ஒட்டகம், வானம், மலைகள் மற்றும் பூமியின் படைப்பைப் பார்க்கும்படியான அறிவுரை

அல்லாஹ் தன்னுடைய ஆற்றலையும் மகத்துவத்தையும் நிரூபிக்கும் அவனுடைய படைப்புகளைப் பார்க்குமாறு தன் அடியார்களுக்குக் கட்டளையிடுகிறான். அவன் கூறுகிறான்,
أَفَلاَ يَنظُرُونَ إِلَى الإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ
(அவர்கள் ஒட்டகத்தைப் பார்க்கவில்லையா, அது எப்படிப் படைக்கப்பட்டிருக்கிறது என்று) நிச்சயமாக அது ஒரு அற்புதமான படைப்பாகும், மேலும் அது உருவாக்கப்பட்ட விதம் விசித்திரமானது. ஏனெனில் அது மிகவும் சக்திவாய்ந்ததாகவும் வலிமையானதாகவும் இருந்தாலும், மென்மையானதாக இருக்கிறது, மேலும் கனமான சுமைகளைச் சுமக்கிறது. அது ஒரு பலவீனமான சவாரியாளரால் வழிநடத்தப்படுவதை அனுமதிக்கிறது. அது உண்ணப்படுகிறது, அதன் முடியிலிருந்து நன்மை பெறப்படுகிறது, மேலும் அதன் பால் குடிக்கப்படுகிறது. அரேபியர்களின் மிகவும் பொதுவான வீட்டு விலங்கு ஒட்டகமாக இருந்ததால், இது அவர்களுக்கு நினைவூட்டப்படுகிறது. ஷுரைஹ் அல்-காதி அவர்கள், "ஒட்டகங்கள் எப்படிப் படைக்கப்பட்டுள்ளன, வானம் எப்படி உயர்த்தப்பட்டுள்ளது என்பதைப் பார்ப்பதற்காக எங்களுடன் வெளியே வாருங்கள்" என்று கூறுவார்கள். அதாவது, அல்லாஹ் அதை தரையிலிருந்து இவ்வளவு மகத்துவத்துடன் எப்படி உயர்த்தினான். இது அல்லாஹ் கூறுவதைப் போன்றது,
أَفَلَمْ يَنظُرُواْ إِلَى السَّمَآءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَـهَا وَزَيَّنَّـهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ
(அவர்களுக்கு மேலேயுள்ள வானத்தை அவர்கள் பார்க்கவில்லையா, அதை நாம் எப்படி அமைத்து, அதை அலங்கரித்து, அதில் எவ்வித பிளவுகளும் இல்லாமல் இருக்கின்றன என்று) (50:6) பிறகு அல்லாஹ் கூறுகிறான்,
وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ
(மேலும் மலைகளைப் பார்க்கவில்லையா, அவை எப்படி நாட்டப்பட்டுள்ளன என்று) அதாவது, அவை எப்படி நிமிர்த்தப்பட்டுள்ளன. ஏனெனில், பூமி அதன் குடிமக்களுடன் அசையாதபடி அவை உறுதியாக நிலைநிறுத்தப்பட்டுள்ளன. மேலும் அவற்றுள் இருக்கும் நன்மைகள் மற்றும் கனிமங்களுடன் அவற்றை அவன் படைத்தான்.
وَإِلَى الاٌّرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ
(மேலும் பூமியைப் பார்க்கவில்லையா, அது எப்படி விரிக்கப்பட்டுள்ளது என்று) அதாவது, அது எப்படி விரிக்கப்பட்டு, நீட்டப்பட்டு, மென்மையாக்கப்பட்டுள்ளது. இவ்வாறு, ஒரு கிராமப்புற அரபி தான் நேரில் காண்பதைக் கருத்தில் கொள்ளுமாறு அவன் வழிகாட்டுகிறான். அவன் சவாரி செய்யும் அவனது ஒட்டகம், அவன் தலைக்கு மேலே உள்ள வானம், அவன் எதிர்கொள்ளும் மலை, மற்றும் அவனுக்குக் கீழே உள்ள பூமி, இவை அனைத்தும் இந்தப் பொருட்களைப் படைத்த படைப்பாளனின் மற்றும் உருவாக்குபவனின் ஆற்றலுக்குச் சான்றாகும். இந்த விஷயங்கள், அவனே இறைவன், மிக்க மகத்துவமானவன், படைப்பாளன், உரிமையாளன், எல்லாவற்றையும் கட்டுப்படுத்துபவன் என்பதை அவன் காண வழிவகுக்க வேண்டும். எனவே, அவனைத் தவிர வேறு யாரும் வணக்கத்திற்குத் தகுதியானவர் இல்லை என்ற இறைவனும் அவனே ஆவான்.

