அல்லாஹ்வின் மீது அவர்கள் கொண்ட நம்பிக்கையும், தங்கள் சமூகத்தாரை விட்டு அவர்கள் ஒதுங்கியதும்

இங்கிருந்து அல்லாஹ் இந்தக் கதையை விரிவாக விளக்கத் தொடங்குகிறான். அவர்கள் சிறுவர்களாக அல்லது இளைஞர்களாக இருந்ததாகவும், பிடிவாதமாக தங்கள் வழிகளில் நிலைத்து, பொய்யான மதத்தைப் பற்றிக்கொண்டிருந்த முதியவர்களை விட அவர்கள் உண்மையை ஏற்றுக்கொள்பவர்களாகவும், நேர்வழி பெற்றவர்களாகவும் இருந்ததாகவும் அவன் கூறுகிறான். இதே காரணத்திற்காகத்தான், அல்லாஹ்வுக்கும் அவனுடைய தூதருக்கும் பதிலளித்தவர்களில் பெரும்பாலானோர் இளைஞர்களாக இருந்தார்கள். குறைஷிகளின் முதியவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்களில் பெரும்பாலானோர் தங்கள் மதத்திலேயே இருந்தனர், அவர்களில் வெகு சிலரே முஸ்லிம்களானார்கள். ஆகவே, குகைவாசிகள் இளைஞர்களாக இருந்ததாக அல்லாஹ் நமக்குக் கூறுகிறான். முஜாஹித் கூறினார்கள், "அவர்களில் சிலர் ஒருவித காதணிகளை அணிந்திருந்ததாக எனக்குத் தெரிவிக்கப்பட்டது, பின்னர் அல்லாஹ் அவர்களுக்கு வழிகாட்டி, தனக்கு அஞ்சுமாறு அவர்களுக்கு உணர்த்தினான், எனவே அவர்கள் அவனது ஏகத்துவத்தை உணர்ந்து, அவனைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை என்று சாட்சி கூறினார்கள்."

وَزِدْنَـهُمْ هُدًى
(மேலும் நாம் அவர்களுக்கு நேர்வழியை அதிகமாக்கினோம்.) இந்த மற்றும் இதே போன்ற இதர ஆயத்களிலிருந்து, அல்-புகாரி போன்ற பல அறிஞர்கள், ஈமான் (நம்பிக்கை) அதிகரிக்கக்கூடும், அது வெவ்வேறு நிலைகளில் வேறுபடலாம், மேலும் அது ஏற்ற இறக்கமாக இருக்கலாம் என்று புரிந்துகொண்டார்கள். அல்லாஹ் கூறுகிறான்:
وَزِدْنَـهُمْ هُدًى
(மேலும் நாம் அவர்களுக்கு நேர்வழியை அதிகமாக்கினோம்.) அவன் மற்றோரிடத்தில் கூறியது போல்:
وَالَّذِينَ اهْتَدَوْاْ زَادَهُمْ هُدًى وَءَاتَـهُمْ تَقُوَاهُمْ
(நேர்வழியை ஏற்றுக்கொண்டவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவன் அவர்களுக்கு நேர்வழியை அதிகப்படுத்தி, அவர்களுக்குரிய தக்வாவை (இறையச்சத்தை) வழங்குகிறான்.) 47:17
فَأَمَّا الَّذِينَ ءامَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِيمَـناً وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ
(நம்பிக்கை கொண்டவர்களைப் பொறுத்தவரை, அது அவர்களின் நம்பிக்கையை அதிகரித்துள்ளது, மேலும் அவர்கள் மகிழ்ச்சியடைகிறார்கள்.) 9:124,
لِيَزْدَادُواْ إِيمَـناً مَّعَ إِيمَـنِهِمْ
