இப்ராஹீம் அல்-கலீல் (அலை) மற்றும் மன்னன் நும்ரூத் இடையேயான விவாதம்

இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களுடன் விவாதம் செய்த மன்னன், நூஹ் (அலை) அவர்களின் மகன் ஷாம், ஷாமின் மகன் கூஷ், கூஷின் மகன் கனஆன், கனஆனின் மகன் நும்ரூத் ஆவான் என முஜாஹித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள். நூஹ் (அலை) அவர்களின் மகன் ஷாம், ஷாமின் மகன் அர்ஃபக்‌ஷந்த், அர்ஃபக்‌ஷந்தின் மகன் ஷாலிக், ஷாலிக்கின் மகன் ஆபிர், ஆபிரின் மகன் ஃபாலிக், ஃபாலிக்கின் மகன் நும்ரூத் எனவும் கூறப்பட்டது. முஜாஹித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "உலகின் கிழக்கு மற்றும் மேற்குப் பகுதிகளை ஆட்சி செய்த மன்னர்கள் நான்கு பேர்; அவர்களில் இருவர் நம்பிக்கையாளர்கள், இருவர் நிராகரிப்பாளர்கள். நம்பிக்கையாளர்களான இரண்டு மன்னர்கள், சுலைமான் இப்னு தாவூத் (அலை) அவர்களும், துல்கர்னைனும் ஆவார்கள். நிராகரிப்பாளர்களான இரண்டு மன்னர்கள் நும்ரூத் மற்றும் நெபுகத்நேசர் ஆவார்கள்." அல்லாஹ்வே மிக அறிந்தவன்.

அல்லாஹ் கூறினான், ﴾أَلَمْ تَرَ﴿
(நீர் பார்க்கவில்லையா?) அதாவது, "உங்கள் இதயத்தால், ஓ முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களே!" ﴾إِلَى الَّذِى حَآجَّ إِبْرَهِيمَ فِى رِبِّهِ﴿
(தன் இறைவனைப் பற்றி இப்ராஹீமிடம் தர்க்கம் செய்தவனைப் பற்றி) அதாவது, அல்லாஹ்வின் இருப்பைப் பற்றி. ஃபிர்அவ்ன் பின்னர் தன் மக்களிடம் கூறியது போலவே, நும்ரூத் தன்னைத் தவிர வேறு ஒரு கடவுள் இருப்பதை மறுத்தான். ﴾مَا عَلِمْتُ لَكُمْ مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرِى﴿
(உங்களுக்கு என்னைத் தவிர வேறு ஒரு கடவுள் இருப்பதாக நான் அறியவில்லை) 28:38.

இந்த வரம்புமீறல், முழுமையான நிராகரிப்பு மற்றும் பகிரங்கமான கிளர்ச்சி ஆகியவற்றைச் செய்ய நும்ரூத்தை தூண்டியது அவனுடைய கொடுங்கோன்மையும், அவன் நீண்ட காலம் ஆட்சி செய்தான் என்பதும்தான். இதனால்தான் அந்த வசனம் தொடர்கிறது, ﴾أَنْ آتَـهُ اللَّهُ الْمُلْكَ﴿
(ஏனெனில் அல்லாஹ் அவனுக்கு ராஜ்ஜியத்தை கொடுத்திருந்தான். )

அல்லாஹ் இருக்கிறான் என்பதற்கு ஆதாரம் தருமாறு இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களிடம் நும்ரூத் கேட்டதாகத் தெரிகிறது. இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் பதிலளித்தார்கள், ﴾رَبِّيَ الَّذِى يُحْىِ وَيُمِيتُ﴿
(என் இறைவன் உயிர் கொடுப்பவனும், மரணிக்கச் செய்பவனும் ஆவான்) அதாவது, "அல்லாஹ்வின் இருப்புக்கான ஆதாரம், ஒன்றுமில்லாமல் இருந்த படைப்புகள் பின்னர் உண்டாவதும், இருந்த பின்னர் அழிந்து போவதும்தான். இது, தான் நாடியதைச் செய்யும் படைப்பாளனின் இருப்பை மட்டுமே நிரூபிக்கிறது, ஏனென்றால், இந்தப் படைப்புகள் அவற்றை உருவாக்கிய ஒரு படைப்பாளன் இல்லாமல் தானாகவே நிகழ்ந்திருக்க முடியாது. மேலும், அவனே நான் வணங்க அழைக்கும் இறைவன், தனித்தவனாக, எந்த கூட்டாளியும் இல்லாதவனாக."

