தொழுகையைச் சரியான முறையில், உரிய நேரத்தில் நிறைவேற்றுமாறு அல்லாஹ் கட்டளையிடுகிறான். இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக இரு ஸஹீஹ் நூல்களில் பதிவாகியுள்ளது: “நான் நபி (ஸல்) அவர்களிடம், ‘(அல்லாஹ்வுக்கு) மிகவும் பிரியமான செயல் எது?’ என்று கேட்டேன்.” அதற்கு அவர்கள் பதிலளித்தார்கள்:
«الصَّلَاةُ عَلى وَقْتِها»
(தொழுகைகளை அவற்றின் உரிய நேரங்களில் தொழுவது.) “அதற்கடுத்து (நன்மையில் சிறந்தது) எது?” என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள் பதிலளித்தார்கள்:
«الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ الله»
(அல்லாஹ்வின் பாதையில் ஜிஹாத் (அறப்போர்) செய்வதாகும்.)" நான் மீண்டும் கேட்டேன், “அதற்கடுத்து (நன்மையில் சிறந்தது) எது?” அதற்கு அவர்கள் பதிலளித்தார்கள்:
«بِرُّ الْوَالِدَيْن»
(உங்கள் பெற்றோருக்கு நன்மையாகவும், கடமையுணர்வுடனும் இருப்பது.) அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள்: “நபி (ஸல்) அவர்கள் இந்த வார்த்தைகளை என்னிடம் கூறினார்கள், நான் இன்னும் அதிகமாகக் கேட்டிருந்தால், நபி (ஸல்) அவர்கள் இன்னும் அதிகமாக எனக்குக் கூறியிருப்பார்கள்.”

நடுத் தொழுகை

மேலும், அல்லாஹ் நடுத் தொழுகையை குறிப்பாகக் குறிப்பிட்டுள்ளான். அது அஸர் தொழுகையாகும் என்பதே நபித்தோழர்களில் உள்ள பெரும்பாலான அறிஞர்களின் கருத்தாகும். இதை அத்-திர்மிதி மற்றும் அல்-பகவி ஆகியோர் கூறியுள்ளனர். தாபியீன்களின் அறிஞர்களில் பெரும்பாலானோரும் இதே கருத்தைக் கொண்டிருந்தனர் என்று அல்-காதி அல்-மாவர்தி அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள். அதார் (அதாவது, ஹதீஸ் மற்றும் ஸலஃபுகளின் கூற்றுகள்) அறிஞர்களில் பெரும்பாலானோரின் கருத்தும் இதுவே என்று அல்-ஹாஃபிழ் அபூ உமர் இப்னு அப்துல்-பர் அவர்கள் கூறினார்கள். மேலும், இதுவே பெரும்பாலான அறிஞர்களின் தஃப்ஸீர் (நடுத் தொழுகையின் விளக்கம்) ஆகும் என்று அபூ முஹம்மத் இப்னு அதிய்யா அவர்கள் கூறினார்கள். அல்-ஹாஃபிழ் அபூ முஹம்மத் அப்துல்-முஃமின் இப்னு கலஃப் அத்-தும்யாதி அவர்கள் நடுத் தொழுகை பற்றிய தனது நூலில், அது அஸர் தொழுகை என்று குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். மேலும் இது உமர் (ரழி), அலீ (ரழி), இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி), அபூ அய்யூப் (ரழி), அப்துல்லாஹ் இப்னு அம்ர் (ரழி), ஸமுரா இப்னு ஜுன்துப் (ரழி), அபூ ஹுரைரா (ரழி), அபூ ஸயீத் (ரழி), ஹஃப்ஸா (ரழி), உம்மு ஹபீபா (ரழி), உம்மு ஸலமா (ரழி), இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) மற்றும் ஆயிஷா (ரழி) ஆகியோரின் தஃப்ஸீர் என்றும் அவர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். இது உபைய்தா, இப்ராஹீம் அந்-நகஈ, ரஸீன், ஸிர் இப்னு ஹுபைஷ், ஸயீத் இப்னு ஜுபைர், இப்னு ஸீரீன், அல்-ஹஸன், கத்தாதா, அத்-தஹ்ஹாக், அல்-கல்பி, முகாத்தில், உபைது இப்னு அபூ மர்யம் மற்றும் பலரின் தஃப்ஸீராகவும் உள்ளது.

