இந்த ஹதீஸுக்கு மற்ற ஹதீஸ் நூல்களில் உள்ள ஹதீஸ்கள்

390 bஸஹீஹ் முஸ்லிம்
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، أَخْبَرَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ، حَدَّثَنِي ابْنُ شِهَابٍ، عَنْ سَالِمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، أَنَّ ابْنَ عُمَرَ، قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا قَامَ لِلصَّلاَةِ رَفَعَ يَدَيْهِ حَتَّى تَكُونَا حَذْوَ مَنْكِبَيْهِ ثُمَّ كَبَّرَ فَإِذَا أَرَادَ أَنْ يَرْكَعَ فَعَلَ مِثْلَ ذَلِكَ وَإِذَا رَفَعَ مِنَ الرُّكُوعِ فَعَلَ مِثْلَ ذَلِكَ وَلاَ يَفْعَلُهُ حِينَ يَرْفَعُ رَأْسَهُ مِنَ السُّجُودِ ‏.‏
இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாவது: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தொழுகைக்காக நின்றபோது, தம் கைகளை தோள்களுக்கு நேராக உயர்த்தக்கூடியவர்களாக இருந்தார்கள், பின்னர் தக்பீர் (அல்லாஹு அக்பர்) கூறினார்கள், மேலும் அவர்கள் ருகூஃ செய்யவிருந்தபோதும் அவ்வாறே மீண்டும் செய்தார்கள், மேலும் அவர்கள் ருகூவிலிருந்து (குனியும் நிலை) தம்மை உயர்த்தியபோதும் அவ்வாறே மீண்டும் செய்தார்கள், ஆனால் ஸஜ்தாவிலிருந்து தம் தலையை உயர்த்தும் நேரத்தில் அவர்கள் அதைச் செய்யவில்லை.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح
880சுனனுந் நஸாயீ
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الأَعْلَى، قَالَ حَدَّثَنَا خَالِدٌ، قَالَ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ قَتَادَةَ، قَالَ سَمِعْتُ نَصْرَ بْنَ عَاصِمٍ، عَنْ مَالِكِ بْنِ الْحُوَيْرِثِ، وَكَانَ، مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا صَلَّى رَفَعَ يَدَيْهِ حِينَ يُكَبِّرُ حِيَالَ أُذُنَيْهِ وَإِذَا أَرَادَ أَنْ يَرْكَعَ وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ ‏.‏
நபித்தோழர்களில் ஒருவரான மாலிக் பின் அல்-ஹுவைரித் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தொழுதால், தக்பீர் கூறும்போது தம் காதுகளுக்கு நேராக வரும்வரை கைகளை உயர்த்துவார்கள்; மேலும், ருகூஃ செய்ய நாடும்போதும், ருகூவிலிருந்து தம் தலையை உயர்த்தும்போதும் உயர்த்துவார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (தாருஸ்ஸலாம் பதிப்பு)
1057சுனனுந் நஸாயீ
أَخْبَرَنَا عَمْرُو بْنُ عَلِيٍّ، قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ، قَالَ حَدَّثَنَا مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ سَالِمٍ، عَنْ أَبِيهِ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَرْفَعُ يَدَيْهِ إِذَا دَخَلَ فِي الصَّلاَةِ حَذْوَ مَنْكِبَيْهِ وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ فَعَلَ مِثْلَ ذَلِكَ وَإِذَا قَالَ ‏"‏ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ ‏"‏ ‏.‏ قَالَ ‏"‏ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ ‏"‏ ‏.‏ وَكَانَ لاَ يَرْفَعُ يَدَيْهِ بَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ ‏.‏
ஸாலிம் (ரழி) அவர்கள், தமது தந்தை (ரழி) வாயிலாக அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தொழுகையைத் துவக்கும்போது, தமது தோள்புஜங்களுக்கு நேராக வரும் வரை தமது கைகளை உயர்த்துவார்கள். ருகூவிலிருந்து தமது தலையை உயர்த்தும் போதும் அவ்வாறே செய்வார்கள். ஸமி அல்லாஹு லிமன் ஹமிதஹ் (தன்னைப் புகழ்வோரை அல்லாஹ் கேட்கிறான்) என்று கூறி, ரப்பனா வ லக்கல் ஹம்த் (எங்கள் இறைவா! உனக்கே எல்லாப் புகழும்) என்று கூறுவார்கள். மேலும், இரண்டு ஸஜ்தாக்களுக்கு இடையில் தமது கைகளை உயர்த்த மாட்டார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (தாருஸ்ஸலாம் பதிப்பு)