இறுதி விருப்பாவணத்திற்கான இரண்டு நீதியான சாட்சிகளின் சாட்சியம்

இந்த கண்ணியமான வசனம் அல்லாஹ்விடமிருந்து ஒரு மகத்தான தீர்ப்பைக் கொண்டுள்ளது. அல்லாஹ்வின் கூற்று,

يِـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ شَهَـدَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ

(நம்பிக்கை கொண்டவர்களே! உங்களில் யாருக்காவது மரணம் நெருங்கும்போது, நீங்கள் விருப்பாவணம் எழுதும்போது, இரண்டு சாட்சிகளின் சாட்சியத்தை எடுங்கள்...) அதாவது இத்தகைய சந்தர்ப்பங்களில் இரண்டு சாட்சிகள் இருக்க வேண்டும்,

ذَوَا عَدْلٍ

(நீதியான இருவர்...) இவ்வாறு அவர்களை நீதியானவர்கள் என்று விவரிக்கிறது,

مِّنكُمْ

(உங்களில் இருந்தே) முஸ்லிம்கள்.

أَوْ ءَاخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ

(அல்லது உங்களைத் தவிர வேறு இருவர்) முஸ்லிம் அல்லாதவர்கள், அதாவது வேத மக்கள், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக இப்னு அபீ ஹாதிம் பதிவு செய்துள்ளார்கள். அடுத்து அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِى الاٌّرْضِ

(நீங்கள் பூமியில் பயணம் செய்கிறீர்கள் என்றால்) பயணத்தில் இருக்கும்போது,

فَأَصَابَتْكُم مُّصِيبَةُ الْمَوْتِ

(மரணத்தின் பேரிடர் உங்களைத் தாக்கினால்.) முஸ்லிம்கள் இல்லாத போது திம்மிகளில் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களை சாட்சிகளாக பயன்படுத்த அனுமதிக்கும் இரண்டு நிபந்தனைகள் இவை: ஒருவர் பயணம் செய்து விருப்பாவணம் எழுத வேண்டியிருக்கும்போது, ஷரீஹ் அல்-காதி கூறியது போல். இப்னு ஜரீர் ஷரீஹ் கூறியதாக பதிவு செய்துள்ளார்: "யூதர்கள் மற்றும் கிறிஸ்தவர்களின் சாட்சியம் பயணத்தின் போது மட்டுமே அனுமதிக்கப்படுகிறது, அப்போதும் விருப்பாவணத்தின் உரைக்கு சாட்சியாக மட்டுமே." அல்லாஹ்வின் கூற்று,

تَحْبِسُونَهُمَا مِن بَعْدِ الصَّلوةِ

(தொழுகைக்குப் பின் அவ்விருவரையும் தடுத்து வையுங்கள்,) அஸ்ர் தொழுகையைக் குறிக்கிறது, அல்-அவ்ஃபி இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவித்தபடி. இதுவே ஸயீத் பின் ஜுபைர், இப்ராஹீம் அன்-நகஈ, கதாதா, இக்ரிமா மற்றும் முஹம்மத் பின் சிரீன் ஆகியோரிடமிருந்தும் அறிவிக்கப்பட்ட விளக்கமாகும். அஸ்-ஸுஹ்ரி அவர்களைப் பொறுத்தவரை, முஸ்லிம்களின் தொழுகைக்குப் பிறகு (அதாவது ஜமாஅத் தொழுகைக்குப் பிறகு) அவர்கள் தடுத்து வைக்கப்படுகிறார்கள் என்று கூறினார்கள். எனவே, இந்த இரண்டு சாட்சிகளும் ஜமாஅத் தொழுகைக்குப் பிறகு தடுத்து வைக்கப்படுவார்கள்,

فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ

(நீங்கள் சந்தேகப்பட்டால் அவ்விருவரும் அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியம் செய்யட்டும்.) அதாவது, அவர்கள் துரோகம் செய்திருக்கலாம் அல்லது திருடியிருக்கலாம் என்று நீங்கள் சந்தேகப்பட்டால், அவர்கள் அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியம் செய்ய வேண்டும்,

