وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَآ أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْكَـفِرُونَ
(அல்லாஹ் இறக்கியருளியதைக் கொண்டு யார் தீர்ப்பளிக்கவில்லையோ, அவர்கள்தான் நிராகரிப்பாளர்கள்.) ஏனெனில், அவர்கள் முழுமையான உள்நோக்கத்துடனும், வரம்புமீறல் மற்றும் கீழ்ப்படியாமையுடனும் அல்லாஹ்வின் கட்டளையை நிராகரித்தார்கள். இந்த வசனத்தில் அல்லாஹ் கூறினான்,

فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّـلِمُونَ
(அவர்கள்தான் அநீதியிழைத்தவர்கள்.) ஏனென்றால், அல்லாஹ் அனைவரையும் சமமாகவும் நியாயமாகவும் நடத்தும்படி கட்டளையிட்ட ஒரு விஷயத்தில், ஒடுக்கப்பட்டவருக்கு ஒடுக்குபவரிடமிருந்து சேர வேண்டிய உரிமைகளை அவர்கள் பெற்றுத் தரவில்லை. அதற்குப் பதிலாக, அவர்கள் அந்தக் கட்டளையை மீறி, அநீதி இழைத்து, ஒருவருக்கொருவர் வரம்பு மீறினார்கள்.

ஒரு பெண்ணைக் கொன்றதற்காக ஒரு ஆண் கொல்லப்படுதல்

இமாம் அபூ நஸ்ர் பின் அஸ்-ஸப்பஃக் அவர்கள் தங்களது 'அஷ்-ஷாமில்' என்ற நூலில், இந்த வசனம் 5:45 செயல்படுத்தப்பட வேண்டும் என்பதில் அறிஞர்கள் உடன்படுவதாகவும், இந்த வசனத்தின் பொதுவான குறிப்புகளின்படி, ஒரு பெண்ணைக் கொல்லும் ஆண் கொல்லப்படுவான் என்பதில் இமாம்கள் உடன்படுவதாகவும் கூறியுள்ளார்கள். அன்-நஸாயீ அவர்கள் பதிவுசெய்த ஒரு ஹதீஸின்படி, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அம்ர் பின் ஹஸ்ம் (ரழி) அவர்களுக்கு வழங்கிய புத்தகத்தில் இந்த வாக்கியத்தை எழுதியிருந்தார்கள்:

«أَنَّ الرَّجُلَ يُقْتَلُ بِالْمَرْأَة»
(ஒரு பெண்ணுக்காக (அவளைக் கொன்றால்) ஒரு ஆண் கொல்லப்படுவான்.) மற்றொரு ஹதீஸில், தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்,

«الْمُسْلِمُونَ تَتَكَافَأُ دِمَاؤُهُم»
(முஸ்லிம்கள் தங்களின் இரத்தத்தின் புனிதத்தைப் பொறுத்தவரை சமமானவர்கள்.) இது பெரும்பாலான அறிஞர்களின் கருத்தும் ஆகும். இப்னு அஸ்-ஸப்பஃக் அவர்கள் கூறியதை மேலும் ஆதரிப்பது, இமாம் அஹ்மத் அவர்கள் பதிவுசெய்த ஹதீஸ் ஆகும். அனஸ் பின் மாலிக் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "அர்-ரபீஆ (ரழி) (அவருடைய அத்தை) ஒரு சிறுமியின் பல்லை உடைத்துவிட்டார்கள். அர்-ரபீஆ (ரழி) அவர்களின் உறவினர்கள் அந்தச் சிறுமியின் உறவினர்களிடம் (குற்றம் செய்தவரை) மன்னித்துவிடும்படி கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் மறுத்துவிட்டார்கள். ஆகவே, அவர்கள் நபியவர்களிடம் சென்றார்கள், அவர் பழிவாங்கும்படி அவர்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்கள். அவருடைய சகோதரர் அனஸ் பின் அன்-நத்ர் (ரழி) அவர்கள், 'அல்லாஹ்வின் தூதரே! அர்-ரபீஆ (ரழி) அவர்களின் பல் உடைக்கப்படுமா?' என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், 'ஓ அனஸ்! அல்லாஹ்வின் வேதம் பழிவாங்குதலை விதிக்கிறது' என்று கூறினார்கள். அனஸ் (ரழி) அவர்கள், 'இல்லை, உங்களை சத்தியத்துடன் அனுப்பியவன் மீது ஆணையாக, அவரது பல் உடைக்கப்படாது' என்றார்கள். பின்னர், அந்தச் சிறுமியின் உறவினர்கள் அர்-ரபீஆ (ரழி) அவர்களை மன்னித்து, பழிவாங்கும் தங்களது உரிமையை விட்டுக்கொடுக்க ஒப்புக்கொண்டார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்,

«إن من عباد الله من لو أقسم على الله لأبره»
(அல்லாஹ்வின் அடியார்களில் சிலர் இருக்கிறார்கள், அவர்கள் அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியம் செய்தால், அல்லாஹ் அதை நிறைவேற்றுகிறான்.)" இது இரு ஸஹீஹ்களிலும் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது.

