இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“அல்லாஹ்வைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவர் வேறு யாரும் இல்லை என்றும், நான் அவனுடைய தூதர் என்றும் சாட்சியம் கூறும் ஒரு முஸ்லிமின் இரத்தத்தை சிந்துவது சட்டப்பூர்வமாக அனுமதிக்கப்படவில்லை, மூன்று சந்தர்ப்பங்களைத் தவிர: திருமணம் செய்து விபச்சாரம் செய்தவர், கொலைக்காக கிஸாஸ் (பழிவாங்குதல்) தண்டனை (உயிருக்கு உயிர்), மற்றும் இஸ்லாத்தை விட்டு வெளியேறி, முஸ்லிம் ஜமாஅத்தை (சமூகத்தை) விட்டுப் பிரிந்து சென்றவர்.”

புஹாரி, முஸ்லிம் ஆகிய இருவரும் அறிவித்துள்ளனர்.

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
“ஒரு முஸ்லிமின் இரத்தத்தைச் சிந்துவது மூன்று காரணங்களைத் தவிர ஆகுமானதல்ல: விபச்சாரம் செய்த திருமணமான ஒருவர், வேண்டுமென்றே மற்றொரு முஸ்லிமைக் கொலை செய்த ஒருவர், அதற்காக அவர் (கிஸாஸ் அல்லது பழிக்குப் பழியாக) கொல்லப்பட வேண்டும், மேலும், இஸ்லாத்தை விட்டு வெளியேறி, அல்லாஹ்வுக்கும் அவனுடைய தூதருக்கும் எதிராகப் போரிடும் ஒருவர், அந்நிலையில் அவர் கொல்லப்பட வேண்டும், அல்லது சிலுவையில் அறையப்பட வேண்டும், அல்லது நாட்டிலிருந்து வெளியேற்றப்பட வேண்டும்.”

இதை அபூ தாவூத் மற்றும் அந்-நஸாயீ பதிவு செய்துள்ளனர். அல்-ஹாகிம் இதை ஸஹீஹ் என்று தரப்படுத்தியுள்ளார்.

அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
“மறுமை நாளில் மனிதர்களுக்கிடையே முதன்முதலில் தீர்ப்பளிக்கப்படும் விஷயம், அநியாயமாக இரத்தம் சிந்துதல் ஆகும்.” இது புகாரி, முஸ்லிம் ஆகியோரால் அறிவிக்கப்பட்டது.

ஸமுரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“எவர் தனது அடிமையைக் கொல்கிறாரோ அவரை நாம் கொல்வோம், மேலும் எவர் தனது அடிமையின் மூக்கை வெட்டுகிறாரோ, நாம் அவரது மூக்கை வெட்டுவோம்.” இதனை அஹ்மத் மற்றும் நான்கு இமாம்கள் அறிவிக்கிறார்கள். அத்திர்மிதி அவர்கள் இதனை ஹஸன் என்று தரப்படுத்தியுள்ளார்கள். அபூதாவூத் மற்றும் அந்நஸாயீ ஆகியோர் பின்வருவனவற்றைச் சேர்த்துள்ளார்கள், “மேலும் எவர் தனது அடிமையை காயடிக்கிறாரோ, நாம் அவரைக் காயடிப்போம்.” அல்-ஹாகிம் அவர்கள் இந்தக் கூடுதல் அறிவிப்பை ஸஹீஹ் என தரப்படுத்தியுள்ளார்கள்.

உமர் பின் அல்-கத்தாப் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், ‘அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “ஒரு தந்தை தனது பிள்ளைகளுக்காகக் கொல்லப்பட மாட்டார்” என்று கூற நான் கேட்டேன்.’

இதனை அஹ்மத், அத்-திர்மிதி மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் அறிவித்துள்ளார்கள்.

இப்னுல் ஜாரூத் மற்றும் அல்-பைஹகீ ஆகியோர் இதனை ஸஹீஹ் எனத் தரப்படுத்தியுள்ளார்கள்.

அபூ ஜுஹைஃபா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், ‘நான் 'அலி (ரழி) அவர்களிடம் கேட்டேன்: ‘குர்ஆனில் உள்ளதைத் தவிர வேறு ஏதேனும் வஹீ (இறைச்செய்தி) உங்களிடம் உள்ளதா?’ 'அலி (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், ‘இல்லை. விதையைப் பிளந்து முளைக்கச் செய்தவனும், ஆன்மாவைப் படைத்தவனுமாகிய அவன் மீது சத்தியமாக, எங்களிடம் குர்ஆனைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை; அல்லாஹ் ஒரு மனிதனுக்கு வழங்கும் குர்ஆனைப் புரிந்து கொள்ளும் ஆற்றலையும், இந்த ஏட்டில் எழுதப்பட்டிருப்பதையும் தவிர.’ நான், ‘இந்த ஏட்டில் என்ன இருக்கிறது?’ என்று கேட்டேன். 'அலி (ரழி) அவர்கள், ‘திய்யத் (நஷ்டஈடு) பற்றிய விதிமுறைகள், கைதிகளுக்கான மீட்டுத்தொகை, மேலும் ஒரு நிராகரிப்பாளரைக் கொன்றதற்காக எந்த முஸ்லிமும் கிஸாஸ் (பழிக்குப் பழி) முறையில் கொல்லப்படக் கூடாது என்ற சட்டம்’ என்று கூறினார்கள்.’ இதை அல்-புகாரி அவர்கள் அறிவித்துள்ளார்கள்.

