حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ـ رضى الله عنهما ـ قَالَ لَوْ غَضَّ النَّاسُ إِلَى الرُّبْعِ، لأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ الثُّلُثُ، وَالثُّلُثُ كَثِيرٌ أَوْ كَبِيرٌ .
இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
மக்கள், தாங்கள் மரணசாசனத்தின் மூலம் வஸிய்யத்தாக அளிக்கும் பொருளின் பங்கை, (தங்கள்) முழுச் சொத்தின் நான்கில் ஒரு பங்கிற்குக் குறைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று நான் பரிந்துரைக்கிறேன், ஏனெனில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "மூன்றில் ஒரு பங்கு, ஆயினும் மூன்றில் ஒரு பங்கேகூட மிக அதிகம்" என்று கூறினார்கள்.
أَخْبَرَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، قَالَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ لَوْ غَضَّ النَّاسُ إِلَى الرُّبُعِ لأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ الثُّلُثَ وَالثُّلُثُ كَثِيرٌ أَوْ كَبِيرٌ .
இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"மக்கள் (தங்கள் உயில்களை) கால் பாகமாகக் குறைத்துக் கொண்டால் (அது சிறப்பாக இருக்கும்). ஏனெனில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'மூன்றில் ஒரு பங்கு, மூன்றில் ஒரு பங்கு என்பதே அதிகம் அல்லது பெரியதாகும்.'"
وعن أبي إسحاق سعد بن أبي وقاص مالك بن أهيب بن عبد مناف بن زهرة بن كلاب بن مرة بن كعب بن لؤى القرش الزهرى رضي الله عنه، أحد العشرة المشهود لهم بالجنة، رضي الله عنهم، قال: جاءنى رسول الله صلى الله عليه وسلم يعودنى عام حجة الوداع من وجع اشتد بى فقلت: يارسول الله إني قد بلغ بى من الوجع ما ترى، وأنا ذو مال ولا يرثنى إلا ابنة لي، أفاتصدق بثلثى ما لي؟ قال: لا، قلت: فالشطر يارسول الله؟ فقال: لا، قلت: فالثلث يا رسول الله؟ قال الثلث والثلث كثير- أو كبير- إنك أن تذر ورثتك أغنياء خير من أن تذرهم عالة يتكففون الناس، وإنك لن تنفق نفقة تبتغى بها وجه الله إلا أجرت عليها حتى ما تجعل في فيّ امرأتك قال: فقلت: يارسول الله أخلف بعد أصحابي؟ قال: إنك لن تخلف فتعمل عملا تبتغي بهوجه الله إلا ازددت به درجة ورفعةً، ولعلك أن تخلف حتى ينتفع بك أقوام ويضرّ بك آخرون. اللهم امض لآصحابى هجرتهم، ولا تردهم على أعقابهم، لكن البائس سعد بن خولة يرثى له رسول الله صلى الله عليه وسلم أن مات بمكة.((متفق عليه)).
அபூ இஸ்ஹாக் ஸஃத் பின் அபீ வக்காஸ் (ரழி) (சொர்க்கம் செல்வதாக நற்செய்தி கூறப்பட்ட பத்து பேரில் ஒருவர்) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
ஹஜ்ஜத்துல் வதா (இறுதி ஹஜ்) ஆண்டில் எனது நோய் கடுமையாக இருந்தபோது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னை நலம் விசாரிக்க வந்தார்கள். நான், "அல்லாஹ்வின் தூதரே, நான் படும் வேதனையை நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள். நான் வசதி படைத்தவன். எனக்கு ஒரேயொரு மகளைத் தவிர வேறு வாரிசுகள் யாரும் இல்லை. எனது சொத்தில் மூன்றில் இரண்டு பங்கை நான் தர்மம் செய்யலாமா?" என்று கேட்டேன். அவர்கள், "வேண்டாம்" என்று கூறினார்கள். நான் அவர்களிடம், "அப்படியானால் பாதியையா?" என்று கேட்டேன். அவர்கள், "வேண்டாம்" என்று கூறினார்கள். பிறகு நான், "மூன்றில் ஒரு பங்கை நான் கொடுக்கலாமா?" என்று கேட்டேன். அவர்கள், "மூன்றில் ஒரு பங்கைக் கொடுங்கள், அதுவும் கூட அதிகம்தான். உங்கள் வாரிசுகளை மக்களிடம் கையேந்தும் ஏழைகளாக விட்டுச் செல்வதை விட, அவர்களை வசதிபடைத்தவர்களாக விட்டுச் செல்வது சிறந்தது. நீங்கள் அல்லாஹ்வின் திருப்திக்காக எதைச் செலவு செய்தாலும், அதற்காக உங்களுக்கு நிச்சயம் நற்கூலி வழங்கப்படும்; நீங்கள் உங்கள் மனைவிக்கு ஊட்டும் ஒரு கவளம் உணவுக்காகக் கூட" என்று கூறினார்கள். நான், "அல்லாஹ்வின் தூதரே, நான் என் தோழர்களுக்குப் பின் தங்கி விடுவேனா?" என்று கேட்டேன். அவர்கள், "நீங்கள் மற்றவர்களுக்குப் பின்னால் உயிர் வாழ்ந்து, அல்லாஹ்வின் திருப்திக்காக ஒரு காரியத்தைச் செய்தால், நீங்கள் உயர்ந்த பதவியையும் அந்தஸ்தையும் பெறுவீர்கள். நீங்கள் அவர்களுக்குப் பின் உயிர் வாழ்வீர்கள்... உங்கள் உயிர்வாழ்வு மக்களுக்கு (முஸ்லிம்களுக்கு) நன்மை பயப்பதாகவும், மற்றவர்களுக்கு (இஸ்லாத்தின் எதிரிகளுக்கு) தீங்கு விளைவிப்பதாகவும் இருக்கும். மக்கள் உங்களால் பயனடையும் வரையிலும், மற்றவர்கள் உங்களால் தீங்கிழைக்கப்படும் வரையிலும் நீங்கள் மற்றவர்களுக்குப் பின் உயிர் வாழ்வீர்கள்" என்று கூறினார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மேலும், "யா அல்லாஹ், என் தோழர்களின் ஹிஜ்ரத்தைப் பூரணப்படுத்துவாயாக, அவர்களைப் பின்வாங்கச் செய்துவிடாதே" என்று கூறினார்கள். ஸஃத் பின் கவ்லா (ரழி) அவர்கள் துரதிர்ஷ்டசாலி. அவர் மக்காவிலேயே இறந்துவிட்டதால் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவருடைய மரணத்திற்காக வருந்தினார்கள்.