திமாம் பின் தஃலபா (ரழி) அவர்களின் கதை

இவைதான், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் கேள்வி கேட்ட பிறகு திமாம் (ரழி) அவர்கள் சத்தியம் செய்த விஷயங்கள். இதை இமாம் அஹ்மத் அவர்கள், தாபித் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து பதிவு செய்துள்ளதில் காணலாம். தாபித் (ரழி) அவர்கள், அனஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்தார்கள்: "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் எதையும் கேட்பதற்கு நாங்கள் தடுக்கப்பட்டிருந்தோம். ஆகவே, பாலைவன மக்களில் (கிராமப்புற அரேபியர்கள்) இருந்து ஒரு அறிவாளி வந்து, நாங்கள் கேட்டுக்கொண்டிருக்கும்போது அவரிடம் எதையாவது கேட்பது எங்களுக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கும். அவ்வாறு பாலைவன மக்களில் இருந்து ஒரு மனிதர் வந்து, `ஓ முஹம்மதே! நிச்சயமாக, உம்முடைய தூதர் எங்களிடம் வந்து, அல்லாஹ் உம்மை அனுப்பியதாக நீர் கூறுவதாக அவர் கூறுகிறார்'' என்றார். அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) கூறினார்கள்,
«صَدَق»
(அவர் உண்மையைக் கூறினார்.) அந்த மனிதர் கேட்டார், வானத்தை உருவாக்கியது யார்؟ அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) பதிலளித்தார்கள்,
«الله»
,(அல்லாஹ்.) அந்த மனிதர் கேட்டார், பூமியை உருவாக்கியது யார்؟ அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) பதிலளித்தார்கள்,
«الله»
,(அல்லாஹ்). அந்த மனிதர் கேட்டார், `இந்த மலைகளை நிமிர்த்தி, அவற்றுள் உள்ளவற்றை வைத்தது யார்'' அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) பதிலளித்தார்கள், ا,(அல்லாஹ்). பிறகு அந்த மனிதர், 'வானத்தையும், பூமியையும் படைத்து, இந்த மலைகளை நிமிர்த்தியவன் மீது ஆணையாக, அல்லாஹ் தான் உம்மை அனுப்பினானா?' என்று கேட்டார். அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) கூறினார்கள்,
«نَعَم»
(ஆம்.) அந்த மனிதர் பின்னர், 'உங்களுடைய தூதர், எங்கள் பகலிலும் இரவிலும் ஐந்து தொழுகைகளை நாங்கள் தொழுவது கடமையாக்கப்பட்டுள்ளது என்று கூறுகிறார்' என்றார். அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) கூறினார்கள்,
«صَدَق»
(அவர் உண்மையைக் கூறினார்.) அந்த மனிதர் பின்னர், 'உம்மை அனுப்பியவன் மீது ஆணையாக, அல்லாஹ் தான் உமக்கு இதைக் கட்டளையிட்டானா?' என்று கேட்டார். அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) பதிலளித்தார்கள்,
«نَعَم»
(ஆம்.) அந்த மனிதர் பின்னர், 'உங்களுடைய தூதர், எங்கள் செல்வத்திலிருந்து நாங்கள் தர்மம் செய்வது கடமையாக்கப்பட்டுள்ளது என்றும் கூறுகிறார்' என்றார். அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) கூறினார்கள்,
«صَدَق»
(அவர் உண்மையைக் கூறினார்.) பின்னர் அந்த மனிதர், 'உம்மை அனுப்பியவன் மீது ஆணையாக, அல்லாஹ் தான் உமக்கு இதைக் கட்டளையிட்டானா?' என்று கேட்டார். அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) பதிலளித்தார்கள்,
«نَعَم»
(ஆம்.) அந்த மனிதர் பின்னர், 'உங்களுடைய தூதர், எங்களில் அங்கு செல்வதற்கு வழி கண்டுபிடிக்கக்கூடியவர், அந்த ஆலயத்திற்கு (கஃபா) புனித யாத்திரை (ஹஜ்) செய்வது கடமையாக்கப்பட்டுள்ளது என்று கூறுகிறார்' என்றார். அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) கூறினார்கள்,
«صَدَق»
(அவர் உண்மையைக் கூறினார்.) பிறகு அந்த மனிதர், 'உம்மை உண்மையுடன் அனுப்பியவன் மீது ஆணையாக, இந்த விஷயங்களுடன் நான் எதையும் கூட்டவும் மாட்டேன், அவைகளிலிருந்து எதையும் குறைக்கவும் மாட்டேன்' என்று சொல்லிக்கொண்டே திரும்பிச் சென்றார். பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்,
«إِنْ صَدَقَ لَيَدْخُلَنَّ الْجَنَّة»
(அவர் உண்மையைப் பேசியிருந்தால், அவர் நிச்சயமாக சொர்க்கத்தில் நுழைவார்.) இந்த ஹதீஸை அல்-புகாரி, முஸ்லிம், அபூ தாவூத், அத்-திர்மிதி, அன்-நஸாஈ மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் பதிவு செய்துள்ளனர்.

