அப்துல்லாஹ் பின் அஸ்-ஸுபைர் (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்:

அல்-ஜமல் (ஒட்டகப்) போரன்று (என் தந்தை) அஸ்-ஸுபைர் (ரழி) அவர்கள் (போர்க்களத்தில்) நின்றபோது என்னை அழைத்தார்கள். நான் அவர்கள் அருகே சென்று நின்றேன். அவர்கள் கூறினார்கள்: "என் அருமை மகனே! நிச்சயமாக இன்று அநியாயம் செய்பவராகவோ அல்லது அநியாயம் செய்யப்பட்டவராகவோ அன்றி வேறு யாரும் கொல்லப்படமாட்டார்கள். நிச்சயமாக நான் இன்று அநியாயம் செய்யப்பட்ட நிலையில் கொல்லப்படுவேனோ என்றே கருதுகிறேன். என்னுடைய கவலைகளிலேயே மிகப் பெரியது என்னுடைய கடன்கள்தாம். நம்முடைய கடன்களை அடைத்த பிறகு நம் செல்வத்தில் நமக்கென்று ஏதேனும் எஞ்சியிருக்கும் என நீ கருதுகிறாயா?"

மேலும் அவர்கள், "என் மகனே! நமது சொத்துக்களை விற்று என் கடனை அடைத்து விடு" என்று கூறினார்கள்.

அவர் (தனது சொத்தில்) மூன்றில் ஒரு பங்கை வஸிய்யத் செய்தார். அந்த மூன்றில் ஒரு பங்கிலும் மூன்றில் ஒரு பங்கைத் தன் (அப்துல்லாஹ்வின்) மக்களுக்கு (வழங்கும்படி) வஸிய்யத் செய்தார். "அதாவது மூன்றில் ஒன்றின் மூன்றில் ஒரு பங்கு" என்று கூறினார். "கடனை அடைத்த பிறகு நம் சொத்தில் ஏதேனும் மீதமிருந்தால் அதில் மூன்றில் ஒரு பங்கு (என் பேரப்பிள்ளைகளான) உன் பிள்ளைகளுக்குச் சேரும்" (என்றும் கூறினார்).

(அறிவிப்பாளர் ஹிஷாம் கூறுகிறார்: அப்துல்லாஹ்வின் மக்களில் சிலர் அஸ்-ஸுபைரின் மக்களான குபைப் மற்றும் அப்பாத் ஆகியோரின் வயதை ஒத்தவர்களாக இருந்தனர். அந்நாளில் அப்துல்லாஹ்வுக்கு ஒன்பது ஆண் மக்களும் ஒன்பது பெண் மக்களும் இருந்தனர்.)

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அவர் தன் கடனைப் பற்றி என்னிடம் வஸிய்யத் (உறுதிமொழி) செய்து கொண்டே இருந்தார். அவர் கூறினார்: "என் அருமை மகனே! அக்கடனில் ஏதேனும் ஒன்றை அடைக்க நீ இயலாமல் போனால் என் எஜமானிடம் உதவி தேடு."

அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! அவர் யாரைக் குறிப்பிடுகிறார் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. எனவே நான், "தந்தையே! உங்கள் எஜமான் யார்?" என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர், "அல்லாஹ்" என்று பதிலளித்தார்.

அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! அவருடைய கடன் விஷயத்தில் நான் சிரமப்படும் போதெல்லாம், "யா மவ்லா அஸ்-ஸுபைர்! (ஸுபைரின் எஜமானே!) அவருடைய கடனை நிறைவேற்றுவாயாக!" என்று துஆச் செய்வேன். அவனும் அதை நிறைவேற்றி வைப்பான்.

பிறகு அஸ்-ஸுபைர் (ரழி) கொல்லப்பட்டார்கள். அவர் தினாரையோ திர்ஹமையோ விட்டுச் செல்லவில்லை. மாறாக, (மதீனாவிற்கு அருகிலுள்ள) 'அல்-காபா' உட்பட சில நிலங்களையும், மதீனாவில் பதினொரு வீடுகளையும், பஸ்ராவில் இரண்டு வீடுகளையும், கூஃபாவில் ஒரு வீட்டையும், எகிப்தில் ஒரு வீட்டையும் விட்டுச் சென்றார்.

