அல்லாஹ் ஆதமின் மகனுக்கு நீண்ட ஆயுளைக் கொடுக்கும்போது, வலிமைக்குப் பிறகு அவன் மேலும் பலவீனமடைந்து, திறமை மற்றும் சுறுசுறுப்புக்குப் பிறகு இயலாதவனாக ஆகிறான் என்று கூறுகிறான்

இது இந்த ஆயத்தைப் போன்றதாகும்:
اللَّهُ الَّذِى خَلَقَكُمْ مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفاً وَشَيْبَةً يَخْلُقُ مَا يَشَآءُ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ
(அல்லாஹ்தான் உங்களை (ஒரு) பலவீனமான நிலையில் படைத்தான், பின்னர் பலவீனத்திற்குப் பிறகு உங்களுக்கு வலிமையைக் கொடுத்தான், பின்னர் வலிமைக்குப் பிறகு பலவீனத்தையும் நரையையும் கொடுத்தான். அவன் நாடியதைப் படைக்கிறான். மேலும், அவன்தான் எல்லாம் அறிந்தவன், எல்லாம் வல்லவன்.) (30:54). மேலும் அல்லாஹ் கூறுகிறான்:
وَمِنكُمْ مَّن يُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلاَ يَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَيْئاً
(மேலும், உங்களில் தள்ளாடும் முதிய வயது வரை கொண்டு செல்லப்படுபவர்களும் இருக்கிறார்கள், அதனால் அவர் அறிந்த பிறகு எதையும் அறியாத நிலையை அடைகிறார்) (22:5). இங்குள்ள பொருள் என்னவென்றால் - அல்லாஹ்வே மிக அறிந்தவன் - இந்த உலகம் நிலையற்றது, அது முடிவுக்கு வரும், அது நிரந்தரமானதும் நீடித்திருப்பதும் அல்ல என்று அல்லாஹ் நமக்குக் கூறுகிறான். அல்லாஹ் கூறுகிறான்:
أَفَلاَ يَعْقِلُونَ
(அவர்கள் விளங்கிக் கொள்ள மாட்டார்களா) அதாவது, தாங்கள் எவ்வாறு படைக்கப்பட்டோம், பின்னர் நரைத்தவர்களாக ஆனோம், பின்னர் வயோதிகர்களாகவும், தள்ளாடும் முதியவர்களாகவும் ஆனோம் என்பதைப் பற்றி அவர்கள் சிந்தித்துப் பார்க்க மாட்டார்களா? இதன்மூலம், நிலையற்றதும், கடந்து போகாததும், தப்பிச் செல்ல வழியில்லாததுமான மறுமை என்ற மற்றொரு உலகிற்காகத் தாங்கள் படைக்கப்பட்டோம் என்பதை அவர்கள் அறிந்து கொள்ளலாம்.

