حَدَّثَنِي عَمْرُو بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ، أَخْبَرَنَا حُصَيْنٌ، أَخْبَرَنَا أَبُو ظَبْيَانَ، قَالَ سَمِعْتُ أُسَامَةَ بْنَ زَيْدٍ ـ رضى الله عنهما ـ يَقُولُ بَعَثَنَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى الْحُرَقَةِ، فَصَبَّحْنَا الْقَوْمَ فَهَزَمْنَاهُمْ وَلَحِقْتُ أَنَا وَرَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ رَجُلاً مِنْهُمْ، فَلَمَّا غَشِينَاهُ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ. فَكَفَّ الأَنْصَارِيُّ، فَطَعَنْتُهُ بِرُمْحِي حَتَّى قَتَلْتُهُ، فَلَمَّا قَدِمْنَا بَلَغَ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ يَا أُسَامَةُ أَقَتَلْتَهُ بَعْدَ مَا قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ قُلْتُ كَانَ مُتَعَوِّذًا. فَمَا زَالَ يُكَرِّرُهَا حَتَّى تَمَنَّيْتُ أَنِّي لَمْ أَكُنْ أَسْلَمْتُ قَبْلَ ذَلِكَ الْيَوْمِ.
உஸாமா பின் ஸைத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எங்களை அல்-ஹுருகா நோக்கி அனுப்பினார்கள். நாங்கள் காலை நேரத்தில் அந்த மக்களைத் தாக்கித் தோற்கடித்தோம். நானும் அன்சாரித் தோழர் ஒருவரும் அவர்களில் ஒருவரைப் பின்தொடர்ந்தோம். நாங்கள் அவனைச் சூழ்ந்துகொண்டபோது, அவன் 'லா இலாஹ இல்லல்லாஹ்' என்று கூறினான். (உடனே) அந்த அன்சாரித் தோழர் (அவனைக் கொல்லாமல்) விலகிக்கொண்டார். ஆனால் நான் எனது ஈட்டியால் அவனைக் குத்திக் கொன்றுவிட்டேன். நாங்கள் திரும்பியபோது, இச்செய்தி நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு எட்டியது. அவர்கள், "உஸாமா! அவன் 'லா இலாஹ இல்லல்லாஹ்' என்று சொன்ன பிறகா அவனைக் கொன்றாய்?" என்று கேட்டார்கள். நான், "அவன் தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்வதற்காகவே (அவ்வாறு) கூறினான்" என்று சொன்னேன். நபி (ஸல்) அவர்கள் அதையே திரும்பத் திரும்பக் கேட்டுக்கொண்டே இருந்தார்கள். எந்த அளவிற்கென்றால், 'அந்த நாளுக்கு முன்பு நான் இஸ்லாத்தை ஏற்காதிருந்திருக்கக் கூடாதா' என்று நான் ஆசைப்படும் அளவிற்கு (அவர்கள் அதையே கேட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள்).
حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ زُرَارَةَ، حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ، حَدَّثَنَا حُصَيْنٌ، حَدَّثَنَا أَبُو ظَبْيَانَ، قَالَ سَمِعْتُ أُسَامَةَ بْنَ زَيْدِ بْنِ حَارِثَةَ ـ رضى الله عنهما ـ يُحَدِّثُ قَالَ بَعَثَنَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى الْحُرَقَةِ مِنْ جُهَيْنَةَ ـ قَالَ ـ فَصَبَّحْنَا الْقَوْمَ فَهَزَمْنَاهُمْ ـ قَالَ ـ وَلَحِقْتُ أَنَا وَرَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ رَجُلاً مِنْهُمْ ـ قَالَ ـ فَلَمَّا غَشِينَاهُ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ ـ قَالَ ـ فَكَفَّ عَنْهُ الأَنْصَارِيُّ، فَطَعَنْتُهُ بِرُمْحِي حَتَّى قَتَلْتُهُ ـ قَالَ ـ فَلَمَّا قَدِمْنَا بَلَغَ ذَلِكَ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ فَقَالَ لِي " يَا أُسَامَةُ أَقَتَلْتَهُ بَعْدَ مَا قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ ". قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّمَا كَانَ مُتَعَوِّذًا. قَالَ " أَقَتَلْتَهُ بَعْدَ أَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ ". قَالَ فَمَا زَالَ يُكَرِّرُهَا عَلَىَّ حَتَّى تَمَنَّيْتُ أَنِّي لَمْ أَكُنْ أَسْلَمْتُ قَبْلَ ذَلِكَ الْيَوْمِ.
