அனஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நபி (ஸல்) அவர்கள் ஸைனப் பின்த் ஜஹ்ஷ் (ரழி) அவர்களை திருமணம் செய்துகொண்ட சந்தர்ப்பத்தில் ரொட்டி மற்றும் இறைச்சி விருந்து ஒன்று நடைபெற்றது.

நான் (விருந்துக்கு) மக்களை அழைக்க அனுப்பப்பட்டேன், அவ்வாறே மக்கள் (குழுக்களாக) வர ஆரம்பித்தார்கள்; அவர்கள் சாப்பிட்டுவிட்டுச் செல்வார்கள்.

மற்றொரு குழுவினர் வருவார்கள், சாப்பிட்டுவிட்டுச் செல்வார்கள்.

அதனால் நான் அழைக்க யாரும் இல்லை என்று காணும் வரை தொடர்ந்து மக்களை அழைத்துக்கொண்டிருந்தேன்.

பிறகு நான், "அல்லாஹ்வின் தூதரே! நான் அழைக்க வேறு யாரையும் காணவில்லை" என்று கூறினேன்.

அவர்கள், "மீதமுள்ள உணவை எடுத்துச் செல்லுங்கள்" என்று கூறினார்கள்.

பிறகு மூன்று நபர்கள் கொண்ட ஒரு குழுவினர் வீட்டில் பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் புறப்பட்டு ஆயிஷா (ரழி) அவர்களின் இல்லத்தை நோக்கிச் சென்று, "வீட்டிலுள்ளோரே! உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக!" என்று கூறினார்கள்.

அவர்கள், "உங்கள் மீதும் சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக. உங்கள் மனைவியை எப்படி கண்டீர்கள்? அல்லாஹ் உங்களுக்கு அருள் புரிவானாக" என்று பதிலளித்தார்கள்.

பிறகு அவர்கள் தங்களுடைய மற்ற எல்லா மனைவியரின் இல்லங்களுக்கும் சென்று, ஆயிஷா (ரழி) அவர்களிடம் கூறியது போலவே அவர்களிடமும் கூறினார்கள், மேலும் அவர்களும் ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கூறியதைப் போலவே கூறினார்கள்.

பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் திரும்பி வந்து, மூன்று நபர்கள் கொண்ட ஒரு குழுவினர் இன்னமும் வீட்டில் பேசிக்கொண்டிருப்பதைக் கண்டார்கள்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் மிகவும் கூச்ச சுபாவமுள்ளவர்களாக இருந்தார்கள், அதனால் அவர்கள் (இரண்டாவது முறையாக) வெளியே சென்று ஆயிஷா (ரழி) அவர்களின் இல்லத்தை நோக்கிச் சென்றார்கள்.

மக்கள் சென்றுவிட்டார்கள் என்று நான் அவர்களுக்கு அறிவித்தேனா இல்லையா என்பது எனக்கு நினைவில்லை.

அதனால் அவர்கள் திரும்பி வந்தார்கள், மேலும் அவர்கள் வாசலில் நுழைந்த உடனேயே, எனக்கும் அவர்களுக்குமிடையே திரையை இழுத்தார்கள், பிறகு அல்-ஹிஜாப் வசனம் வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளப்பட்டது.

அப்துர்-ரஹ்மான் பின் அல்-அஸ்வத் (ரழி) அவர்கள் தனது தந்தை மற்றும் அல்கமா (ரழி) ஆகியோரிடமிருந்து அறிவித்தார்கள்:
அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒவ்வொரு முறை குனியும்போதும், எழும்போதும், நிற்கும்போதும், அமரும்போதும் தக்பீர் கூறுவதை நான் கண்டேன்; அவர்களுடைய கன்னத்தின் வெண்மை தெரியும் வரை, அவர்கள் தமது வலது புறமும் இடது புறமும் 'அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் (உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக),' என்று ஸலாம் கூறினார்கள்." அவர் (மேலும்) கூறினார்கள்: "மேலும் அல்லாஹ் அவர்கள் இருவரையும் பொருந்திக்கொள்வானாக, அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களும் உமர் (ரழி) அவர்களும் அவ்வாறே செய்வதையும் நான் கண்டேன்."

