தேவையற்ற கேள்விகள் கேட்பதற்கான தடை

இந்த வசனத்தில், இன்னும் நிகழாத விஷயங்களைப் பற்றி நபி (ஸல்) அவர்களிடம் பல கேள்விகளைக் கேட்பதை விசுவாசிகளுக்கு அல்லாஹ் தடை செய்தான். இதே போன்று, அல்லாஹ் கூறினான்,

يأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لاَ تَسْأَلُواْ عَنْ أَشْيَآءَ إِن تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِن تَسْأَلُواْ عَنْهَا حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْءَانُ تُبْدَ لَكُمْ
(நம்பிக்கை கொண்டோரே! சில விஷயங்களைப் பற்றி நீங்கள் கேட்காதீர்கள்; அவை உங்களுக்கு தெளிவுபடுத்தப்பட்டால், உங்களுக்குத் துன்பத்தை ஏற்படுத்தக்கூடும். ஆனால், குர்ஆன் அருளப்படும்போது அவற்றைப் பற்றி நீங்கள் கேட்டால், அவை உங்களுக்குத் தெளிவுபடுத்தப்படும்) (5:101).

இந்த வசனத்தின் பொருள், “ஒரு விஷயம் வஹீயாக (இறைச்செய்தியாக) அருளப்பட்ட பிறகு அதைப் பற்றி நீங்கள் கேட்டால், அது உங்களுக்கு உரிய முறையில் விளக்கப்படும். ஆகவே, இன்னும் நிகழாத விஷயங்களைப் பற்றி கேட்காதீர்கள், ஏனெனில் உங்கள் கேள்விகளால் அவை தடை செய்யப்படக்கூடும்.” இதனால்தான் ஸஹீஹில் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது,

«إِنَّ أَعْظَمَ الْمُسْلِمِينَ جُرْمًا مَنْ سَأَلَ عَنْ شَيْءٍ لَمْ يُحَرَّمْ، فَحُرِّمَ مِنْ أَجْلِ مَسْأَلَتِه»
(முஸ்லிம்களிலேயே மிகப்பெரிய குற்றவாளி யாரென்றால், தடை செய்யப்படாத ஒரு விஷயத்தைப் பற்றி ஒருவர் கேள்வி கேட்டு, அந்தக் கேள்வியின் காரணமாகவே அது தடை செய்யப்படுவதாகும்.)

இதனால்தான், தன் மனைவியுடன் இன்னொரு ஆணைக் காணும் கணவனைப் பற்றி அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் கேட்கப்பட்டபோது; அவன் அந்த விபச்சாரத்தை வெளிப்படுத்தினால், அது ஒரு பெரிய சம்பவத்தை வெளிப்படுத்துவதாகும்; அதைப் பற்றி மௌனமாக இருந்தால், அது ஒரு பெரிய விஷயத்தில் மௌனம் காப்பதாகும். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இதுபோன்ற கேள்விகளை விரும்பவில்லை. பின்னர், அல்லாஹ் குர்ஆனில் முலாஅனா சட்டத்தை வஹீயாக (இறைச்செய்தியாக) அருளினான் (பார்க்க: நூர் 24:6-9). இரண்டு ஸஹீஹ் நூல்களிலும் அல்-முகீரா பின் ஷுஃபா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாகப் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், ‘இப்படிச் சொல்லப்பட்டது’ மற்றும் ‘அவர் சொன்னார்’ என்று கூறுவதையும், பணத்தை வீணடிப்பதையும், அதிகமாகக் கேள்வி கேட்பதையும் தடை செய்தார்கள். முஸ்லிமில் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாகப் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது,

«ذَرُونِي مَا تَرَكْتُكُمْ، فَإِنَّمَا هَلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ بِكَثْرَةِ سُؤَالِهِمْ وَاخْتِلَافِهِمْ عَلى أَنْبِيَائِهِمْ، فَإِذَا أَمَرْتُكُمْ بِأَمْرٍ فَأْتُوا مِنْهُ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَإِنْ نَهَيْتُكُمْ عَنْ شَيْءٍ فَاجْتَنِبُوه»
(நான் உங்களை (சில விஷயங்களில்) விட்டுவைக்கும் வரை நீங்களும் என்னை விட்டுவிடுங்கள். உங்களுக்கு முன் வாழ்ந்தவர்கள் அழிக்கப்பட்டதெல்லாம், அவர்கள் தங்கள் நபிமார்களிடம் அதிகமாகக் கேள்வி கேட்டதாலும், அவர்களுடன் கருத்து வேறுபாடு கொண்டதாலும்தான். ஆகவே, நான் உங்களுக்கு ஒரு விஷயத்தைக் கட்டளையிட்டால், உங்களால் முடிந்தவரை அதைக் கடைப்பிடியுங்கள்; நான் உங்களை ஒரு விஷயத்திலிருந்து தடுத்தால், அதைத் தவிர்த்துவிடுங்கள்.)

ஹஜ் செய்யுமாறு அல்லாஹ் கட்டளையிட்டுள்ளான் என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் தம் தோழர்களிடம் (ரழி) கூறிய பிறகுதான் இவ்வாறு கூறினார்கள். ஒருவர் கேட்டார், “ஒவ்வொரு வருடமுமா, அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்)?” நபி (ஸல்) அவர்கள் அவருக்குப் பதிலளிக்கவில்லை, ஆனால் அவர் தன் கேள்வியை மூன்று முறை திரும்பத் திரும்பக் கேட்டார். பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்,

«لَا، وَلَوْ قُلْتُ: نَعَمْ، لَوَجَبَتْ وَلَوْ وَجَبَتْ لَمَا اسْتَطَعْتُم»
(இல்லை. நான் ‘ஆம்’ என்று சொல்லியிருந்தால், அது கடமையாக்கப்பட்டிருக்கும்; அவ்வாறு கடமையாக்கப்பட்டிருந்தால், அதை உங்களால் நிறைவேற்றியிருக்க முடியாது.)