அஸர் தொழுகையே நடுத் தொழுகை என்பதற்கான ஆதாரம்

அலீ (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாக இமாம் அஹ்மத் அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளார்கள்: அல்-அஹ்ஸாப் (கூட்டுப் படையினர்) போரின் போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
«شَغَلُونَا عَنِ الصَّلَاةِ الْوُسْطَى، صَلَاةِ الْعَصْرِ، مَلَأَ اللهُ قُلُوبَهُم وَبُيُوتَهم نَارًا»
(அவர்கள் (நிராகரிப்பாளர்கள்) நடுத் தொழுகையான அஸர் தொழுகையை நிறைவேற்றுவதிலிருந்து நம்மைத் தடுத்துவிட்டார்கள், அல்லாஹ் அவர்களின் இதயங்களையும் வீடுகளையும் நெருப்பால் நிரப்புவானாக.)
அவர்கள் மஃரிப் மற்றும் இஷா தொழுகைகளுக்கு இடையில் அஸர் தொழுகையை நிறைவேற்றினார்கள். முஸ்லிம் மற்றும் அந்-நஸாயீ ஆகியோர் இந்த ஹதீஸைப் பதிவு செய்துள்ளனர். மேலும், இரு ஷெய்குகள், அபூ தாவூத், அத்-திர்மிதி, அந்-நஸாயீ மற்றும் சுனன் நூல்களைத் தொகுத்த இன்னும் பலரும் இந்த ஹதீஸை அலீ (ரழி) அவர்கள் வரையிலான வெவ்வேறு அறிவிப்பாளர் தொடர்கள் மூலம் பதிவு செய்துள்ளனர். முஷ்ரிக்குகள் அல்லாஹ்வின் தூதரையும் (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களையும் அஸர் தொழுகையை நிறைவேற்றுவதிலிருந்து தடுத்த அல்-அஹ்ஸாப் போரைப் பற்றிய இந்த ஹதீஸ், வேறு பல தோழர்களாலும் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. நடுத் தொழுகைதான் அஸர் தொழுகை என்று கூறும் அறிவிப்புகளை மட்டுமே நாங்கள் இங்கு குறிப்பிட்டுள்ளோம். மேலும், இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) மற்றும் அல்-பராஃ இப்னு ஆஸிப் (ரழி) ஆகியோரிடமிருந்து இந்த ஹதீஸுக்கு ஒத்த வார்த்தைகளை முஸ்லிம் அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளார்கள்.

மேலும், ஸமுரா இப்னு ஜுன்துப் (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்ததாக இமாம் அஹ்மத் அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளார்கள்:
«صَلَاةُ الْوسْطَى صَلَاةُ الْعَصْر»
(நடுத் தொழுகை என்பது அஸர் தொழுகையாகும்.)

மற்றொரு அறிவிப்பில், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் குறிப்பிட்டார்கள்:
حَـفِظُواْ عَلَى الصَّلَوَتِ والصَّلَوةِ الْوُсْطَى
((ஐந்து கடமையான) அஸ்-ஸலவாத் (தொழுகைகளை) பேணித் தொழுங்கள், குறிப்பாக நடுத் தொழுகையை) என்று கூறி, அது அஸர் தொழுகை என்று குறிப்பிட்டார்கள். மற்றொரு அறிவிப்பில், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
«هِيَ الْعَصْر»
(அது அஸர் தொழுகை.) மேலும், அப்போது நபி (ஸல்) அவர்களிடம் நடுத் தொழுகையைப் பற்றி கேட்கப்பட்டது என்று இப்னு ஜஃபர் அவர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். அத்-திர்மிதி அவர்கள் இந்த ஹதீஸைப் பதிவு செய்துவிட்டு, “ஹஸன், ஸஹீஹ்” என்று கூறினார்கள். மேலும், அபூ ஹாதிம் இப்னு ஹிப்பான் அவர்கள் தங்களது ஸஹீஹ் நூலில், அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்ததாகப் பதிவு செய்துள்ளார்கள்:
«صَلَاةُ الْوسْطَى صَلَاةُ الْعَصْر»
(நடுத் தொழுகை என்பது அஸர் தொழுகையாகும்.)

இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாக அத்-திர்மிதி அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
«صَلَاةُ الْوسْطَى صَلَاةُ الْعَصْر»
(அஸர் தொழுகையே நடுத் தொழுகையாகும்.)
பின்னர் அத்-திர்மிதி அவர்கள் இந்த ஹதீஸ் ஹஸன், ஸஹீஹ் வகையைச் சார்ந்தது என்று கூறினார்கள். முஸ்லிம் அவர்கள் இந்த ஹதீஸைத் தமது ஸஹீஹ் நூலில் பதிவு செய்துள்ளார்கள், அதன் வார்த்தைகள்:
«شَغَلُونَا عَنِ الصَّلَاةِ الْوسْطَى صَلَاةِ الْعَصْر»
(அவர்கள் (நிராகரிப்பாளர்கள்) நடுத் தொழுகையான அஸர் தொழுகையை நிறைவேற்றுவதிலிருந்து நம்மைத் தடுத்துவிட்டார்கள்.)

