இப்ராஹீம் (அலை) மற்றும் அவரைப் பின்பற்றியவர்கள், நிராகரித்த தம் சமூகத்தாரை விட்டு விலகியபோது காட்டிய அழகிய முன்மாதிரி

உயர்ந்தோனாகிய அல்லாஹ், நிராகரிப்பாளர்களை விட்டு விலகும்படியும், அவர்களுடன் பகைமை பாராட்டும்படியும், அவர்களிடமிருந்து தங்களைத் தூரமாக்கிக் கொண்டு அவர்களைவிட்டுப் பிரிந்துவிடும்படியும் தன் நம்பிக்கையுள்ள அடியார்களுக்குக் கட்டளையிட்டு இவ்வாறு கூறுகிறான்:

﴿ قَدۡ كَانَتۡ لَكُمۡ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٌ۬ فِىٓ إِبۡرَٲهِيمَ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ ۥۤ ﴾
(நிச்சயமாக இப்ராஹீமிடமும் அவருடன் இருந்தவர்களிடமும் உங்களுக்கு ஓர் அழகிய முன்மாதிரி இருக்கிறது,) அதாவது, அவரை நம்பிக்கை கொண்டு அவரைப் பின்பற்றியவர்கள்,

﴿ إِذۡ قَالُواْ لِقَوۡمِہِمۡ إِنَّا بُرَءَٲٓؤُاْ مِنكُمۡ ﴾
(அவர்கள் தம் சமூகத்தாரிடம், “நிச்சயமாக நாங்கள் உங்களை விட்டும் விலகிக் கொண்டோம்…”) அதாவது, ‘நாங்கள் உங்களைவிட்டு நீங்கிக் கொள்கிறோம்,’

﴿ وَمِمَّا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ كَفَرۡنَا بِكُمۡ ﴾
(அல்லாஹ்வையன்றி நீங்கள் வணங்குபவற்றை விட்டும் (விலகிக் கொண்டோம்); நாங்கள் உங்களை நிராகரிக்கிறோம்,) அதாவது, ‘உங்கள் மார்க்கத்தையும் உங்கள் வழியையும் நாங்கள் நம்ப மறுக்கிறோம்,’

﴿ وَبَدَا بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمُ ٱلۡعَدَٲوَةُ وَٱلۡبَغۡضَآءُ أَبَدًا ﴾
(என்றென்றும் எங்களுக்கும் உங்களுக்குமிடையே பகைமையும் வெறுப்பும் ஏற்பட்டுவிட்டது) அதாவது, ‘இந்தக் கணம் முதல், நீங்கள் உங்கள் நிராகரிப்பிலேயே இருக்கும் வரை, எங்களுக்கும் உங்களுக்குமிடையே விரோதமும் பகைமையும் தோன்றிவிட்டது; நாங்கள் எப்போதும் உங்களை விட்டு விலகி, உங்களை வெறுப்போம்,’

﴿ حَتَّىٰ تُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ وَحۡدَهُ ۥۤ ﴾
(நீங்கள் அல்லாஹ் ஒருவனை மட்டுமே நம்பிக்கை கொள்ளும் வரை,) அதாவது, ‘நீங்கள் அல்லாஹ்வுக்கு இணையின்றி அவனை மட்டுமே வணங்கி, அவனையன்றி நீங்கள் வணங்கும் சிலைகளையும் போட்டியாளர்களையும் நிராகரிக்கும் வரை (இந்த நிலை தொடரும்).’ அல்லாஹ்வின் கூற்று,