இதனால்தான் அனஸ் பின் மாலிக் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், “அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் (தேவையற்ற) விஷயங்களைப் பற்றிக் கேட்பதிலிருந்து நாங்கள் தடுக்கப்பட்டிருந்தோம். அதனால், ஒரு கிராமப்புற அரபி வந்து அவர்களிடம் கேள்வி கேட்கும்போது நாங்கள் மகிழ்ச்சியடைவோம், நாங்கள் அதைக் கேட்டுக்கொண்டிருப்போம்.”

முஹம்மது பின் இஸ்ஹாக் அவர்கள் கூறினார்கள்: முஹம்மது பின் அபீ முஹம்மது தன்னிடம் கூறியதாக, இக்ரிமா (ரழி) அல்லது ஸயீத் (ரழி) அவர்கள், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்தார்கள்: ராஃபிஃ பின் ஹுரைமிலா அல்லது வஹ்ப் பின் ஸைத் கூறினார்கள், “ஓ முஹம்மதே! வானத்திலிருந்து இறக்கப்பட்ட, நாங்கள் வாசிக்கக்கூடிய ஒரு வேதத்தை எங்களுக்குக் கொண்டுவாரும், மேலும் எங்களுக்காகச் சில நதிகளை ஓடச் செய்யும். அப்போது நாங்கள் உம்மைப் பின்பற்றி, உம்மை நம்பிக்கை கொள்வோம்.” இந்த சவாலுக்குப் பதிலாக அல்லாஹ் அருளினான்,

أَمْ تُرِيدُونَ أَن تَسْـَلُواْ رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَى مِن قَبْلُ وَمَن يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإِيمَـنِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَآءَ السَّبِيلِ
(அல்லது இதற்கு முன் மூஸா (அலை) அவர்களிடம் (அதாவது, எங்கள் இறைவனை எங்களுக்கு வெளிப்படையாகக் காட்டுங்கள் என்று) கேட்கப்பட்டது போல், நீங்களும் உங்கள் தூதராகிய (முஹம்மது (ஸல்) அவர்களிடம்) கேட்க விரும்புகிறீர்களா? மேலும், எவர் நம்பிக்கைக்குப் பதிலாக நிராகரிப்பை மாற்றிக் கொள்கிறாரோ, நிச்சயமாக, அவர் நேரான வழியை விட்டு வழிதவறிவிட்டார்).

இஸ்ரவேலின் மக்கள் பிடிவாதம், நிராகரிப்பு மற்றும் கிளர்ச்சியின் காரணமாக மூஸா (அலை) அவர்களிடம் கேட்டது போலவே, சிரமப்படுத்தும் நோக்கத்திற்காக மட்டுமே அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் ஒரு குறிப்பிட்ட விஷயத்தைப் பற்றிக் கேட்பவர்களை அல்லாஹ் கண்டித்தான். அல்லாஹ் கூறினான்,

وَمَن يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإِيمَـنِ
(மேலும், எவர் நம்பிக்கைக்குப் பதிலாக நிராகரிப்பை மாற்றிக் கொள்கிறாரோ) அதாவது, எவர் நம்பிக்கையை விட நிராகரிப்பை விரும்புகிறாரோ,

فَقَدْ ضَلَّ سَوَآءَ السَّبِيلِ
(நிச்சயமாக, அவர் நேரான வழியை விட்டு வழிதவறிவிட்டார்) அதாவது, அவர் நேரான பாதையை விட்டு விலகி, அறியாமை மற்றும் வழிகேட்டின் பாதைக்குச் சென்றுவிட்டார்.

நபிமார்களை ஏற்றுக்கொள்வதிலிருந்தும் அவர்களுக்குக் கீழ்ப்படிவதிலிருந்தும் விலகி, எதிர்ப்பிலும் நிராகரிப்பிலும் தங்கள் நபிமார்களிடம் தேவையற்ற கேள்விகளைத் தொடர்ந்து கேட்டுக்கொண்டிருந்தவர்களின் நிலை இதுதான். அல்லாஹ் கூறியதைப் போல,

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ - جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا وَبِئْسَ الْقَرَارُ
(அல்லாஹ்வின் அருட்கொடைகளை நிராகரிப்பாக (நபி முஹம்மது (ஸல்) அவர்களையும், அவருடைய இஸ்லாமியச் செய்தியையும் மறுப்பதன் மூலம்) மாற்றிக்கொண்டு, தங்கள் மக்களை அழிவின் இல்லமாகிய நரகத்தில் குடியேறச் செய்தவர்களை நீர் பார்க்கவில்லையா? அதில் அவர்கள் எரிவார்கள்; தங்குவதற்கு அது எவ்வளவு கெட்ட இடம்!) (14:28-29).

அபுல் ஆலியா அவர்கள் கருத்துரைத்தார்கள், “அவர்கள் வசதிக்கு பதிலாக கஷ்டத்தை மாற்றிக்கொண்டார்கள்.”