முந்தைய ஹதீஸை அஹ்மத், அந்-நஸாயீ மற்றும் அபூ தாவூத் ஆகியோரும் அலீ (ரழி) அவர்களின் வாயிலாக மற்றொரு அறிவிப்பாளர் தொடரின் மூலம் அறிவித்துள்ளார்கள். அதில் அவர்கள் கூறினார்கள், ‘ஒரு முஸ்லிமின் இரத்தம் (அவரது உயிர்) மற்றொரு முஸ்லிமின் இரத்தத்திற்கு சமமானதாகும் (அதாவது, பழிக்குப் பழி வாங்குவதிலும் இரத்தப் பணத்திலும் சமம்), அல்லாஹ்வின் பாதுகாப்பு ஒன்றே; அது விசுவாசிகளில் மிகவும் தாழ்ந்தவர் மூலமாக வழங்கப்பட்டாலும் அனைவருக்கும் பொருந்தும். விசுவாசிகள் அனைவரும் தங்களின் எதிரிகளுக்கு எதிராக ஒரே கையைப் போன்றவர்கள். பழிக்குப் பழி வாங்கும் விதமாக எந்தவொரு விசுவாசியும் ஒரு நிராகரிப்பாளருக்காகக் கொல்லப்பட மாட்டார், முஸ்லிம்களுடன் உடன்படிக்கை செய்துள்ள ஒருவரும் அவரது உடன்படிக்கை நடைமுறையில் இருக்கும்போது கொல்லப்படக் கூடாது.’ அல்-ஹாகிம் அவர்கள் இதனை ஸஹீஹ் எனத் தரப்படுத்தியுள்ளார்கள்.

அனஸ் பின் மாலிக் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: இரண்டு கற்களுக்கு இடையில் தலை நசுக்கப்பட்ட நிலையில் ஒரு சிறுமி கண்டெடுக்கப்பட்டாள். அவர்கள் அவளிடம், ‘உனக்கு இதைச் செய்தது யார்? இன்னாரா, அல்லது இன்னாரா?’ என்று கேட்டார்கள். அவர்கள் ஒரு யூதரின் பெயரைக் குறிப்பிடும் வரை அவளிடம் சில பெயர்களைக் குறிப்பிட்டார்கள், அப்போது அவள் தலையசைத்தாள். அந்த யூதர் பிடிக்கப்பட்டு, குற்றத்தை ஒப்புக்கொண்டான். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவனது தலையை இரண்டு கற்களுக்கு இடையில் வைத்து நசுக்குமாறு கட்டளையிட்டார்கள்.’

புகாரி, முஸ்லிம் ஆகிய இருவரும் அறிவித்துள்ளனர். இந்த வாசகம் முஸ்லிமுடையதாகும்.

இம்ரான் பின் அல்-ஹுஸைன் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: சில ஏழை மக்களுக்குச் சொந்தமான ஓர் அடிமை, சில பணக்காரர்களுக்குச் சொந்தமான மற்றொரு அடிமையின் காதை வெட்டிவிட்டான். அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்தார்கள், ஆனால் அவர்களுக்காக அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எந்த நஷ்டஈட்டையும் நியமிக்கவில்லை.’

இதை அஹ்மத் மற்றும் மூன்று இமாம்களும் ஸஹீஹான அறிவிப்பாளர் தொடருடன் அறிவித்துள்ளனர்.

அம்ரு பின் ஷுஐப் அவர்கள், தம் தந்தை வழியாக, தம் பாட்டனார் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவித்தார்கள்: ஒரு மனிதர் மற்றொரு மனிதரை அவருடைய முழங்காலில் ஒரு கொம்பினால் குத்தினார். எனவே, அவர் அல்லாஹ்வின் தூதரிடம் (ஸல்) வந்து, ‘எனக்காகப் பழிவாங்குங்கள்’ என்றார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவரிடம், "உமது காயம் குணமாகும் வரை காத்திருங்கள்" என்று கூறினார்கள். அந்த மனிதர் மீண்டும் வந்து, ‘அல்லாஹ்வின் தூதரே! எனக்காகப் பழிவாங்குங்கள்’ என்றார். எனவே, அவரைத் தாக்கியவரை அதே போன்று குத்திப் பழிவாங்க அவருக்கு அனுமதி அளித்தார்கள். பின்னர் அவர் மீண்டும் அல்லாஹ்வின் தூதரிடம் (ஸல்) வந்து, ‘அல்லாஹ்வின் தூதரே! நான் முடமாகிவிட்டேன்’ என்றார். அதற்கு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள், "நான் உமக்குத் தடை விதித்தேன் (உமது காயம் குணமாகும் வரை பழிவாங்க வேண்டாம் என்று), ஆனால் நீர் எனக்குக் கீழ்ப்படியவில்லை. அல்லாஹ் தன் கருணையிலிருந்து உம்மைத் தூரமாக்குவானாக (உமது கீழ்ப்படியாமைக்காக), மேலும் உமது முடத்திற்கு எந்த நஷ்டஈடும் பெற உமக்கு உரிமை இல்லை (ஏனெனில், முடத்தைக் கண்டுபிடிப்பதற்கு முன்பே அவர் பழிவாங்கிவிட்டார்; இல்லையெனில், அவர் பாதி தியாவைப் பெற்றிருப்பார்)." பின்னர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பின்வருவனவற்றைத் தடை செய்தார்கள்: ‘பாதிக்கப்பட்டவர் முழுமையாகக் குணமடைவதற்கு முன்பு, ஒரு காயத்திற்காகப் பழிவாங்கப்படக்கூடாது.’ அஹ்மத் மற்றும் அத்-தாரகுத்னீ ஆகியோரால் அறிவிக்கப்பட்டது.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: “ஹுதைல் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த இரண்டு பெண்கள் ஒருவருக்கொருவர் சண்டையிட்டுக் கொண்டார்கள், அவர்களில் ஒருவர் மற்றொருவர் மீது கல்லை எறிந்தார். இதன் மூலம் அவர் அப்பெண்ணையும் அவரது வயிற்றில் இருந்ததையும் அவர் கர்ப்பமாக இருந்ததால் கொன்றுவிட்டார். அவர்களின் தகராறு நபி (ஸல்) அவர்களிடம் சமர்ப்பிக்கப்பட்டது, பிறக்காத குழந்தையின் திய்யா (குருதிப்பணம்) என்பது மிகச்சிறந்த தரத்தில் ஒரு ஆண் அல்லது பெண் அடிமையாகும் என்று அவர்கள் தீர்ப்பளித்தார்கள். மேலும், அப்பெண்ணின் திய்யாவை (கொன்றவரின்) தந்தை வழி உறவினர்கள் செலுத்த வேண்டும் என்றும் அவர்கள் தீர்ப்பளித்தார்கள். மேலும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், அவரின் (பின்னர் இறந்த கொலையாளியான பெண்ணின்) வாரிசுரிமை அவரின் மகன்களுக்கும் கணவருக்கும் உரியது (திய்யாவைச் செலுத்த வேண்டிய அவரின் உறவினர்களுக்கு அல்ல) என்றும் தீர்ப்பளித்தார்கள். அப்போது ஹமல் பின் அந்-நாபிகா அல்-ஹுதைலி அவர்கள், ‘அல்லாஹ்வின் தூதரே! குடிக்கவோ, உண்ணவோ, பேசவோ, அழவோ செய்யாத ஒன்றுக்காக (அதாவது, இறந்த கரு) நான் ஏன் திய்யா செலுத்த வேண்டும்? அத்தகைய ஒரு படைப்புக்கு குருதிப்பணம் கிடையாது’ என்று கூறினார்கள். அப்போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், இறந்த கருவைப் பற்றி அவர் பயன்படுத்திய எதுகை மோனையான பேச்சின் காரணமாக, “இந்த மனிதர் சோதிடர்களின் சகோதரர்களில் ஒருவர்” என்று கூறினார்கள்.