இந்த ஆதாரங்கள் (அஸர் தொழுகையே நடுத் தொழுகை என்ற) உண்மையை வலியுறுத்துகின்றன. இந்த உண்மையை மேலும் நிரூபிப்பது என்னவென்றால், ஒரு நம்பகமான ஹதீஸில், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அஸர் தொழுகையைப் பேணித் தொழுவதன் அவசியத்தை வலியுறுத்தினார்கள். இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாவது:
«مَنْ فَاتَتْهُ صَلَاةُ الْعَصْرِ فَكَأَنَّمَا وُتِرَ أَهْلَهُ وَمَالَه»
(யார் அஸர் தொழுகையைத் தவறவிடுகிறாரோ, அவர் தனது குடும்பத்தையும் செல்வத்தையும் இழந்தவரைப் போன்றவர்.)

புரைதா இப்னு அல்-ஹுஸைப் (ரழி) அவர்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்ததாக ஸஹீஹ் நூலில் பதிவாகியுள்ளது:
«بَكِّرُوا بِالصَّلَاةِ فِي يَوْمِ الْغَيْمِ، فَإِنَّهُ مَنْ تَرَكَ صَلَاةَ الْعَصْرِ، فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُه»
(மேகமூட்டமான நாளில், (அஸர்) தொழுகையை முன்கூட்டியே நிறைவேற்றுங்கள், ஏனெனில் யார் அஸர் தொழுகையைத் தவறவிடுகிறாரோ, அவருடைய (நல்ல) செயல்கள் அழிந்துவிடும்.)

தொழுகையின் போது பேசுவதற்கான தடை

அல்லாஹ் கூறினான்:
وَقُومُواْ لِلَّهِ قَـنِتِينَ
(மேலும், அல்லாஹ்வுக்குக் கீழ்ப்படிந்து நில்லுங்கள்.) அதாவது, அவனுக்கு முன்னால் பணிவுடனும் தாழ்மையுடனும் (அதாவது, தொழுகையின் போது). இந்தக் கட்டளை தொழுகையின் போது பேச அனுமதிக்கப்படாது என்பதை சுட்டிக்காட்டுகிறது, ஏனெனில் பேசுவது தொழுகையின் இயல்புக்கு முரணானது. இதனால்தான் இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் தொழுதுகொண்டிருந்தபோது ஸலாம் கூறியதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் பதிலளிக்க மறுத்தார்கள், பின்னர் கூறினார்கள்:
«إِنَّ فِي الصَّلَاةِ لَشُغْلًا»
(நிச்சயமாகத் தொழுகையில் ஒருவருக்குப் போதுமான வேலை இருக்கிறது.) (அதாவது, தொழுகையின் போது ஈடுபடும் உடல், நாவு மற்றும் இதயத்தின் பல்வேறு செயல்களால்.)

தொழுகையின் போது பேசிய முஆவியா இப்னு ஹகம் அஸ்-ஸுலமீ (ரழி) அவர்களிடம் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக முஸ்லிம் அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளார்கள்:
«إِنَّ هذِهِ الصَّلَاةَ لَا يَصْلُحُ فِيهَا شَيْءٌ مِنْ كَلَامِ النَّاسِ، إنَّمَا هِي التَّسْبِيحُ وَالتَّكْبِيرُ وَذِكْرُ الله»
(மக்கள் ஈடுபடும் சாதாரணப் பேச்சு இந்தத் தொழுகைக்குப் பொருத்தமானதல்ல. தொழுகை என்பது தஸ்பீஹ் (அல்லாஹ்வைப் புகழ்வது), தக்பீர் (அல்லாஹு அக்பர் என்று கூறுவது, அதாவது, அல்லாஹ் மிகப் பெரியவன்) மற்றும் அல்லாஹ்வை நினைவு கூர்வதை மட்டுமே உள்ளடக்கியது.)

ஸைத் இப்னு அர்கம் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக இமாம் அஹ்மத் அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளார்கள்: “ஒருவர் தொழுகையின் போது தனது நண்பரிடம் பல்வேறு விஷயங்கள் குறித்துப் பேசுவது வழக்கம். பின்னர் இந்த ஆயத் அருளப்பட்டபோது:”
وَقُومُواْ لِلَّهِ قَـنِتِينَ
(மேலும், அல்லாஹ்வுக்குக் கீழ்ப்படிந்து நில்லுங்கள்.) நாங்கள் பேசுவதிலிருந்து விலகிக்கொள்ளும்படி கட்டளையிடப்பட்டோம்.” இப்னு மாஜா தவிர, மற்ற ‘ஜமாஅத்’ (அதாவது, ஹதீஸ் தொகுப்புகள்) இந்த ஹதீஸைப் பதிவு செய்துள்ளன.

