ஜாபிர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

கஃபா புனர்நிர்மாணம் செய்யப்பட்டபோது, நபி (ஸல்) அவர்களும் அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களும் கற்களைச் சுமப்பதற்காகச் சென்றார்கள். அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம், "(கழற்றிவிட்டு) உங்கள் கீழாடையை உங்கள் கழுத்தின் மீது போட்டுக் கொள்ளுங்கள், அதனால் கற்கள் உங்களைக் காயப்படுத்தாமல் இருக்கும்" என்று கூறினார்கள். (ஆனால் அவர்கள் தங்கள் கீழாடையைக் கழற்றியவுடனேயே) அவர்கள் தரையில் சுயநினைவிழந்து விழுந்தார்கள், அவர்களின் இரு கண்களும் வானத்தை நோக்கியவாறு இருந்தன. அவர்கள் சுயநினைவுக்கு வந்தபோது, அவர்கள், "என் கீழாடை! என் கீழாடை!" என்று கூறினார்கள். பிறகு, அவர்கள் தங்கள் கீழாடையை (தங்கள் இடுப்பைச் சுற்றி) கட்டிக்கொண்டார்கள்.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், அல்-அக்ரஃ பின் ஹாபிஸ் அத்-தமீம் (ரழி) அவர்கள் தங்களுக்கு அருகில் அமர்ந்திருந்தபோது, அல்-ஹஸன் பின் அலீ (ரழி) அவர்களை முத்தமிட்டார்கள். அல்-அக்ரஃ (ரழி) அவர்கள், “எனக்குப் பத்து பிள்ளைகள் இருக்கிறார்கள், அவர்களில் எவரையும் நான் ஒருபோதும் முத்தமிட்டதில்லை” என்று கூறினார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவரைப் பார்த்துவிட்டு, “யார் பிறருக்கு கருணை காட்டவில்லையோ, அவர் மீது கருணை காட்டப்படமாட்டாது” என்று கூறினார்கள்.

ஜரீர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அறிவித்தார்கள்:

நபி (ஸல்) கூறினார்கள், "யார் மற்றவர்களுக்கு கருணை காட்டவில்லையோ, அவருக்கு கருணை காட்டப்படமாட்டாது."

ஜரீர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "மக்களுக்குக் கருணை காட்டாதவர்களுக்கு அல்லாஹ் கருணை காட்டமாட்டான்."

ஜாபிர் இப்னு அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

கஅபா கட்டப்பட்டபோது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களும் அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களும் சென்று கற்களைத் தூக்கினார்கள். அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் கூறினார்கள்: உங்கள் கீழாடையை உங்கள் தோளில் வைத்துக் கொள்ளுங்கள் (கற்களின் சொரசொரப்பு மற்றும் கடினத்தன்மையிலிருந்து உங்களைப் பாதுகாத்துக் கொள்ளலாம்). அவர்கள் (நபியவர்கள்) அவ்வாறே செய்தார்கள், ஆனால், அவர்கள் சுயநினைவின்றி தரையில் விழுந்துவிட்டார்கள் மேலும் அவர்களின் கண்கள் வானத்தை நோக்கியிருந்தன. பின்னர் அவர்கள் எழுந்து நின்று கூறினார்கள்: எனது கீழாடை, எனது கீழாடை; மேலும் இந்தக் கீழாடை அவர்களைச் சுற்றிக் கட்டப்பட்டிருந்தது.

இப்னு ராஃபி அவர்கள் அறிவித்த ஹதீஸில், "அவரது கழுத்தில்" என்ற வார்த்தை உள்ளது, மேலும் "அவரது தோளில்" என்று அவர்கள் கூறவில்லை.

