எல்லா தூதர்களும் தங்கள் சமூகத்தாரிடமிருந்து ஒரே விதமான நிராகரிப்பையே சந்தித்தார்கள்

அல்லாஹ் தன் தூதரை இவ்வாறு கூறி ஆறுதல்படுத்துகிறான்: 'இந்த இணைவைப்பாளர்கள் உங்களை நிராகரிப்பது போலவே, பழங்கால நிராகரிப்பாளர்களும் தங்கள் தூதர்களிடம் இதே வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்தினார்கள்,'

كَذَلِكَ مَآ أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ قَالُواْ سَـحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
(அவ்வாறே, அவர்களுக்கு முன்னர் வந்தவர்களிடம் எந்தவொரு தூதர் வந்தாலும், அவர்கள்: “இவர் ஒரு சூனியக்காரர் அல்லது ஒரு பைத்தியக்காரர்!” என்று கூறாமல் இருக்கவில்லை.) உயர்வும் மேன்மையும் மிக்க அல்லாஹ் கூறினான்,

أَتَوَاصَوْاْ بِهِ
(இதை அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் உபதேசித்துக் கொண்டார்களா?), அதாவது, கடந்த காலத்தவர்கள் தற்காலத்தவர்களுக்கு இந்த வார்த்தைகளைக் கற்றுக் கொடுத்தார்களா?

بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَـغُونَ
(இல்லை, மாறாக அவர்கள் வரம்பு மீறும் ஒரு கூட்டத்தினரே!) அவர்கள் கொடுங்கோன்மை மிக்கவர்கள், அவர்களின் இதயங்கள் ஒரே மாதிரியானவை. எனவே, அவர்களுக்கு முன் இருந்தவர்கள் கூறியதையே இவர்களும் கூறினார்கள். உயர்வான அல்லாஹ் கூறினான்,

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ
(எனவே, நீர் அவர்களைப் புறக்கணித்து விடுவீராக,) அதாவது, 'முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களே, குரைஷி இணைவைப்பாளர்களைப் புறக்கணித்து விடுங்கள்,'

فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٍ
(நீர் பழிக்கப்பட மாட்டீர்.) அதாவது, 'நீங்கள் அவர்களைப் புறக்கணித்தால் நாங்கள் உங்களைப் பழிக்க மாட்டோம்,'

وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ
(மேலும், நீர் நினைவூட்டுவீராக. ஏனெனில், நிச்சயமாக நினைவூட்டுதல் முஃமின்களுக்குப் பயனளிக்கும்.) அதாவது, நினைவூட்டப்படுவதால் விசுவாசிகளின் இதயங்கள் மட்டுமே பயனடைகின்றன.

அல்லாஹ் மனிதர்களையும் ஜின்களையும் தன்னை மட்டுமே வணங்குவதற்காகத்தான் படைத்தான்

உயர்வும் மேன்மையும் மிக்க அல்லாஹ் கூறினான்,

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإِنسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ
(ஜின்களையும் மனிதர்களையும் என்னை வணங்குவதற்காகவே தவிர (வேறு எதற்காகவும்) நான் படைக்கவில்லை.) அதாவது, 'அல்லாஹ்வாகிய நான், அவர்கள் எனக்குத் தேவை என்பதற்காக அல்ல, மாறாக என்னை வணங்கும்படி அவர்களுக்குக் கட்டளையிடுவதற்காகவே அவர்களைப் படைத்தேன்.' அலி பின் அபி தல்ஹா அவர்கள், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் இந்த வசனத்திற்கு இவ்வாறு விளக்கமளித்ததாக அறிவிக்கிறார்கள்,

إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ
(...என்னை அவர்கள் வணங்குவதற்காகவே தவிர.) அதாவது, "விருப்பத்துடனோ அல்லது விருப்பமின்றியோ அவர்கள் என்னை வணங்குவதற்காக." உயர்வான அல்லாஹ் கூறினான்,

مَآ أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ - إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ
(நான் அவர்களிடமிருந்து எந்த வாழ்வாதாரத்தையும் நாடவில்லை, அவர்கள் எனக்கு உணவளிக்க வேண்டும் என்றும் நான் கேட்கவில்லை. நிச்சயமாக, அல்லாஹ்தான் பெரும் வழங்குபவன், சக்தியின் உரிமையாளன், மிகவும் வலிமையானவன்.)