அவர் மீது கடன் ஏற்படக் காரணம் என்னவென்றால், அவரிடம் யாரேனும் ஒருவர் வந்து பணத்தை அடைக்கலமாக (அமானிதமாகக்) கொடுப்பார். அப்போது அஸ்-ஸுபைர் (ரழி), "இல்லை (இதை அமானிதமாக ஏற்க மாட்டேன்). ஆனால், இது என்னிடம் கடனாகவே (ஸல்ஃப்) இருக்கும். ஏனெனில் (அமானிதமாக வைத்திருந்து) அது அழிந்து போவதை நான் அஞ்சுகிறேன்" என்று கூறுவார். (அமானிதம் அழிந்தால் நஷ்டஈடு இல்லை, கடன் என்றால் திரும்பச் செலுத்த வேண்டும் என்ற பொறுப்புணர்வில் இவ்வாறு செய்வார்).

அவர் ஆட்சித் தலைவராகவோ, வரி வசூலிப்பவராகவோ அல்லது வேறு எந்தப் பதவியிலோ இருந்ததில்லை. நபி (ஸல்) அவர்களுடனும், அபூபக்ர், உமர், உஸ்மான் (ரழி) அவர்களுடனும் இணைந்து அறப்போர்களில் கலந்து கொண்டு (பெற்ற செல்வத்தைத் தவிர வேறு எதையும்) அவர் சேகரிக்கவில்லை.

அப்துல்லாஹ் பின் அஸ்-ஸுபைர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அவர் மீதுள்ள கடனை நான் கணக்கிட்டேன். அது இருபத்திரண்டு இலட்சமாக (2,200,000) இருந்தது.

ஹகீம் பின் ஹிஸாம் (ரழி) அவர்கள் அப்துல்லாஹ் பின் அஸ்-ஸுபைரைச் சந்தித்து, "என் சகோதரர் மகனே! என் சகோதரருக்கு எவ்வளவு கடன் உள்ளது?" என்று கேட்டார்.

அப்துல்லாஹ் (முழுத் தொகையைச் சொல்லாமல் மறைத்து) "ஒரு இலட்சம் உள்ளது" என்றார்.

ஹகீம், "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! உங்கள் சொத்துக்கள் இதற்கு ஈடாகும் என நான் கருதவில்லை" என்றார்.

அப்துல்லாஹ், "அது இருபத்திரண்டு இலட்சமாக இருந்தால் என்ன சொல்வீர்கள்?" என்று கேட்டார்.

அதற்கு அவர், "இதைத் தாங்கும் சக்தி உங்களுக்கு இருப்பதாக நான் கருதவில்லை. எனவே இதில் ஏதேனும் உங்களுக்கு இயலாமல் போனால் என்னிடம் உதவி தேடுங்கள்" என்றார்.

அஸ்-ஸுபைர் (ரழி) 'அல்-காபா' நிலத்தை ஒரு இலட்சத்து எழுபதாயிரத்திற்கு வாங்கியிருந்தார்கள். அப்துல்லாஹ் (ரழி) அதை பதினாறு இலட்சத்திற்கு விற்றார்கள். பிறகு எழுந்து நின்று, "அஸ்-ஸுபைருக்குக் கடன் கொடுத்தவர்கள் 'அல்-காபா'வில் நம்மைச் சந்திக்கவும்" என்று அறிவித்தார்.

அப்துல்லாஹ் பின் ஜஅஃபர் (ரழி) அவரிடம் வந்தார். அஸ்-ஸுபைர் (ரழி) அவருக்கு நான்கு இலட்சம் தர வேண்டியிருந்தது. அவர் அப்துல்லாஹ்விடம், "நீங்கள் விரும்பினால் அதை உங்களுக்காக விட்டு விடுகிறேன்" என்றார். அப்துல்லாஹ், "இல்லை" என்றார்.

"நீங்கள் விரும்பினால் (மற்றவர்களுக்குக் கொடுப்பதைப்) பிர்படுத்தும்போது இதனையும் பிற்படுத்தலாம்" என்றார். அப்துல்லாஹ், "இல்லை" என்றார்.