அபூ தாவூத் மற்றும் அன்-நஸாயீ ஆகியோர் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் வழியாக அறிவித்தார்கள்: உமர் (ரழி) அவர்கள் இறந்த சிசுவின் தியத் (நஷ்டஈடு) சம்பந்தமாக நபி (ஸல்) அவர்களின் தீர்ப்பு குறித்துக் கேட்டார்கள். அப்போது ஹமல் பின் அன்-நாபிகா அல்-ஹுதைலீ (ரழி) அவர்கள் எழுந்து நின்று, “நான் அந்த இரண்டு பெண்களுக்கும் இடையில் இருந்தேன். அவர்களில் ஒருத்தி மற்றவளை ஒரு கல்லால் அடித்தாள், அவளையும் அவளது வயிற்றில் இருந்ததையும் கொன்றுவிட்டாள். எனவே அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தீர்ப்பளித்தார்கள்....” (மேற்கூறியவாறு) என்று கூறினார்கள். இப்னு ஹிப்பான் மற்றும் அல்-ஹாகிம் ஆகியோர் இதனை ஸஹீஹ் எனத் தரப்படுத்தியுள்ளார்கள்.

அனஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அர்-ருபையிஃ பின்த் அன்-நள்ர் (ரழி) (அவரது அத்தை) அவர்கள் ஒரு சிறுமியின் முன் பற்களை உடைத்துவிட்டார்கள். அர்-ருபையிஃ (ரழி) அவர்களின் குடும்பத்தினர் அந்தச் சிறுமியின் குடும்பத்தினரிடம் அவளை மன்னிக்கும்படி கேட்டனர், ஆனால் அவர்கள் மறுத்துவிட்டனர். பின்னர் அவர்கள் (இழப்பீடாக) அர்ஷ் வழங்குவதாகக் கூறினர், ஆனால் அதையும் அவர்கள் மறுத்துவிட்டனர். அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து கிஸாஸ் (பழிக்குப்பழி) கோரினர், மேலும் அர்-ருபையிஃ (ரழி) அவர்களிடமிருந்து தங்களின் கிஸாஸைப் பெற்றுக்கொள்ளுமாறு அவர் (ஸல்) அவர்கள் உத்தரவிட்டார்கள். அப்போது அனஸ் பின் அன்-நள்ர் (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து கூறினார்கள், ‘அல்லாஹ்வின் தூதரே! அர்-ருபையிஃ (ரழி) அவர்களின் முன் பல் உடைக்கப்படுமா? இல்லை, உங்களை சத்தியத்துடன் அனுப்பியவன் மீது ஆணையாக, அவளுடைய முன் பல் உடைக்கப்படாது.’ அப்போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள், “அனஸ்! அல்லாஹ்வின் சட்டம் சமமான பழிக்குப்பழியாகும்.” ஆனால் அந்தச் சிறுமியின் குடும்பத்தினர் அர்-ருபையிஃ (ரழி) அவர்களை மன்னிக்க ஒப்புக்கொண்டனர். அப்போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “அல்லாஹ்வின் அடியார்களில் சிலர் உள்ளனர், அவர்கள் (ஏதேனும் ஒரு விஷயத்திற்காக) அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியம் செய்தால், அல்லாஹ் அவர்களது சத்தியத்தை நிறைவேற்றுவான்.” இது ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட ஹதீஸ் ஆகும், இதன் வாசகம் அல்-புகாரியிலிருந்து இடம்பெற்றுள்ளது.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
“யாராவது ஒருவர் கொல்லப்பட்டு, அவரைக் கொன்றவர் யாரென்று அறியப்படாவிட்டால், அல்லது ஒரு கல், ஒரு சாட்டை அல்லது ஒரு தடியால் கொல்லப்பட்டால் (அதாவது, வேண்டுமென்றே காயப்படுத்தி, ஆனால் தவறுதலாகக் கொல்லப்பட்டால்), அவருக்கான திய்யத், தவறுதலாகக் கொல்லப்பட்டதற்கான திய்யத்தாக இருக்கும். வேண்டுமென்றே கொலை செய்தவருக்கு, பழிக்குப்பழி வாங்குதல் கடமையாகும் (அவரைக் கொன்றவரிடமிருந்து). (கொலையாளியிடமிருந்து) கிஸாஸ் எடுப்பதைத் தடுக்க முயற்சிப்பவர் எவரோ, அவரை அல்லாஹ் சபிப்பானாக.”

இதை அபூ தாவூத், அந்-நஸாயீ மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் பலமான அறிவிப்பாளர் தொடருடன் அறிவித்துள்ளார்கள்.