உஸாமா பின் ஸைத் பின் ஹாரிஸா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எங்களை ஜுஹைனா கோத்திரத்தின் ஒரு பிரிவான அல்-ஹுரகாவுக்கு எதிராக (போரிட) அனுப்பினார்கள். நாங்கள் காலையில் அந்த மக்களை அடைந்து அவர்களைத் தோற்கடித்தோம். அன்சாரிகளில் ஒருவரும் நானும் அவர்களுடைய மனிதர்களில் ஒருவரைத் துரத்தினோம், நாங்கள் அவரைத் தாக்கியபோது, அவர், "அல்லாஹ்வைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவன் வேறு யாரும் இல்லை" என்று கூறினார். அந்த அன்சாரி (ரழி) அவர்கள் அவரைக் கொல்வதைத் தவிர்த்துக் கொண்டார்கள், ஆனால் நான் எனது ஈட்டியால் அவரைக் குத்திக் கொன்றேன். நாங்கள் (மதீனாவை) அடைந்தபோது, இந்தச் செய்தி நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு எட்டியது. அவர்கள் என்னிடம், "ஓ உஸாமா! அவர் 'அல்லாஹ்வைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவன் வேறு யாரும் இல்லை' என்று கூறிய பிறகா நீர் அவரைக் கொன்றீர்?" என்று கேட்டார்கள். நான், "அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்)! அவர் தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்வதற்காக அவ்வாறு கூறினார்" என்று கூறினேன். நபி (ஸல்) அவர்கள், "அவர் 'அல்லாஹ்வைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவன் வேறு யாரும் இல்லை' என்று கூறிய பிறகும் நீர் அவரைக் கொன்றீர்" என்று கூறினார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் அந்தக் கூற்றைத் திரும்பத் திரும்பக் கூறிக் கொண்டே இருந்தார்கள், எந்த அளவிற்கென்றால் அந்த நாளுக்கு முன்பு நான் ஒரு முஸ்லிமாக இருந்திருக்கக் கூடாதே என்று நான் விரும்பும் அளவிற்கு.
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் 'ஜுஹைனா' குலத்தைச் சேர்ந்த 'அல்-ஹுரகா' எனும் இடத்திற்கு எங்களை அனுப்பினார்கள். நாங்கள் அதிகாலையில் அக்கூட்டத்தாரை அடைந்து (தாக்கி) அவர்களைத் தோற்கடித்தோம். நானும் அன்சாரிகளில் ஒருவரும் அவர்களில் ஒருவரை (துரத்திப்) பிடித்தோம். நாங்கள் அவரைச் சூழ்ந்து கொண்டபோது, அவர் 'லாயிலாஹ இல்லல்லாஹ்' (அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை) என்று கூறினார். உடனே அந்த அன்சாரி அவரை (தாக்காமல்) விட்டுவிட்டார். ஆனால் நான் எனது ஈட்டியால் அவரைக் குத்திக் கொன்றுவிட்டேன்.
நாங்கள் (மதீனா) திரும்பியபோது, இச்செய்தி நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு எட்டியது. அவர்கள் என்னிடம், 'உஸாமா! லாயிலாஹ இல்லல்லாஹ் என்று அவர் கூறிய பிறகும் அவரை நீ கொன்றுவிட்டாயா?' என்று கேட்டார்கள். நான், 'அல்லாஹ்வின் தூதரே! அவர் (தமது உயிரைக் காத்துக்கொள்ள) தற்காப்புக்காகவே அவ்வாறு கூறினார்' என்று சொன்னேன். அதற்கு அவர்கள், 'லாயிலாஹ இல்லல்லாஹ் என்று அவர் கூறிய பிறகும் அவரை நீ கொன்றுவிட்டாயா?' என்று கேட்டார்கள். அவர்கள் அதை என்னிடம் திரும்பத் திரும்பக் கேட்டுக்கொண்டே இருந்தார்கள்; எந்த அளவிற்கென்றால், 'அந்நாளுக்கு முன்பு நான் இஸ்லாத்தை ஏற்றிருக்கவே கூடாதா' என்று நான் ஆசைப்படும் அளவிற்கு (நான் வருந்தினேன்)."