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒவ்வொரு முறை குனியும் போதும், நிமிரும் போதும், நிற்கும் போதும், அமரும் போதும் தக்பீர் கூறுவதையும், அவர்களுடைய கன்னத்தின் வெண்மை தெரியும் வரை தங்கள் வலது புறமும் இடது புறமும்: அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ், அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் (உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக, உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக) என்று ஸலாம் கூறுவதையும் கண்டேன். மேலும், அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களையும், உமர் (ரழி) அவர்களையும் அவ்வாறே செய்வதை நான் கண்டேன்.

வாஸிஃ பின் ஹப்பான் அவர்களிடமிருந்து அறிவிக்கப்பட்டது:
அவர் அப்துல்லாஹ் பின் உமர் (ரழி) அவர்களிடம் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் தொழுகையைப் பற்றி கேட்டார்கள். அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்: "ஒவ்வொரு முறை கீழே செல்லும்போதும் "அல்லாஹு அக்பர்" என்றும், ஒவ்வொரு முறை மேலே எழும்போதும் "அல்லாஹு அக்பர்" என்றும் கூறுவார்கள். பிறகு தமது வலதுபுறம் "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் (உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் உண்டாவதாக)" என்றும், தமது இடதுபுறம் "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் (உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் உண்டாவதாக)" என்றும் கூறுவார்கள்."

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாவது:
நபி (ஸல்) அவர்கள் தங்களின் வலதுபுறமும் இடதுபுறமும், அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ், அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் என்று, இங்கிருந்து அவர்களின் கன்னத்தின் வெண்மையும், அங்கிருந்து அவர்களின் கன்னத்தின் வெண்மையும் காணப்படும் வரை ஸலாம் கூறுவார்கள்.

அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நபி (ஸல்) அவர்கள், அவர்களின் கன்னத்தின் வெண்மை தெரியும் வரை அவர்களின் இடது மற்றும் வலது பக்கங்களுக்கு (இரண்டு முறை "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வரஹ்மத்துல்லாஹ்" என்று கூறி) ஸலாம் கொடுப்பவர்களாக இருந்தார்கள்.

அபூதாவூத் கூறினார்கள்: இது அபூசுஃப்யான் அறிவித்த ஹதீஸின் ஒரு பதிப்பாகும். இஸ்ராயீலின் அறிவிப்பு அதை விளக்கவில்லை. அபூதாவூத் கூறினார்கள்: இந்த ஹதீஸானது, ஸுபைர் அவர்கள் அபூஇஸ்ஹாக் அவர்களிடமிருந்தும், மற்றும் யஹ்யா இப்னு ஆதம் அவர்கள் இஸ்ராயீல் அவர்களிடமிருந்தும், அவர் அபூஇஸ்ஹாக் அவர்களிடமிருந்தும், அவர் அப்துர்ரஹ்மான் இப்னுல் அஸ்வத் அவர்களிடமிருந்தும், அவர் அவரின் தந்தையிடமிருந்தும், அவர் அல்கமா அவர்களிடமிருந்தும், அவர் அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்களின் வாயிலாகவும் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. அபூதாவூத் கூறினார்கள்: ஷுஃபா அவர்கள் இந்த ஹதீஸை, அதாவது நபி (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து வருவதாக அபூஇஸ்ஹாக் அவர்கள் அறிவித்த ஹதீஸை, நிராகரிப்பவராக இருந்தார்கள்.

