நம்பிக்கை கொண்ட பிறகு நிராகரிக்கும் மக்களுக்கு, அவர்கள் பாவமன்னிப்புக் கோரினால் தவிர அல்லாஹ் நேர்வழி காட்டுவதில்லை

இப்னு ஜரீர், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாகப் பதிவுசெய்துள்ளார்கள்: "அன்சாரிகளில் ஒருவர் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்டார், ஆனால் பின்னர் மதம் மாறி, இணைவைப்பாளர்களுடன் சேர்ந்து கொண்டார். பின்னர் அவர் வருத்தமடைந்து, தன்னுடைய மக்களிடம், 'எனக்காக அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம், நான் பாவமன்னிப்புக் கோர முடியுமா என்று கேளுங்கள்' என்று கூறி அனுப்பினார்." அப்போது,

كَيْفَ يَهْدِى اللَّهُ قَوْمًا كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَـنِهِمْ
(நம்பிக்கை கொண்ட பிறகு நிராகரித்த ஒரு கூட்டத்திற்கு அல்லாஹ் எப்படி நேர்வழி காட்டுவான்?) என்பதிலிருந்து,

فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
(நிச்சயமாக, அல்லாஹ் மிகவும் மன்னிப்பவன், மகா கருணையாளன்) என்பது வரை வஹீ (இறைச்செய்தி)யாக அருளப்பட்டது. அவருடைய மக்கள் அவருக்கு இந்தச் செய்தியை அனுப்ப, அவரும் மீண்டும் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்டார்."

இது அன்-நஸாயீ, அல்-ஹாகிம் மற்றும் இப்னு ஹிப்பான் ஆகியோர் பதிவு செய்துள்ள வாசகமாகும். அல்-ஹாகிம் அவர்கள், "இதன் அறிவிப்பாளர் தொடர் ஸஹீஹானது. ஆனால், அவர்கள் இதை பதிவு செய்யவில்லை" என்று கூறினார்கள்.

அல்லாஹ்வின் கூற்று,

كَيْفَ يَهْدِى اللَّهُ قَوْمًا كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَـنِهِمْ وَشَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَجَآءَهُمُ الْبَيِّنَـتُ
(நம்பிக்கை கொண்ட பிறகும், (அல்லாஹ்வின்) தூதர் உண்மையாளர் என்பதற்குச் சாட்சி கூறிய பிறகும், தெளிவான ஆதாரங்கள் தங்களிடம் வந்த பிறகும் நிராகரித்த ஒரு கூட்டத்திற்கு அல்லாஹ் எப்படி நேர்வழி காட்டுவான்?)

இதன் பொருள் என்னவென்றால், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கொண்டு வந்த செய்தி உண்மையென்பதற்கு சான்றுகளும் ஆதாரங்களும் நிலைநாட்டப்பட்டன. அவர்களுக்கு உண்மை தெளிவாக விளக்கப்பட்ட போதிலும், அவர்கள் இணைவைப்பின் இருளுக்குத் திரும்பினர். எனவே, தாங்களாகவே முழுமையான குருட்டுத்தனத்திற்குத் தாவிய பிறகு, அத்தகைய மக்கள் நேர்வழிக்கு எப்படித் தகுதியுடையவர்கள் ஆவார்கள்? இதனால்தான் அல்லாஹ் கூறினான்,

وَاللَّهُ لاَ يَهْدِى الْقَوْمَ الظَّـلِمِينَ
(அநீதி இழைக்கும் மக்களுக்கு அல்லாஹ் நேர்வழி காட்டமாட்டான்.)

பின்னர் அவன் கூறினான்,

أُوْلَـئِكَ جَزَآؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَالْمَلَـئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
(அத்தகையவர்களுக்குரிய தண்டனை என்னவென்றால், நிச்சயமாக அவர்கள் மீது அல்லாஹ்வின் சாபமும், வானவர்களின் சாபமும், மக்கள் அனைவரின் சாபமும் உண்டாவதேயாகும்.)

அல்லாஹ் அவர்களைச் சபிக்கிறான். அவனுடைய படைப்புகளும் அவர்களைச் சபிக்கின்றன.

خَـلِدِينَ فِيهَآ
(அவர்கள் அதில் நிரந்தரமாக இருப்பார்கள்) அதாவது அந்தச் சாபத்தில்,

لاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلاَ هُمْ يُنظَرُونَ
(அவர்களுடைய வேதனை இலேசாக்கப்படவும் மாட்டாது, அவர்களுக்கு அவகாசமும் அளிக்கப்பட மாட்டாது.) ஏனெனில், வேதனை ஒரு மணி நேரம் கூட குறைக்கப்படாது. அதன் பிறகு, அல்லாஹ் கூறினான்,

إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُواْ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
(அதற்குப் பிறகு பாவமன்னிப்புக் கோரி, நற்செயல்கள் புரிந்தவர்களைத் தவிர. நிச்சயமாக அல்லாஹ் மிகவும் மன்னிப்பவன், மகா கருணையாளன்.)

இந்த ஆயத், அவனுடைய படைப்புகள் அவனிடம் பாவமன்னிப்புக் கோரும்போது, அவன் அவர்கள் மீது காட்டுகின்ற கருணை, அருள், இரக்கம், கிருபை மற்றும் தயவைக் குறிக்கிறது. ஏனெனில், இந்த நிலையில் அவன் அவர்களை மன்னித்துவிடுகிறான்.