﴿ إِلَّا قَوۡلَ إِبۡرَٲهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسۡتَغۡفِرَنَّ لَكَ ﴾
(ஆயினும், இப்ராஹீம் தம் தந்தையிடம், “நிச்சயமாக நான் உங்களுக்காக (அல்லாஹ்விடம்) பாவமன்னிப்புக் கோருவேன்” என்று கூறியதைத் தவிர…) இதன் பொருள்: ‘இப்ராஹீமிடமும் அவரைச் சேர்ந்தவர்களிடமும் உங்களுக்கு நல்ல முன்மாதிரி இருக்கிறது; இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் தன் தந்தைக்காக அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்தனை செய்தது, அவர் தன் தந்தைக்குச் செய்த ஒரு வாக்குறுதியாகும்.’ தன் தந்தை அல்லாஹ்வின் எதிரி என்பது இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களுக்குத் தெளிவாகத் தெரிந்தபோது, அவரை விட்டுத் தாம் நீங்கிக் கொள்வதாக அறிவித்தார்கள். நம்பிக்கையாளர்களில் சிலர், நிராகரிப்பாளர்களாக இறந்த தங்கள் பெற்றோருக்காக அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்தனை செய்து, அவர்களை மன்னிக்கும்படி வேண்டிக்கொண்டிருந்தார்கள். இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் தன் தந்தைக்காக அல்லாஹ்விடம் மன்னிப்புக் கோரியதாகக் கூறி அவர்கள் அவ்வாறு செய்தார்கள். அதற்குப் பதிலளிக்கும் விதமாக, உயர்ந்தோனாகிய அல்லாஹ் கூறினான்,

﴿ مَا كَانَ لِلنَّبِىِّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن يَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِڪِينَ وَلَوۡ ڪَانُوٓاْ أُوْلِى قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّہُمۡ أَصۡحَـٰبُ ٱلۡجَحِيمِ • وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٲهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٍ۬ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ ۥۤ أَنَّهُ ۥ عَدُوٌّ۬ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُ‌ۚ إِنَّ إِبۡرَٲهِيمَ لَأَوَّٲهٌ حَلِيمٌ۬ ﴾
(இணைவைப்பவர்கள் நரகவாசிகள் என்று தெளிவாகிவிட்ட பிறகு, அவர்கள் உறவினர்களாக இருந்தாலும், அவர்களுக்காகப் பாவமன்னிப்புக் கோருவது நபிக்கும் நம்பிக்கையாளர்களுக்கும் தகுதியானதல்ல. இப்ராஹீம் தம் தந்தைக்காகப் பாவமன்னிப்புக் கோரியதெல்லாம், அவர் தம் தந்தைக்குச் செய்த ஒரு வாக்குறுதியின் காரணமாகவேயாகும். ஆனால், அவர் அல்லாஹ்வின் எதிரி என்பது அவருக்குத் தெளிவாகத் தெரிந்தபோது, அவரை விட்டு அவர் விலகிக்கொண்டார். நிச்சயமாக, இப்ராஹீம் மிகவும் இரக்கமுள்ளவராகவும், சகிப்புத்தன்மையுள்ளவராகவும் இருந்தார்கள்.) (9:113-114) அல்லாஹ் இங்கே கூறினான்,

﴿ قَدۡ كَانَتۡ لَكُمۡ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٌ۬ فِىٓ إِبۡرَٲهِيمَ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ ۥۤ إِذۡ قَالُواْ لِقَوۡمِہِمۡ إِنَّا بُرَءَٲٓؤُاْ مِنكُمۡ ﴾
(நிச்சயமாக இப்ராஹீமிடமும் அவருடன் இருந்தவர்களிடமும் உங்களுக்கு ஓர் அழகிய முன்மாதிரி இருக்கிறது; அவர்கள் தம் சமூகத்தாரிடம், “நிச்சயமாக நாங்கள் உங்களை விட்டும் விலகிக் கொண்டோம்...”) என்ற வசனம் முதல்,