அப்போதுதான் நும்ரூத் கூறினான், ﴾أَنَا أُحْىِ وَأُمِيتُ﴿
(நானும் உயிர் கொடுக்கிறேன், மரணிக்கச் செய்கிறேன்.)
கதாதா (ரழி) அவர்களும், முஹம்மத் பின் இஸ்ஹாக் அவர்களும், அஸ்-சுத்தி அவர்களும் அவன் இதைக் குறிப்பிட்டதாகக் கூறினார்கள், "மரண தண்டனைக்கு தகுதியான இரண்டு மனிதர்கள் எனக்கு முன் கொண்டுவரப்படுவார்கள், அவர்களில் ஒருவனைக் கொல்லும்படி நான் கட்டளையிடுவேன், அவன் கொல்லப்படுவான். இரண்டாவது மனிதனை மன்னிக்கும்படி நான் கட்டளையிடுவேன், அவன் மன்னிக்கப்படுவான். இப்படித்தான் நான் உயிரையும் மரணத்தையும் கொண்டு வருகிறேன்." இருப்பினும், நும்ரூத் ஒரு படைப்பாளன் இருப்பதை மறுக்காததால், அவனுடைய கூற்று கதாதா (ரழி) அவர்கள் கூறிய பொருளைக் கொண்டிருக்கவில்லை என்று தோன்றுகிறது. இந்த விளக்கம் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் கூறியதற்கு ஒரு பதிலாக அமையவில்லை. நும்ரூத் ஆணவத்துடனும் திமிருடனும் தானே படைப்பாளன் என்று வாதிட்டான், மேலும் தானே உயிரையும் மரணத்தையும் கொண்டு வருவதாகப் பாசாங்கு செய்தான். பின்னர், ஃபிர்அவ்ன் அவனைப் பின்பற்றி அறிவித்தான், ﴾مَا عَلِمْتُ لَكُمْ مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرِى﴿
(உங்களுக்கு என்னைத் தவிர வேறு ஒரு கடவுள் இருப்பதாக நான் அறியவில்லை) 28: 38.

இதனால்தான் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் நும்ரூத்திடம் கூறினார்கள், ﴾فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِى بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ﴿
(நிச்சயமாக, அல்லாஹ் சூரியனைக் கிழக்கிலிருந்து கொண்டு வருகிறான்; நீ அதை மேற்கிலிருந்து கொண்டு வா.)

இந்த வசனத்தின் பொருள், "நீதான் உயிரையும் மரணத்தையும் கொண்டு வருவதாக வாதிடுகிறாய். உயிரையும் மரணத்தையும் கொண்டு வருபவன், இருத்தலைக் கட்டுப்படுத்துகிறான், அதன் கோள்களையும் அவற்றின் இயக்கங்களையும் கட்டுப்படுத்துவது உட்பட அதிலுள்ள அனைத்தையும் படைக்கிறான். உதாரணமாக, சூரியன் ஒவ்வொரு நாளும் கிழக்கிலிருந்து உதிக்கிறது. எனவே, நீ வாதிட்டது போல் நீ கடவுளாக இருந்து, உயிரையும் மரணத்தையும் கொண்டு வருபவனாக இருந்தால், சூரியனை மேற்கிலிருந்து கொண்டு வா." தன் பலவீனம், இயலாமை மற்றும் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களின் கோரிக்கைக்கு பதிலளிக்க முடியாது என்பதை அந்த மன்னன் உணர்ந்ததால், அவன் செயலிழந்து, மௌனமாக, கருத்துச் சொல்ல முடியாமல் போனான். எனவே, அவனுக்கு எதிராக ஆதாரம் நிலைநாட்டப்பட்டது. அல்லாஹ் கூறினான், ﴾وَاللَّهُ لاَ يَهْدِى الْقَوْمَ الظَّـلِمِينَ﴿
(மேலும், அநீதி இழைக்கும் மக்களை அல்லாஹ் நேர்வழியில் செலுத்துவதில்லை) அதாவது, அநீதி இழைக்கும் மக்களுக்கு எந்தவொரு சரியான ஆதாரத்தையும் அல்லது வாதத்தையும் அல்லாஹ் இல்லாமல் செய்துவிடுகிறான். மேலும், அவர்களுடைய பொய்யான ஆதாரங்களும் வாதங்களும் அவர்களுடைய இறைவனால் நிராகரிக்கப்படுகின்றன, மேலும் அவர்கள் அவனுடைய கோபத்தைச் சம்பாதித்துக் கொண்டார்கள், கடுமையான வேதனையை அனுபவிப்பார்கள்.

முதல் வாதத்தை விட இரண்டாவது வாதம் தெளிவாக இருந்ததால் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் அதைப் பயன்படுத்தினார்கள் என்று கூறும் சில தத்துவவாதிகள் வழங்கிய விளக்கத்தை விட நாம் வழங்கிய இந்த விளக்கம் சிறந்ததாகும். மாறாக, இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் நும்ரூத்தின் இரண்டு வாதங்களையும் மறுத்தார்கள் என்பதை நமது விளக்கம் உறுதிப்படுத்துகிறது, எல்லாப் புகழும் அல்லாஹ்வுக்கே.

இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களுக்கும் நும்ரூத்துக்கும் இடையேயான விவாதம், இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் நெருப்பில் எறியப்பட்ட பிறகு நடந்தது, ஏனெனில், இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் அந்த நாளுக்கு முன்பு அந்த மன்னனைச் சந்திக்கவில்லை என்று அஸ்-சுத்தி அவர்கள் கூறினார்கள்.