அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்தார்கள்:

என்னுடைய உவமையும், எனக்கு முன்னிருந்த தூதர்களின் உவமையும், ஒரு கட்டிடத்தைக் கட்டிய ஒரு மனிதரின் உவமையைப் போன்றது. அவர் அதை அழகாகவும் சிறப்பாகவும் கட்டினார். மக்கள் அதைச் சுற்றி வந்து, 'ஒரேயொரு செங்கல் (வைக்கப்பட வேண்டிய இடம்) தவிர, இதை விட கம்பீரமான ஒரு கட்டிடத்தை நாங்கள் ஒருபோதும் கண்டதில்லை' என்று கூறினார்கள். நானே அந்தச் செங்கல் ஆவேன் (அதைக் கொண்டு கட்டிடத்தை நீங்கள் பூர்த்தி செய்கிறீர்கள்).

அபுல் வலீத் கூறினார்கள்:
நான் இப்னு உமர் (ரழி) அவர்களிடம் பள்ளிவாசலில் விரிக்கப்பட்டிருந்த சரளைக்கற்கள் பற்றி கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள் பதிலளித்தார்கள்: ஓர் இரவு மழை பெய்தது, அதனால் தரை ஈரமாகிவிட்டது. ஒரு மனிதர் தமது துணியில் சரளைக்கற்களை (உடைந்த கற்களை) கொண்டு வந்து, தமக்குக் கீழே விரித்துக் கொண்டிருந்தார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தமது தொழுகையை முடித்தபோது, அவர்கள் கூறினார்கள்: இது எவ்வளவு நன்றாக இருக்கிறது

அபூதர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: நரை முடியின் நிறத்தை மாற்றுவதற்கு மிகச் சிறந்த பொருட்கள் மருதாணியும், கதமும் ஆகும்.

அனஸ் இப்னு மாலிக் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் சொர்க்கத்திற்கு வானங்களுக்கு (பயணமாக) உயர்த்தப்பட்டபோது, அல்லது அவர்கள் கூறியது போல், அதன் கரைகள் ஒளி ஊடுருவக்கூடிய அல்லது குடையப்பட்ட முத்துக்களால் ஆன ஒரு நதி அவர்களுக்குக் காட்டப்பட்டது. அவர்களுடன் இருந்த வானவர் அதைத் தன் கையால் அடித்து கஸ்தூரியை எடுத்தார். முஹம்மது (ஸல்) அவர்கள் பின்னர் தம்முடன் இருந்த வானவரிடம் கேட்டார்கள்: இது என்ன? அதற்கு அவர் பதிலளித்தார்: இது அல்-கவ்தர், இதை அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கொடுத்தான்.

இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
"நான் ஒரு மாதமாக நபி (ஸல்) அவர்களைக் கவனித்தேன். ஃபஜ்ருக்கு முந்தைய இரண்டு ரக்அத்துகளில் அவர்கள் ஓதுவார்கள்: "கூறுவீராக: நிராகரிப்பாளர்களே!" மற்றும் "கூறுவீராக: அல்லாஹ் ஒருவனே"."

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "நிச்சயமாக மூஸா (அலை) அவர்கள் மிகவும் வெட்கமுள்ளவராகவும், அடக்கமானவராகவும் இருந்தார்கள், அவர்கள் வெட்கத்தின் காரணமாக தமது தோலில் இருந்து எதையும் வெளிக்காட்ட மாட்டார்கள். இஸ்ராயீலின் மக்களில் சிலர், 'அவர் தம்மை மூடிக்கொள்வதெல்லாம் அவரது தோலில் ஏதோ குறைபாடு இருப்பதால்தான்; அது குஷ்டரோகமாகவோ, விரைவீக்கமாகவோ அல்லது வேறு ஏதேனும் குறைபாடாகவோ இருக்கலாம்' என்று கூறி அவரைத் துன்புறுத்தினார்கள். வல்லமையும் மகத்துவமும் மிக்க அல்லாஹ், மூஸா (அலை) அவர்களைப் பற்றி அவர்கள் கூறியவற்றிலிருந்து அவரை விடுவிக்க நாடினான். ஒரு நாள் மூஸா (அலை) அவர்கள் தனியாக இருந்தார்கள். அவர்கள் தமது ஆடையைக் கழற்றி ஒரு பாறையின் மீது வைத்தார்கள், பின்னர் குளித்தார்கள். அவர்கள் குளித்து முடித்ததும், தமது ஆடையை எடுக்கத் திரும்பினார்கள், ஆனால் அந்தப் பாறை அவரது ஆடையை எடுத்துக்கொண்டு நகர்ந்துவிட்டது. மூஸா (அலை) அவர்கள் தமது தடியை எடுத்துக்கொண்டு, 'என் ஆடையே, ஓ பாறையே! என் ஆடையே, ஓ பாறையே!' என்று கூறிக்கொண்டே பாறையைத் துரத்தினார்கள். அவர் (மூஸா (அலை)) இஸ்ராயீலின் மக்களில் ஒரு கூட்டத்தினரைச் சென்றடைந்தபோது, அவர்கள் (அக்கூட்டத்தினர்) இவரை நிர்வாணமாகப் பார்த்தார்கள், மேலும் அல்லாஹ் படைத்தவர்களில் இவரே சிறந்தவர் என்பதைக் கண்டுகொண்டார்கள்." நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "பாறை நின்றது, அவர் (மூஸா (அலை)) தமது ஆடையை எடுத்து அணிந்துகொண்டார்கள். அவர் (மூஸா (அலை)) தமது தடியால் பாறையை அடிக்கத் தொடங்கினார்கள், அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, அந்த அடியின் அடையாளங்கள் பாறையில் பதிந்திருந்தன; மூன்று, நான்கு அல்லது ஐந்து (அடையாளங்கள்). இதுதான் அந்த ஆயத்தில் (திருக்குர்ஆன் வசனத்தில்) குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது: ' ஓ நம்பிக்கை கொண்டவர்களே! மூஸா (அலை) அவர்களைத் துன்புறுத்தியவர்களைப் போல் நீங்கள் ஆகிவிடாதீர்கள், ஆனால் அவர்கள் (அவதூறாகக்) கூறியவற்றிலிருந்து அல்லாஹ் அவரை (மூஸா (அலை) அவர்களை) விடுவித்தான், மேலும் அவர் (மூஸா (அலை)) அல்லாஹ்விடத்தில் கண்ணியமிக்கவராக இருந்தார்கள் (33:69).'"

அனஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாவது:

நபி (ஸல்) அவர்கள் பள்ளிவாசலின் கிப்லா திசையில் இருந்த சளியைக் கண்டார்கள். அதனால் அவர்களின் முகம் சிவக்கும் அளவுக்குக் கடுமையாகக் கோபமடைந்தார்கள். பிறகு, அன்சாரிகளைச் சேர்ந்த ஒரு பெண்மணி வந்து, அதைச் சுரண்டி அப்புறப்படுத்திவிட்டு, அந்த இடத்தில் சிறிதளவு கலூக் பூசினார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "இது எவ்வளவு நன்றாக இருக்கிறது" என்று கூறினார்கள்.

ஹானிஃ இப்னு யஸீத் (ரழி) அவர்கள் தனது மக்களுடன் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்தபோது, அவர்கள் அபுல் ஹகம் என்ற குன்யாவைப் பயன்படுத்துவதை நபி (ஸல்) அவர்கள் கேட்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் அவரை அழைத்து, "அல்லாஹ் தான் அல்-ஹகம் (தீர்ப்பளிப்பவன்), தீர்ப்பும் அவனுக்கே உரியது. உங்களுக்கு ஏன் அபுல் ஹகம் என்ற குன்யா சூட்டப்பட்டது?" என்று கூறினார்கள்.

அதற்கு அவர்கள், "என் மக்கள் ஏதேனும் ஒரு விஷயத்தில் கருத்து வேறுபாடு கொள்ளும்போது, அவர்கள் அதை என்னிடம் கொண்டு வருகிறார்கள். நான் அவர்களுக்கு இடையே தீர்ப்பளிப்பேன், அதனால் இரு தரப்பினரும் திருப்தி அடைவார்கள்" என்று கூறினார்கள்.

"இது எவ்வளவு சிறந்தது!" என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் வியந்து கூறினார்கள்.

பிறகு அவர்கள், "உங்களுக்குப் பிள்ளைகள் இருக்கிறார்களா?" என்று கேட்டார்கள்.

ஹானிஃ (ரழி) அவர்கள், "எனக்கு ஷுரைஹ், அப்துல்லாஹ் மற்றும் முஸ்லிம், பனூ ஹானிஃ உள்ளனர்" என்று பதிலளித்தார்கள்.

அவர்கள், "அவர்களில் மூத்தவர் யார்?" என்று கேட்டார்கள்.

"ஷுரைஹ்," என்று அவர்கள் பதிலளித்தார்கள்.

அவர்கள், "நீங்கள் அபூ ஷுரைஹ்" என்று கூறி, அவருக்காகவும் அவருடைய பிள்ளைகளுக்காகவும் துஆ செய்தார்கள்.

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அபூபக்ரு (ரழி) அவர்களுக்கு ஓர் அடிமை இருந்தார். அவர் கொண்டுவரும் வருமானத்திலிருந்து அபூபக்ரு (ரழி) அவர்கள் சாப்பிடுவது வழக்கம். ஒருநாள், அவர் ஏதோ ஒன்றைக் கொண்டுவந்தார். அதிலிருந்து அபூபக்ரு (ரழி) அவர்கள் சிறிதளவு சாப்பிட்டதும், அந்த அடிமை, “இது எங்கிருந்து கிடைத்தது என்று தங்களுக்குத் தெரியுமா?” என்று கேட்டார். அபூபக்ரு (ரழி) அவர்கள், “அது என்ன?” என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர் பதிலளித்தார்: நான் அறியாமைக் காலத்தில் (இஸ்லாத்திற்கு முந்தைய காலத்தில்) ஒரு மனிதருக்காகக் குறி கூறினேன்; எனக்கு நன்றாகக் குறி சொல்லத் தெரியாததால், நான் அவரை ஏமாற்றிவிட்டேன். இன்று அவர் என்னைச் சந்தித்து, அதற்காக (நான் குறி சொன்னதற்காக) இந்தக் கூலியைக் கொடுத்தார். அதிலிருந்துதான் தாங்கள் சாப்பிட்டீர்கள். இதைக் கேட்டதும், அபூபக்ரு (ரழி) அவர்கள் தமது கையை வாய்க்குள் நுழைத்து, தாம் சாப்பிட்ட அனைத்தையும் வாந்தி எடுத்துவிட்டார்கள்.

அல்-புகாரி.