"(அப்படியென்றால்) எனக்குச் சேர வேண்டிய நிலத்தை (எல்லை) பிரித்துக் கொடுங்கள்" என்றார். அப்துல்லாஹ், "இங்கிருந்து இதுவரை உங்களுக்குரியது" என்று (பிரித்துக்) கொடுத்தார்.

அப்துல்லாஹ் (ரழி) நிலத்தின் ஒரு பகுதியை விற்று தன் தந்தையின் கடனை முழுமையாக நிறைவேற்றினார். அல்-காபாவில் நான்கரை பங்குகள் எஞ்சியிருந்தன.

பிறகு அவர் முஆவியா (ரழி) அவர்களிடம் சென்றார். அவரிடம் அம்ர் பின் உஸ்மான், முன்திர் பின் அஸ்-ஸுபைர், இப்னு ஸம்ஆ ஆகியோர் இருந்தனர். முஆவியா (ரழி), "அல்-காபாவின் மதிப்பு என்ன?" என்று கேட்டார். அப்துல்லாஹ், "ஒவ்வொரு பங்கும் ஒரு இலட்சம்" என்றார்.

"எத்தனை பங்குகள் மீதமுள்ளன?" என்று முஆவியா கேட்க, "நான்கரை பங்குகள்" என்று அப்துல்லாஹ் பதிலளித்தார்.

முன்திர் பின் அஸ்-ஸுபைர், "நான் ஒரு பங்கை ஒரு இலட்சத்திற்கு வாங்கிக் கொள்கிறேன்" என்றார். அம்ர் பின் உஸ்மான், "நான் ஒரு பங்கை ஒரு இலட்சத்திற்கு வாங்கிக் கொள்கிறேன்" என்றார். இப்னு ஸம்ஆ, "நான் ஒரு பங்கை ஒரு இலட்சத்திற்கு வாங்கிக் கொள்கிறேன்" என்றார்.

முஆவியா, "எவ்வளவு மீதமுள்ளது?" எனக் கேட்க, அப்துல்லாஹ், "ஒன்றரை பங்கு" என்றார். முஆவியா, "அதை நான் ஒரு இலட்சத்து ஐம்பதாயிரத்திற்கு எடுத்துக் கொள்கிறேன்" என்றார்.

(ஏற்கனவே கடனுக்குப் பகரமாக நிலத்தைப் பெற்றிருந்த) அப்துல்லாஹ் பின் ஜஅஃபர் (ரழி) தம் பங்கை முஆவியாவிடம் ஆறு இலட்சத்திற்கு விற்றார்.

இப்னு அஸ்-ஸுபைர் (ரழி) கடனை அடைத்து முடித்ததும், அஸ்-ஸுபைரின் மக்கள் (வாரிசுகள்), "எங்கள் வாரிசுப் பங்கைப் பிரித்துக் கொடுங்கள்" என்றனர்.

அதற்கு அவர், "இல்லை! அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! நான்கு ஆண்டுகள் ஹஜ்ஜின் போது, 'அஸ்-ஸுபைர் மீது யாருக்கேனும் கடன் பாக்கி உள்ளதா? அப்படி இருந்தால் எம்மிடம் வரவும். நாம் அதை நிறைவேற்றுவோம்' என்று நான் அறிவிப்புச் செய்யும் வரை உங்களுக்கிடையே இதைப் பங்கிட மாட்டேன்" என்றார்.

ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஹஜ்ஜின் போது அவ்வாறு அறிவித்து வந்தார். நான்கு ஆண்டுகள் முடிந்ததும் (சொத்துக்களை) அவர்களுக்கிடையே பங்கிட்டார். அஸ்-ஸுபைருக்கு நான்கு மனைவியர் இருந்தனர். (மொத்தச் சொத்தில்) மூன்றில் ஒரு பங்கை (வஸிய்யத்) நீக்கிய பிறகு, மனைவியர் ஒவ்வொருவருக்கும் பன்னிரண்டு இலட்சம் கிடைத்தது. அவருடைய மொத்தச் சொத்தின் மதிப்பு ஐந்துக் கோடியே இரண்டு இலட்சமாகும்.