நபிகளாரின் காலத்தில் வாழ்ந்த யூதர்கள் ஈமான் கொள்வார்கள் என்ற நம்பிக்கை குறைவாகவே இருந்தது

அல்லாஹ் கூறினான்,
أَفَتَطْمَعُونَ
(நீங்கள் ஆசைப்படுகிறீர்களா) ஓ நம்பிக்கையாளர்களே,
أَن يُؤْمِنُواْ لَكُمْ
(அவர்கள் உங்கள் மார்க்கத்தில் நம்பிக்கை கொள்வார்கள் என்று) அதாவது, இந்த மக்கள் உங்களுக்குக் கீழ்ப்படிவார்கள் என்று.
அவர்கள் யூதர்களில் வழிதவறிய கூட்டத்தினர் ஆவார்கள். அவர்களுடைய முன்னோர்கள் தெளிவான அத்தாட்சிகளைக் கண்டார்கள், ஆனால் அதன்பிறகு அவர்களுடைய இதயங்கள் கடினமாகிவிட்டன. அடுத்து அல்லாஹ் கூறினான்,
وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلَـمَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ
(அவர்களில் ஒரு கூட்டத்தினர் (யூத ரப்பிகள்) அல்லாஹ்வின் வார்த்தையை (தவ்ராத்தை) செவியுற்று, பின்னர் அதை மாற்றிக் கொண்டிருந்தார்கள் என்ற போதிலும்)
அதாவது, அதன் பொருளைத் திரித்துக்கூறுவார்கள்,
مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ
(அதை அவர்கள் விளங்கிக்கொண்ட பிறகு).
அவர்கள் நன்றாக விளங்கிக்கொண்டார்கள், ஆனாலும் அவர்கள் உண்மையை மீறிக் கொண்டிருந்தார்கள்,
وَهُمْ يَعْلَمُونَ
(அவர்கள் அறிந்திருந்தும்), தங்களுடைய தவறான விளக்கங்களையும் சிதைவுகளையும் முழுமையாக அறிந்திருந்தும் (அவ்வாறு செய்தார்கள்).
இந்தக் கூற்று அல்லாஹ்வின் மற்றொரு கூற்றை ஒத்திருக்கிறது,
فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَـقَهُمْ لَعنَّـهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَضِعِهِ
(எனவே, அவர்கள் தங்களுடைய உடன்படிக்கையை மீறிய காரணத்தால், நாம் அவர்களைச் சபித்தோம், அவர்களுடைய இதயங்களைக் கடினமாக்கினோம். அவர்கள் வார்த்தைகளை அவற்றுக்குரிய (சரியான) இடங்களிலிருந்து மாற்றுகிறார்கள்) (5:13).
கத்தாதா அவர்கள் அல்லாஹ்வின் கூற்றைப் பற்றி விளக்கமளித்தார்கள்;
ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ
(பின்னர் அவர்கள் அதை விளங்கிக்கொண்ட பிறகு, அறிந்திருந்தும் மாற்றிக் கொண்டிருந்தார்கள்) "இவர்கள் அல்லாஹ்வின் வார்த்தைகளைச் செவியுற்று, அவற்றை விளங்கிக்கொண்டு புரிந்துகொண்ட பிறகு மாற்றிக் கொண்டிருந்த யூதர்கள் ஆவார்கள்."
மேலும், முஜாஹித் அவர்கள் கூறினார்கள், "அதை மாற்றி, அதன் உண்மைகளை மறைத்துக் கொண்டிருந்தவர்கள்; அவர்கள் இவர்களுடைய அறிஞர்கள்தான்."