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
“ஒரு மனிதர், மூன்றாவது மனிதர் கொலை செய்வதற்காக மற்றொரு மனிதரைப் பிடித்துக் கொண்டால், கொலை செய்தவர் (கிஸாஸாக) கொல்லப்பட வேண்டும், மேலும் கொல்லப்பட்டவரைப் பிடித்துக் கொடுத்தவர் சிறையிலடைக்கப்பட வேண்டும்.” இதனை அத்-தாரகுத்னி அறிவித்துள்ளார்கள். இப்னுல் கத்தான் அவர்கள் இதனை ஸஹீஹ் என்றும், இதன் அறிவிப்பாளர்கள் நம்பகமானவர்கள் என்றும் தரப்படுத்தியுள்ளார்கள்.

அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு அல்-பைலமானி அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், முஸ்லிம்களுடன் உடன்படிக்கை செய்திருந்த ஒரு முஆஹிதைக் கொலை செய்த முஸ்லிம் ஒருவரைக் கொலை செய்தார்கள். மேலும், "பாதுகாப்பு உடன்படிக்கைகளைப் பேணுபவர்களில் நானே மிகவும் தகுதியானவன்" என்றும் கூறினார்கள்.

இதை அப்துர் ரஸ்ஸாக் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்.

இப்னு உமர் (ரழி) அறிவித்தார்கள், ‘ஒரு சிறுவன் வஞ்சகமாகக் கொலை செய்யப்பட்டான். அதன்பேரில் உமர் (ரழி) கூறினார்கள், ‘யேமனில் உள்ள ஸன்ஆவின் மக்கள் அனைவரும் அவனைக் கொல்வதில் பங்கு கொண்டிருந்தாலும், நான் அவர்கள் அனைவரையும் கொன்றிருப்பேன்.’ இதை அல்-புகாரி அறிவித்தார்கள்.

அபில் ஷுரைஹ் அல்-குஸாஈ (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“எனது இந்த உரைக்குப் பிறகு உங்களில் ஒருவரின் உறவினர் கொல்லப்பட்டால், அவருடைய குடும்பத்தினருக்கு இரண்டு வாய்ப்புகளில் ஒன்று உண்டு: ‘ஒன்று அவர்கள் அவனது திய்யத்தை (நஷ்டஈட்டை)ப் பெற்றுக்கொள்வது அல்லது கொலையாளியைக் கொல்வது’.” இதை அபூ தாவூத் மற்றும் அந்-நஸாஈ ஆகியோர் அறிவித்துள்ளனர்.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் வழியாக இதே போன்ற ஒரு அறிவிப்பை அல்-புகாரி மற்றும் முஸ்லிம் அவர்கள் அறிவித்துள்ளார்கள்.

அபூபக்ர் பின் முஹம்மத் பின் அம்ரோ பின் ஹஸ்ம் அவர்கள் தனது தந்தை வழியாக, தனது பாட்டனார் (ரழி) அவர்களிடம் இருந்து அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் யமன் நாட்டு மக்களுக்கு ஒரு கடிதம் எழுதினார்கள். அதில் இருந்த ஹதீஸில் பின்வருமாறு குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது: ‘ஒரு முஃமினை (இறைநம்பிக்கையாளரை) எவ்வித காரணமும் இன்றி அல்லது அவர் செய்த ஒரு குற்றத்திற்காக அல்லாமல் வேண்டுமென்றே கொலை செய்தால், (பழிக்குப் பழியாக) அவர் கொல்லப்பட வேண்டும், கொல்லப்பட்டவரின் குடும்பத்தினர் திய்யா (நஷ்டஈடு) பெற்றுக்கொள்ள சம்மதித்தால் தவிர. ஒரு உயிருக்கான திய்யா நூறு ஒட்டகங்கள் ஆகும். முழுமையான நஷ்டஈடு (அதாவது 100 ஒட்டகங்கள் கொண்ட முழு திய்யா) பின்வருவனவற்றில் ஒவ்வொன்றையும் முழுவதுமாக துண்டிப்பதற்காக செலுத்தப்பட வேண்டும்: மூக்கு, கண்கள், நாக்கு, உதடுகள், ஆணுறுப்பு, விதைகள் மற்றும் முதுகுத்தண்டு. ஒரு காலைத் துண்டித்ததற்காக; பாதி திய்யா (அதாவது 50 ஒட்டகங்கள்) செலுத்தப்பட வேண்டும். தலையில் ஏற்படும் காயத்திற்கு திய்யாவில் மூன்றில் ஒரு பங்கு செலுத்தப்பட வேண்டும், உடலைத் துளைத்துச் செல்லும் கத்திக்குத்துக்கு, திய்யாவில் மூன்றில் ஒரு பங்கு, ஒரு எலும்பை முறிக்கும் அல்லது இடம் பெயரச் செய்யும் அடிக்கு, 15 ஒட்டகங்கள். ஒவ்வொரு கைவிரல் அல்லது கால்விரலுக்கும், 10 ஒட்டகங்கள் செலுத்தப்பட வேண்டும். ஒவ்வொரு பல்லுக்கும் ஐந்து ஒட்டகங்கள் செலுத்தப்பட வேண்டும். எலும்பைக் வெளிக்காட்டும் காயத்திற்கு ஐந்து ஒட்டகங்கள் செலுத்தப்பட வேண்டும். ஒரு பெண்ணைக் கொன்றதற்காக ஒரு ஆண் கிஸாஸ் அடிப்படையில் கொல்லப்படுவான். தங்கம் வைத்திருப்பவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் 100 ஒட்டகங்களுக்குச் சமமான தொகையை செலுத்த வேண்டும், அது ஆயிரம் தீனார்களாக நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது.’ இதனை அபூதாவூத் அவர்கள் தனது “அல்-மராஸீல்” என்ற நூலிலும், அன்-நஸாயீ, இப்னு குஸைமா, இப்னுல் ஜாரூத், இப்னு ஹிப்பான் மற்றும் அஹ்மத் ஆகியோர் அறிவித்துள்ளார்கள், ஆனால் இதன் நம்பகத்தன்மை குறித்து அவர்கள் மத்தியில் கருத்து வேறுபாடு இருந்தது.

இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) கூறினார்கள்:

“தவறுதலான கொலைக்கான தியா ஐந்து வகையான ஒட்டகங்கள் நஷ்டஈடாக செலுத்தப்படும்: 20 ‘ஹிக்கா’ (நான்காம் ஆண்டில் உள்ள) பெண் ஒட்டகங்கள், 20 ‘ஜத்ஆ’ (ஐந்தாம் ஆண்டில் உள்ள) பெண் ஒட்டகங்கள், 20 ‘பின்த் மக்காத்’ (இரண்டாம் ஆண்டில் உள்ள) பெண் ஒட்டகங்கள், 20 ‘பின்த் லபூன்’ (மூன்றாம் ஆண்டில் உள்ள) பெண் ஒட்டகங்கள் மற்றும் 20 ‘இப்னு லபூன்’ (மூன்றாம் ஆண்டில் உள்ள) ஆண் ஒட்டகங்கள்.”

இதை அத்-தாரகுத்னி அவர்கள் வலுவான அறிவிப்பாளர் தொடருடன் அறிவித்துள்ளார்கள். நான்கு இமாம்கள் இதை “இப்னு லபூன்” என்பதற்குப் பதிலாக “இருபது ‘இப்னு மக்காத்’ (தமது இரண்டாம் ஆண்டில் நுழைந்த இருபது ஆண் ஒட்டகங்கள்),” என்ற வடிவத்தில் அறிவித்துள்ளார்கள்.

அபூதாவூத் மற்றும் அத்-திர்மிதீ ஆகியோர் அம்ரு இப்னு ஷுஐப் (ரழி) அவர்கள், அவருடைய தந்தை வழியாக, அவருடைய பாட்டனார் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவித்ததாகப் பதிவுசெய்துள்ளனர்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“(வேண்டுமென்றே செய்யப்படும் கொலைக்கான) திய்யத் மூன்று வகையான ஒட்டகங்களாகச் செலுத்தப்பட வேண்டும்: 30 ‘ஹிக்கா’ (நான்காம் ஆண்டில் உள்ள) பெண் ஒட்டகங்கள், 30 ‘ஜத்ஆ’ (ஐந்தாம் ஆண்டில் உள்ள) பெண் ஒட்டகங்கள், மற்றும் 40 கருவுற்ற பெண் ஒட்டகங்கள்.”

இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
“சர்வவல்லமையுள்ள அல்லாஹ்விடம் மிகவும் வெறுப்புக்குரியவர்கள் மூவர்: ஹரம் (புனிதஸ்தலம்) எனும் புனிதப் பகுதியில் கொலை செய்பவர், தன்னைக் கொன்றவரல்லாத வேறொருவரைக் கொலை செய்பவர் அல்லது ஜாஹிலிய்யா (இஸ்லாத்திற்கு முந்தைய) காலங்களைப் போல பழிவாங்கலுக்காக கொலை செய்பவர்.”

இதை இப்னு ஹிப்பான் அறிவிக்கிறார்கள்.

மேலும் இதன் அடிப்படை கருத்து இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களின் அறிவிப்பிலிருந்து அல்-புகாரியில் உள்ளது.

அப்துல்லாஹ் இப்னு அம்ரு இப்னுல் ஆஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“சாட்டையாலோ அல்லது தடியாலோ அடிப்பதன் மூலம் நிகழும் தவறுதலான மற்றும் தவறுதலாக நடப்பது போன்ற திட்டமிட்ட கொலைக்கான தியத் நூறு ஒட்டகங்களாகும், அவற்றில் நாற்பது கர்ப்பிணிப் பெண் ஒட்டகங்களாகும்.”

இதை அபூதாவூத், அந்நஸாயீ மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் அறிவித்துள்ளனர். இப்னு ஹிப்பான் இதை ஸஹீஹ் எனத் தரப்படுத்தியுள்ளார்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
‘இதுவும் அதுவும் சமமானவை - அதாவது சுண்டுவிரலும் பெருவிரலும்.’ இதனை அல்-புகாரி அறிவித்தார்கள். அபூ தாவூத் மற்றும் அத்-திர்மிதி அவர்கள் அறிவித்தார்கள், “கைவிரல்களுக்கும் கால்விரல்களுக்குமான திய்யத் சமமானதாகும், மேலும் பற்களுக்கானதும் சமமானதாகும்; முன் பல்லும் கடைவாய்ப் பல்லும் சமமானதாகும்.” இப்னு ஹிப்பான் அவர்கள் அறிவித்தார்கள், “கைவிரல்களுக்கும் கால்விரல்களுக்குமான திய்யத் சமமானதாகும்; ஒவ்வொன்றுக்கும் 10 ஒட்டகங்கள்.”

அம்ரோ பின் ஷுஐப் அவர்கள், தமது தந்தை வழியாக, தமது பாட்டனார் (ரழி) அவர்களைத் தொட்டும் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“யாரேனும் மருத்துவராக அறியப்படாத நிலையில் மருத்துவம் செய்து, ஒரு மனிதரைக் கொன்றுவிட்டால் அல்லது அவருக்குத் தீங்கு விளைவித்தால், அவர் பொறுப்பாக்கப்படுவார்.”

இதை அத்-தாரகுத்னீ அறிவித்துள்ளார். அல்-ஹாகிம் அவர்கள் இதை ஸஹீஹ் என தரப்படுத்தியுள்ளார்கள். அபூதாவூத், அன்-நஸாஈ மற்றும் பலரும் இதை அறிவித்துள்ளார்கள், ஆனால் அதன் முர்ஸல் வடிவம் தொடர் அறிவிப்பை விட வலிமையானது.

அம்ரு பின் ஷுஐப் அவர்கள் தனது தந்தையிடமிருந்தும், அவர் தனது பாட்டனார் (ரழி) அவர்களிடமிருந்தும் அறிவித்ததாவது: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
“எலும்பை வெளிக்காட்டும் காயத்திற்கு ஐந்து ஒட்டகங்கள் (நஷ்டஈடாக) வழங்கப்படும்.” இதனை அஹ்மத் அவர்களும் நான்கு இமாம்களும் அறிவித்துள்ளார்கள். அஹ்மத் அவர்கள் பின்வரும் கூற்றையும் சேர்த்துள்ளார்கள்: “மேலும், கைவிரல்களும் கால்விரல்களும் திய்யத்தில் சமமானவை; பத்து ஒட்டகங்கள்.” இப்னு குஸைமா அவர்களும் இப்னுல் ஜாரூத் அவர்களும் இதனை ஸஹீஹ் எனத் தரப்படுத்தியுள்ளனர்.

