அல்லாஹ்வை மட்டுமே வணங்குமாறும், அவனையே சார்ந்திருக்குமாறும் உள்ள கட்டளை

உயர்வானவனாகிய அல்லாஹ், அவனுடைய தூதர் முஹம்மது (ஸல்) அவர்களிடம் கூறுகிறான்: `(நபியே!) நீர் கூறுவீராக: மனிதர்களே! ஹனீஃப் (ஏகத்துவ) மார்க்கத்துடன் நான் அனுப்பப்பட்டிருப்பதன் சரியான தன்மை குறித்து நீங்கள் சந்தேகத்தில் இருந்தால் - அதாவது அல்லாஹ் எனக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி)யாக அருளிய மார்க்கம் - அப்படியானால், அல்லாஹ்வையன்றி நீங்கள் வணங்குபவற்றை நான் வணங்கமாட்டேன் என்பதை அறிந்து கொள்ளுங்கள். மாறாக, அவனுக்கு எந்த கூட்டாளிகளையும் இணையாக்காமல் நான் அல்லாஹ்வை மட்டுமே வணங்குகிறேன். அவன் உங்களுக்கு வாழ்வளிப்பதைப் போலவே உங்களை மரணிக்கச் செய்பவனும் அவனே. பின்னர், நீங்கள் அவனிடமே இறுதியில் திரும்பக் கொண்டுவரப்படுவீர்கள். நீங்கள் அழைக்கின்ற தெய்வங்கள் உண்மையானவையாக இருந்தாலும், நான் அவற்றை வணங்கவே மாட்டேன். எனவே, அவற்றை அழையுங்கள், மேலும் எனக்குத் தீங்கு செய்யுமாறு அவற்றிடம் கேளுங்கள், அவற்றால் எந்தத் தீங்கையோ நன்மையையோ கொண்டுவர முடியாது என்பதை நீங்கள் காண்பீர்கள். தீங்கு மற்றும் நன்மையின் அதிகாரத்தைத் தன் கையில் வைத்திருப்பவன், கூட்டாளிகள் இல்லாத அல்லாஹ் ஒருவன் மட்டுமே ஆவான்.' ﴾وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ﴿
(மேலும், நான் விசுவாசிகளில் ஒருவனாக இருக்குமாறு கட்டளையிடப்பட்டுள்ளேன்.) 10:104

அல்லாஹ்வின் கூற்றைப் பொறுத்தவரை, ﴾وَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا﴿
(மேலும், நீர் உமது முகத்தை ஹனீஃப் மார்க்கத்தின் பக்கம் திருப்புவீராக) இதன் பொருள், ஹனீஃபாக இருந்து, ஒருவரின் வணக்கத்தின் நோக்கத்தை அல்லாஹ் ஒருவனுக்காக மட்டுமே ஆக்குவதாகும். ஹனீஃப் என்பதன் பொருள், அல்லாஹ்வுக்குக் கூட்டாளிகளை இணையாக்குவதிலிருந்து விலகி இருப்பவர் என்பதாகும். இதன் காரணமாகவே அல்லாஹ் கூறுகிறான், ﴾وَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكَينَ﴿
(மேலும், நீர் இணைவைப்பாளர்களில் ஒருவராக ஆகிவிடாதீர்.) இந்தக் கூற்று, முந்தைய கூற்றான ﴾وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ﴿ (மேலும், நான் விசுவாசிகளில் ஒருவனாக இருக்குமாறு கட்டளையிடப்பட்டுள்ளேன்.) உடன் நேரடியாகத் தொடர்புடையது.

அவனுடைய கூற்றைப் பொறுத்தவரை, ﴾وَإِن يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ﴿
(மேலும், அல்லாஹ் உமக்கு ஏதேனும் ஒரு தீங்கைத் தீண்டினால்,) நன்மை, தீமை, பலன், சேதம் ஆகியவை அல்லாஹ் ஒருவனிடமிருந்து மட்டுமே வருகின்றன என்றும், இவற்றின் மீதான அவனுடைய சக்தியில் யாருக்கும் பங்கு இல்லை என்றும் இந்த வசனம் விளக்குகிறது. எனவே, கூட்டாளிகள் எவரையும் இணையாக்காமல், அவன் ஒருவனே வணங்கப்படத் தகுதியானவன் ஆவான்.

அவனுடைய கூற்றைப் பொறுத்தவரை, ﴾وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ﴿
(மேலும், அவன் மன்னிப்பவன், கருணையாளன் ஆவான்.) ஒருவர் என்ன பாவம் செய்திருந்தாலும், அவனிடம் பாவமன்னிப்புக் கேட்டுத் திரும்பினால், அவன் அவரை மன்னிப்பவனாகவும் கருணையாளனாகவும் இருக்கிறான் என்பதே இதன் பொருள். ஒருவர் அல்லாஹ்வுக்குக் கூட்டாளியை இணையாக்கியிருந்தாலும் கூட, அதிலிருந்து அவர் பாவமன்னிப்புக் கேட்டுத் திரும்பினால், நிச்சயமாக அல்லாஹ் அவரை மன்னித்துவிடுவான்.