மேலும், இப்னு வஹ்ப் அவர்கள், இப்னு ஸைத் அவர்கள் விளக்கமளித்ததாகக் கூறினார்கள்,
يَسْمَعُونَ كَلَـمَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ
(அல்லாஹ்வின் வார்த்தையை (தவ்ராத்தை) செவியுற்று, பின்னர் அதை மாற்றிக் கொண்டிருந்தார்கள்) "அல்லாஹ் அவர்களுக்கு அருளிய தவ்ராத்தை அவர்கள் மாற்றினார்கள். அனுமதிக்கப்பட்டவை தடுக்கப்பட்டவை என்றும், தடுக்கப்பட்டவை அனுமதிக்கப்பட்டவை என்றும், சரியானது தவறென்றும், தவறானது சரியென்றும் அது கூறுமாறு செய்தார்கள். எனவே, உண்மையை நாடும் ஒருவர் அவர்களிடம் இலஞ்சம் கொடுத்து வந்தால், அவருடைய வழக்குக்கு அல்லாஹ்வின் வேதத்தின்படி தீர்ப்பளிப்பார்கள். ஆனால், தீமையை நாடும் ஒருவர் அவர்களிடம் இலஞ்சம் கொடுத்து வந்தால், அவர்கள் மற்ற (திரிக்கப்பட்ட) வேதத்தை எடுப்பார்கள், அதில் அவன் சொல்வது சரி என்று கூறப்பட்டிருக்கும். சரியானதை நாடாமலும், இலஞ்சம் கொடுக்காமலும் ஒருவர் அவர்களிடம் வந்தால், அவர்கள் அவருக்கு நன்மையை ஏவுவார்கள். இதனால்தான் அல்லாஹ் அவர்களிடம் கூறினான்,
أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَـبَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ
(நீங்கள் மக்களுக்கு அல்-பிர்ரை (இறையச்சம், நேர்மை மற்றும் அல்லாஹ்வுக்குக் கீழ்ப்படிவதற்கான ஒவ்வொரு செயலையும்) ஏவிவிட்டு, உங்களையே (அதைச் செயல்படுத்த) மறந்துவிடுகிறீர்களா? நீங்களோ வேதத்தை (தவ்ராத்தை) ஓதுகிறீர்கள்! நீங்கள் விளங்கிக்கொள்ள மாட்டீர்களா?) (2:44)"

யூதர்கள் நபியின் உண்மையை அறிந்திருந்தார்கள், ஆனால் அவரை நிராகரித்தார்கள்

அடுத்து அல்லாஹ் கூறினான்,
وَإِذَا لَقُواْ الَّذِينَ ءَامَنُواْ قَالُواْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلاَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ
(மேலும், அவர்கள் (யூதர்கள்) நம்பிக்கை கொண்டவர்களை (முஸ்லிம்களை) சந்திக்கும்போது, "நாங்கள் நம்பிக்கை கொண்டோம்" என்று கூறுகிறார்கள். ஆனால், அவர்கள் தனிமையில் ஒருவரையொருவர் சந்திக்கும்போது...).
முஹம்மத் பின் இஸ்ஹாக் அவர்கள், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் விளக்கமளித்ததாக அறிவித்தார்கள்,
وَإِذَا لَقُواْ الَّذِينَ ءَامَنُواْ قَالُوا ءَامَنَّا
(மேலும், அவர்கள் (யூதர்கள்) நம்பிக்கை கொண்டவர்களை (முஸ்லிம்களை) சந்திக்கும்போது, "நாங்கள் நம்பிக்கை கொண்டோம்" என்று கூறுகிறார்கள்) "முஹம்மத் (ஸல்) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர்தான் என்று அவர்கள் நம்புகிறார்கள், ‘ஆனால் அவர் உங்களுக்காக (அரபிகளுக்காக) மட்டுமே அனுப்பப்பட்டார்’ (என்று கூறுகிறார்கள்)."
எனினும், அவர்கள் ஒருவரையொருவர் சந்திக்கும்போது, "இந்த நபியைப் பற்றிய செய்தியை அரபிகளுக்குத் தெரிவிக்காதீர்கள், ஏனென்றால் அவர் வரும்போது அவர்களைவிட உங்களுக்கு வெற்றி தருமாறு நீங்கள் அல்லாஹ்விடம் கேட்டுக்கொண்டிருந்தீர்கள், ஆனால் அவரோ அவர்களுக்காக (உங்களுக்காக அல்ல) அனுப்பப்பட்டிருக்கிறார்" என்று கூறுகிறார்கள்.
அப்போது அல்லாஹ் இந்த வஹீயை (இறைச்செய்தியை) அருளினான்,
وَإِذَا لَقُواْ الَّذِينَ ءَامَنُواْ قَالُواْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلاَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ قَالُواْ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَآجُّوكُم بِهِ عِندَ رَبِّكُمْ
(மேலும், அவர்கள் (யூதர்கள்) நம்பிக்கை கொண்டவர்களை (முஸ்லிம்களை) சந்திக்கும்போது, "நாங்கள் நம்பிக்கை கொண்டோம்" என்று கூறுகிறார்கள். ஆனால், அவர்கள் தனிமையில் ஒருவரையொருவர் சந்திக்கும்போது, "அல்லாஹ் உங்களுக்கு வஹீயாக (இறைச்செய்தியாக) அருளியதை நீங்கள் அவர்களிடம் (முஸ்லிம்களிடம்) கூறுகிறீர்களா? அதைக்கொண்டு அவர்கள் (முஸ்லிம்கள்) உங்கள் இறைவனிடம் உங்களுக்கு (யூதர்களுக்கு) எதிராக வாதிடுவார்களே") என்று கூறுகிறார்கள்.