(...அவர்கள் తమது (தற்போதைய) ஈமானுடன் மேலும் ஈமானில் வளர்வதற்காக.) 48:4 இதே விஷயத்தைச் சுட்டிக்காட்டும் வேறு ஆயத்களும் உள்ளன. அவர்கள் அல்-மஸீஹ் ஈஸா (அலை), ஈஸா பின் மர்யம் (அலை) அவர்களின் மதத்தைப் பின்பற்றியவர்கள் என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, ஆனால் அல்லாஹ்வே நன்கு அறிந்தவன். அவர்கள் கிறிஸ்தவ காலத்திற்கு முன்பே வாழ்ந்ததாகத் தெரிகிறது, ஏனென்றால் அவர்கள் கிறிஸ்தவர்களாக இருந்திருந்தால், யூத ரப்பிகள் தங்கள் வேறுபாடுகள் காரணமாக அதைப் பாதுகாப்பதில் அக்கறை காட்டியிருக்க மாட்டார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களைச் சோதிப்பதற்காக சில விஷயங்களைக் கேட்க, குறைஷிகள் மதீனாவில் உள்ள யூத ரப்பிகளிடம் ஒரு செய்தியை அனுப்பியதாகவும், அவர்கள் இந்த இளைஞர்களைப் பற்றியும், துல்கர்னைன் (அதிகம் பயணம் செய்த மனிதர்) பற்றியும், ரூஹ் பற்றியும் அவரிடம் கேட்கச் சொன்னதாகவும் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களின் அறிவிப்பை நாம் மேலே குறிப்பிட்டுள்ளோம். இந்தக் கதை வேதமுடையோரின் புத்தகங்களில் பதிவுசெய்யப்பட்ட ஒன்று என்பதையும், அது கிறிஸ்தவத்திற்கு முன்பே வந்தது என்பதையும் இது காட்டுகிறது. அல்லாஹ்வே நன்கு அறிந்தவன்.

وَرَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُواْ فَقَالُواْ رَبُّنَا رَبُّ السَّمَـوَتِ وَالاٌّرْضِ
(மேலும் அவர்கள் எழுந்து நின்று, 'எங்கள் இறைவன் வானங்கள் மற்றும் பூமியின் இறைவன்' என்று கூறியபோது, ​​நாம் அவர்களின் இதயங்களை உறுதியாக்கினோம்.) இங்கே அல்லாஹ் கூறுகிறான்: 'தங்கள் சமூகத்தாருக்கும் தங்கள் நகரத்திற்கும் எதிராகச் செல்லவும், அவர்கள் வாழ்ந்து வந்த ஆடம்பரமான மற்றும் எளிதான வாழ்க்கையை விட்டுவிடவும் நாம் அவர்களுக்குப் பொறுமையைக் கொடுத்தோம்.' முந்தைய மற்றும் பிந்தைய தஃப்சீர் அறிஞர்கள் பலர், அவர்கள் பைசாந்தியத்தின் அரசர்கள் மற்றும் தலைவர்களின் மகன்கள் என்றும், ஒரு நாள் அவர்கள் தங்கள் மக்களின் திருவிழாக்களில் ஒன்றிற்காக வெளியே சென்றார்கள் என்றும் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். அவர்கள் வருடத்திற்கு ஒரு முறை நகரத்திற்கு வெளியே கூடி, சிலைகளை வணங்கி அவற்றுக்குப் பலியிடுவார்கள். அவர்களுக்கு டெசியானஸ் என்ற அகங்காரமும், கொடுங்கோன்மையும் கொண்ட ஒரு மன்னன் இருந்தான், அவன் மக்களை அவ்வாறு செய்யும்படி கட்டளையிட்டு ஊக்குவித்தான். மக்கள் இந்தக் கூட்டத்தில் கலந்துகொள்ள வெளியே சென்றபோது, இந்த இளைஞர்கள் தங்கள் தந்தையர் மற்றும் மக்களுடன் வெளியே சென்றார்கள், மேலும் அவர்கள் தங்கள் மக்களின் செயல்களைத் தெளிவான பார்வையுடன் கண்டபோது, மக்கள் தங்கள் சிலைகளுக்குச் செய்யும் சிரம் பணிதல்களும், பலிகளும் வானங்களையும் பூமியையும் படைத்த