அப்துல்லாஹ் இப்னு புஸ்ர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒரு கூட்டத்தினரின் வீட்டு வாசலுக்கு வந்தால், வாசலை நேருக்கு நேராக எதிர்கொள்ள மாட்டார்கள். மாறாக, அதன் வலது அல்லது இடது ஓரத்தை நோக்கியே நின்று, “உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக! உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக!” என்று கூறுவார்கள். அதற்குக் காரணம், அக்காலத்தில் வீடுகளின் வாசல்களில் திரைகள் இருக்கவில்லை.

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
"நபி (ஸல்) அவர்கள் தங்களுடைய வலது புறத்திலும் இடது புறத்திலும் ஸலாம் கூறுவார்கள்: (அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வரஹ்மத்துல்லாஹ், அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வரஹ்மத்துல்லாஹ்) 'உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் உண்டாவதாக. உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் உண்டாவதாக.'"

அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தொழுகைக்கான தஷஹ்ஹுத்தையும், அல்-ஹாஜாவிற்கான தஷஹ்ஹுத்தையும் எங்களுக்குக் கற்றுக் கொடுத்தார்கள்." அவர்கள் கூறினார்கள்: "தொழுகைக்கான தஷஹ்ஹுத்: (அத்-தஹிய்யாது லில்லாஹி வஸ்-ஸலவாது வத்-தய்யிபாது. அஸ்-ஸலாமு அலைக்க அய்யுஹன்-நபிய்யு வ ரஹ்மதுல்லாஹி வ பரகாதுஹு. அஸ்-ஸலாமு அலைனா வ அலா இபாதில்லாஹிஸ்-ஸாலிஹீன். அஷ்ஹது அன் லா இலாஹ இல்லல்லாஹ், வ அஷ்ஹது அன்ன முஹம்மதன் அப்துஹு வ ரஸூலுஹு.) 'எல்லா காணிக்கைகளும், தொழுகைகளும், தூய்மையான வார்த்தைகளும் அல்லாஹ்வுக்கே உரியன. நபியே, உங்கள் மீது சாந்தியும், அல்லாஹ்வின் கருணையும், அவனுடைய ஆசீர்வாதங்களும் உண்டாவதாக. எங்கள் மீதும், அல்லாஹ்வின் நல்லடியார்கள் அனைவர் மீதும் சாந்தி உண்டாவதாக. வணக்கத்திற்குரியவன் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு யாருமில்லை என்று நான் சாட்சி கூறுகிறேன். மேலும், முஹம்மது (ஸல்) அவர்கள் அவனுடைய அடிமையும் அவனுடைய தூதருமாவார் என்றும் நான் சாட்சி கூறுகிறேன்."

மேலும், அல்-ஹாஜாவிற்கான தஷஹ்ஹுத்: 'நிச்சயமாக எல்லாப் புகழும் அல்லாஹ்வுக்கே உரியது, நாங்கள் அவனிடமே உதவி தேடுகிறோம், அவனிடமே மன்னிப்புக் கோருகிறோம், எங்கள் ஆன்மாக்களின் தீமைகளிலிருந்தும், எங்கள் செயல்களின் தீங்குகளிலிருந்தும் அல்லாஹ்விடம் நாங்கள் பாதுகாப்புத் தேடுகிறோம். (இன்னல்-ஹம்த லில்லாஹி நஸ்தஈனுஹு, வ நஸ்தக்ஃபிருஹு, வ நஊது பில்லாஹி மின் ஷுரூரி அன்ஃபுஸினா, வ ஸய்யிஆத்தி அஃமாலினா, மன் யஹ்திஹி, ஃபலா முதில்ல லஹு, வ மன்யுத்லில், ஃபலா ஹாதிய லஹு, வ அஷ்ஹது அன் லா இலாஹ இல்லல்லாஹ் வ அஷ்ஹது அன்ன முஹம்மதன் அப்துஹு வ ரஸூலுஹு) 'அவன் - அதாவது அல்லாஹ் - யாருக்கு நேர்வழி காட்டுகிறானோ, அவரை வழிகெடுக்க யாரும் இல்லை, மேலும் அவன் யாரை வழிகேட்டில் விடுகிறானோ, அவருக்கு நேர்வழி காட்டுபவர் யாரும் இல்லை. வணக்கத்திற்குரியவன் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு யாருமில்லை என்று நான் சாட்சி கூறுகிறேன், மேலும் முஹம்மது (ஸல்) அவர்கள் அவனுடைய அடிமையும் அவனுடைய தூதருமாவார் என்றும் நான் சாட்சி கூறுகிறேன்.'"

