மக்காவில் அருளப்பட்டது

சூரத்துல் இன்ஷிகாக்கிலுள்ள ஓதும்போது செய்யும் சஜ்தா

அபூ ஸலமா (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் மக்களுக்கு தொழுகை நடாத்தும்போது ஓதினார்கள்,
إِذَا السَّمَآءُ انشَقَّتْ
(வானம் பிளந்துவிடும்போது,) மேலும் அதை ஓதியபோது அவர்கள் சஜ்தா செய்தார்கள். பிறகு தொழுகையை முடித்ததும், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அதை ஓதியபோது சஜ்தா செய்தார்கள் என்று அவர்களிடம் தெரிவித்தார்கள். இதை மாலிக் (ரழி) அவர்கள் வழியாக முஸ்லிம் மற்றும் அந்-நஸாயீ பதிவு செய்துள்ளார்கள். அபூ ராஃபி (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாக அல்-புகாரி பதிவு செய்துள்ளார்கள்: அவர் அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்களுடன் இஷா தொழுகையைத் தொழுதார். அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் ஓதினார்கள்,
إِذَا السَّمَآءُ انشَقَّتْ
(வானம் பிளந்துவிடும்போது,) பிறகு அவர்கள் சஜ்தா செய்தார்கள். அதனால் அபூ ராஃபி (ரழி) அவர்கள் அதுபற்றி அவர்களிடம் (கேள்வி எழுப்பும் விதமாக) ஏதோ சொன்னார்கள். அதற்கு அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் பதிலளித்தார்கள், “நான் அபுல்-காஸிம் (நபி (ஸல்)) அவர்களுக்குப் பின்னால் சஜ்தா செய்தேன், மேலும் நான் அவரைச் சந்திக்கும் வரை அதை ஓதும்போது சஜ்தா செய்வதை நிறுத்தவே மாட்டேன்.”

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِ
அளவற்ற அருளாளனும், நிகரற்ற அன்புடையோனுமாகிய அல்லாஹ்வின் பெயரால்.

மறுமை நாளில் வானங்கள் பிளக்கப்படுவதும் பூமி விரிக்கப்படுவதும்

அல்லாஹ் கூறுகிறான்,
إِذَا السَّمَآءُ انشَقَّتْ
(வானம் பிளந்துவிடும்போது,) இது மறுமை நாளைக் குறிக்கிறது.

وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا
(மேலும் அது தன் இரட்சகனுக்குச் செவியேற்று அவனுக்குக் கீழ்ப்படியும்போது) அதாவது, அது தன் இரட்சகனுக்குச் செவிசாய்த்து, பிளந்துபோகும்படி அவன் இட்ட கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படிகிறது. இது மறுமை நாளில் நிகழும்.

وَحُقَّتْ
(அது அவ்வாறு செய்வது கடமையாகும்.) அதாவது, அது தன் இரட்சகனின் கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படிவது அதற்கு உரித்தானதாகும், ஏனெனில் அவன் மகத்தானவன், அவனது கட்டளையை மறுக்கவோ, மீறவோ முடியாது. மாறாக அவன் எல்லாவற்றையும் மிகைக்கிறான், மேலும் எல்லாம் அவனுக்குக் கீழ்ப்படிந்தே இருக்கின்றன. பிறகு அல்லாஹ் கூறுகிறான்,

وَإِذَا الاٌّرْضُ مُدَّتْ
(பூமி விரிக்கப்படும்போது,) அதாவது, பூமி விரிவாக்கப்பட்டு, பரப்பப்பட்டு, நீட்டப்படும்போது. பிறகு அவன் கூறுகிறான்,

وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ
(மேலும் அதிலுள்ள அனைத்தையும் வெளியேற்றி அது காலியாகிவிடும்போது,) அதாவது, அது தனக்குள்ளிருக்கும் இறந்தவர்களை வெளியே எறிந்து, அவர்களை விட்டும் தன்னை காலி செய்து கொள்கிறது. இதை முஜாஹித், ஸஈத் மற்றும் கதாதா (ரழி) அவர்கள் கூறியுள்ளார்கள்.

وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ
(அது தன் இரட்சகனுக்குச் செவியேற்று அவனுக்குக் கீழ்ப்படியும்போது, அது அவ்வாறு செய்வது கடமையாகும்.) இதன் விளக்கம் முன்பு கூறப்பட்டதைப் போன்றதே.