அம்ரு பின் ஷுஐப் அவர்கள், தமது தந்தை வழியாக, தமது பாட்டனார் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவிப்பதாவது: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
“திம்மீயின் தியா, ஒரு முஸ்லிமின் தியாவில் பாதியாகும்.” இதை அஹ்மத் மற்றும் நான்கு இமாம்கள் பதிவு செய்துள்ளனர். அபூ தாவூத் அவர்களின் அறிவிப்பில், “முஆஹித் (பாதுகாப்பு உடன்படிக்கை செய்த முஸ்லிம் அல்லாதவர்) ஒருவரின் தியா, ஒரு சுதந்திரமான முஸ்லிமின் தியாவில் பாதியாகும்” என்று உள்ளது. அன்-நஸாயீ அவர்களின் அறிவிப்பில், “ஒரு பெண்ணின் தியா, தியாவின் மதிப்பில் மூன்றில் ஒரு பங்கு வரை ஒரு ஆணின் தியாவிற்குச் சமமாகும் (செலுத்த வேண்டிய மதிப்பு மூன்றில் ஒரு பங்கைத் தாண்டினால், அவளுடைய தியா ஆணின் தியாவில் பாதியாகும்)” என்று உள்ளது. இப்னு குஸைமா அவர்கள் இதை ஸஹீஹ் என்று தரப்படுத்தியுள்ளார்கள்.

அம்ரு பின் ஷுஐப் அவர்கள் தனது தந்தை வாயிலாக, அவர் தனது பாட்டனார் (ரழி) வாயிலாக அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“கொலைக்கு ஒப்பான கொலைக்கான திய்யத், வேண்டுமென்றே செய்யப்படும் கொலையைப் போன்று (மூன்று வகையான ஒட்டகங்களில் அது கொடுக்கப்படுவதில்) கடுமையானதாகும், மேலும் குற்றவாளி கொல்லப்பட மாட்டார். வெறுப்பின் காரணமாகவோ அல்லது சண்டையில் ஆயுதங்களை ஏந்துவதாலோ அல்லாமல், ஷைத்தான் மக்களுக்கு இடையில் விரோதத்தைத் தூண்டி, அவர்களை இரத்தம் சிந்த வைக்கும் போது இது நிகழ்கிறது.”

இதனை அதாரகுத்னி அவர்கள் அறிவித்து, பலவீனமான ஹதீஸ் என தரப்படுத்தியுள்ளார்கள்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், 'நபி (ஸல்) அவர்களின் காலத்தில் ஒரு மனிதர் மற்றொரு மனிதரைக் கொன்றுவிட்டார், எனவே நபி (ஸல்) அவர்கள் அவரின் திய்யத் 12 ஆயிரம் (திர்ஹம்கள்) என்று தீர்ப்பளித்தார்கள்.'

நான்கு இமாம்களால் அறிவிக்கப்பட்டது.

அபூ ரிம்தாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், ‘நான் எனது மகனுடன் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்தேன். அப்போது அவர்கள் என்னிடம், “இவர் யார்?” என்று கேட்டார்கள். நான், ‘இவர் எனது மகன், இதற்கு நானே சாட்சி’ என்று பதிலளித்தேன்.’ அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“அவர் உங்களின் சுமைகளைச் (பாவங்களைச்) சுமக்க மாட்டார்; நீங்களும் அவரின் சுமைகளைச் சுமக்க மாட்டீர்கள்.”

இதனை அன்-நஸாயீ மற்றும் அபூ தாவூத் ஆகியோர் அறிவித்துள்ளனர். இப்னு குஸைமா மற்றும் இப்னுல் ஜாரூத் ஆகியோர் இதனை ஸஹீஹ் எனத் தரப்படுத்தியுள்ளனர்.

ஸஹ்ல் பின் அபீ கைதமா (ரழி) அவர்கள் தனது சமூகத்தைச் சேர்ந்த சில கண்ணியமிக்க மனிதர்களிடமிருந்து அறிவித்தார்கள்: அப்துல்லாஹ் பின் ஸஹ்ல் (ரழி) மற்றும் முஹய்யிஸா பின் மஸ்ஊத் (ரழி) ஆகியோர் தங்களுக்கு ஏற்பட்டிருந்த ஒரு கஷ்டத்தின் காரணமாக கைபருக்குச் சென்றார்கள். முஹய்யிஸா (ரழி) அவர்கள் வந்து, அப்துல்லாஹ் பின் ஸஹ்ல் (ரழி) அவர்கள் கொல்லப்பட்டு ஒரு கிணற்றில் வீசப்பட்டுவிட்டதாகத் தெரிவித்தார்கள். அவர் யூதர்களிடம் வந்து, ‘அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக, நீங்கள் தான் அவரைக் கொன்றீர்கள்’ என்று கூறினார்கள். அதற்கு அவர்கள், ‘அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக, நாங்கள் அவரைக் கொல்லவில்லை’ என்று பதிலளித்தார்கள். பிறகு முஹய்யிஸா (ரழி) அவர்கள் தனது சகோதரர் ஹுவய்யிஸா (ரழி) மற்றும் அப்துர் ரஹ்மான் பின் ஸஹ்ல் (ரழி) ஆகியோருடன் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்தார்கள், முஹய்யிஸா (ரழி) அவர்கள் பேசத் தொடங்கினார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவரிடம், “மூத்தவர் பேசட்டும் (இந்த விஷயத்தை அவர் பொறுப்பேற்கட்டும்)” என்று கூறினார்கள். எனவே ஹுவய்யிஸா (ரழி) அவர்கள் நடந்ததை விவரித்தார்கள், பின்னர் முஹய்யிஸா (ரழி) அவர்கள் பேசினார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
“ஒன்று அவர்கள் உங்கள் தோழருக்கான திய்யத் (இழப்பீடு) வழங்க வேண்டும் அல்லது போருக்குத் தயாராக இருக்க வேண்டும்.” அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இது குறித்து அவர்களுக்குக் கடிதம் எழுதினார்கள், அதற்கு அவர்கள், ‘அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக, நாங்கள் அவரைக் கொல்லவில்லை’ என்று பதில் எழுதினார்கள். பின்னர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஹுவய்யிஸா (ரழி), முஹய்யிஸா (ரழி) மற்றும் அப்துர் ரஹ்மான் பின் ஸஹ்ல் (ரழி) ஆகியோரிடம், “(அவர்கள்தான் அவரைக் கொன்றார்கள் என்று) நீங்கள் சத்தியம் செய்வீர்களா? அவ்வாறு செய்தால் உங்கள் தோழரின் திய்யத் (இழப்பீடு) உங்களுக்கு உரித்தாகும்” என்று கேட்டார்கள். 'அதற்கு அவர்கள், ‘இல்லை (ஏனெனில் நாங்கள் அந்தக் குற்றத்தை நேரில் பார்க்கவில்லை)’ என்று பதிலளித்தார்கள். பின்னர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “அப்படியானால் யூதர்கள் (தாங்கள் நிரபராதிகள் என்று) சத்தியம் செய்ய வேண்டும்” என்று கூறினார்கள். அதற்கு அவர்கள், ‘அவர்கள் முஸ்லிம்கள் அல்லர்’ என்று கூறினார்கள். அதன் பேரில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பாதிக்கப்பட்டவருக்கான திய்யத் (இழப்பீட்டை) தாங்களே செலுத்தி, அவர்களுக்கு 100 ஒட்டகங்களை அனுப்பினார்கள். ஸஹ்ல் (ரழி) அவர்கள், ‘(இந்த 100 ஒட்டகங்களில் இருந்து) ஒரு சிவப்பு நிறப் பெண் ஒட்டகம் என்னை உதைத்துவிட்டது’ என்று குறிப்பிட்டார்கள். ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டது.

