ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என் வீட்டிற்கு வந்தபோது, எனக்கு அருகில் இரண்டு சிறுமிகள் புஆஸ் பாடல்களைப் பாடிக்கொண்டிருந்தார்கள் (இஸ்லாத்திற்கு முன்பு அன்சாரிகளின் இரு கோத்திரங்களான கஸ்ரஜ் மற்றும் அவ்ஸ் ஆகியோருக்கிடையே நடந்த போரைப் பற்றிய ஒரு கதை.) நபி (ஸல்) அவர்கள் படுக்கையில் சாய்ந்துகொண்டு, தங்கள் முகத்தை மறுபக்கம் திருப்பிக்கொண்டார்கள். அபூபக்கர் (ரழி) அவர்கள் வந்து, என்னைக் கண்டித்து, எதிர்ப்புக்குரலில், "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் முன்னிலையில் ஷைத்தானின் கருவியா?" என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தங்கள் முகத்தை அவர் பக்கம் திருப்பி, "அவர்களை விட்டுவிடுங்கள்" என்று கூறினார்கள். அபூபக்கர் (ரழி) அவர்கள் கவனக்குறைவாக இருந்தபோது, நான் அந்த இரண்டு சிறுமிகளுக்கும் சைகை காட்டி வெளியேறச் சொன்னேன், அவர்களும் சென்றுவிட்டார்கள்.

அது `ஈத் பெருநாள் தினமாக இருந்தது, அப்போது நீக்ரோக்கள் தோல் கேடயங்களுடனும் ஈட்டிகளுடனும் விளையாடிக்கொண்டிருந்தார்கள். ஒன்று நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் (அந்தக் காட்சியைக்) காணக் கேட்டேன், அல்லது அவர்களே என்னிடம் அதனைக் காண விரும்புகிறாயா என்று கேட்டார்கள். நான் ஆம் என்று பதிலளித்தேன். பிறகு அவர்கள் என்னை தங்களுக்குப் பின்னால் நிற்க அனுமதித்தார்கள், என் கன்னம் அவர்களின் கன்னத்தைத் தொட்டுக்கொண்டிருந்தது, மேலும் அவர்கள், "தொடருங்கள், ஓ பனீ அர்பிதா (அதாவது நீக்ரோக்களே)!" என்று கூறிக்கொண்டிருந்தார்கள். நான் சோர்வடைந்தபோது, அவர்கள் என்னிடம் போதுமா என்று கேட்டார்கள். நான் ஆம் என்று பதிலளித்தேன், மேலும் அவர்கள் என்னைச் செல்லுமாறு கூறினார்கள்.

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என் இல்லத்திற்கு வந்தபோது, என்னுடன் இரண்டு சிறுமிகள் புஆஸ் போரின் பாடலைப் பாடிக்கொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் படுக்கையில் படுத்துக்கொண்டு தங்கள் முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டார்கள். பிறகு அபூபக்கர் (ரழி) அவர்கள் வந்து, என்னைக் கண்டித்து, "ஓ! அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் வீட்டில் ஷைத்தானின் இந்த இசைக் கருவியா!" என்று கூறினார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவர் பக்கம் திரும்பி, "அவர்களை விட்டுவிடுங்கள்" என்று கூறினார்கள். மேலும் அவர்கள் கவனமில்லாமல் இருந்தபோது, நான் அவர்களுக்கு சைகை காட்டினேன், அவர்கள் வெளியேறினார்கள். அது ஈத் பெருநாள் தினமாக இருந்தது, மேலும் கருப்பின மக்கள் கேடயங்களோடும் ஈட்டிகளோடும் விளையாடிக்கொண்டிருந்தார்கள். எனக்கு நினைவில் இல்லை, நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் கேட்டேனா அல்லது நான் அந்த விளையாட்டைப் பார்க்க விரும்புகிறேனா என்று அவர்கள் என்னிடம் கேட்டார்களா. நான் சொன்னேன்: ஆம். நான் அவர்களுக்குப் பின்னால் என் முகத்திற்கு இணையாக அவர்களின் முகம் இருக்க நின்றேன், மேலும் அவர்கள், "ஓ பனூ அர்பதா, நான் திருப்தியடையும் வரை உங்கள் விளையாட்டுகளில் மும்முரமாக இருங்கள்" என்று கூறினார்கள். அவர்கள் என்னிடம் கேட்டார்கள்: அது போதுமா? நான் சொன்னேன்: ஆம். இதன் பேரில் அவர்கள் என்னைச் செல்லும்படி கேட்டார்கள்.