காயங்களுக்குப் பழிவாங்குதல்

அல்லாஹ் கூறினான்,

وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ
(மற்றும் காயங்களுக்குச் சமமான காயங்கள்.) 'அலீ பின் அபீ தல்ஹா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாவது, இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "உயிருக்கு உயிர், கண்ணுக்குக் கண், மூக்கு வெட்டப்பட்டால் மூக்குக்கு மூக்கு, பல் உடைக்கப்பட்டால் பல்லுக்குப் பல் மற்றும் காயங்களுக்குச் சமமான காயம்." சுதந்திரமான முஸ்லிம்கள், ஆண்களும் பெண்களும், இந்த விஷயத்தில் சமமானவர்கள். மேலும் அவர்களின் அடிமைகள், ஆண் மற்றும் பெண், இந்த விஷயத்தில் சமமானவர்கள். மேலும் இந்தச் சட்டம், வேண்டுமென்றே செய்யப்படும் கொலை மற்றும் சிறிய குற்றங்களைப் பொறுத்தவரையிலும் ஒன்றுதான் என இப்னு ஜரீர் மற்றும் இப்னு அபீ ஹாதிம் அவர்கள் பதிவுசெய்துள்ளார்கள்.

ஒரு முக்கியமான சட்டம்

பாதிக்கப்பட்டவரின் காயங்கள் ஆறும் வரை காயங்களுக்கான பழிவாங்குதல் செயல்படுத்தப்படக்கூடாது. காயம் ஆறுவதற்கு முன் பழிவாங்குதல் நடந்தால், பின்னர் அந்தக் காயம் மோசமடைந்தால், இந்த விஷயத்தில் பாதிக்கப்பட்டவருக்குக் கூடுதல் உரிமைகள் எதுவும் இருக்காது. இந்தச் சட்டத்திற்கான ஆதாரம், இமாம் அஹ்மத் அவர்கள் அம்ர் பின் ஷுஐப் (ரழி) அவர்கள் வழியாக, அவரது தந்தை, அவரது பாட்டனாரிடமிருந்து அறிவித்த செய்தியாகும். அதன்படி ஒரு மனிதன் ஒருமுறை மற்றொரு மனிதனை அவனது காலில் ஒரு கொம்பைப் பயன்படுத்தி குத்தினான். பாதிக்கப்பட்டவர் நபியவர்களிடம் வந்து பழிவாங்கக் கோரினார், அதற்கு நபி அவர்கள் கூறினார்கள்,

«حَتَّى تَبْرَأ»
(நீ குணமாகும் வரை கூடாது.) அந்த மனிதன் மீண்டும் நபியவர்களிடம் வந்து, பழிவாங்குவதில் சமத்துவத்தைக் கோரினான், நபி அவர்களும் அதை அனுமதித்தார்கள். பின்னர், அந்த மனிதன், "அல்லாஹ்வின் தூதரே! நான் இப்போது நொண்டி நடக்கிறேன்" என்றான். தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்,

«قَدْ نَهَيْتُكَ فَعَصَيْتَنِي، فَأَبْعَدكَ اللهُ وَبَطَلَ عَرَجُك»
(நான் உன்னைக் காத்திருக்கச் சொன்னேன், ஆனால் நீ எனக்குக் கீழ்ப்படியவில்லை. எனவே, அல்லாஹ் உன்னைத் தூரமாக்கிவிட்டான், உனது நொண்டித்தனத்திற்கு எந்த இழப்பீடும் இல்லை.) அதன்பிறகு, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பாதிக்கப்பட்டவரின் காயம் ஆறும் வரை, அந்தக் காயத்திற்காகப் பழிவாங்குவதைத் தடைசெய்தார்கள். தாக்குதல் நடத்தியவரால் ஏற்படுத்தப்பட்ட காயத்திற்காகப் பழிவாங்க பாதிக்கப்பட்டவர் அனுமதிக்கப்பட்டு, அதன் விளைவாக தாக்குதல் நடத்தியவர் இறந்துவிட்டால், இந்த விஷயத்தில் எந்த இழப்பீடும் இல்லை என்பது பெரும்பாலான தோழர்கள் மற்றும் அவர்களைப் பின்தொடர்ந்தவர்களின் கருத்து ஆகும்.

