அதாஃ அறிவித்தார்கள்:

யஸீத் இப்னு முஆவியா காலத்தில் சிரியா மக்கள் (மக்காவில்) போரிட்டபோது கஃபா எரிக்கப்பட்டது. மேலும் அதனுடன் (கஃபாவுடன்) அதற்கு (விதிக்கப்பட்டிருந்தது) என்னவோ அது நடந்தது. இப்னு ஸுபைர் (ரழி) அவர்கள் ஹஜ் பருவத்தில் மக்கள் வரும் வரை அதை (அதே நிலையில்) உணர்ந்தார்கள். (அதன் பின்னணியில் இருந்த எண்ணம்) சிரியா மக்களுக்கு எதிராக அவர்களை ஊக்குவிக்க அல்லது அவர்களை (போருக்கு) தூண்ட வேண்டும் என்பதாகும். மக்கள் வந்ததும், அவர் அவர்களிடம் கூறினார்கள்: ஓ மக்களே, கஃபாவைப் பற்றி எனக்கு ஆலோசனை கூறுங்கள். நான் அதை இடித்துவிட்டு அதன் அஸ்திவாரத்திலிருந்து மீண்டும் கட்ட வேண்டுமா, அல்லது அதில் சேதமடைந்ததை சரிசெய்ய வேண்டுமா? இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: எனக்கு ஒரு யோசனை தோன்றியுள்ளது, அதன்படி நீங்கள் சேதமடைந்த (பகுதியை) மட்டுமே சரிசெய்ய வேண்டும் என்றும், மக்கள் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்ட (அதே நிலையில்) அந்த இல்லத்தை விட்டுவிட வேண்டும் என்றும், மக்கள் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்டபோது (அந்த கற்களை அதே நிலையில் விட்டுவிட வேண்டும்) என்றும், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அதை உயர்த்தியிருந்தார்கள் என்றும் நான் நினைக்கிறேன். அதற்கு இப்னு ஸுபைர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: உங்களில் எவருடைய வீடாவது எரிந்தால், அவர் அதை மீண்டும் கட்டும் வரை திருப்தி அடைய மாட்டார், அப்படியானால் உங்கள் இறைவனின் இல்லத்தைப் பற்றி என்ன (அது உங்கள் வீட்டை விட மிக முக்கியமானது)? நான் என் இறைவனிடம் மூன்று முறை நல்ல ஆலோசனை கேட்பேன், பின்னர் இந்த விஷயத்தைப் பற்றி (என் மனதை) முடிவு செய்வேன். மூன்று முறை நல்ல ஆலோசனை கேட்ட பிறகு, அதை இடித்துவிட அவர் முடிவு செய்தார்கள். அதை இடிப்பதற்காக (கட்டிடத்தின் மீது) முதலில் ஏறுபவர்கள் மீது வானத்திலிருந்து பேரழிவு விழக்கூடும் என்று மக்கள் அஞ்சினார்கள், ஒருவர் (தைரியத்தை வரவழைத்துக்கொண்டு, கூரை மீது ஏறி), அதன் கற்களில் ஒன்றை கீழே எறிந்தார். அவருக்கு எந்தப் பேரழிவும் ஏற்படாததைக் கண்ட மக்கள், அவரைப் பின்தொடர்ந்து, அது தரைமட்டமாகும் வரை இடித்தார்கள். பின்னர் இப்னு ஸுபைர் (ரழி) அவர்கள் தூண்களை எழுப்பி, அதன் மீது திரைகளைத் தொங்கவிட்டார்கள் (அதன் கட்டுமான நேரத்தைக் கவனிப்பதற்கு மக்களுக்கு வசதிகளை வழங்குவதற்காக). சுவர்கள் எழுப்பப்பட்டன; மேலும் இப்னு