அவர்கள் கூறினார்கள்: "மேலும், அவர்கள் மூன்று ஆயத்துக்களை ஓதினார்கள்."

அபூ தமீமா அல்-ஹுஜைமீ அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

தம் சமூகத்தைச் சேர்ந்த ஒரு மனிதரிடமிருந்து, அவர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "நான் நபி (ஸல்) அவர்களைத் தேடிச் சென்றேன், ஆனால் என்னால் அவர்களைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அதனால் நான் அமர்ந்தேன், பின்னர் நான் ஒரு கூட்டத்தினரைக் கண்டேன், அவர்களில் நபி (ஸல்) அவர்களும் இருந்தார்கள், ஆனால் நான் அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொள்ளவில்லை. அவர்கள் தங்களுக்குள் ஏதோ ஒரு விஷயத்தைத் தீர்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள், அது முடிந்ததும், அவர்களில் சிலர் நபி (ஸல்) அவர்களுடன் எழுந்து நின்று, 'அல்லாஹ்வின் தூதரே!' என்று கூறினார்கள். அதைக் கண்ட நான், 'அலைக்கஸ்-ஸலாம் (உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக) அல்லாஹ்வின் தூதரே! அலைக்கஸ்-ஸலாம் (உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக) அல்லாஹ்வின் தூதரே! அலைக்கஸ்-ஸலாம் (உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக) அல்லாஹ்வின் தூதரே!' என்று கூறினேன். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், 'நிச்சயமாக "அலைக்கஸ்-ஸலாம் (உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக)" என்பது இறந்தவர்களுக்கான முகமன் ஆகும்' என்று பதிலளித்தார்கள். பின்னர் அவர்கள் என் பக்கம் வந்து, 'ஒரு மனிதன் தன் முஸ்லிம் சகோதரனைச் சந்தித்தால், அவன் "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹி வ பரக்காத்துஹு (உங்கள் மீது சாந்தியும், அல்லாஹ்வின் கருணையும், அருளும் உண்டாவதாக)" என்று கூற வேண்டும்' என்று கூறினார்கள். பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் என் முகமனுக்குப் பதிலளித்து, 'உங்கள் மீதும் அல்லாஹ்வின் கருணை உண்டாவதாக, உங்கள் மீதும் அல்லாஹ்வின் கருணை உண்டாவதாக, உங்கள் மீதும் அல்லாஹ்வின் கருணை உண்டாவதாக' என்று கூறினார்கள்."