அல்லாஹ்வுக்கு மட்டுமே அர்ப்பணிக்கப்பட வேண்டும் என்பதை அவர்கள் உணர்ந்தார்கள். அவர்களில் ஒவ்வொருவரும் தங்கள் சமூகத்தாரை விட்டு விலகி, அவர்களிடமிருந்து ஒதுங்கி இருக்கத் தொடங்கினார்கள். அவர்களில் முதன்முதலாகத் தனியாக விலகிச் சென்றவர் ஒரு மரத்தின் நிழலில் போய் அமர்ந்தார், பிறகு மற்றொருவர் வந்து அவருடன் அமர்ந்தார், பிறகு இன்னொருவர் வந்து அவர்களுடன் அமர்ந்தார், பிறகு மேலும் நான்கு பேர் ஒன்றன் பின் ஒன்றாகப் பின்தொடர்ந்தனர். அவர்களில் ஒருவருக்கொருவர் அறிமுகம் இல்லை, ஆனால் அவர்களின் இதயங்களில் நம்பிக்கையை விதைத்தவனே அவர்களை ஒன்று சேர்த்தான். அறிவிப்பாளர் தொடர் முழுமையடையாத நிலையில், ஆயிஷா (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அல்-புகாரியால் பதிவுசெய்யப்பட்ட ஹதீஸில் கூறப்பட்டுள்ளதைப் போல, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
«الْأَرْوَاحُ جُنُودٌ مُجَنَّدَةٌ، فَمَا تَعَارَفَ مِنْهَا ائْتَلَفَ وَمَا تَنَاكَرَ مِنْهَا اخْتَلَف»
(ஆன்மாக்கள் திரட்டப்பட்ட படை வீரர்களைப் போன்றவை. அவற்றில் ஒன்றுக்கொன்று அறிமுகமானவை ஒன்றிணையும், ஒன்றுக்கொன்று அறிமுகமில்லாதவை விலகிச் செல்லும்). இதை முஸ்லிம் அவர்களும் தனது ஸஹீஹ் நூலில், சுஹைல் தனது தந்தையிடமிருந்தும், அவர் அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்களிடமிருந்தும், அவர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடமிருந்தும் அறிவித்த ஹதீஸாகப் பதிவுசெய்துள்ளார்கள். ஒத்த குணங்கள் அல்லது பண்புகள்தான் மக்களை ஒன்றிணைக்கின்றன என்று மக்கள் கூறுகிறார்கள். எனவே, அந்த இளைஞர்களில் ஒவ்வொருவரும், மற்றவர்களுக்குப் பயந்து, தாங்கள் உண்மையிலேயே நம்புவதை மற்றவர்களிடமிருந்து மறைக்க முயன்றார்கள், அவர்களும் தங்களைப் போன்றவர்கள்தான் என்பதை அறியாமல். அப்போது அவர்களில் ஒருவர், 'மக்களே, அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, ஒரே ஒரு விஷயம்தான் உங்களை உங்கள் மக்களை விட்டு விலகி, அவர்களிடமிருந்து உங்களைத் தனிமைப்படுத்தச் செய்கிறது என்பதை நீங்கள் அறிவீர்கள், எனவே உங்களில் ஒவ்வொருவரும் அது என்ன என்பதைத் தங்கள் விஷயத்தில் கூறட்டும்' என்றார். மற்றொருவர் கூறினார், 'என்னைப் பொறுத்தவரை, அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, என் மக்கள் என்ன செய்கிறார்கள் என்பதை நான் பார்த்தேன், அது பொய்யானது என்பதை உணர்ந்தேன், மேலும் துணை அல்லது இணை இல்லாமல் தனியாக வணங்கப்படுவதற்குத் தகுதியான ஒரே