அச்ச நேரத் தொழுகை

அல்லாஹ் கூறினான்:
فَإنْ خِفْتُمْ فَرِجَالاً أَوْ رُكْبَانًا فَإِذَآ أَمِنتُمْ فَاذْكُرُواْ اللَّهَ كَمَا عَلَّمَكُم مَّا لَمْ تَكُونُواْ تَعْلَمُونَ
(நீங்கள் (எதிரிக்கு) அஞ்சினால், நடந்துகொண்டோ அல்லது வாகனத்திலோ (தொழுகையை நிறைவேற்றுங்கள்). நீங்கள் பாதுகாப்பு அடைந்துவிட்டால், அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கற்றுக்கொடுத்தவாறு, (இதற்கு முன்) நீங்கள் அறியாதிருந்த முறையில் அவனை நினைவு கூறுங்கள் (தொழுங்கள்).)
அல்லாஹ் தனது அடியார்களுக்குத் தொழுகையை முழுமையாக நிறைவேற்றுமாறு கட்டளையிட்டு, அந்தக் கட்டளையை வலியுறுத்திய பிறகு, போர் மற்றும் சண்டையின் போது ஒருவரால் தொழுகையை முழுமையாக நிறைவேற்ற முடியாமல் போகும் சூழ்நிலையைக் குறிப்பிடுகிறான். அல்லாஹ் கூறினான்:
فَإنْ خِفْتُمْ فَرِجَالاً أَوْ رُكْبَانًا
(நீங்கள் (எதிரிக்கு) அஞ்சினால், நடந்துகொண்டோ அல்லது வாகனத்திலோ தொழுகையை நிறைவேற்றுங்கள்.) அதாவது, இந்தச் சூழ்நிலைகளின் கீழ், நடந்துகொண்டோ அல்லது வாகனத்திலோ, கிப்லாவை நோக்கியோ அல்லது வேறு திசையிலோ பொருத்தமான முறையில் தொழுங்கள். இப்னு உமர் (ரழி) அவர்களிடம் அச்ச நேரத் தொழுகையைப் பற்றிக் கேட்கப்பட்டால், அதை விவரித்துவிட்டு, “கடுமையான அச்சம் இருந்தால், நடந்துகொண்டோ, வாகனத்திலோ, கிப்லாவை நோக்கியோ அல்லது வேறு திசையிலோ தொழுங்கள்” என்று மேலும் கூறுவார்கள் என நாஃபிஃ அவர்கள் அறிவித்ததாக இமாம் மாலிக் அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளார்கள். நாஃபிஃ அவர்கள், “இதை அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து அறிவித்ததாக நான் நினைக்கிறேன்” என்று கருத்துத் தெரிவித்தார்கள். அல்-புகாரி மற்றும் முஸ்லிம் ஆகியோர் இந்த ஹதீஸைப் பதிவு செய்துள்ளனர்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக முஸ்லிம், அபூ தாவூத், அந்-நஸாயீ, இப்னு மாஜா மற்றும் இப்னு ஜரீர் ஆகியோர் பதிவு செய்துள்ளார்கள்: “அல்லாஹ் உங்கள் நபியின் (ஸல்) வார்த்தைகளின் மூலம் தொழுகையைக் கடமையாக்கியுள்ளான்: ஊரில் இருக்கும்போது நான்கு (ரக்அத்கள்), பயணத்தில் இருக்கும்போது இரண்டு ரக்அத்கள் மற்றும் அச்சமான நேரங்களில் ஒரு ரக்அத்.” இது அல்-ஹஸன் அல்-பஸரீ, கத்தாதா, அத்-தஹ்ஹாக் மற்றும் பலரின் கருத்தும் ஆகும்.