செயல்களுக்கான கூலி உண்மையே

அல்லாஹ் கூறுகிறான்,
يأَيُّهَا الإِنسَـنُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحاً
(மனிதனே! நிச்சயமாக, நீ உன் இரட்சகனை நோக்கி உன் செயல்களுடன் திரும்பிச் சென்று கொண்டிருக்கிறாய், ஒரு உறுதியான திரும்புதல்,) அதாவது, 'நிச்சயமாக நீ உன் இரட்சகனை நோக்கி விரைந்து கொண்டிருக்கிறாய், மேலும் செயல்களைச் செய்து கொண்டிருக்கிறாய்.'

فَمُلَـقِيهِ
(மேலும் நீ அவனைச் சந்திப்பாய்.) 'பிறகு நீ செய்த நன்மை அல்லது தீமையை சந்திப்பாய்.' இதற்கான ஒரு சான்று, ஜாபிர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாக அபூ தாவூத் அத்-தயாஸிலி பதிவு செய்துள்ளார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்,

«قَالَ جِبْرِيلُ: يَا مُحَمَّدُ، عِشْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مَيِّتٌ، وَأَحْبِبْ (مَنْ) شِئْتَ فَإِنَّكَ مُفَارِقُهُ، وَاعْمَلْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مُلَاقِيه»
(ஜிப்ரீல் (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள், “ஓ முஹம்மதே! நீங்கள் விரும்பியவாறு வாழுங்கள், நிச்சயமாக நீங்கள் இறப்பீர்கள்; நீங்கள் விரும்பியதை நேசியுங்கள், நிச்சயமாக நீங்கள் அதைவிட்டுப் பிரிவீர்கள்; மேலும் நீங்கள் விரும்பியதைச் செய்யுங்கள், நிச்சயமாக நீங்கள் அதை (உங்கள் செயலை) சந்திப்பீர்கள்.) சிலர் அந்தப் பிரதிப்பெயரை “உன் இரட்சகன்” என்ற கூற்றுக்குத் திருப்புகிறார்கள். அதனால், அந்த வசனத்திற்கு “மேலும் நீ உன் இரட்சகனைச் சந்திப்பாய்” என்று பொருள் கொள்கிறார்கள். இதன் பொருள், அவன் உன் வேலைக்கு வெகுமதி அளிப்பான், உன் முயற்சிகளுக்குக் கூலி கொடுப்பான் என்பதாகும். எனவே, இந்த இரண்டு கருத்துக்களும் ஒன்றுக்கொன்று தொடர்புடையவை. இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் விளக்கியதாக அல்-அவ்ஃபீ பதிவு செய்துள்ளார்கள்:

يأَيُّهَا الإِنسَـنُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحاً
(மனிதனே! நிச்சயமாக, நீ உன் இரட்சகனை நோக்கி உன் செயல்களுடன் திரும்பிச் சென்று கொண்டிருக்கிறாய், ஒரு உறுதியான திரும்புதல்,) “நீங்கள் என்ன செயல் செய்தாலும், அது நல்லதோ கெட்டதோ, அதைக்கொண்டு நீங்கள் அல்லாஹ்வைச் சந்திப்பீர்கள்.”

கேள்வி கணக்கின் போது நடக்கும் முன்வைப்பும் விவாதமும்

பிறகு அல்லாஹ் கூறுகிறான்,
فَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ كِتَـبَهُ بِيَمِينِهِ - فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَاباً يَسِيراً
(யாருடைய வினைப்பதிவேடு அவருடைய வலது கையில் கொடுக்கப்படுகிறதோ, அவர் நிச்சயமாக எளிதான ஒரு கணக்கிற்கு உட்படுத்தப்படுவார்,) (84:7-8) அதாவது, எந்தச் சிரமமுமின்றி எளிதானது. இதன் பொருள், அவருடைய செயல்களின் அனைத்து நுணுக்கமான விபரங்களையும் பற்றி அவர் விசாரிக்கப்படமாட்டார். நிச்சயமாக, யார் அவ்வாறு கணக்குக் கேட்கப்படுகிறாரோ, அவர் நிச்சயமாக அழிக்கப்படுவார். ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாக இமாம் அஹ்மத் பதிவு செய்துள்ளார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்,

«مَنْ نُوقِشَ الْحِسَابَ عُذِّب»
(யார் கேள்வி கணக்கின் போது துருவித்துருவி விசாரிக்கப்படுகிறாரோ, அவர் தண்டிக்கப்படுவார்.) அதற்கு ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கேட்டார்கள், “ஆனால் அல்லாஹ் கூறவில்லையா,

فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَاباً يَسِيراً
(அவர் நிச்சயமாக எளிதான ஒரு கணக்கிற்கு உட்படுத்தப்படுவார்,)" அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் பதிலளித்தார்கள்,