இமாம் அஹ்மத் அவர்கள், அப்துல்லாஹ் பின் மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாகப் பதிவு செய்கிறார்கள்: "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பின்வருமாறு கற்றுத் தந்தார்கள்: (إنِّي أَنَا الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِين) 'நிச்சயமாக, நானே வழங்குபவன், சக்தியின் உரிமையாளன், மிகவும் வலிமையானவன்.'' அபூ தாவூத், திர்மிதி மற்றும் நஸாயீ ஆகியோரும் இந்த ஹதீஸை பதிவு செய்துள்ளார்கள். திர்மிதி அவர்கள், "ஹஸன் ஸஹீஹ்" என்று கூறினார்கள். இந்த வசனத்தின் (51:56) பொருள் என்னவென்றால், உயர்வும் அருளும் மிக்க அல்லாஹ், படைப்பினங்களை அவர்கள் தனக்கு இணையின்றி தன்னை மட்டுமே வணங்குவதற்காகப் படைத்தான். அவனுக்குக் கீழ்ப்படிபவர்களுக்கு சிறந்த வெகுமதிகள் வழங்கப்படும், அதேசமயம் அவனுக்குக் கீழ்ப்படியாதவர்கள் அவனிடமிருந்து மிக மோசமான தண்டனையைப் பெறுவார்கள். தனக்குப் படைப்பினங்கள் தேவையில்லை, மாறாக, எல்லா நிலைகளிலும் அவர்கள்தான் தனக்குத் தேவையுடையவர்களாக இருக்கிறார்கள் என்று அல்லாஹ் పేర్కొன்றான். அவன் ஒருவனே அவர்களின் படைப்பாளன் மற்றும் வழங்குபவன்.

இமாம் அஹ்மத் அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததைப் பதிவு செய்துள்ளார்கள்,

«قَالَ اللهُ تَعَالَى: يَاابْنَ آدَمَ تَفَرَّغْ لِعِبَادَتِي أَمْلَأْ صَدْرَكَ غِنًى وَأَسُدَّ فَقْرَكَ، وَإِلَّا تَفْعَلْ، مَلَأْتُ صَدْرَكَ شُغْلًا وَلَمْ أَسُدَّ فَقْرَك»
(உயர்வான அல்லாஹ் கூறினான், "ஆதமின் மகனே! என்னை வணங்குவதில் உன்னை ஈடுபடுத்திக்கொள், நான் உன் நெஞ்சத்தைச் செல்வத்தால் நிரப்புவேன், உன் வறுமையைப் போக்குவேன். இல்லையெனில், நான் உன் நெஞ்சத்தைக் கவனச்சிதறல் மிக்க காரியங்களால் நிரப்புவேன், உன் வறுமையைப் போக்க மாட்டேன்.")

திர்மிதி மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் இந்த ஹதீஸைப் பதிவு செய்துள்ளார்கள், மேலும் திர்மிதி அவர்கள், "ஹஸன் கரீப்" என்று கூறினார்கள். உயர்வான அல்லாஹ்வின் கூற்று,

فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذَنُوباً
(மேலும் நிச்சயமாக, அநியாயம் செய்தவர்களுக்கு ஒரு பங்கு உண்டு), என்பது அவர்கள் தங்களுக்கான வேதனையின் பங்கை நிச்சயம் பெறுவார்கள் என்பதைக் குறிக்கிறது,

مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَـبِهِمْ فَلاَ يَسْتَعْجِلُونِ
((பழங்காலத்தில் இருந்த) அவர்களைப் போன்றவர்களின் தீய பங்கைப்போலவே; எனவே அவர்கள் என்னை அவசரப்படுத்த வேண்டாம்!) தண்டனையைத் தங்களுக்கு விரைவுபடுத்துமாறு அவர்கள் கேட்க வேண்டாம், ஏனெனில் அது நிச்சயமாக வரும்,

فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن يَوْمِهِمُ الَّذِى يُوعَدُونَ
(பின்னர், நிராகரித்தவர்களுக்கு அவர்கள் வாக்களிக்கப்பட்ட அவர்களுடைய நாளிலிருந்து கேடுதான்.) அதாவது, உயிர்த்தெழுதல் நாள். இது சூரத் அத்-தாரியாத்தின் தஃப்ஸீரின் முடிவாகும்; எல்லாப் புகழும் அல்லாஹ்வுக்கே, எல்லா அருட்கொடைகளும் அவனிடமிருந்தே வருகின்றன.