அன்சாரிகளைச் சேர்ந்த ஒருவர் அறிவித்ததாவது: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், ஜாஹிலிய்யா (இஸ்லாத்திற்கு முந்தைய) காலத்தில் நடைமுறையில் இருந்த கஸாமா (கொலையுண்டவரைக் கொல்லவில்லை என்று சத்தியம் செய்தல்) முறைக்கு சம்மதம் தெரிவித்தார்கள். மேலும், யூதர்கள்தான் கொன்றதாக அன்சாரிகள் வாதிட்ட, கொல்லப்பட்ட ஒரு மனிதர் சம்பந்தமாக அவர்களிடையே அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தீர்ப்பளித்தார்கள்.’ இதை முஸ்லிம் அறிவிக்கிறார்கள்.

இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“எங்களுக்கு எதிராக ஆயுதம் ஏந்துபவர் நம்மைச் சார்ந்தவர் அல்லர்.”

புகாரி, முஸ்லிம்.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், “யார் ஆட்சியாளருக்குக் கட்டுப்படுவதற்கு மாறுசெய்து, முஸ்லிம் சமூகத்தைப் பிரிந்து, பிறகு மரணிக்கிறாரோ, அவருடைய மரணம் ஜாஹிலிய்யா காலத்து மரணமாகும்.” இதை முஸ்லிம் அறிவிக்கிறார்கள்.

உம்மு ஸலமா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
“வரம்பு மீறும் கூட்டத்தார் அம்மாரை (அம்மார் பின் யாஸிர் (ரழி) அவர்களை) கொல்வார்கள்.” இதனை முஸ்லிம் அறிவிக்கிறார்கள்.

இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “‘இப்னு உம்மி அப்த் (ரழி) அவர்களே! இந்த உம்மத்தில் ஆட்சியாளருக்கு எதிராகக் கிளர்ச்சி செய்பவர்களைப் பற்றி அல்லாஹ்வின் தீர்ப்பு என்னவென்று உங்களுக்குத் தெரியுமா?’ என்று கேட்டார்கள். நான், ‘அல்லாஹ்வும் அவனது தூதர் (ஸல்) அவர்களும் நன்கறிவார்கள்’ என்று கூறினேன். அதற்கு அவர்கள், “அவர்களில் காயமடைந்தவர் (அவர் இறக்கும் வரை) தாக்கப்பட மாட்டார், அவர்களின் கைதி கொல்லப்பட மாட்டார், தப்பி ஓடுபவர் பின்தொடரப்பட மாட்டார், மேலும் அவர்களின் போர்ச்செல்வங்கள் (மற்ற முஸ்லிம்களிடையே) பங்கிடப்பட மாட்டாது” என்று கூறினார்கள்.

இதை அல்-பஸ்ஸார் மற்றும் அல்-ஹாகிம் ஆகியோர் அறிவித்தார்கள். அவர்களில் பிந்தியவரான அல்-ஹாகிம் அவர்கள் இதை ஸஹீஹ் என்று தரப்படுத்தினார்கள், ஆனால் அவர்கள் தவறாகக் கருதிவிட்டார்கள், ஏனெனில் (அறிவிப்பாளர்களில் ஒருவரான) கவ்தர் பின் ஹகீம் என்பவர் நிராகரிக்கப்பட்ட அறிவிப்பாளர் ஆவார்.

மேலும் இது, இப்னு அபீ ஷைபா மற்றும் அல்-ஹாகிம் ஆகியோரால் அறிவிக்கப்பட்ட மவ்கூஃப் (ஒரு நபித்தோழர் (ரழி) அவர்களின் கூற்று) என்ற வகையில், இதே போன்ற அறிவிப்பாளர் தொடர்களிலிருந்தும் ஆதாரப்பூர்வமானதாகும்.

அர்ஃபஜா இப்னு ஷுரைஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், ‘அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூற நான் கேட்டேன், “நீங்கள் ஒன்றுபட்டு இருக்கும்போது உங்களிடம் வந்து, உங்கள் சமூகத்தைப் பிளவுபடுத்த விரும்புகிறவனைக் கொல்லுங்கள்.”’ இதை முஸ்லிம் அறிவிக்கிறார்கள்.