அல்லாஹ் தன் தூதருக்குக் கவிதையைக் கற்றுக் கொடுக்கவில்லை

وَمَا عَلَّمْنَـهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنبَغِى لَهُ
(மேலும், நாம் அவருக்குக் கவிதையைக் கற்றுக் கொடுக்கவில்லை, அது அவருக்குத் தகுதியானதும் அல்ல.) அல்லாஹ் தன் நபி முஹம்மது (ஸல்) அவர்களுக்குக் கவிதையைக் கற்றுக் கொடுக்கவில்லை என்று நமக்குக் கூறுகிறான்.
وَمَا يَنبَغِى لَهُ
(அது அவருக்குத் தகுதியானதும் அல்ல) என்பதன் பொருள், அதை எப்படி இயற்றுவது என்று அவருக்குத் தெரியாது, அவர் அதை விரும்பவில்லை, அவருக்கு அதன் மீது இயற்கையான நாட்டம் இருக்கவில்லை. சரியான சந்தம் அல்லது எதுகை மோனையுடன் ஒரு கவிதை வரியைக் கூட அவர் மனனம் செய்ததில்லை என்றும், அவர் வார்த்தைகளை மாற்றிப் போடுவார் அல்லது அதை முழுமையடையாமல் மனனம் செய்வார் என்றும் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. 'அத்-தலாஇல்' என்ற நூலில், அல்-பைஹகீ அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அல்-அப்பாஸ் பின் மிர்தாஸ் அஸ்-சுலமீ (ரழி) அவர்களிடம் கூறினார்கள்:
«أَنْتَ الْقَائِلُ: أَتَجْعَلُ نَهْبِي وَنَهْبَ الْعُبَيدِ بَيْنَ الْأَقْرَعِ وَعُيَيْنَة»
("என்னுடைய போர்ச்செல்வத்தையும், அடிமைகளின் போர்ச்செல்வத்தையும் அல்-அக்ராவுக்கும் உயைனாவுக்கும் இடையில் நீங்கள் பங்கிடுகிறீர்களா?" என்று சொன்னவர் நீங்கள்தானே.) அதற்கு அவர், “அது உயைனா மற்றும் அல்-அக்ரா” என்று கூறினார்கள். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள்:
«الْكُلُّ سَوَاء»
(எல்லாம் ஒன்றுதான்.) என்று கூறினார்கள். அதாவது, அதன் பொருள் ஒன்றுதான். அல்லாஹ்வே மிக அறிந்தவன். ஏனென்றால், அல்லாஹ் அவருக்கு குர்ஆனைக் கற்றுக் கொடுத்தான். அது,
لاَّ يَأْتِيهِ الْبَـطِلُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَلاَ مِنْ خَلْفِهِ تَنزِيلٌ مِّنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ
(அதற்கு முன்னிருந்தோ, பின்னிருந்தோ பொய் அதை நெருங்காது; ஞானமிக்கவனும், புகழுக்குரியவனுமாகிய (அல்லாஹ்வால்) இறக்கி அருளப்பட்டது.) (41:42). குறைஷியர்களில் அறியாமையிலுள்ள சில நிராகரிப்பாளர்கள் வாதிட்டது போல் இது கவிதை அல்ல; வழிகெட்ட, அறியாமையிலுள்ள மக்கள் பலவிதமாகக் கூறியது போல் இது சூனியமோ, புனைக்கதையோ அல்லது மந்திரமோ அல்ல. நபி (ஸல்) அவர்கள் இயற்கையாகவே கவிதை இயற்றுவதில் நாட்டம் இல்லாதவர்களாக இருந்தார்கள், மேலும் இறைச் சட்டத்தின்படியும் அது அவர்களுக்குத் தடுக்கப்பட்டிருந்தது.

إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ وَقُرْءَانٌ مُّبِينٌ
(இது ஒரு நினைவூட்டலும், தெளிவான குர்ஆனுமே தவிர வேறில்லை.) அதாவது, அதன் அர்த்தங்களைச் சிந்தித்து, புரிந்து கொள்பவர்களுக்கு அது தெளிவானதாகவும், சுயவிளக்கமுடையதாகவும் இருக்கிறது, அல்லாஹ் கூறுகிறான்:
لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيّاً
(உயிருடன் இருப்பவருக்கு அவன் அல்லது அது எச்சரிக்கை செய்வதற்காக,) அதாவது, இந்தத் தெளிவான குர்ஆன் பூமியின் முகத்தில் உயிருடன் உள்ள ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் எச்சரிக்கை செய்வதற்காக. இது இந்த ஆயத்துகளைப் போன்றதாகும்:
لاٌّنذِرَكُمْ بِهِ وَمَن بَلَغَ
(இதன் மூலம் நான் உங்களை எச்சரிக்கை செய்வதற்காகவும், இது எவரைச் சென்றடைகிறதோ அவர்களையும் எச்சரிக்கை செய்வதற்காகவும்) (6:19).
وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الاٌّحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ
(ஆனால், கூட்டத்தாரில் எவர்கள் அதை நிராகரிக்கிறார்களோ, நரக நெருப்புதான் அவர்களுக்கு வாக்களிக்கப்பட்ட சந்திக்குமிடமாகும்) (11:17). அவருடைய எச்சரிக்கையிலிருந்து பயனடைபவர்கள், யாருடைய உள்ளங்கள் உயிருடன் இருக்கின்றனவோ, யாருக்கு ஒளியூட்டப்பட்ட உள்நோக்கு இருக்கிறதோ அவர்கள்தான். கத்தாதா அவர்கள் கூறியது போல், “உள்ளத்தால் உயிருள்ளவர், உள்நோக்கால் உயிருள்ளவர்.” அத்-தஹ்ஹாக் அவர்கள், “இதன் பொருள் ‘ஞானமுள்ள’ என்பதாகும்” என்று கூறினார்கள்.
وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَـفِرِينَ
(மேலும், நிராகரிப்பாளர்களுக்கு எதிராக அந்த வார்த்தை நியாயப்படுத்தப்படுவதற்காக.) அதாவது, இது நம்பிக்கையாளர்களுக்கு ஒரு கருணையாகவும், நிராகரிப்பாளர்களுக்கு எதிரான சான்றாகவும் இருக்கிறது.