யஹ்யா இப்னு யஅமர் அறிவிக்கிறார்கள்:

பஸ்ராவில் முதன்முதலில் கத்ர் (விதி) பற்றிப் பேசியவர் மஅபத் அல்-ஜுஹனீ ஆவார். நானும் ஹுமைத் இப்னு அப்துர் ரஹ்மான் அல்-ஹிம்யரீயும் ஹஜ் அல்லது உம்ரா செய்வதற்காகச் சென்றோம். அப்போது நாங்கள், "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களில் ஒருவரை நாம் சந்தித்தால், இவர்கள் 'விதி' பற்றிப் பேசுவது குறித்து அவரிடம் கேட்கலாம்" என்று (எங்களுக்குள்) பேசிக்கொண்டோம்.

அப்போது அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர் இப்னு அல்-கத்தாப் (ரழி) அவர்கள் பள்ளிவாசலுக்குள் நுழைவதை சந்திக்கும் வாய்ப்பு எங்களுக்குக் கிடைத்தது. நானும் என் தோழரும் அவர்களைச் சூழ்ந்து கொண்டோம். எங்களில் ஒருவர் அவர்களின் வலப்பக்கத்திலும் மற்றவர் இடப்பக்கத்திலும் இருந்தோம். என் தோழர் பேசுவதை என்னிடமே ஒப்படைப்பார் என்று நான் கருதினேன்.

எனவே நான், "அபூ அப்துர் ரஹ்மானே! எங்கள் பகுதியில் சிலர் தோன்றியுள்ளனர். அவர்கள் குர்ஆனை ஓதுகின்றனர்; அறிவைத் தேடிச் செல்கின்றனர்" என்று கூறி அவர்களின் நிலையையும் விவரித்தேன். "விதி என்று ஒன்று இல்லை என்றும், காரியங்கள் யாவும் தன்னிச்சையாகவே (முன்விதியின்றி) நடக்கின்றன என்றும் அவர்கள் வாதிக்கின்றனர்" என்றேன்.

அதற்கு அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர் (ரழி), "அவர்களை நீர் சந்தித்தால், அவர்களுக்கும் எனக்கும் யாதொரு சம்பந்தமும் இல்லை; எனக்கும் அவர்களுக்கும் யாதொரு சம்பந்தமும் இல்லை என்று அவர்களிடம் தெரிவித்துவிடும். அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர் எவன் மீது ஆணையிட்டுச் சொல்கிறாரோ அவன் மீது சத்தியமாக! அவர்களில் ஒருவரிடம் உஹத் மலையளவு தங்கம் இருந்து, அதை அவர் (தர்மமாகச்) செலவிட்டாலும், அவர் விதியை நம்பாத வரை அவரிடமிருந்து அல்லாஹ் அதை ஏற்றுக்கொள்வதில்லை" என்றார்.

பிறகு அவர் (அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர்) கூறினார்: என் தந்தை உமர் இப்னு அல்-கத்தாப் (ரழி) என்னிடம் அறிவித்தார்கள்:

நாங்கள் ஒரு நாள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடத்தில் இருந்தபோது, மிக வெண்மையான ஆடையுடனும், மிகக் கருமையான தலைமுடியுடனும் ஒருவர் எங்களிடம் வந்தார். அவரிடம் பயணக் களைப்பு தெரியவில்லை; எங்களில் ஒருவருக்கும் அவரைத் தெரியவும் இல்லை. முடிவில் அவர் நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்களுக்கு அருகில் அமர்ந்தார். தன் முழங்கால்களை அவர்களின் முழங்கால்களோடு சேர்த்து வைத்து, தன் உள்ளங்கைகளைத் தன் தொடைகள் மீது வைத்தார்.

பிறகு, "முஹம்மதே! இஸ்லாம் பற்றி எனக்குச் சொல்லுங்கள்" என்றார்.

அதற்கு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "இஸ்லாம் என்பது, அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை என்றும் முஹம்மது அல்லாஹ்வின் தூதர் என்றும் நீர் சாட்சி கூறுவதும், தொழுகையை நிலைநிறுத்துவதும், ஜகாத் வழங்குவதும், ரமலானில் நோன்பு நோற்பதும், உம்மால் இயன்றால் இறைவனின் ஆலயத்திற்குச் சென்று ஹஜ் செய்வதும் ஆகும்" என்றார்கள்.

அதற்கு அவர் "நீர் உண்மையைச் சொன்னீர்" என்றார்.

(உமர் (ரழி) கூறுகிறார்கள்): "அவர் கேள்வி கேட்டுவிட்டு, அவரே அதை ஆமோதிப்பதைக் கண்டு நாங்கள் வியப்படைந்தோம்."

அவர், "ஈமான் (நம்பிக்கை) பற்றி எனக்குச் சொல்லுங்கள்" என்றார்.

அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், "அல்லாஹ்வையும், அவனது வானவர்களையும், அவனது வேதங்களையும், அவனது தூதர்களையும், இறுதி நாளையும் நீர் நம்புவதும், விதியின் நன்மையையும் தீமையையும் நீர் நம்புவதும் ஆகும்" என்றார்கள்.

அவர், "நீர் உண்மையைச் சொன்னீர்" என்றார்.

அவர், "இஹ்சான் (நன்னடத்தை) பற்றி எனக்குச் சொல்லுங்கள்" என்றார்.

அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், "அல்லாஹ்வை நீர் பார்ப்பது போன்றே அவனை வணங்குவதாகும். நீர் அவனைப் பார்க்காவிட்டாலும் அவன் உம்மைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறான்" என்றார்கள்.

அவர், "(மறுமைக்கான) அந்த நேரத்தைப் பற்றி எனக்குச் சொல்லுங்கள்" என்றார்.

அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், "அதைப் பற்றிக் கேட்கப்படுபவர், கேட்பவரை விட அதிகம் அறிந்தவர் அல்லர்" என்றார்கள்.

அவர், "அப்படியாயின் அதன் அடையாளங்களைப் பற்றி எனக்குச் சொல்லுங்கள்" என்றார்.

அதற்கு அவர்கள், "ஓர் அடிமைப்பெண் தன் எஜமானியைப் பெற்றெடுப்பதும்; செருப்பணியாத, அரைகுறை ஆடையணிந்த, வறிய ஆடு மேய்ப்பவர்கள் உயரமான கட்டடங்களைக் கட்டுவதில் போட்டியிடுவதையும் நீர் காண்பீர்" என்றார்கள்.

(உமர் (ரழி) கூறினார்கள்): பிறகு அவர் சென்றுவிட்டார். நான் சிறிது நேரம் (அமைதியாக) இருந்தேன். பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் என்னிடம், "உமரே! கேள்வி கேட்டவர் யார் என்று உமக்குத் தெரியுமா?" என்று கேட்டார்கள்.

நான் "அல்லாஹ்வும் அவனது தூதருமே நன்கறிவர்" என்றேன்.

அவர்கள், "அவர்தாம் ஜிப்ரீல். உங்களுக்கு உங்கள் மார்க்கத்தைக் கற்றுக்கொடுப்பதற்காக உங்களிடம் வந்தார்" என்றார்கள்.