ஒருவன், வானங்கள், பூமி மற்றும் அவற்றுக்கிடையே உள்ள அனைத்தையும் படைத்த அல்லாஹ் மட்டுமே.' இன்னொருவர், 'அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, எனக்கும் இதேதான் நடந்தது' என்றார். மற்றவர்களும் அதையே சொன்னார்கள், அவர்கள் அனைவரும் ஒப்புக்கொண்டு நம்பிக்கையில் சகோதரர்கள் ஆனார்கள். அவர்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்தை வணக்கஸ்தலமாக ஏற்றுக்கொண்டு அங்கே அல்லாஹ்வை வணங்கத் தொடங்கினார்கள், ஆனால் அவர்களுடைய மக்கள் அவர்களைப் பற்றிக் கண்டுபிடித்து, தங்கள் அரசனிடம் அவர்களைப் பற்றிக் கூறினார்கள். மன்னன் அவர்களைத் தனக்கு முன் ஆஜராகும்படி கட்டளையிட்டு, அவர்களின் நம்பிக்கைகளைப் பற்றிக் கேட்டான். அவர்கள் அவனிடம் உண்மையைக் கூறி, அவனை அல்லாஹ்வின் பக்கம் அழைத்தார்கள், அவர்களைப் பற்றி அல்லாஹ் கூறுவது போல்:

وَرَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُواْ فَقَالُواْ رَبُّنَا رَبُّ السَّمَـوَتِ وَالاٌّرْضِ لَن نَّدْعُوَاْ مِن دُونِهِ إِلـهاً
(மேலும் அவர்கள் எழுந்து நின்று, 'எங்கள் இறைவன் வானங்கள் மற்றும் பூமியின் இறைவன், அவனைத் தவிர வேறு எந்தக் கடவுளையும் நாங்கள் அழைக்க மாட்டோம்...' என்று கூறியபோது, ​​நாம் அவர்களின் இதயங்களை உறுதியாக்கினோம்.) "ஒருபோதும்" ('லன்') என்பது ஒரு முழுமையான மற்றும் நித்திய மறுப்பைக் குறிக்கிறது, அதாவது, 'இது ஒருபோதும் நடக்காது, நாங்கள் அவ்வாறு செய்தால் அது பொய்யாக இருக்கும்.' எனவே அல்லாஹ் அவர்களைப் பற்றிக் கூறுகிறான்:
لَّقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا
(...அவ்வாறு செய்தால், நாம் உண்மையில் நிராகரிப்பில் ஒரு பெரும் பொய்யை உரைத்தவர்களாவோம்.) அதாவது, உண்மைக்குப் புறம்பானது மற்றும் முற்றிலும் பொய்யானது.

هَـؤُلاءِ قَوْمُنَا اتَّخَذْواْ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً لَّوْلاَ يَأْتُونَ عَلَيْهِم بِسُلْطَـنٍ بَيِّنٍ
(இவர்கள், எங்கள் சமூகத்தார், அவனை (அல்லாஹ்வை) அன்றி வேறு தெய்வங்களை வணக்கத்திற்காக எடுத்துக்கொண்டார்கள். அவர்கள் அவற்றுக்காக ஒரு தெளிவான ஆதாரத்தைக் கொண்டு வர வேண்டாமா) அதாவது, அவர்கள் தங்கள் நடத்தைக்கு சில தெளிவான சான்றுகளையும் உண்மையான ஆதாரங்களையும் ஏன் சமர்ப்பிக்கவில்லை
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا
(அல்லாஹ்வின் மீது பொய்யை இட்டுக்கட்டுபவனை விட அநீதி இழைப்பவன் யார்?) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'ஆனால் அவ்வாறு சொல்வதன் மூலம் அவர்கள் பொய்யான அத்துமீறுபவர்கள்.' அவர்கள் தங்கள் மன்னனை அல்லாஹ்வின் மீது நம்பிக்கை கொள்ள அழைத்தபோது, அவன் மறுத்து, அவர்களை எச்சரித்து அச்சுறுத்தினான் என்று கூறப்படுகிறது. அவர்களின் மக்களின் ஆபரணங்களைத் தாங்கியிருந்த அவர்களின் ஆடைகளைக் களையுமாறு அவன் கட்டளையிட்டான், பின்னர் அவர்கள் தங்கள் பழைய மதத்திற்குத் திரும்புவார்கள் என்ற நம்பிக்கையில், நிலைமையைப் பற்றி சிந்திக்க அவர்களுக்குச் சிறிது அவகாசம் கொடுத்தான். இது அல்லாஹ் அவர்கள் மீது கருணை காட்டிய ஒரு வழியாகும், ஏனென்றால் அந்த நேரத்தில் அவர்கள் அவனிடமிருந்து தப்பித்து, தங்கள் மதத்திற்காகத் துன்புறுத்தலிலிருந்து ஓடிப்போக முடிந்தது. சோதனைகள் மற்றும் துன்புறுத்தல்களின் போது ஷரீஅத்தில் பரிந்துரைக்கப்பட்டது இதுதான் - தன் மதத்திற்காகப் பயப்படுபவர், தன்னைத் துன்புறுத்துபவர்களிடமிருந்து ஓடிப்போக வேண்டும், ஹதீஸில் அறிவிக்கப்பட்டதைப் போல:
«يُوشِكُ أَنْ يَكُونَ خَيْرُ مَالِ أَحَدِكُمْ غَنَمًا يَتْبَعُ بِهَا شَعَفَ الْجِبَالِ وَمَوَاقِعَ القَطْرِ يَفِرُّ بِدِينِهِ مِنَ الْفِتَن»
(விரைவில் ஒரு காலம் வரும், அப்போது உங்களில் எவருக்கும் இருக்கக்கூடிய சிறந்த செல்வம் ஆடுகளாக இருக்கும், அதை அவர் மலை உச்சிகளுக்கும், மழை பெய்யும் இடங்களுக்கும் பின்தொடர்ந்து செல்வார், (ஓடுவது) தனது மதத்திற்காக துன்புறுத்தலிலிருந்து.) இத்தகைய சந்தர்ப்பங்களில், மக்களிடமிருந்து தன்னைத் தனிமைப்படுத்திக் கொள்ள அனுமதிக்கப்படுகிறது, ஆனால் வேறு எந்த சந்தர்ப்பத்திலும் இது பரிந்துரைக்கப்படவில்லை, ஏனெனில் அத்தகைய தனிமையால் ஒருவர் ஜமாஅத் மற்றும் வெள்ளிக்கிழமை தொழுகைகளின் நன்மைகளை இழக்கிறார். இந்த இளைஞர்கள் தங்கள் மக்களிடமிருந்து தப்பி ஓடத் தீர்மானித்தார்கள், அல்லாஹ் அவர்களுக்காக அதை விதித்தான், அவர்களைப் பற்றி அவன் கூறுவது போல்,
وَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ إَلاَّ اللَّهَ
(மேலும் நீங்கள் அவர்களிடமிருந்தும், அவர்கள் அல்லாஹ்வைத் தவிர வணங்குபவற்றிலிருந்தும் விலகியபோது,) அதாவது, நீங்கள் அவர்களிடமிருந்து பிரிந்து, அல்லாஹ்வைத் தவிர மற்றவர்களை வணங்குவதை எதிர்த்து, வேறு மதத்தைப் பின்பற்றும் போது, உடல் ரீதியாகவும் அவர்களிடமிருந்து பிரிந்து விடுங்கள்,
فَأْوُواْ إِلَى الْكَهْفِ يَنْشُرْ لَكُمْ رَبُّكُم مِّن رَّحْمَتِهِ
(அப்போது குகையில் தஞ்சம் புகுந்து கொள்ளுங்கள்; உங்கள் இறைவன் தனது கருணையிலிருந்து உங்களுக்கு ஒரு வழியைத் திறப்பான்) அதாவது, அவன் உங்கள் மீது தனது கருணையைப் பொழிவான், அதன் மூலம் உங்களை உங்கள் மக்களிடமிருந்து மறைப்பான்.