முஹம்மது இப்னு கைஸ் (மக்களிடம்) கூறினார்கள்:
நான் எனது சார்பிலும் எனது தாயாரின் சார்பிலும் உங்களுக்கு (நபியின் ஹதீஸ் ஒன்றை) அறிவிக்க வேண்டாமா? அவர்கள் தங்களைப் பெற்றெடுத்த தாயாரைக் குறிப்பிடுகிறார்கள் என்று நாங்கள் நினைத்தோம். பின்னர் அவர் (முஹம்மது இப்னு கைஸ்) ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள்தான் இதை அறிவித்தார்கள் என்று தெரிவித்தார்கள்: நான் என்னைப் பற்றியும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களைப் பற்றியும் உங்களுக்கு அறிவிக்க வேண்டாமா? நாங்கள் ‘ஆம்’ என்றோம். அவர்கள் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னுடன் இரவு தங்கும் முறை வந்தபோது, அவர்கள் திரும்பி, தமது மேலாடையை அணிந்துகொண்டு, தமது காலணிகளைக் கழற்றி தமது கால்களுக்கு அருகில் வைத்தார்கள், மேலும் தமது போர்வையின் ஒரு மூலையை தமது படுக்கையில் விரித்து, நான் உறங்கிவிட்டதாக அவர்கள் நினைக்கும் வரை படுத்துக்கொண்டார்கள். அவர்கள் தமது மேலாடையை மெதுவாக எடுத்து, காலணிகளை மெதுவாக அணிந்துகொண்டு, கதவைத் திறந்து வெளியே சென்று, பின்னர் அதை மெதுவாக மூடினார்கள். நான் எனது தலையை மூடிக்கொண்டு, எனது முக்காட்டை அணிந்து, எனது இடுப்பு ஆடையை இறுக்கிக்கொண்டு, பின்னர் அவர்கள் பகீஃயை அடையும் வரை அவர்களின் அடிச்சுவடுகளைப் பின்தொடர்ந்து சென்றேன். அவர்கள் அங்கே நின்றார்கள், நீண்ட நேரம் நின்றார்கள். பின்னர் அவர்கள் மூன்று முறை தமது கைகளை உயர்த்தினார்கள், பிறகு திரும்பினார்கள், நானும் திரும்பினேன். அவர்கள் தமது நடையை வேகப்படுத்தினார்கள், நானும் எனது நடையை வேகப்படுத்தினேன். அவர்கள் ஓடினார்கள், நானும் ஓடினேன். அவர்கள் (வீட்டிற்கு) வந்தார்கள், நானும் (வீட்டிற்கு) வந்தேன். ஆயினும், நான் அவர்களுக்கு முன்பாகவே (வீட்டிற்குள்) நுழைந்தேன், நான் படுக்கையில் படுத்திருந்தபோது, அவர்கள் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) (வீட்டிற்குள்) நுழைந்து, ‘ஆயிஷா அவர்களே, ஏன் மூச்சு வாங்குகிறீர்கள்?’ என்று கேட்டார்கள். நான் ‘ஒன்றுமில்லை’ என்றேன். அவர்கள் கூறினார்கள்: என்னிடம் சொல், இல்லையென்றால் நுட்பமானவனும் நன்கறிந்தவனுமாகிய (அல்லாஹ்) எனக்கு அறிவித்துவிடுவான். நான் கூறினேன்: அல்லாஹ்வின் தூதரே, என் தந்தையும் தாயும் உங்களுக்கு அர்ப்பணமாகட்டும், பின்னர் நான் அவர்களிடம் (முழு கதையையும்) சொன்னேன். அவர்கள் கேட்டார்கள்: எனக்கு முன்னால் நான் கண்டது (உங்கள் நிழலின்) இருள்தானா? நான் ‘ஆம்’ என்றேன். அவர்கள் என் மார்பில் இலேசாக இடித்தார்கள், அதை நான் உணர்ந்தேன், பின்னர் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வும் அவனுடைய தூதரும் உனக்கு அநீதி இழைப்பார்கள் என்று நீ நினைத்தாயா? அவர்கள் (ஆயிஷா (ரழி)) கூறினார்கள்: மக்கள் எதை மறைத்தாலும், அல்லாஹ் அதை அறிவான். அவர்கள் (நபி (ஸல்)) கூறினார்கள்: நீங்கள் என்னைப் பார்த்தபோது ஜிப்ரீல் (அலை) என்னிடம் வந்தார்கள். அவர்கள் என்னை அழைத்தார்கள், அதை உங்களிடமிருந்து மறைத்தார்கள். நான் அவர்களின் அழைப்புக்கு பதிலளித்தேன், ஆனால் நானும் அதை உங்களிடமிருந்து மறைத்தேன் (ஏனெனில், நீங்கள் முழுமையாக ஆடை அணியாதிருந்ததால், அவர்கள் (ஜிப்ரீல் (அலை)) உங்களிடம் வரவில்லை). நீங்கள் உறங்கிவிட்டீர்கள் என்று நான் நினைத்தேன், நீங்கள் பயந்துவிடுவீர்களோ என்று அஞ்சி, உங்களை எழுப்ப நான் விரும்பவில்லை. அவர் (ஜிப்ரீல் (அலை)) கூறினார்கள்: உங்கள் இறைவன் பகீஃயின் வாசிகளிடம் (கல்லறைகளில் அடங்கப்பெற்றவர்களிடம்) சென்று அவர்களுக்காக மன்னிப்புக் கோருமாறு உங்களுக்குக் கட்டளையிட்டுள்ளான். நான் கேட்டேன்: அல்லாஹ்வின் தூதரே, அவர்களுக்காக நான் எப்படி பிரார்த்தனை செய்ய வேண்டும் (அவர்களுக்காக நான் எப்படி மன்னிப்பு கோர வேண்டும்)? அவர்கள் கூறினார்கள்: கூறுங்கள், ‘விசுவாசிகளிலிருந்தும் முஸ்லிம்களிலிருந்தும் இந்த நகரத்தின் (கல்லறைத் தோட்டத்தின்) வாசிகளுக்கு சாந்தி உண்டாவதாக, நம்மில் முந்திச் சென்றவர்களுக்கும் பிந்தி வருபவர்களுக்கும் அல்லாஹ் கருணை காட்டுவானாக, அல்லாஹ் நாடினால், நாங்களும் உங்களுடன் இணைவோம்.’