தூதரின் பொறுப்பு செய்தியைச் சேர்ப்பிப்பது மட்டுமே

அல்லாஹ் கூறுகிறான்,
فَذَكِّرْ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَكِّرٌ - لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُسَيْطِرٍ
(எனவே, நீர் அவர்களுக்கு நினைவூட்டுவீராக. நீர் நினைவூட்டுபவர் மட்டுமே. நீர் அவர்கள் மீது ஒரு 'முஸைத்திர்' (ஆதிக்கம் செலுத்துபவர்) அல்லர்). அதாவது, "ஓ முஹம்மதே! நீர் எதனுடன் மக்களிடம் அனுப்பப்பட்டீரோ, அதைக் கொண்டு அவர்களுக்கு நினைவூட்டுவீராக."
فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَـغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ
((செய்தியை) சேர்ப்பிப்பது மட்டுமே உமது கடமையாகும், கேள்வி கணக்கு கேட்பது நம் மீது உள்ளது.) (13:40) பிறகு அல்லாஹ் கூறுகிறான்,
لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُسَيْطِرٍ
(நீர் அவர்கள் மீது ஒரு 'முஸைத்திர்' (ஆதிக்கம் செலுத்துபவர்) அல்லர்.) இப்னு அப்பாஸ் (ரழி), முஜாஹித் மற்றும் பிறர், "நீர் அவர்கள் மீது ஒரு சர்வாதிகாரி அல்லர்" என்று கூறினார்கள். இதன் பொருள், அவர்களுடைய இதயங்களில் நீர் நம்பிக்கையை உருவாக்க முடியாது. இப்னு ஸைத் அவர்கள், "அவர்களை நம்பிக்கை கொள்ளுமாறு கட்டாயப்படுத்தக்கூடியவர் நீர் அல்லர்" என்று கூறினார்கள். இமாம் அஹ்மத் அவர்கள், ஜாபிர் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாகப் பதிவு செய்தார்கள்,
«أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتْى يَقُولُوا: لَا إِلهَ إِلَّا اللهُ، فَإِذَا قَالُوهَا عَصَمُوا مِنِّي دِمَاءَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ إِلَّا بِحَقِّهَا، وَحِسَابُهُمْ عَلَى اللهِ عَزَّ وَجَل»
("மக்கள் 'லா இலாஹ இல்லல்லாஹ்' (வணக்கத்திற்குரியவன் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை) என்று கூறும் வரை அவர்களுடன் போரிடுமாறு எனக்குக் கட்டளையிடப்பட்டுள்ளது. எனவே, அவர்கள் அதைக் கூறிவிட்டால், அவர்களது இரத்தத்தையும், செல்வத்தையும் என்னிடமிருந்து பாதுகாத்துக் கொண்டார்கள் - அதன் உரிமையின்படி தவிர - மேலும் அவர்களின் கேள்வி கணக்கு எல்லாம் வல்ல, மகத்துவமிக்க அல்லாஹ்விடம் உள்ளது.")" பிறகு அவர் ஓதினார்கள்,
فَذَكِّرْ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَكِّرٌ - لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُسَيْطِرٍ
(எனவே, நீர் அவர்களுக்கு நினைவூட்டுவீராக - நீர் நினைவூட்டுபவர் மட்டுமே. நீர் அவர்கள் மீது ஒரு சர்வாதிகாரி அல்லர் -) இவ்வாறே முஸ்லிம் அவர்கள் இந்த ஹதீஸை தமது 'ஈமான்' எனும் நூலிலும், அத்-திர்மிதி மற்றும் அன்-நஸாஈ ஆகியோர் தங்களது 'சுனன்'களின் 'தஃப்ஸீர்' எனும் நூல்களிலும் பதிவு செய்துள்ளனர். இந்த ஹதீஸ் இரண்டு 'ஸஹீஹ்'களிலும் காணப்படுகிறது.

