அவர்களுக்குத் தீங்கு நேரிடும்போது, நிராகரிப்பாளர்கள் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு யாரையும் நினைப்பதில்லை

அல்லாஹ் நமக்குக் கூறுகிறான், மக்களுக்குத் தீங்கு நேரிடும்போது, அவர்கள் அவன் பக்கமே திரும்பி, உளத்தூய்மையுடன் அவனிடம் கெஞ்சிக் கேட்கிறார்கள். ஆகவே அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

وَإِذَا مَسَّكُمُ الْضُّرُّ فِى الْبَحْرِ ضَلَّ مَن تَدْعُونَ إِلاَ إِيَّاهُ

(மேலும், கடலில் உங்களுக்குத் தீங்கு நேரிட்டால், அவனைத் தவிர நீங்கள் அழைப்பவை அனைத்தும் உங்களைவிட்டும் மறைந்துவிடுகின்றன.) அதாவது, அல்லாஹ்வைத் தவிர அவர்கள் வணங்கும் அனைத்தும் அவர்களுடைய இதயங்களிலிருந்தும் மனங்களிலிருந்தும் மறைந்துவிடுகின்றன.

மக்காவின் வெற்றிக்குப் பிறகு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து தப்பித்து எத்தியோப்பியாவுக்குச் சென்றபோது இக்ரிமா பின் அபீ ஜஹ்ல் (ரழி) அவர்களுக்கு இது போன்றே நடந்தது. அவர்கள் எத்தியோப்பியாவுக்குக் கடல் மார்க்கமாகப் புறப்பட்டார்கள், ஆனால் ஒரு புயல் காற்று வீசியது. மக்கள் ஒருவருக்கொருவர் கூறினார்கள்: "தனித்தவனான அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு எவராலும் உங்களைக் காப்பாற்ற முடியாது." இக்ரிமா (ரழி) அவர்கள் தங்களுக்குள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! கடலில் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு யாரும் நன்மை செய்ய முடியாது என்றால், சந்தேகமின்றி தரையிலும் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு யாரும் நன்மை செய்ய முடியாது. யா அல்லாஹ்! இதிலிருந்து நீ என்னைப் பாதுகாப்பாகக் கொண்டு வந்தால், நான் சென்று முஹம்மது (ஸல்) அவர்களின் கையில் என் கையை வைப்பேன் என்றும், நிச்சயமாக அவர் இரக்கமும், கருணையும், கனிவும் நிறைந்தவராக இருப்பதைக் காண்பேன் என்றும் உனக்கு நான் உறுதியளிக்கிறேன்.'' அவர்கள் அதிலிருந்து பாதுகாப்பாக வெளியேறி, கடலிலிருந்து மீட்கப்பட்டார்கள். பிறகு, இக்ரிமா (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று, தங்கள் இஸ்லாத்தை அறிவித்தார்கள். மேலும், அவர்கள் ஒரு நல்ல முஸ்லிமாக ஆனார்கள். அல்லாஹ் அவர்களைப் பொருந்திக்கொள்வானாக.

فَلَمَّا نَجَّـكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ

(ஆனால், அவன் உங்களைக் கரைக்குக் கொண்டு வந்து பாதுகாக்கும்போது, நீங்கள் புறக்கணித்து விடுகிறீர்கள்.) அதாவது, நீங்கள் கடலில் இருந்தபோது நினைவுகூர்ந்த ஏகத்துவத்தை (தவ்ஹீதை) மறந்துவிடுகிறீர்கள், மேலும், எந்தக் கூட்டாளியும் துணையுமின்றி தனித்தவனான அவனை அழைப்பதிலிருந்து நீங்கள் விலகிவிடுகிறீர்கள்.

وَكَانَ الإِنْسَـنُ كَفُورًا

(மேலும், மனிதன் எப்போதும் நன்றி கெட்டவனாக இருக்கிறான்.) அதாவது, அவன் இயல்பாகவே அவனுடைய அருட்கொடைகளை மறந்து மறுக்கிறான், அல்லாஹ் யாரைப் பாதுகாக்கிறானோ அவர்களைத் தவிர.