لاَ نَشْتَرِى بِهِ

(இதற்காக நாங்கள் விரும்பவில்லை) எங்கள் சத்தியங்களில், முகாதில் பின் ஹய்யான் கூறியபடி,

ثَمَناً

(எந்த உலக லாபத்தையும்) விரைவில் முடிவடையும் இந்த வாழ்க்கையின்,

وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى

(அவர் நெருங்கிய உறவினராக இருந்தாலும் கூட.) அதாவது, பயனாளி எங்கள் நெருங்கிய உறவினராக இருந்தாலும், நாங்கள் உண்மையில் சமரசம் செய்ய மாட்டோம்.

وَلاَ نَكْتُمُ شَهَـدَةَ اللَّهِ

(அல்லாஹ்வின் சாட்சியத்தை நாங்கள் மறைக்க மாட்டோம்,) இவ்வாறு சாட்சியம் அல்லாஹ்வுடையது என்று கூறுவது, அதை மதிப்பதற்கும் அதன் முக்கியத்துவத்தை மதிப்பிடுவதற்குமான வழியாகும்,

إِنَّآ إِذَاً لَّمِنَ الاٌّثِمِينَ

(அப்படிச் செய்தால் நிச்சயமாக நாங்கள் பாவிகளில் உள்ளவர்களாக இருப்போம்.) நாங்கள் சாட்சியத்தை திரித்தால், மாற்றினால், மாற்றியமைத்தால் அல்லது முழுவதுமாக மறைத்தால். அடுத்து அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

فَإِنْ عُثِرَ عَلَى أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّآ إِثْماً

(பின்னர் அவ்விருவரும் பாவத்திற்குரியவர்கள் என்று தெரிய வந்தால்...) விருப்பாவணம் எழுதப்படும் பணத்திலிருந்து இரண்டு சாட்சிகளும் ஏமாற்றியிருந்தாலோ அல்லது திருடியிருந்தாலோ,

يِقُومَانُ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الاٌّوْلَيَانِ

(சட்டபூர்வமான உரிமை கோருபவர்களில் நெருங்கிய உறவினர்களான வேறு இருவர் அவர்களுடைய இடத்தில் நிற்கட்டும்.) இந்த வசனம் இரண்டு சாட்சிகள் துரோகம் செய்திருப்பது கண்டுபிடிக்கப்பட்டால், மிக நெருங்கிய சட்டபூர்வ வாரிசுகளில் இருவர் அவர்களுக்குப் பதிலாக சாட்சியாக நிற்க வேண்டும் என்பதைக் குறிக்கிறது,

فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ لَشَهَـدَتُنَا أَحَقُّ مِن شَهَـدَتِهِمَا

"எங்கள் சாட்சியம் அவர்கள் இருவரின் சாட்சியத்தை விட மிகவும் உண்மையானது என்று அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியம் செய்து கூறட்டும்" என்பதன் பொருள், அவர்கள் மோசடி செய்துள்ளனர் என்ற எங்கள் சாட்சியம், அவர்கள் வழங்கிய சாட்சியத்தை விட மிகவும் உண்மையானது என்பதாகும்.

وَمَا اعْتَدَيْنَآ

"நாங்கள் வரம்பு மீறவில்லை" என்றால், நாங்கள் அவர்களை துரோகம் செய்தவர்கள் என்று குற்றம் சாட்டியபோது.