உண்மையைப் புறக்கணிப்பவருக்கான அச்சுறுத்தல்

அல்லாஹ்வின் கூற்றைப் பொறுத்தவரை,
إِلاَّ مَن تَوَلَّى وَكَفَرَ
((எனினும்) புறக்கணித்து நிராகரித்தவரைத் தவிர.) அதாவது, அதன் தூண்களின் மீது செயல்படுவதிலிருந்து அவன் புறக்கணிக்கிறான், மேலும் தன் இதயத்தாலும் நாவாலும் உண்மையை நிராகரிக்கிறான். இது அல்லாஹ்வின் கூற்றைப் போன்றது,
فَلاَ صَدَّقَ وَلاَ صَلَّى - وَلَـكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى
(ஆகவே, அவன் நம்பவுமில்லை, தொழவுமில்லை! ஆனால் மாறாக, அவன் பொய்யாக்கிப் புறக்கணித்தான்!) (75:31-32) எனவே, அல்லாஹ் கூறுகிறான்,
فَيْعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الاٌّكْبَرَ
(பிறகு அல்லாஹ் அவனை மிகப்பெரிய தண்டனையால் தண்டிப்பான்.) பிறகு அல்லாஹ் கூறுகிறான்,
إِنَّ إِلَيْنَآ إِيَابَهُمْ
(நிச்சயமாக, நம்மிடமே அவர்களின் மீளுதல் இருக்கிறது;) அதாவது, அவர்கள் திரும்பும் இடமும் அவர்களின் புகலிடமும் (நம்மிடமே).
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ
(பின்னர் நிச்சயமாக, அவர்களின் கேள்வி கணக்கு நம் மீதே உள்ளது.) அதாவது, 'நாம் அவர்களுக்காக அவர்களின் செயல்களைக் கணக்கெடுப்போம், மேலும் அந்தச் செயல்களுக்கு அவர்களுக்குக் கூலி கொடுப்போம்.' அவர்கள் நன்மை செய்திருந்தால், அவர்கள் நன்மையைப் பெறுவார்கள், அவர்கள் தீமை செய்திருந்தால், அவர்கள் தீமையைப் பெறுவார்கள். இது சூரா அல்-ஃகாஷியாவின் தஃப்ஸீரின் முடிவாகும்.