﴾وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَـرَهُمْ كَمَا لَمْ يُؤْمِنُواْ بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَنَذَرُهُمْ فِى طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿
(மேலும், அவர்கள் முதல் தடவை அதை நம்ப மறுத்ததைப் போலவே அவர்களுடைய இதயங்களையும் அவர்களுடைய பார்வைகளையும் நாம் திருப்பிவிடுவோம்; அவர்கள் தங்கள் வரம்புமீறலில் குருடர்களாய் அலைந்து திரியும்படி அவர்களை நாம் விட்டுவிடுவோம்.) (6:110),﴾فَلَمَّا زَاغُواْ أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ﴿
(எனவே, அவர்கள் (நேர்வழியிலிருந்து) விலகியபோது, அல்லாஹ் அவர்களுடைய இதயங்களைத் திருப்பிவிட்டான்.) (61:5),﴾فَإِن تَوَلَّوْاْ فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَن يُصِيبَهُم بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ﴿
(அவர்கள் புறக்கணித்துச் சென்றால், அவர்களுடைய சில பாவங்களின் காரணமாக அவர்களைத் தண்டிப்பதையே அல்லாஹ் நாடுகிறான் என்பதை அறிந்துகொள்ளுங்கள்) (5:49).

﴾ثُمَّ كَانَ عَـقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُواْ السُّوءَى﴿ (பிறகு, தீமை செய்தவர்களின் முடிவு தீமையாகவே இருந்தது,) என்ற இந்த வசனத்தின் பொருள் என்னவென்றால், அவர்கள் அல்லாஹ்வின் வசனங்களை நிராகரித்து அவற்றைப் பரிகாசம் செய்ததால், தீமைதான் அவர்களுடைய தவிர்க்க முடியாத முடிவாக இருந்தது என்று கூறப்படுகிறது. இது இப்னு ஜரீர் அவர்களின் கருத்தாகும், இதை அவர்கள் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) மற்றும் கதாதா (ரழி) ஆகியோரிடமிருந்து பதிவு செய்துள்ளார்கள். இப்னு அபீ ஹாதிம் அவர்களும் அவர்களிடமிருந்தும், அத்-தஹ்ஹாக் பின் முஸாஹிம் (ரழி) அவர்களிடமிருந்தும் இதை பதிவு செய்துள்ளார்கள்.

இதுவே ﴾وَكَانُواْ بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ﴿ (மேலும் அவர்கள் அவற்றைப் பரிகாசம் செய்துகொண்டிருந்தார்கள்.) என்ற இந்த வசனத்தின் வெளிப்படையான பொருளாகும் -- அல்லாஹ்வே மிக அறிந்தவன் --.