﴿ إِلَّا قَوۡلَ إِبۡرَٲهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسۡتَغۡفِرَنَّ لَكَ وَمَآ أَمۡلِكُ لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن شَىۡءٍ۬‌ۖ ﴾
(...ஆயினும், இப்ராஹீம் தம் தந்தையிடம், “நிச்சயமாக நான் உங்களுக்காகப் பாவமன்னிப்புக் கோருவேன்; ஆனால், அல்லாஹ்விடமிருந்து உங்களுக்கு எந்தப் பயனையும் அளிக்க எனக்குச் சக்தி இல்லை” என்று கூறியதைத் தவிர.) இதன் பொருள், ‘ஷிர்க்கில் இறந்தவர்களுக்காக அல்லாஹ்விடம் மன்னிப்புக் கோர அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளது என்பதற்கு ஆதாரமாக, இங்கே குறிப்பிடப்பட்டுள்ள விஷயத்தில் நீங்கள் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களின் முன்மாதிரியைப் பின்பற்ற முடியாது.’ இது இப்னு அப்பாஸ் (ரழி), முஜாஹித், கத்தாதா, முக்காத்தில் பின் ஹய்யான், அத்-தஹ்ஹாக் மற்றும் பலருடைய கூற்றாகும். உயர்ந்தோனாகிய அல்லாஹ், இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களும் அவரைச் சேர்ந்தவர்களும் தம் சமூகத்தாரைப் பிரிந்து, அவர்களுடைய வழியை நிராகரித்த பின்னர், பணிவுடனும் அடிபணிதலுடனும் அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்தனை செய்தபோது இவ்வாறு கூறினார்கள் என்று கூறினான்,

﴿ رَّبَّنَا عَلَيۡكَ تَوَكَّلۡنَا وَإِلَيۡكَ أَنَبۡنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ ﴾
(எங்கள் இறைவா! உன் மீதே நாங்கள் நம்பிக்கை வைத்தோம்; உன்னிடமே நாங்கள் திரும்புகிறோம்; மேலும், உன்னிடமே இறுதி மீளுதல் இருக்கிறது.) அதாவது, ‘எல்லா விஷயங்களிலும் நாங்கள் உன் மீதே நம்பிக்கை வைக்கிறோம், எங்கள் காரியங்கள் அனைத்தையும் உன்னிடமே ஒப்படைக்கிறோம், மறுமையில் இறுதி மீளுதலும் உன்னிடமே இருக்கிறது,’

﴿ رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةً۬ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ ﴾
(எங்கள் இறைவா! நிராகரித்தவர்களுக்கு எங்களை ஒரு சோதனையாக ஆக்கிவிடாதே,) முஜாஹித் கூறினார்கள், “இதன் பொருள், ‘அவர்களின் கைகளால் எங்களைத் தண்டித்துவிடாதே, அல்லது உன்னிடமிருந்து வரும் தண்டனையாலும் (தண்டித்துவிடாதே)’ என்பதாகும். அல்லது அவர்கள், ‘இவர்கள் உண்மையைப் பின்பற்றியிருந்தால், இந்த வேதனை இவர்களைத் தாக்கியிருக்காது’ என்று கூறுவார்கள்.” அத்-தஹ்ஹாக் இதே போன்ற ஒன்றைக் கூறினார்கள். கத்தாதா கூறினார்கள், “எங்களுக்கு எதிராக நிராகரிப்பாளர்களுக்கு வெற்றியை அளித்து, அதன் மூலம் அவர்களுடைய கைகளால் எங்களைச் சோதனைக்கு உள்ளாக்கிவிடாதே. நிச்சயமாக, நீ அவ்வாறு செய்தால், அவர்கள் உண்மையின் மீது இருப்பதால்தான் எங்களுக்கு எதிராக வெற்றி பெற்றதாக நினைப்பார்கள்.” இதுவே இப்னு ஜரீர் விரும்பிய பொருளாகும். அலீ பின் அபீ தல்ஹா அவர்கள், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவிக்கிறார்கள்: “எங்கள் மீது அவர்களுக்கு ஆதிக்கத்தை அளித்துவிடாதே; அதனால் அவர்களின் கைகளால் நாங்கள் சோதனைக்கு உள்ளாவோம்.” அல்லாஹ்வின் கூற்று,

﴿ وَٱغۡفِرۡ لَنَا رَبَّنَآ‌ۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ ﴾
(மேலும் எங்களை மன்னிப்பாயாக, எங்கள் இறைவா! நிச்சயமாக, நீயே, நீ மட்டுமே யாவரையும் மிகைத்தவன், மகா ஞானமுடையவன்.) இதன் பொருள், ‘உன்னைத் தவிர வேறு யாரிடமும் எங்கள் தவறுகள் வெளிப்படுவதிலிருந்து மறைத்துவிடு, எங்களுக்கும் உனக்கும் இடையில் உள்ள (பாவத்)தை மன்னித்துவிடு.’