அதாவது, "அவரைப் பின்பற்றும்படி அல்லாஹ் உங்களிடமிருந்து உடன்படிக்கை எடுத்திருந்தான் என்பதை அறிந்திருந்தும், அவர் ஒரு நபி என்பதை நீங்கள் அவர்களிடம் ஒப்புக்கொண்டால், முஹம்மத் (ஸல்) அவர்கள்தான் நாம் எதிர்பார்த்திருந்த நபி என்றும், அவருடைய வருகையைப் பற்றி நமது வேதத்தில் முன்னறிவிக்கப்பட்டிருப்பதையும் அவர்கள் அறிந்துகொள்வார்கள். எனவே, அவரை நம்பாதீர்கள், அவரை மறுத்துவிடுங்கள்."
அல்லாஹ் கூறினான்,
أَوَلاَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ
(அவர்கள் மறைப்பதையும் அவர்கள் வெளிப்படுத்துவதையும் அல்லாஹ் அறிவான் என்பதை அவர்கள் (யூதர்கள்) அறியவில்லையா?).
அல்-ஹஸன் அல்-பஸரி அவர்கள் கூறினார்கள், "யூதர்கள் நம்பிக்கையாளர்களைச் சந்திக்கும்போது, 'நாங்கள் நம்பிக்கை கொண்டோம்' என்று கூறுவார்கள். அவர்கள் ஒருவரையொருவர் சந்திக்கும்போது, அவர்களில் சிலர், 'உங்கள் வேதத்தில் அல்லாஹ் முன்னறிவித்திருப்பதைப் பற்றி முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களிடம் பேசாதீர்கள். அப்போதுதான் அந்தச் செய்தி (முஹம்மத் (ஸல்) அவர்கள்தான் இறுதித் தூதர் என்பது) உங்கள் இறைவனிடம் உங்களுக்கு எதிராக அவர்களுக்கு ஒரு சான்றாக ஆகிவிடாது, அதன் மூலம் நீங்கள் வாதத்தில் வெல்வீர்கள்' என்று கூறுவார்கள்."
மேலும், அபு அல்-ஆலியா அவர்கள் அல்லாஹ்வின் கூற்றைப் பற்றிக் கூறினார்கள்,
أَوَلاَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ
(அவர்கள் மறைப்பதையும் அவர்கள் வெளிப்படுத்துவதையும் அல்லாஹ் அறிவான் என்பதை அவர்கள் (யூதர்கள்) அறியவில்லையா?), "அதாவது, முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களின் வருகை தங்களுடைய வேதத்தில் பதிவு செய்யப்பட்டிருப்பதைக் கண்டபோதிலும், அவரை இரகசியமாக மறுப்பதும் நிராகரிப்பதும் ஆகும்."
இது கத்தாதா அவர்களின் தஃப்ஸீரும் ஆகும்.
அல்-ஹஸன் அவர்கள் விளக்கமளித்தார்கள்,
أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ
(அல்லாஹ் அவர்கள் மறைப்பதை அறிவான் என்பது), "அவர்கள் மறைத்தது என்பது, முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களிடமிருந்து விலகி, அவர்கள் தங்களுக்குள் தனியாக இருந்தபோது செய்ததைக் குறிக்கிறது. அப்போது, தங்களுடைய வேதத்தில் அல்லாஹ் அவர்களுக்கு வஹீயாக (இறைச்செய்தியாக) அருளிய செய்தியை முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களுக்குத் தெரிவிப்பதை அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் தடுத்துக் கொள்வார்கள். ஏனென்றால், தோழர்கள் இந்தச் செய்தியை (முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களின் உண்மையைப்பற்றி) அவர்களுடைய இறைவனிடம் அவர்களுக்கு எதிராகப் பயன்படுத்துவார்கள் என்று அவர்கள் பயந்தார்கள்."
وَمَا يُعْلِنُونَ
(மேலும் அவர்கள் வெளிப்படுத்துவது) அதாவது, அவர்கள் முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களிடம் கூறியபோது,
ءَامَنَّا
(நாங்கள் நம்பிக்கை கொண்டோம்), என்று அபு அல்-ஆலியா, அர்-ரபீ மற்றும் கத்தாதா ஆகியோர் கூறியது போல.
وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لاَ يَعْلَمُونَ الْكِتَـبَ إِلاَّ أَمَانِىَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ يَظُنُّونَ