حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ، حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، حَدَّثَنَا أَبِي، عَنْ صَالِحٍ، قَالَ حَدَّثَنِي ابْنُ شِهَابٍ، أَنَّ عُبَيْدَ اللَّهِ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ، أَخْبَرَهُ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عَبَّاسٍ ـ رضى الله عنهما ـ أَخْبَرَهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَّ بِشَاةٍ مَيِّتَةٍ فَقَالَ " هَلاَّ اسْتَمْتَعْتُمْ بِإِهَابِهَا ". قَالُوا إِنَّهَا مَيِّتَةٌ. قَالَ " إِنَّمَا حَرُمَ أَكْلُهَا ".
`அப்துல்லாஹ் பின் அப்பாஸ்` (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
ஒருமுறை அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் செத்துப்போன ஒரு ஆட்டின் அருகே கடந்து சென்றார்கள். (மக்களிடம்) கூறினார்கள், "நீங்கள் ஏன் அதன் தோலைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளவில்லை?"
அதற்கு அவர்கள், "ஆனால் அது செத்துவிட்டதே," என்று கூறினார்கள்.
அதற்கு அவர் (ஸல்) அவர்கள், "அதனை உண்பது மட்டும்தான் தடுக்கப்பட்டுள்ளது" என்று கூறினார்கள்.