அப்துல்லாஹ் பின் உமர் (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்தார்கள்:

“தனது சொத்தைப் பாதுகாக்கும் போது கொல்லப்பட்டவர் ஷஹீத் ஆவார்.” இதனை அபூதாவூத், அந்-நஸாயீ மற்றும் அத்திர்மிதீ ஆகியோர் அறிவித்துள்ளனர். அத்திர்மிதீ அவர்கள் இதனை ஸஹீஹ் எனத் தரப்படுத்தியுள்ளார்கள்.

இம்ரான் பின் ஹுஸைன் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், யஃலா பின் உமையா அவர்கள் இன்னொருவருடன் சண்டையிட்டார்கள். அவர்களில் ஒருவர் மற்றவரின் விரலைக் கடித்தார், விரல் கடிக்கப்பட்டவர், கடித்தவரின் வாயிலிருந்து தனது கையை பலவந்தமாக இழுத்ததால், (கடித்தவரின்) முன் பற்கள் பிடுங்கப்பட்டன. அவர்கள் தங்களது பிரச்சினையை நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கொண்டு சென்றனர், நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “உங்களில் ஒருவர் தனது சகோதரரை ஒரு ஆண் ஒட்டகம் கடிப்பது போல் கடிக்கிறாரா? செல்லுங்கள், அவருக்கு தியா (நஷ்டஈடு) இல்லை (அவர்களின் முட்டாள்தனத்திற்கு தண்டனையாக).” இது புகாரி மற்றும் முஸ்லிமில் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது, இந்த வாசகம் முஸ்லிமில் உள்ளதாகும்.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“உங்கள் அனுமதியின்றி யாரேனும் உங்களை எட்டிப் பார்த்தால், நீங்கள் அவர் மீது ஒரு கல்லை எறிந்து, அதன் காரணமாக அவர் தன் கண்ணை இழந்தால், உங்கள் மீது எந்தக் குற்றமும் இல்லை.”

ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டது. அஹ்மத் மற்றும் அந்-நஸாயீ அவர்களின் மற்றொரு அறிவிப்பில், இப்னு ஹிப்பான் அவர்களால் ஸஹீஹ் எனத் தரப்படுத்தப்பட்டதில், “அவருக்கு தியா அல்லது கிஸாஸிற்கு உரிமை இல்லை.” என்று உள்ளது.

அல்-பரா இப்னு ஆஸிப் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், ‘அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், பகலில் தோட்டத்தைப் பாதுகாப்பது அதன் உரிமையாளர்களின் பொறுப்பாகும் என்றும், இரவில் கால்நடைகளைப் பாதுகாப்பது அவற்றின் உரிமையாளர்களின் பொறுப்பாகும் என்றும் கட்டளையிட்டார்கள். எனினும், இரவில் கால்நடைகளால் ஏற்படும் எந்தவொரு சேதத்திற்கும் அவற்றின் உரிமையாளர்களே பொறுப்பாவார்கள் (அதாவது, மற்றவர்களின் சொத்துக்களுக்கு அவை சேதம் விளைவித்ததற்கான நஷ்டஈட்டைச் செலுத்த வேண்டும்).’ இதனை அஹ்மத் மற்றும் அத்-திர்மிதியைத் தவிர நான்கு இமாம்களும் பதிவு செய்துள்ளார்கள். இப்னு ஹிப்பான் அவர்கள் இதனை ஸஹீஹ் என்று தரப்படுத்தியுள்ளார்கள்.

முஆத் பின் ஜபல் (ரழி) அவர்கள், இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்டு பின்னர் யூத மதத்திற்கு மாறிய (அதாவது, மதம் மாறிய) ஒரு மனிதரைப் பற்றி அறிவித்தார்கள், 'அவன் கொல்லப்படும் வரை நான் அமர மாட்டேன். இது அல்லாஹ் மற்றும் அவனது தூதர் (ஸல்) அவர்களின் தீர்ப்பாகும்' என்று கூறி, அவன் கொல்லப்பட வேண்டும் என்று உத்தரவிட்டார்கள்; அவ்வாறே அவன் கொல்லப்பட்டான். ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டது.

அபூ தாவூத் அவர்களின் மற்றோர் அறிவிப்பில், 'பாவமன்னிப்புக் கோரி இஸ்லாத்திற்குத் திரும்புவதற்கு அவனுக்கு வாய்ப்பு வழங்கப்பட்டது, ஆனால் அவன் மறுத்துவிட்டான்' என்று வந்துள்ளது.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “யார் தனது மார்க்கத்தை மாற்றுகிறாரோ (அதாவது இஸ்லாத்தை விட்டு வெளியேறுகிறாரோ), அவரைக் கொல்லுங்கள்” என்று கூறினார்கள். இதை அல்-புகாரி அவர்கள் அறிவித்துள்ளார்கள்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், ‘ஒரு கண்பார்வையற்றவருக்கு கர்ப்பிணியான ஓர் அடிமைப் பெண் இருந்தாள், அவள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களைத் திட்டி, அவர்களைப் பற்றி அவதூறு பேசி வந்தாள். அந்தக் கண்பார்வையற்றவர் அவளைத் தடுத்தார், ஆனால் அவள் நிறுத்தவில்லை. ஓர் இரவில் அவள் நபி (ஸல்) அவர்களைப் பற்றி அவதூறு பேசத் தொடங்கியபோது, அவர் ஒரு கோடரியை எடுத்து, அதை அவளுடைய வயிற்றில் வைத்து, அழுத்தி அவளைக் கொன்றார். இதுபற்றி அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் தெரிவிக்கப்பட்டபோது, அவர்கள் கூறினார்கள், “மக்களே! அவளுடைய இரத்தத்திற்கு எந்த தியத்தும் செலுத்தப்பட வேண்டியதில்லை என்பதற்குச் சாட்சிகளாக இருங்கள்.” இதனை அபூதாவூத் அவர்கள் நம்பகமான அறிவிப்பாளர் தொடருடன் அறிவித்துள்ளார்கள்.