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்-அக்ரஃ இப்னு ஹாபிஸ் (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஹஸன் (ரழி) அவர்களை முத்தமிடுவதைக் கண்டார்கள். அவர் கூறினார்கள்: "எனக்கு பத்து பிள்ளைகள் இருக்கிறார்கள், ஆனால் அவர்களில் ஒருவரையும் நான் முத்தமிட்டதில்லை." அதைக் கேட்ட அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "(தன் பிள்ளைகளிடம்) கருணை காட்டாதவர் எவரோ, அவருக்குக் கருணை காட்டப்படாது."

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்களையும் என்னையும் பற்றி நான் உங்களுக்குச் சொல்லட்டுமா?" நாங்கள், "ஆம் (சொல்லுங்கள்)" என்று கூறினோம். அவர்கள் கூறினார்கள்: "என்னுடைய முறை வந்த இரவில், அவர்கள் (என் அறைக்குள்) வந்தார்கள், தங்கள் காலணிகளைத் தங்கள் கால்களுக்கு அருகில் வைத்தார்கள், தங்களின் ரிதாவை (மேலாடை) கழற்றி வைத்துவிட்டு, தங்களின் இசாரை (கீழாடை) விரிப்பில் விரித்தார்கள். நான் உறங்கிவிட்டேன் என்று அவர்கள் நினைத்தவுடன், மெதுவாகத் தங்கள் காலணிகளை அணிந்துகொண்டு, மெதுவாகத் தங்களின் ரிதாவை எடுத்தார்கள். பிறகு, மெதுவாகக் கதவைத் திறந்து, வெளியே சென்று, மெதுவாக அதைச் சாத்தினார்கள். நான் என் ஆடையை என் தலையின் மீது போட்டு, என்னைப் போர்த்திக்கொண்டு, என் இசாரை (கீழாடை) அணிந்துகொண்டு, அவர்களைப் பின்தொடர்ந்து சென்றேன். அவர்கள் அல்-பகீக்கு வந்து, மூன்று முறை தங்கள் கைகளை உயர்த்தி, நீண்ட நேரம் அங்கே நின்றார்கள். பிறகு, அவர்கள் புறப்பட்டார்கள், நானும் புறப்பட்டேன்; அவர்கள் விரைந்தார்கள், நானும் விரைந்தேன்; அவர்கள் ஓடினார்கள், நானும் ஓடினேன், நான் அவர்களுக்கு முன்பாக அங்கே சென்று (வீட்டிற்குள்) நுழைந்துவிட்டேன். நான் படுத்திருந்த சற்று நேரத்திற்கெல்லாம், அவர்கள் உள்ளே வந்து, "ஆயிஷாவே, ஏன் இப்படி மூச்சு வாங்குகிறீர்கள்?" என்று கேட்டார்கள். (அறிவிப்பாளர்களில் ஒருவரான) சுலைமான் கூறினார்: அவர் (இப்னு வஹ்ப்) 'மூச்சுத் திணறல்' என்று கூறியதாக நான் நினைத்தேன். அவர்கள் கூறினார்கள்: 'நீ எனக்குச் சொல், இல்லையென்றால் எல்லாம் அறிந்த, எல்லாம் தெரிந்தவன் எனக்கு அறிவித்து விடுவான்.' நான் கூறினேன்: 'அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்)! என் தந்தையும் தாயும் உங்களுக்கு அர்ப்பணமாகட்டும்;' என்று கூறி, நடந்ததை அவர்களிடம் தெரிவித்தேன். அவர்கள் கேட்டார்கள்: 'எனக்கு முன்னால் நான் பார்த்த கரிய உருவம் நீதானா?' நான், 'ஆம்' என்றேன்." ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "அவர்கள் என் மார்பில் எனக்கு வலிக்கும்படி ஒரு தட்டு தட்டிவிட்டு, 'அல்லாஹ்வும் அவனுடைய தூதரும் உனக்கு அநீதி இழைப்பார்கள் என்று நீ நினைத்தாயா?' என்று கேட்டார்கள். நான் கூறினேன்: 'மக்கள் எதை மறைத்தாலும், வல்லமையும் உயர்வும் மிக்க அல்லாஹ் அதை அறிகிறான்.' அவர்கள், 'ஆம்' என்றார்கள். அவர்கள் கூறினார்கள்: 'நீ என்னைப் பார்த்த (நான் வெளியேறிய) போது ஜிப்ரீல் (அலை) அவர்கள் என்னிடம் வந்தார்கள். ஆனால் நீ உன்னுடைய ஆடைகளைக் களைந்திருந்ததால், அவர்கள் உன்னிடம் (வீட்டிற்குள்) நுழையவில்லை. ஆகவே, அவர்கள் என்னை அழைத்தார்கள், ஆனால் உன்னிடமிருந்து தங்களை மறைத்துக் கொண்டார்கள். நான் அவர்களுக்குப் பதிலளித்தேன், ஆனால் அதை உன்னிடமிருந்து மறைத்தேன். நீ உறங்கிவிட்டாய் என்று நான் நினைத்தேன், உன்னை எழுப்ப நான் விரும்பவில்லை. மேலும் நீ தனிமையை உணர்வாய் என்று நான் அஞ்சினேன். அவர்கள் (அல்-பகீயில் அடக்கம் செய்யப்பட்டவர்களுக்காக) பாவமன்னிப்புக் கோருவதற்காக என்னை அல்-பகீக்குச் செல்லுமாறு கூறினார்கள்.'"