«لَيْسَ ذَاكِ بِالْحِسَابِ، وَلَــكِنْ ذلِكِ الْعَرْضُ، مَنْ نُوقِشَ الْحِسَابَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عُذِّب»
(அது கேள்வி கணக்கு அல்ல, மாறாக அது முன்வைப்பைக் குறிக்கிறது. மறுமை நாளில் யார் கேள்வி கணக்கின் போது துருவித்துருவி விசாரிக்கப்படுகிறாரோ, அவர் தண்டிக்கப்படுவார்.) இந்த ஹதீஸை அல்-புகாரி, முஸ்லிம், அத்-திர்மிதி, அந்-நஸாயீ மற்றும் இப்னு ஜரீர் ஆகியோரும் பதிவு செய்துள்ளார்கள். அல்லாஹ்வின் கூற்றைப் பொறுத்தவரை,

وَيَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُوراً
(மேலும் அவர் தன் குடும்பத்தாரிடம் மஸ்ரூராகத் திரும்புவார்!) இதன் பொருள், அவர் சொர்க்கத்திலுள்ள தன் குடும்பத்தாரிடம் திரும்புவார் என்பதாகும். இதை கதாதா மற்றும் அத்-தஹ்ஹாக் (ரழி) அவர்கள் கூறியுள்ளார்கள். மேலும் அவர்கள் கூறினார்கள், “மஸ்ரூர் என்றால் அல்லாஹ் அவருக்குக் கொடுத்தவற்றால் மகிழ்ச்சியாகவும் ஆனந்தமாகவும் இருப்பது.” அல்லாஹ் கூறினான்;

وَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ كِتَـبَهُ وَرَآءَ ظَهْرِهِ
(ஆனால் யாருடைய வினைப்பதிவேடு அவருடைய முதுகுக்குப் பின்னால் கொடுக்கப்படுகிறதோ,) அதாவது, அவருடைய புத்தகம் அவருடைய இடது கையில், முதுகுக்குப் பின்னால், அவருடைய கை பின்னால் வளைந்த நிலையில் கொடுக்கப்படும்.

فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُوراً
(அவர் அழிவை அழைப்பார்,) அதாவது, இழப்பையும் அழிவையும்.

وَيَصْلَى سَعِيراً - إِنَّهُ كَانَ فِى أَهْلِهِ مَسْرُوراً
(மேலும் அவன் கொழுந்துவிட்டெரியும் நெருப்பில் நுழைவான், அதன் எரிப்பைச் சுவைக்கச் செய்யப்படுவான். நிச்சயமாக, அவன் தன் மக்களிடையே மகிழ்ச்சியாக இருந்தான்!) அதாவது, சந்தோஷமாக. அவன் விளைவுகளைப் பற்றி சிந்திக்கவில்லை, தனக்கு முன்னால் இருந்த (எதிர்கால)த்தைப் பற்றியும் அஞ்சவில்லை. அவனுடைய அற்பமான மகிழ்ச்சியைத் தொடர்ந்து நீண்ட துக்கம் வரும்.

إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ
(நிச்சயமாக, அவன் ஒருபோதும் திரும்பமாட்டான் என்று நினைத்தான்!) அதாவது, அவன் அல்லாஹ்விடம் திரும்பமாட்டான் என்றும், அவனது மரணத்திற்குப் பிறகு அல்லாஹ் அவனை (மீண்டும் உயிருடன்) கொண்டுவரமாட்டான் என்றும் அவன் நம்பிக் கொண்டிருந்தான். இதை இப்னு அப்பாஸ், கதாதா (ரழி) மற்றும் பலர் கூறியுள்ளார்கள். பிறகு அல்லாஹ் கூறுகிறான்,

بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيراً
(ஆம்! நிச்சயமாக, அவனுடைய இரட்சகன் அவனை என்றென்றும் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான்!) அதாவது, நிச்சயமாக அல்லாஹ் அவனுடைய படைப்பைத் தொடங்கியதைப் போலவே மீண்டும் படைப்பான், மேலும் அவனுடைய செயல்களுக்கு ஏற்ப, அவை நல்லவையாக இருந்தாலும் சரி, கெட்டவையாக இருந்தாலும் சரி, அவனுக்குக் கூலி கொடுப்பான். அவன் அவனை என்றென்றும் கவனித்துக் கொண்டிருந்தான், அதாவது எல்லாம் அறிந்தவன், எல்லாம் தெரிந்தவன்.