மேலும், அல்-புகாரி அவர்கள், 'கோட்டைகளை எதிர்கொள்ளும் போதும், எதிரியைச் சந்திக்கும் போதும் தொழுகை' என்ற தலைப்பில் ஒரு அத்தியாயத்தை அமைத்துள்ளார்கள். அல்-அவ்ஸாயீ அவர்கள் கூறினார்கள்: “வெற்றி நெருங்கிவிட்டதாகத் தோன்றினால், முஸ்லிம்களால் (சாதாரண முறையில்) தொழுகையை நிறைவேற்ற முடியாவிட்டால், அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் தனித்தனியாக தலையசைத்துத் தொழ வேண்டும். தலையசைக்க முடியாவிட்டால், போர் முடியும் வரை தொழுகையைத் தாமதப்படுத்த வேண்டும். அவர்கள் பாதுகாப்பு உணரும்போது, இரண்டு ரக்அத்கள் தொழ வேண்டும். அதுவும் முடியாவிட்டால், இரண்டு ஸஜ்தாக்களை உள்ளடக்கிய ஒரு ரக்அத் தொழ வேண்டும். அதுவும் முடியாவிட்டால், தக்பீர் மட்டும் போதுமானதாகாது, எனவே அவர்கள் பாதுகாப்பு அடையும் வரை தொழுகையைத் தாமதப்படுத்த வேண்டும்.” இதுவே மக்ஹூல் அவர்களும் கொண்டிருந்த கருத்தாகும். அனஸ் இப்னு மாலிக் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: “நான் தஸ்தார் கோட்டையின் மீதான தாக்குதலில் பங்கேற்றேன், அப்போது விடியலின் ஒளி தெளிவாகத் தொடங்கியது. திடீரென்று, போர் மூண்டது, பகல் வெளிச்சம் பரவும் வரை முஸ்லிம்களால் தொழ முடியவில்லை. பின்னர் நாங்கள் அபூ மூஸா (ரழி) அவர்களுடன் (ஃபஜ்ர் தொழுகையை) தொழுதோம், நாங்கள் வெற்றி பெற்றோம். அந்தத் தொழுகைக்குப் பதிலாக இந்த உலக வாழ்க்கையையும் அதில் உள்ள அனைத்தையும் பெற்றிருந்தாலும் நான் மகிழ்ச்சியடைந்திருக்க மாட்டேன்.” இது அல்-புகாரி அவர்களின் வார்த்தைகள் ஆகும்.

சமாதான காலங்களில் தொழுகை சாதாரணமாக நிறைவேற்றப்படுகிறது

அல்லாஹ் கூறினான்:
فَإِذَآ أَمِنتُمْ فَاذْكُرُواْ اللَّهَ
(நீங்கள் பாதுகாப்பு அடைந்துவிட்டால், அல்லாஹ்வை நினைவு கூறுங்கள் (தொழுங்கள்)) அதாவது, ‘நான் உங்களுக்குக் கட்டளையிட்டபடி, அதன் ருகூஃ, ஸஜ்தா, நிற்றல், இருத்தல் ஆகியவற்றை முழுமைப்படுத்தி, தேவையான (இதய) கவனத்துடனும் பிரார்த்தனையுடனும் தொழுகையை நிறைவேற்றுங்கள்.’ அல்லாஹ் கூறினான்:
كَمَا عَلَّمَكُم مَّا لَمْ تَكُونُواْ تَعْلَمُونَ
(அவன் உங்களுக்குக் கற்றுக்கொடுத்தவாறு, (இதற்கு முன்) நீங்கள் அறியாதிருந்த முறையில்.) அதாவது, இந்த உலகிலும் மறுமையிலும் உங்களுக்குப் பயனளிப்பவை பற்றி அவன் உங்களுக்கு அருளியது, வழிகாட்டியது மற்றும் கற்றுக்கொடுத்தது போலவே, அவனுக்கு நன்றி செலுத்தி, அவனை நினைவு கூருங்கள். இதேபோல், அச்ச நேரத் தொழுகையைக் குறிப்பிட்ட பிறகு அல்லாஹ் கூறினான்:
فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِيمُواْ الصَّلَوةَ إِنَّ الصَّلَوةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَـباً مَّوْقُوتاً
(...ஆனால் நீங்கள் அபாயத்திலிருந்து விடுபட்டதும், அஸ்-ஸலாவை நிறைவேற்றுங்கள். நிச்சயமாக, அஸ்-ஸலா (தொழுகை) விசுவாசிகளுக்குக் குறிப்பிட்ட நேரங்களில் கடமையாக்கப்பட்டுள்ளது.) (4:103)

சூரத்து அந்-நிஸாவில் அல்லாஹ்வின் கூற்றைக் குறிப்பிடும்போது, அச்ச நேரத் தொழுகை மற்றும் அதன் விளக்கம் பற்றிய ஹதீஸ்களை நாம் குறிப்பிடுவோம்:
وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَوةَ
(நீங்கள் (முஹம்மத் தூதரே) அவர்களிடையே இருந்து, அவர்களுக்கு அஸ்-ஸலாவில் (தொழுகையில்) தலைமை தாங்கும்போது.) (4:102)