ல், அவன் தனது கோரிக்கையை மீண்டும் கேட்பது பற்றித் தன் சகோதரனிடம் பேச வேண்டும் என்பதே இதன் பொருள் என்று கூறப்பட்டுள்ளது.

ஹதீஸ் தரம் : ஆய்வு செய்யப்படவில்லை (அல்பானி)
لم تتمّ دراسته (الألباني)
باب في النذور - الفصل الثالث
நேர்த்திக்கடன்கள் - பிரிவு 3
3444
عَن عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: النَّذْرُ نَذْرَانِ: فَمَنْ كَانَ نَذَرَ فِي طَاعَةٍ فَذَلِكَ لِلَّهِ فِيهِ الْوَفَاءُ وَمَنْ كَانَ نَذَرَ فِي مَعْصِيَةٍ فَذَلِكَ لِلشَّيْطَانِ وَلَا وَفَاء فِيهِ وَيُكَفِّرُهُ مَا يُكَفِّرُ الْيَمِينَ . رَوَاهُ النَّسَائِيُّ
இம்ரான் இப்னு ஹுஸைன் (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறக் கேட்டதாகக் கூறினார்கள்: “நேர்ச்சைகள் இரண்டு வகைப்படும், எனவே, எவரேனும் ஒரு கீழ்ப்படிதலுள்ள செயலைச் செய்வதாக நேர்ச்சை செய்தால், அது அல்லாஹ்வுக்கே உரியது, மேலும் அது நிறைவேற்றப்பட வேண்டும்; ஆனால், எவரேனும் ஒரு கீழ்ப்படியாத செயலைச் செய்வதாக நேர்ச்சை செய்தால், அது ஷைத்தானுக்குரியது, மேலும் அது நிறைவேற்றப்படக் கூடாது, மாறாக, ஒரு சத்தியத்திற்காகச் செய்யும் பரிகாரத்தைப் போன்று அதற்காகவும் அவர் பரிகாரம் செய்ய வேண்டும்.”

ஹதீஸ் தரம் : ஆய்வு செய்யப்படவில்லை (அல்பானி)
لم تتمّ دراسته (الألباني)
3445
وَعَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُنْتَشِرِ قَالَ: إِنَّ رَجُلًا نَذَرَ أَنْ يَنْحَرَ نَفْسَهُ إِنْ نَجَّاهُ اللَّهُ مِنْ عَدُوِّهِ فَسَأَلَ ابْنَ عَبَّاسٍ فَقَالَ لَهُ: سَلْ مَسْرُوقًا فَسَأَلَهُ فَقَالَ لَهُ: لَا تَنْحَرْ نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ كُنْتَ مُؤْمِنًا قَتَلْتَ نَفْسًا مُؤْمِنَةً وَإِنْ كُنْتَ كَافِرًا تَعَجَّلْتَ إِلَى النَّارِ وَاشْتَرِ كَبْشًا فَاذْبَحْهُ لِلْمَسَاكِينِ فَإِنَّ إِسْحَاقَ خَيْرٌ مِنْكَ وَفُدِيَ بِكَبْشٍ فَأَخْبَرَ ابْنَ عَبَّاسٍ فَقَالَ: هَكَذَا كُنْتُ أَرَدْتُ أَنْ أُفْتِيَكَ. رَوَاهُ رَزِينٌ
முகமது இப்னு அல்-முன்தஷிர் அவர்கள் ஒரு மனிதரைப் பற்றிக் கூறினார்கள். அல்லாஹ் தன்னைத் தன் எதிரியிடமிருந்து காப்பாற்றினால், தன்னைத்தானே பலியிடுவதாக அவர் நேர்ச்சை செய்திருந்தார். அவர் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம் ஆலோசனை கேட்டதற்கு, அவர்கள் மஸ்ரூக் அவர்களிடம் கேட்குமாறு கூறினார்கள். அவர் மஸ்ரூக் அவர்களிடம் ஆலோசனை கேட்டபோது, அவர்கள் பதிலளித்தார்கள்: “உங்களை நீங்களே பலியிடாதீர்கள்; ஏனெனில், நீங்கள் ஒரு மூஃமினாக இருந்தால், ஒரு மூஃமினான ஆன்மாவைக் கொன்றவராவீர்கள்; ஒரு காஃபிராக இருந்தால், நரகத்திற்கு விரைந்து செல்வீர்கள். மாறாக, ஒரு செம்மறியாட்டுக்கடாவை வாங்கி ஏழைகளுக்காகப் பலியிடுங்கள். ஏனெனில், இஸ்ஹாக் (அலை) அவர்கள் உங்களை விட சிறந்தவர்களாக இருந்தார்கள், மேலும் அவர்கள் ஒரு செம்மறியாட்டுக்கடாவைக் கொண்டு மீட்கப்பட்டார்கள்.”* அவர் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம் இதைத் தெரிவித்தபோது, அவர்கள், “இதைத்தான் நான் உங்களுக்கு வழங்க விரும்பிய தீர்ப்பு” என்று பதிலளித்தார்கள். இதை ரஸீன் அறிவித்தார்கள்.

*இது பழைய ஏற்பாட்டில் உள்ள கதையுடன் ஒத்துப்போகிறது, அதில் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் இஸ்ஹாக் (அலை) அவர்களைப் பலியிடத் தயாரானதாகக் கூறப்பட்டுள்ளது, ஆனால், வழக்கமான முஸ்லிம் மரபுப்படி அது இஸ்மாயீல் (அலை) அவர்கள் ஆவார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஆய்வு செய்யப்படவில்லை (அல்பானி)
لم تتمّ دراسته (الألباني)