إِنَّا إِذاً لَّمِنَ الظَّـلِمِينَ

"அப்படியானால் நிச்சயமாக நாங்கள் அநியாயக்காரர்களில் உள்ளவர்களாக இருப்போம்" என்றால், நாங்கள் அவர்களைப் பற்றி பொய் சொல்லியிருந்தால். இது வாரிசுகளின் சத்தியமாகும், மேலும் அவர்களின் கூற்றுக்கு முன்னுரிமை அளிக்கப்பட வேண்டும். கொலை செய்யப்பட்டவரின் உறவினர் கொலை செய்யப்பட்டவரின் வழக்கை சிதைக்க முயற்சித்தால், அவரது குடும்பத்தினர் அவரது கௌரவத்தைப் பாதுகாக்க சத்தியம் செய்வதைப் போலவே இதுவும். இது அஹ்காம் நூல்களில் சத்தியங்கள் பற்றிய ஆய்வுகளில் விவாதிக்கப்படுகிறது. அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

ذلِكَ أَدْنَى أَن يَأْتُواْ بِالشَّهَـدَةِ عَلَى وَجْهِهَآ

"அவர்களின் சாட்சியம் அதன் உண்மையான தன்மையிலும் வடிவத்திலும் இருக்கும் என்பதற்கு இது நெருக்கமாக இருக்க வேண்டும் (இவ்வாறு ஏற்றுக்கொள்ளப்படும்)" என்பதன் பொருள், இரண்டு திம்மி சாட்சிகள் உண்மையாக இல்லை என்ற சந்தேகம் இருந்தால், அவர்கள் சத்தியம் செய்ய வேண்டும் என்ற தீர்ப்பு, அவர்களை அதன் உண்மையான வடிவத்தில் சாட்சியத்தை ஒப்புக்கொள்ள வைக்கலாம். அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

أَوْ يَخَـفُواْ أَن تُرَدَّ أَيْمَـنٌ بَعْدَ أَيْمَـنِهِمْ

"அல்லது அவர்களின் சத்தியங்களுக்குப் பிறகு வேறு சத்தியங்கள் ஏற்றுக்கொள்ளப்படும் என்று அவர்கள் பயப்படலாம்" என்பதன் பொருள், அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியம் செய்யும்படி அவர்களை கேட்பது, உண்மையான சாட்சியத்தை ஒப்புக்கொள்ள அவர்களை ஊக்குவிக்கலாம், ஏனெனில் அவர்கள் அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியம் செய்வதை மதிக்கிறார்கள், மேலும் அவனை மகிமைப்படுத்தி கௌரவிக்கிறார்கள். மேலும் இறந்தவரின் வாரிசுகள் அவர்களுக்குப் பதிலாக சத்தியம் செய்ய வேண்டியிருந்தால் அம்பலமாவதற்கும் அவர்கள் அஞ்சுகிறார்கள். இந்த நிலையில், வாரிசுகள் சத்தியம் செய்து, இரண்டு சாட்சிகள் அறிவிக்கத் தவறிய சரியான பாத்தியதையை பெறுவார்கள். இதனால்தான் அல்லாஹ் கூறினான்:

أَوْ يَخَـفُواْ أَن تُرَدَّ أَيْمَـنٌ بَعْدَ أَيْمَـنِهِمْ

"அல்லது அவர்களின் சத்தியங்களுக்குப் பிறகு வேறு சத்தியங்கள் ஏற்றுக்கொள்ளப்படும் என்று அவர்கள் பயப்படலாம்", பின்னர்,

وَاتَّقُواْ اللَّهَ

"அல்லாஹ்வை அஞ்சுங்கள்" உங்கள் அனைத்து விவகாரங்களிலும்,

وَاسْمَعُواْ

"கேளுங்கள்" மற்றும் கீழ்ப்படியுங்கள்,

وَاللَّهُ لاَ يَهْدِى الْقَوْمَ الْفَـسِقِينَ

"அல்லாஹ் கலகக்காரர்களை நேர்வழி காட்டமாட்டான்" அவனுக்கு கீழ்ப்படியாதவர்களையும், அவனது சட்டத்தைப் பின்பற்றாதவர்களையும்.

يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَآ أُجِبْتُمْ قَالُواْ لاَ عِلْمَ لَنَآ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّـمُ الْغُيُوبِ