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“அல்லாஹ் ஆதமை (அலை) படைத்தபோது, அவன் அவருக்குள் ஆன்மாவை ஊதினான், பிறகு அவர் தும்மிவிட்டு, 'எல்லாப் புகழும் அல்லாஹ்வுக்கே' என்று கூறினார். எனவே, அவர் அவனது அனுமதியுடன் அல்லாஹ்வைப் புகழ்ந்தார். பிறகு அவனது இறைவன் அவரிடம் கூறினான்: 'ஆதமே, அல்லாஹ் உம்மீது கருணை காட்டுவானாக. அந்த வானவர்களிடம் செல்லுங்கள் – அங்கே அமர்ந்திருக்கும் அந்தக் கூட்டத்தினரிடம் – சென்று 'அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்' என்று கூறுங்கள்.' அவர்கள் 'வ அலைக்குமுஸ்ஸலாம் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ்' என்று கூறினார்கள். பிறகு அவர் தனது இறைவனிடம் திரும்பினார், அவன் கூறினான்: 'இது உமது முகமன் (வாழ்த்து), மேலும் உமது சந்ததியினர் தங்களுக்குள் பரிமாறிக்கொள்ளும் முகமன் (வாழ்த்து) ஆகும்.' பிறகு அல்லாஹ் அவரிடம் கூறினான் – அவனது இரு கைகளும் மூடியிருந்த நிலையில் – 'அவற்றில் நீர் விரும்பியதைத் தேர்ந்தெடுப்பீராக.' அவர் கூறினார்: 'என் இறைவனே, நான் வலப்பக்கத்தைத் தேர்ந்தெடுத்தேன், மேலும் என் இறைவனின் இரு கைகளும் வலதுதான், பாக்கியம் மிக்கவை.' பிறகு அவன் அதை விரித்தான், அதில் ஆதமும் அவரது சந்ததியினரும் இருந்தனர்.’ எனவே, அவர் கேட்டார்: 'என் இறைவனே, இவர்கள் யார்?' அவன் கூறினான்: 'இவர்கள் உமது சந்ததியினர்.' அவர்களில் ஒவ்வொருவருக்கும் அவரது ஆயுட்காலம் அவரது கண்களுக்கு இடையில் எழுதப்பட்டிருந்தது. ஆனால், அவர்களிடையே ஒரு மனிதர் இருந்தார், அவர் அவர்களிலேயே மிகவும் ஒளிபொருந்தியவராக – அல்லது மிகவும் ஒளிபொருந்தியவர்களில் ஒருவராக – இருந்தார். அவர் கேட்டார்: 'இறைவனே! இவர் யார்?' அவன் கூறினான்: 'இவர் உமது மகன் தாவூத் (அலை), நான் அவருக்காக நாற்பது ஆண்டுகளை எழுதியுள்ளேன்.' அவர் கூறினார்: 'இறைவனே! அவரது வயதை அதிகப்படுத்துவாயாக.' அவன் கூறினான்: 'அதுதான் நான் அவருக்காக எழுதியது.' அவர் கூறினார்: 'இறைவனே! என் வயதிலிருந்து அறுபது ஆண்டுகளை அவருக்குக் கொடுப்பாயாக.' அவன் கூறினான்: 'அவ்வாறே உமக்கு ஆகும்.’”

அவர் கூறினார்கள்: “பிறகு, அவர் அல்லாஹ் நாடிய காலம் வரை சொர்க்கத்தில் வசித்தார், பிறகு அதிலிருந்து அவர் வெளியேற்றப்பட்டார், எனவே ஆதம் (அலை) தமக்காக (நாட்களை) எண்ணிக்கொண்டிருந்தார்.”

அவர் கூறினார்கள்: “எனவே, மரணத்தின் வானவர் அவரிடம் வந்தார், ஆதம் (அலை) அவரிடம் கூறினார்: 'நீர் அவசரப்படுகிறீர், எனக்காக ஆயிரம் ஆண்டுகள் எழுதப்பட்டிருந்தனவே.' அவர் (வானவர்) கூறினார்: 'ஆம்! ஆனால் நீர் உமது மகன் தாவூத் (அலை) அவர்களுக்கு அறுபது ஆண்டுகளைக் கொடுத்துவிட்டீரே.' எனவே அவர் மறுத்தார், அவரது சந்ததியினரும் மறுத்தனர், மேலும் அவர் மறந்தார், அவரது சந்ததியினரும் மறந்தனர்.”

அவர் கூறினார்கள்: “எனவே, அன்றிலிருந்து, எழுதப்படுவதும் சாட்சியம் வைக்கப்படுவதும் விதியாக்கப்பட்டுவிட்டது.”

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், அவர்களுடைய கன்னத்தின் வெண்மை தெரியும் அளவிற்கு, தமது வலது புறத்திலும் இடது புறத்திலும் ஸலாம் கூறுவார்கள்:
“அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் (உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக).”