மத்யனில் மூஸா (அலை) அவர்களும், அவர்கள் அந்த இரு பெண்களின் ஆடுகளுக்கு தண்ணீர் காட்டியதும்

ஃபிர்அவ்னும் அவனுடைய தலைவர்களும் அவருக்கு எதிராக சதி செய்வது பற்றி அந்த மனிதர் மூஸா (அலை) அவர்களிடம் சொன்னபோது, அவர்கள் தனியாக எகிப்தை விட்டு வெளியேறினார்கள். அவர்களுக்குத் தனியாக இருக்கும் பழக்கம் இல்லை, ஏனென்றால், அதற்கு முன்பு அவர்கள் ஒரு தலைவராக, ஆடம்பரமாகவும் வசதியாகவும் வாழ்ந்து வந்தார்கள்.

﴾فَخَرَجَ مِنْهَا خَآئِفاً يَتَرَقَّبُ﴿

(ஆகவே, அவர்கள் பயந்த நிலையில் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தவாறு அங்கிருந்து தப்பிச் சென்றார்கள்.) அதாவது, திரும்பித் திரும்பிப் பார்த்துக் கொண்டே சென்றார்கள்.

﴾قَالَ رَبِّ نَجِّنِى مِنَ الْقَوْمِ الظَّـلِمِينَ﴿

("என் இறைவனே! அநீதி இழைக்கும் இந்த மக்களிடமிருந்து என்னைக் காப்பாற்று!") அதாவது, ஃபிர்அவ்னிடமிருந்தும் அவனுடைய தலைவர்களிடமிருந்தும். அல்லாஹ் அவர்களுக்கு வழிகாட்டுவதற்காக குதிரையில் சவாரி செய்யும் ஒரு வானவரை அனுப்பினான் என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அல்லாஹ்வே நன்கறிந்தவன்.

﴾وَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَآءَ مَدْيَنَ﴿

(மேலும் அவர்கள் மத்யன் (பூமியை) நோக்கிச் சென்றபோது,) அதாவது, அவர்கள் ஒரு சுலபமான மற்றும் இலகுவான பாதையில் சென்றார்கள் - அதனால் அவர்கள் மகிழ்ச்சியடைந்தார்கள்.

﴾قَالَ عَسَى رَبِّى أَن يَهْدِيَنِى سَوَآءَ السَّبِيلِ﴿

(அவர்கள் கூறினார்கள்: “என் இறைவன் எனக்கு நேரான வழியைக் காட்டக்கூடும்.”) அதாவது, மிகவும் நேரான பாதை. மேலும் அல்லாஹ் அதைச் செய்தான், ஏனென்றால் அவன் அவர்களுக்கு இவ்வுலகிலும் மறுமையிலும் நேரான வழியைக் காட்டினான், மேலும் அவர்கள் நேர்வழி பெறவும், மற்றவர்களுக்கு நேர்வழி காட்டவும் செய்தான்.

﴾وَلَمَّا وَرَدَ مَآءَ مَدْيَنَ﴿

(மேலும் அவர்கள் மத்யனின் (ஒரு கிணற்று) நீரை அடைந்தபோது,) அதாவது, அவர்கள் மத்யனை அடைந்து, அதன் தண்ணீரைக் குடிக்கச் சென்றபோது, அங்கே மேய்ப்பர்கள் தங்கள் மந்தைகளுக்குத் தண்ணீர் கொடுக்கும் ஒரு கிணறு இருந்தது.

﴾وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِّنَ النَّاسِ يَسْقُونَ وَوَجَدَ مِن دُونِهِمُ امْرَأَتَينِ تَذُودَانِ﴿

(அங்கே ஒரு கூட்டத்தினர் (தங்கள் ஆடுகளுக்கு) தண்ணீர் கொடுத்துக் கொண்டிருப்பதையும், அவர்களுக்கு அப்பால் இரண்டு பெண்கள் (தங்கள் ஆடுகளை) தடுத்துக் கொண்டிருப்பதையும் அவர்கள் கண்டார்கள்.) அதாவது, அந்த மேய்ப்பர்களின் ஆடுகளுடன் தங்கள் ஆடுகள் தண்ணீர் குடிப்பதை அவர்கள் தடுத்துக் கொண்டிருந்தார்கள், தங்களுக்கு ஏதேனும் தீங்கு நேர்ந்துவிடுமோ என்று. மூஸா (அலை) அவர்கள் அவர்களைப் பார்த்தபோது, அவர்களுக்காக வருந்தி, அவர்கள் மீது இரக்கம் கொண்டார்கள்.

﴾قَالَ مَا خَطْبُكُمَا﴿

(அவர்கள் கேட்டார்கள்: “உங்கள் விஷயம் என்ன?”) அதாவது, ‘ஏன் நீங்கள் இந்த மக்களுடன் உங்கள் மந்தைகளுக்குத் தண்ணீர் புகட்டவில்லை?’

﴾قَالَتَا لاَ نَسْقِى حَتَّى يُصْدِرَ الرِّعَآءُ﴿

(அதற்கு அவர்கள் இருவரும் கூறினார்கள்: “இந்த மேய்ப்பர்கள் (தங்கள் ஆடுகளை) ஓட்டிச் செல்லும் வரை நாங்கள் தண்ணீர் புகட்ட மாட்டோம்...”) அதாவது, ‘அவர்கள் முடிக்கும் வரை நாங்கள் எங்கள் மந்தைகளுக்குத் தண்ணீர் புகட்ட முடியாது.’

﴾وَأَبُونَا شَيْخٌ كَبِيرٌ﴿

(“மேலும் எங்கள் தந்தை மிகவும் வயதானவர்.”) அதாவது, ‘நீங்கள் பார்க்கும் இந்த நிலைக்கு இதுதான் எங்களைத் தள்ளியுள்ளது.’

﴾فَسَقَى لَهُمَا﴿

(ஆகவே, அவர்களுக்காக (அவர்களுடைய மந்தைகளுக்கு) அவர்கள் தண்ணீர் புகட்டினார்கள்,)

﴾ثُمَّ تَوَلَّى إِلَى الظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّى لِمَآ أَنزَلْتَ إِلَىَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ﴿

(பிறகு அவர்கள் ஒரு நிழலுக்குத் திரும்பி, “என் இறைவனே! நிச்சயமாக, நீ எனக்கு அருளும் எந்த ஒரு நன்மைக்கும் நான் தேவையுடையவனாக இருக்கிறேன்!” என்று கூறினார்கள்.)

﴾إِلَى الظِّلِّ﴿

(நிழலுக்கு,) இப்னு அப்பாஸ் (ரழி), இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) மற்றும் அஸ்-ஸுத்தி (ரழி) ஆகியோர் கூறினார்கள்: “அவர்கள் ஒரு மரத்தின் அடியில் அமர்ந்தார்கள்.” அதாஃ பின் அஸ்-ஸாஇப் கூறினார்கள்: “மூஸா (அலை) அவர்கள் இவ்வாறு கூறியபோது:

﴾رَبِّ إِنِّى لِمَآ أَنزَلْتَ إِلَىَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ﴿

(“என் இறைவனே! நிச்சயமாக, நீ எனக்கு அருளும் எந்த ஒரு நன்மைக்கும் நான் தேவையுடையவனாக இருக்கிறேன்!”) அந்தப் பெண்கள் அதைக் கேட்டார்கள்.”