அல்லாஹ் தனது முடிவுகளில் தனது பூரண நீதியையும், நியாயத்தையும் உறுதிப்படுத்துகிறான். ஏனெனில், மக்கள் தாங்களாகவே ஒரு தீமையைச் செய்யும் வரை, அவன் அவர்களுக்கு வழங்கிய அருட்கொடையை மாற்றமாட்டான் என அவன் தீர்மானித்தான். மற்றொரு வசனத்தில் அல்லாஹ் கூறினான்,
﴾إِنَّ اللَّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَإِذَآ أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلاَ مَرَدَّ لَهُ وَمَا لَهُمْ مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ﴿
(நிச்சயமாக, ஒரு சமூகம் தங்களது (நன்மை நிறைந்த) நிலையைத் தாங்களாகவே மாற்றிக்கொள்ளாத வரை, அல்லாஹ் அவர்களது (நல்ல) நிலையை மாற்றமாட்டான். ஆனால், அல்லாஹ் ஒரு சமூகத்திற்குத் தண்டனையை நாடினால், அதைத் தடுப்பவர் எவருமில்லை, மேலும், அவனையன்றி அவர்களுக்கு எந்தப் பாதுகாவலரும் இருக்கமாட்டார்.) 13:11

அடுத்து அல்லாஹ் கூறினான்,
﴾كَدَأْبِ ءَالِ فِرْعَوْنَ﴿
(ஃபிர்அவ்னின் சமூகத்தாருடைய வழக்கத்தைப் போன்றே,) அதாவது, அவனுடைய வசனங்களை மறுத்த ஃபிர்அவ்னையும் அவனுடைய கூட்டத்தாரையும் அவன் தண்டித்தான். அவர்களுடைய பாவங்களின் காரணமாக அல்லாஹ் அவர்களை அழித்தான். மேலும், அவன் அவர்களுக்கு வழங்கியிருந்த தோட்டங்கள், நீரூற்றுகள், பயிர்கள், புதையல்கள் மற்றும் இனிமையான வசிப்பிடங்கள் போன்ற அருட்கொடைகளையும், அவர்கள் அனுபவித்த அனைத்து இன்பங்களையும் பறித்துக்கொண்டான். அல்லாஹ் அவர்களுக்கு அநீதி இழைக்கவில்லை, மாறாக, அவர்கள் தங்களுக்குத் தாங்களே அநீதி இழைத்துக்கொண்டார்கள்.