ஹஜ்ஜாஜ் பின் முஹம்மது அவர்கள் இப்னு வஹ்பை மறுத்து, "இப்னு ஜுரைஜ் வழியாக, இப்னு அபீ முலைக்கா வழியாக, முஹம்மது பின் கைஸ் வழியாக (இந்த ஹதீஸ் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது)" என்று கூறினார்கள்.

ஆயிஷா (ரழி) கூறினார்கள்:
"நபி (ஸல்) அவர்களைப் பற்றியும் என்னைப் பற்றியும் நான் உங்களுக்குச் சொல்லட்டுமா?" நாங்கள் கூறினோம்: "ஆம்." அவர்கள் கூறினார்கள்: "அவர்" -அதாவது நபி (ஸல்) அவர்கள்- "என்னுடன் தங்கும் என்னுடைய இரவாக இருந்தபோது, அவர்கள் உள்ளே வந்து, தமது காலணிகளைத் தமது கால்களுக்கு அருகில் வைத்து, தமது மேலாடையை மடித்து வைத்து, தமது கீழாடையின் ஓரத்தைத் தமது படுக்கையில் விரித்தார்கள். நான் உறங்கிவிட்டேன் என்று அவர்கள் கருதிய உடனேயே, மெதுவாகத் தமது காலணிகளை அணிந்துகொண்டு, மெதுவாகத் தமது மேலாடையை எடுத்தார்கள். பிறகு மெதுவாகக் கதவைத் திறந்து, வெளியே சென்று, மெதுவாக அதைச் சாத்தினார்கள். நான் எனது ஆடையை என் தலை மீது போட்டு, என்னைப் போர்த்திக்கொண்டு, எனது கீழாடையை அணிந்துகொண்டு, அவர்களுக்குப் பின்னால் நானும் புறப்பட்டேன். அவர்கள் அல்-பகீஃ-க்கு வந்து, மூன்று முறை தமது கைகளை உயர்த்தி, நீண்ட நேரம் நின்றார்கள். பிறகு அவர்கள் புறப்பட்டார்கள், நானும் புறப்பட்டேன்; அவர்கள் விரைந்தார்கள், நானும் விரைந்தேன்; அவர்கள் ஓடினார்கள், நானும் ஓடினேன்; நான் அவர்களுக்கு முன்பாகவே அங்கு வந்து (வீட்டிற்குள்) நுழைந்துவிட்டேன். நான் படுத்திருந்த சற்று நேரத்திற்கெல்லாம் அவர்கள் உள்ளே வந்து, 'ஓ ஆயிஷா, ஏன் மூச்சு வாங்குகிறது?' என்று கேட்டார்கள். நான் கூறினேன்: 'ஒன்றுமில்லை.' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'ஒன்று நீ என்னிடம் சொல், அல்லது எல்லாம் அறிந்த, நன்கறிந்தவனாகிய அல்லாஹ் எனக்கு அறிவித்துவிடுவான்.' நான் கூறினேன்: 'அல்லாஹ்வின் தூதரே, என் தந்தையும் தாயும் உங்களுக்கு அர்ப்பணமாகட்டும்;' என்று கூறி, நடந்ததை அவர்களிடம் தெரிவித்தேன். அவர்கள், 'எனக்கு முன்னால் நான் கண்ட கரிய உருவம் நீதானா?' என்று கேட்டார்கள். நான் கூறினேன்: 'ஆம்.'" ஆயிஷா (ரழி) கூறினார்கள்: "அவர்கள் என் மார்பில் ஒரு தட்டு தட்டினார்கள், அது எனக்கு வலித்தது. பிறகு, 'அல்லாஹ்வும் அவனுடைய தூதரும் உனக்கு அநீதி இழைப்பார்கள் என்று நீ நினைத்தாயா?' என்று கேட்டார்கள்." நான் கூறினேன்: 'மக்கள் எதை மறைத்தாலும், அல்லாஹ் அதை அறிவான்.' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'ஆம்.' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'நீ (நான் வெளியேறுவதைக்) கண்டபோது ஜிப்ரீல் (அலை) என்னிடம் வந்தார்கள். ஆனால், நீ உனது ஆடைகளைக் களைந்திருந்ததால் அவர்கள் உன்னிடம் (வீட்டிற்குள்) வரவில்லை. எனவே, அவர்கள் உனக்குத் தெரியாமல் என்னை மறைவாக அழைத்தார்கள். நான் அவர்களுக்கு மறைவாகப் பதிலளித்தேன். நீ உறங்கிவிட்டாய் என்று நான் நினைத்தேன், உன்னை எழுப்ப நான் விரும்பவில்லை; நீ தனிமையை உணர்வாய் என்றும் நான் அஞ்சினேன். அவர்கள் ஜிப்ரீல் (அலை) என்னிடம் அல்-பகீஃ-க்குச் சென்று அவர்களுக்காக (அடக்கத்தலவாசிகளுக்காக) பாவமன்னிப்புக் கோருமாறு கூறினார்கள்.'"

ஆஸிம் அவர்கள், அப்துல்லாஹ் பின் ஆமிர் (ரழி) அவர்களிடமிருந்தும், அவர்கள் ஆயிஷா (ரழி) அவர்களிடமிருந்தும் இதைவிடச் சற்று வித்தியாசமான வார்த்தைகளுடன் அறிவிக்கிறார்கள்.

அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்; அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஹுஸைன் (ரழி) அவர்களை முத்தமிடுவதை அல்-அக்ரஃ பின் ஹாபிஸ் (ரழி) அவர்கள் கண்டார்கள். அவர் கூறினார்கள்:

எனக்கு பத்து பிள்ளைகள் இருக்கிறார்கள், நான் அவர்களில் ஒருவரையும் முத்தமிட்டதில்லை. அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: யார் இரக்கம் காட்டவில்லையோ, அவருக்கு இரக்கம் காட்டப்படாது.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்-அக்ரஃ பின் ஹாபிஸ் (ரழி) அவர்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள் அல்-ஹஸன் (ரழி) அவர்களை முத்தமிடுவதைக் கண்டார் - இப்னு அபீ உமர் (அறிவிப்பாளர்களில் ஒருவர்) கூறினார்: "அல்-ஹஸன் (ரழி) மற்றும் அல்-ஹுஸைன் (ரழி) அவர்களை." அப்போது அவர் கூறினார்: 'எனக்கு பத்து பிள்ளைகள் இருக்கிறார்கள், அவர்களில் ஒருவரையும் நான் முத்தமிட்டதில்லை.'

அதற்கு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'யார் கருணை காட்டவில்லையோ, அவருக்கு கருணை காட்டப்படாது.'