حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ الْقَعْنَبِيُّ، حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ سَعْدٍ، عَنْ عُثْمَانَ بْنِ حَيَّانَ، الدِّمَشْقِيِّ عَنْ أُمِّ الدَّرْدَاءِ، قَالَتْ قَالَ أَبُو الدَّرْدَاءِ لَقَدْ رَأَيْتُنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي بَعْضِ أَسْفَارِهِ فِي يَوْمٍ شَدِيدِ الْحَرِّ حَتَّى إِنَّ الرَّجُلَ لَيَضَعُ يَدَهُ عَلَى رَأْسِهِ مِنْ شِدَّةِ الْحَرِّ وَمَا مِنَّا أَحَدٌ صَائِمٌ إِلاَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَوَاحَةَ .
அபூ தர்தா (ரழி) அறிவித்தார்கள்:
நாங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுடன் அவர்களுடைய சில பயணங்களின்போது, மிகவும் வெப்பமான ஒரு நாளில் இருந்தோம்; (அந்த நாளில்) கடுமையான வெப்பத்தின் காரணமாக ஒருவர் (தன்னை பாதுகாத்துக் கொள்வதற்காக) தன் கையைத் தன் தலையில் வைக்கும் அளவுக்கு (வெப்பம் கடுமையாக இருந்தது); மேலும், எங்களில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களையும் அப்துல்லாஹ் இப்னு ரவாஹா (ரழி) அவர்களையும் தவிர வேறு யாரும் நோன்பு நோற்கவில்லை.