﴿ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ﴾
(நிச்சயமாக, நீயே, நீ மட்டுமே யாவரையும் மிகைத்தவன்,) ‘உன் மகத்துவத்தில் அடைக்கலம் தேடுபவர்களுக்கு ஒருபோதும் அநீதி இழைக்கப்படுவதில்லை,’

﴿ ٱلۡحَكِيمُ ﴾
(மகா ஞானமுடையவன்.) ‘உன் கூற்றுகளிலும், செயல்களிலும், சட்டங்களிலும், கட்டளைகளிலும்.’

﴿ لَقَدۡ كَانَ لَكُمۡ فِيہِمۡ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٌ۬ لِّمَن كَانَ يَرۡجُواْ ٱللَّهَ وَٱلۡيَوۡمَ ٱلۡأَخِرَ‌ۚ ﴾
(நிச்சயமாக, அவர்களிடத்தில் உங்களுக்கு ஓர் அழகிய முன்மாதிரி இருக்கிறது - (அல்லாஹ்வையும்) இறுதி நாளையும் சந்திப்பதை எதிர்நோக்கி இருப்பவர்களுக்கு.) குறிப்பிடப்பட்ட விதிவிலக்குடன் அவன் முன்பு கூறியதை இது உறுதிப்படுத்துகிறது, அதாவது, அல்லாஹ் முன்பு குறிப்பிட்ட நல்ல முன்மாதிரி,

﴿ لِّمَن كَانَ يَرۡجُواْ ٱللَّهَ وَٱلۡيَوۡمَ ٱلۡأَخِرَ‌ۚ ﴾
(அல்லாஹ்வையும் இறுதி நாளையும் எதிர்நோக்கி இருப்பவர்களுக்கு.) இதன் மூலம் அல்லாஹ்வையும் அவனிடம் திரும்புவதையும் நம்பும் நம்பிக்கையாளர்களை ஊக்குவிக்கிறது. அல்லாஹ் கூறினான்,

﴿ وَمَن يَتَوَلَّ ﴾
(இன்னும் எவன் புறக்கணிக்கிறானோ) அதாவது, அல்லாஹ் கட்டளையிட்டதிலிருந்து,

﴿ فَإِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡغَنِىُّ ٱلۡحَمِيدُ ﴾
(நிச்சயமாக, அல்லாஹ்வே அல்-ஃகனீ (தேவையற்றவன்), அல்-ஹமீத் (புகழுக்குரியவன்) ஆவான்.) அல்லாஹ் மற்றொரு வசனத்தில் கூறினான்,

﴿ إِن تَكۡفُرُوٓاْ أَنتُمۡ وَمَن فِى ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعً۬ا فَإِنَّ ٱللَّهَ لَغَنِىٌّ حَمِيدٌ ﴾
(நீங்களும், பூமியில் உள்ள அனைவரும் ஒன்றுசேர்ந்து நிராகரித்தாலும், நிச்சயமாக! அல்லாஹ் ஃகனீ (தேவையற்றவன்), ஹமீத் (புகழுக்குரியவன்) ஆவான்.) (14:8) அலீ பின் தல்ஹா அவர்கள், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவிக்கிறார்கள்,

﴿ لَغَنِىٌّ ﴾
“(ஃகனீ) என்பவர் பூரணமான செல்வந்தராவார்.” அவன்தான் அல்லாஹ். இது அல்லாஹ்வின் பண்பாகும்; இப்பண்பினால் வருணிக்கப்பட அவன் ஒருவனே தகுதியானவன்; நிச்சயமாக, அவனுக்கு நிகரானவனோ, அவனைப் போன்றவனோ எவருமில்லை. எல்லாப் புகழும் அல்லாஹ்வுக்கே உரியது; அவன் ஒருவனே, யாவரையும் அடக்கி ஆள்பவன்.

﴿ حَمِيدٌ ﴾
(ஹமீத்) என்பதன் பொருள், புகழுக்குரியவன் என்பதாகும்; அவனுடைய எல்லா கூற்றுகளிலும் செயல்களிலும் (அவன் புகழுக்குரியவன்), அவனைத் தவிர வேறு (உண்மையான) இறைவன் இல்லை.