وَيُهَيِّىءْ لَكُمْ مِّنْ أَمْرِكُمْ مِّرْفَقًا
(மேலும் உங்கள் காரியத்தை உங்களுக்கு எளிதாக்குவான்.) அதாவது, உங்களுக்குத் தேவையானதை அவன் தருவான். எனவே அவர்கள் புறப்பட்டு, தஞ்சம் புகுந்த குகைக்குத் தப்பி ஓடினார்கள். பின்னர் அவர்கள் காணாமல் போனதை அவர்களின் மக்கள் கவனித்தார்கள், மன்னன் அவர்களைத் தேடினான், அவனால் அவர்களைக் கண்டுபிடிக்க முடியாதபோது, அல்லாஹ் தனது நபி முஹம்மது (ஸல்) அவர்களையும் அவரது தோழர் அபூ பக்ர் அஸ்-சித்தீக் (ரழி) அவர்களையும் தவ்ர் குகையில் தஞ்சம் புகுந்தபோது மறைத்ததைப் போல, அல்லாஹ் அவர்களை அவனிடமிருந்து மறைத்துவிட்டான், அதனால் அவனால் அவர்களின் எந்தத் தடயத்தையோ அல்லது அவர்களைப் பற்றிய எந்தத் தகவலையோ கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை என்று கூறப்பட்டது. குறைஷி சிலை வணங்கிகள் பின்தொடர்ந்து வந்தார்கள், ஆனால் அவர்கள் அவருக்கு மிக அருகில் கடந்து சென்றபோதும் அவரைக் கண்டுபிடிக்கவில்லை. அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், அஸ்-சித்தீக் (ரழி) அவர்கள் கவலையுடன் இருப்பதைக் கவனித்து, 'அல்லாஹ்வின் தூதரே, அவர்களில் ஒருவர் தன் காலடி இடத்தைக் கீழே பார்த்தால், நம்மைக் கண்டுவிடுவார்' என்று கூறியபோது, ​​அவர் அவரிடம் கூறினார்கள்:
«يَا أَبَا بَكْرٍ مَا ظَنُّكَ بِاثْنَيْنِ اللهُ ثَالِثُهُمَا؟»
(ஓ அபூ பக்ர், அல்லாஹ் மூன்றாமவனாக இருக்கும் இருவரைப் பற்றி நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்) மேலும் அல்லாஹ் கூறினான்:
إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِى الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُواْ السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِىَ الْعُلْيَا وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
(நீங்கள் அவருக்கு உதவவில்லை என்றால், நிராகரிப்பாளர்கள் அவரை வெளியேற்றியபோது, இருவரில் இரண்டாமவராக இருந்தபோது, அல்லாஹ் உண்மையில் அவருக்கு உதவினான்; அவர்கள் இருவரும் குகையில் இருந்தபோது, ​​அவர் தனது தோழரிடம் கூறினார்: 'கவலைப்படாதீர்கள், நிச்சயமாக அல்லாஹ் நம்முடன் இருக்கிறான்.' பின்னர் அல்லாஹ் தன் அமைதியை அவர் மீது இறக்கி, நீங்கள் காணாத படைகளைக் கொண்டு அவரைப் பலப்படுத்தினான், மேலும் நிராகரித்தவர்களின் வார்த்தையைத் தாழ்வாக்கினான், அல்லாஹ்வின் வார்த்தையே மேலானதாக стало; மேலும் அல்லாஹ் யாவற்றையும் மிகைத்தவன், மகா ஞானமுடையவன்.) 9:40 -இந்த குகையின் (தவ்ர்) கதை, குகைவாசிகளின் கதையை விட மிகவும் பெரியதும், ஆச்சரியமானதுமாகும்.