ஸுபைர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் குறிப்பிட்டதாக நான் கேட்டேன்: மக்கள் இறைமறுப்பை சமீபத்தில் கைவிட்டவர்களாக (அதாவது, இஸ்லாத்திற்குப் புதியவர்களாக) இராதிருந்தால், மேலும் அதை மீண்டும் கட்டுவதற்கு எனக்கு போதுமான வசதிகள் இருந்திருந்தால் – ஆனால் (அப்போது) என்னிடம் (போதுமான) வசதிகள் இருக்கவில்லை – நான் நிச்சயமாக அதில் ஹிஜ்ரிலிருந்து ஐந்து முழம் பரப்பளவை உள்ளடக்கியிருப்பேன். மேலும் மக்கள் நுழைவதற்கும், அவர்கள் வெளியேறுவதற்கும் ஒரு வாசலையும் நான் கட்டியிருப்பேன். இன்று நான் (செலவழிக்க வசதி) வைத்திருக்கிறேன், மேலும் மக்கள் (இந்த மாற்றத்திற்கு எதிர்ப்புத் தெரிவிப்பார்கள் என்ற) எந்தப் பயமும் என்னிடம் இல்லை. ஆகவே, அவர் ஹதீமின் பக்கத்திலிருந்து ஐந்து முழம் பரப்பளவை அதனுடன் சேர்த்தார்கள், அதனால் (பழைய) அஸ்திவாரம் (அதன் மீது ஹஜ்ரத் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் கஃபாவைக் கட்டியிருந்தார்கள்) தோன்றியது. மேலும் மக்கள் அதைக் கண்டார்கள், இந்த அஸ்திவாரத்தின் மீதே சுவர் எழுப்பப்பட்டது. கஃபாவின் நீளம் பதினெட்டு முழங்களாக இருந்தது. அதனுடன் (அதன் அகலத்தில்) கூடுதலாகச் சேர்க்கப்பட்டபோது, இயற்கையாகவே நீளம் (அதன் அகலத்துடன் ஒப்பிடும்போது) சிறியதாகத் தோன்றுகிறது. பின்னர் அதன் நீளத்திலும் (மேலும்) பத்து முழம் (பரப்பளவு) கூடுதலாகச் சேர்க்கப்பட்டது. இரண்டு வாசல்களும் கட்டப்பட்டன, அவற்றில் ஒன்று நுழைவதற்கும் மற்றொன்று வெளியேறுவதற்கும் (அமைக்கப்பட்டது). இப்னு ஸுபைர் (ரழி) அவர்கள் கொல்லப்பட்டபோது, ஹஜ்ஜாஜ் அவர்கள் அப்துல் மலிக் (இப்னு மர்வான்) அவர்களுக்கு அதைப் பற்றி தெரிவித்தும், இப்னு ஸுபைர் (ரழி) அவர்கள் (இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களால் இடப்பட்ட) அந்த அஸ்திவாரங்களின் மீதும், மக்காவில் உள்ள நம்பகமான நபர்கள் கண்டிருந்ததன் மீதும் (கஃபாவை) கட்டியிருந்தார்கள் என்றும் கடிதம் எழுதினார்கள். அப்துல் மலிக் அவர்கள் அவருக்கு எழுதினார்கள்: இப்னு ஸுபைரை எந்த விஷயத்திலும் கண்டிப்பதில் நாங்கள் அக்கறை கொள்ளவில்லை. அவர் நீளத்தின் பக்கத்தில் செய்த கூடுதலை அப்படியே வைத்திருங்கள், மேலும் ஹிஜ்ரின் பக்கத்திலிருந்து அவர் சேர்த்த எதையும் (அதன் முந்தைய) அஸ்திவாரத்திற்குத் திருப்பி, அவர் திறந்திருந்த வாசலை சுவரெழுப்பி மூடிவிடுங்கள். இவ்வாறு ஹஜ்ஜாஜ் அவர்கள் அப்துல் மலிக்கின் கட்டளைப்படி அதை (அந்தப் பகுதியை) இடித்து, (அதன் முந்தைய) அஸ்திவாரங்களின் மீது மீண்டும் கட்டினார்கள்.