மன்னிப்பானது அத்தகைய குற்றங்களுக்குப் பரிகாரமாகும்

அல்லாஹ் கூறினான்,

فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ
(ஆனால், எவரேனும் தர்மமாகப் பழிவாங்குதலை விட்டுவிட்டால், அது அவருக்குப் பரிகாரமாக அமையும்.) 'அலீ பின் அபீ தல்ஹா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாவது, இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் இதைப் பற்றி விளக்கமளித்தார்கள்,

فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ
(ஆனால், எவரேனும் தர்மமாகப் பழிவாங்குதலை விட்டுவிட்டால்) என்பதன் பொருள்; "ஒருவர் தர்மமாக மன்னித்தால், அது தாக்குதல் நடத்தியவருக்குப் பரிகாரமாகவும், பாதிக்கப்பட்டவருக்கு நற்கூலியாகவும் அமையும்." சுஃப்யான் அத்-தவ்ரீ (ரஹ்) அவர்கள் கூறினார்கள், அதா பின் அஸ்-ஸாஇப் (ரஹ்) அவர்கள் கூறினார்கள், ஸயீத் பின் ஜுபைர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறினார்கள், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், 'யார் தர்மமாக பழிவாங்குதலை மன்னிக்கிறாரோ, அது தாக்குதல் நடத்தியவருக்குப் பரிகாரமாகவும், பாதிக்கப்பட்டவருக்கு அல்லாஹ்விடம் நற்கூலியாகவும் இருக்கும்.' இப்னு அபீ ஹாதிம் அவர்கள் இந்தக் கூற்றைப் பதிவுசெய்துள்ளார்கள். ஜாபிர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், அல்லாஹ்வின் கூற்றான,

فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ
(ஆனால், எவரேனும் தர்மமாகப் பழிவாங்குதலை விட்டுவிட்டால், அது அவருக்குப் பரிகாரமாக அமையும்,) "பாதிக்கப்பட்டவருக்கு." இது அல்-ஹஸன் அல்-பஸ்ரீ, இப்ராஹீம் அன்-நகஈ மற்றும் அபூ இஸ்ஹாக் அல்-ஹம்தானீ (ரஹ்) ஆகியோரின் கருத்தும் ஆகும். இமாம் அஹ்மத் அவர்கள் பதிவுசெய்தார்கள், உபாதா பின் அஸ்-ஸாமித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறுவதை நான் கேட்டேன்,

«مَا مِنْ رَجُلٍ يُجْرَحُ مِنْ جَسَدِهِ جَرَاحَةً فَيَتَصَدَّقُ بِهَا، إِلَّا كَفَّرَ اللهُ عَنْهُ مِثْلَ مَا تَصَدَّقَ بِه»
(எந்தவொரு மனிதனின் உடலிலும் ஒரு காயம் ஏற்பட்டு, அவன் தர்மமாகப் பழிவாங்கும் தனது உரிமையை விட்டுவிட்டால், அவன் விட்டுக் கொடுத்ததற்கு நிகரான (பாவங்களை) அல்லாஹ் அவனை விட்டும் மன்னித்துவிடுகிறான்.) அன்-நஸாயீ மற்றும் இப்னு ஜரீர் அவர்கள் இந்த ஹதீஸைப் பதிவுசெய்துள்ளார்கள். அல்லாஹ்வின் கூற்றான,

وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَآ أنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّـلِمُونَ
(அல்லாஹ் இறக்கியருளியதைக் கொண்டு யார் தீர்ப்பளிக்கவில்லையோ, அவர்கள்தான் அநீதியிழைத்தவர்கள்.) குஃப்ர் மற்றும் சிறிய குஃப்ர், அநீதி மற்றும் சிறிய அநீதி, ஃபிஸ்க் மற்றும் சிறிய ஃபிஸ்க் இருப்பதாக அதா மற்றும் தாவூஸ் (ரஹ்) ஆகியோரின் கூற்றுகளை நாம் முன்பே குறிப்பிட்டுள்ளோம்.