ஸஃத் (ரழி) அவர்கள் தம் தந்தையிடமிருந்து அறிவித்தார்கள்:
ஒருமுறை அப்துர்-ரஹ்மான் பின் அவ்ஃப் (ரழி) அவர்களுக்கு முன்னால் உணவு கொண்டுவரப்பட்டது, அப்போது அவர்கள் கூறினார்கள், "முஸ்அப் பின் உமைர் (ரழி) அவர்கள் ஷஹீதாக்கப்பட்டார்கள், மேலும் அவர் என்னை விட சிறந்தவராக இருந்தார்கள், மேலும் அவருக்கு கஃபனிடுவதற்கு அவருடைய புர்த் (ஒரு கருப்பு சதுர குறுகிய ஆடை) தவிர வேறு எதுவும் இருக்கவில்லை. ஹம்ஸா (ரழி) அவர்களோ அல்லது மற்றொருவரோ (ரழி) ஷஹீதாக்கப்பட்டார்கள், மேலும் அவரும் என்னை விட சிறந்தவராக இருந்தார்கள், மேலும் அவருக்கும் கஃபனிடுவதற்கு அவருடைய புர்த் தவிர வேறு எதுவும் இருக்கவில்லை. நிச்சயமாக, என்னுடைய செயல்களுக்கான நற்கூலிகள் இவ்வுலகிலேயே முன்கூட்டியே வழங்கப்பட்டுவிட்டனவோ என்று நான் அஞ்சுகிறேன்." பிறகு அவர்கள் அழ ஆரம்பித்தார்கள்.
ஒருமுறை அப்துர்-ரஹ்மான் பின் அவ்ஃப் (ரழி) அவர்கள் நோன்பு நோற்றிருந்தபோது அவர்களுக்கு உணவு கொண்டுவரப்பட்டது. அவர்கள் கூறினார்கள், "முஸஅப் பின் உமைர் (ரழி) அவர்கள் ஷஹீத் ஆக்கப்பட்டார்கள், மேலும் அவர்கள் என்னை விட சிறந்தவர்களாக இருந்தார்கள். மேலும் அவர்கள் தங்களின் புர்தாவில் (போர்வையில்) கஃபனிடப்பட்டார்கள். அதனால் அவர்களின் தலையை மூடியபோது, அவர்களின் கால்கள் திறந்தன; மேலும் அவர்களின் கால்களை மூடியபோது அவர்களின் தலை திறந்தது. ஹம்ஸா (ரழி) அவர்கள் ஷஹீத் ஆக்கப்பட்டார்கள், மேலும் அவர்கள் என்னை விட சிறந்தவர்களாக இருந்தார்கள். இப்போது உலகச் செல்வம் எங்களுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ளது (அல்லது இதுபோன்ற ஒன்றைக் கூறினார்கள்). சந்தேகமின்றி, என் செயல்களுக்கான நற்கூலிகள் இவ்வுலகிலேயே முன்கூட்டியே வழங்கப்பட்டுவிட்டனவோ என்று நான் அஞ்சுகிறேன்." பிறகு அவர்கள் அழ ஆரம்பித்தார்கள் மேலும் தங்கள் உணவை விட்டுவிட்டார்கள்.
وعن إبراهيم بن عبد الرحمن بن عوف أن عبد الرحمن بن عوف، رضي الله عنه ، أتي بطعام وكان صائما، فقال: قتل مصعب بن عمير رضي الله عنه، وهو خير مني، فلم يوجد له ما يكفن به إلا بردة إن غطى بها رأسه بدت رجلاه، وإن غطى بها رجلاه بدا رأسه، ثم بسط لنا من الدنيا ما بسط -أو قال: أعطينا من الدنيا ما أعطينا -قد خشينا أن تكون حسناتنا عجلت لنا. ثم جعل يبكي حتى ترك الطعام. ((رواه البخاري)).
இப்ராஹீம் பின் அப்துர்-ரஹ்மான் பின் அவ்ஃப் அறிவித்தார்கள்:
அப்துர்-ரஹ்மான் பின் அவ்ஃப் (ரழி) அவர்கள் நோன்பு நோற்றிருந்தபோது அவர்களுக்கு உணவு கொண்டுவரப்பட்டது, அப்போது அவர்கள் கூறினார்கள்: "முஸ்அப் பின் உமைர் (ரழி) அவர்கள் ஷஹீத் ஆக்கப்பட்டார்கள், மேலும் அவர்கள் என்னை விட சிறந்தவர்களாக இருந்தார்கள், ஆனால் அவர்களை கஃபனிடுவதற்கு ஒரே ஒரு துணி மட்டுமே இருந்தது. அது மிகவும் சிறியதாக இருந்ததால், அவர்களுடைய தலையை மறைத்தால் அவர்களுடைய கால்கள் திறந்தே இருந்தன; அவர்களுடைய கால்களை மறைத்தால் அவர்களுடைய தலை திறந்தே இருந்தது. பிறகு, இவ்வுலகின் அருட்கொடைகள் எங்களுக்கு தாராளமாக வழங்கப்பட்டுள்ளன. எங்களுடைய நற்செயல்களுக்கான நற்கூலி இவ்வுலகிலேயே எங்களுக்கு வழங்கப்பட்டு விட்டதோ என்று நான் அஞ்சுகிறேன்." இதைக் கூறியதும் அவர்கள் விம்மத் தொடங்கி, உணவைத் தொடாமலேயே விட்டுவிட்டார்கள்.