حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ، عَنْ هِشَامٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي أَبِي، عَنْ عَائِشَةَ ـ رضى الله عنها ـ قَالَتْ مَا رَأَيْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم يَقْرَأُ فِي شَىْءٍ مِنْ صَلاَةِ اللَّيْلِ جَالِسًا، حَتَّى إِذَا كَبِرَ قَرَأَ جَالِسًا، فَإِذَا بَقِيَ عَلَيْهِ مِنَ السُّورَةِ ثَلاَثُونَ أَوْ أَرْبَعُونَ آيَةً قَامَ فَقَرَأَهُنَّ ثُمَّ رَكَعَ.
`ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:`
`நபி (ஸல்) அவர்கள் வயதான பிறகு தவிர, இரவுத் தொழுகையில் அமர்ந்த நிலையில் குர்ஆனை ஓதுவதை நான் பார்த்ததில்லை; அவர்கள் அமர்ந்த நிலையில் ஓதும்போது, மேலும் சூராவிலிருந்து முப்பது அல்லது நாற்பது வசனங்கள் மீதமிருக்கும்போது, அவர்கள் எழுந்து நின்று அவற்றை ஓதி, பின்னர் ருகூஃ செய்வார்கள்.`
ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் முதியவராகும் வரை, இரவில் அவர்களின் தொழுகையில் அமர்ந்த நிலையில் குர்ஆனை ஓதுவதை நான் பார்த்ததில்லை. பின்னர், அவர்கள் அதில் (தொழுகையில்) அமர்ந்து, நாற்பது அல்லது முப்பது வசனங்கள் மீதமிருக்கும் வரை ஓதிவிட்டு, பிறகு எழுந்து நின்று அவற்றை ஓதி ஸஜ்தா செய்வார்கள்.
حَدَّثَنَا أَبُو مَرْوَانَ الْعُثْمَانِيُّ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ أَبِي حَازِمٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ مَا رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ ـ صلى الله عليه وسلم ـ يُصَلِّي فِي شَىْءٍ مِنْ صَلاَةِ اللَّيْلِ إِلاَّ قَائِمًا حَتَّى دَخَلَ فِي السِّنِّ فَجَعَلَ يُصَلِّي جَالِسًا حَتَّى إِذَا بَقِيَ عَلَيْهِ مِنْ قِرَاءَتِهِ أَرْبَعُونَ آيَةً أَوْ ثَلاَثُونَ آيَةً قَامَ فَقَرَأَهَا وَسَجَدَ .
ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
“அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் முதியவராகும் வரை, நின்றுகொண்டே அன்றி வேறு எந்த முறையிலும் இரவுத் தொழுகையைத் தொழுவதை நான் பார்த்ததில்லை. பின்னர் அவர்கள் உட்கார்ந்து கொண்டு தொழ ஆரம்பித்தார்கள்; ஓதுவதிலிருந்து முப்பது அல்லது நாற்பது வசனங்கள் மீதமிருக்கும்போது, அவர்கள் எழுந்து நின்று அவற்றை ஓதி, ஸஜ்தா செய்வார்கள்.”