அஸ்மா பின்த் அபீ பக்ர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நபி (ஸல்) அவர்கள் ஒருமுறை கிரகணத் தொழுகையைத் தொழுதார்கள். அவர்கள் நீண்ட நேரம் நின்றார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ருகூஃ செய்தார்கள். அவர்கள் மீண்டும் நிமிர்ந்து நின்றார்கள், மேலும் நீண்ட நேரம் நின்றுகொண்டிருந்தார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ருகூஃ செய்தார்கள், பின்னர் நிமிர்ந்து நின்றார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ஸஜ்தாச் செய்தார்கள், பின்னர் தலையை உயர்த்தி, நீண்ட நேரம் ஸஜ்தாச் செய்தார்கள். பின்னர் அவர்கள் நீண்ட நேரம் நின்றார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ருகூஃ செய்தார்கள், பின்னர் மீண்டும் நிமிர்ந்து நின்றார்கள், மேலும் நீண்ட நேரம் நின்றுகொண்டிருந்தார்கள். பின்னர் அவர்கள் நீண்ட நேரம் ருகூஃ செய்தார்கள், பின்னர் நிமிர்ந்து நின்றார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ஸஜ்தாச் செய்தார்கள், பின்னர் தலையை உயர்த்தி, நீண்ட நேரம் ஸஜ்தாச் செய்தார்கள். தொழுகை முடிந்ததும், அவர்கள் கூறினார்கள், "சொர்க்கம் எனக்கு மிகவும் அருகில் வந்தது, நான் துணிந்திருந்தால், உங்களுக்காக அதன் குலைகளில் ஒன்றைப் பறித்திருப்பேன். நரகம் எனக்கு மிகவும் அருகில் வந்தது, நான் 'என் இறைவனே, நான் அந்த மக்களில் ஒருவனாக இருப்பேனா?' என்று கூறினேன். பின்னர் திடீரென்று நான் ஒரு பெண்ணைக் கண்டேன், ஒரு பூனை அவளைத் தன் நகங்களால் கீறிக் கொண்டிருந்தது. விசாரித்ததில், அந்தப் பெண் பூனையை பட்டினியால் சாகும்வரை சிறைபிடித்து வைத்திருந்ததாகவும், அதற்கு உணவளிக்கவுமில்லை, அது தானாக உண்பதற்காக அதை விடுவிக்கவுமில்லை என்று கூறப்பட்டது."