அப்துல்லாஹ் பின் மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னிடம், ""எனக்காக (குர்ஆனை) ஓதுங்கள்,"" என்று கூறினார்கள். நான், ""அது தங்களுக்குத்தானே வஹீ (இறைச்செய்தி)யாக அருளப்பட்டது? அப்படியிருக்க நான் தங்களுக்கு ஓதிக் காண்பிக்கவா?"" என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள், ""நான் மற்றவர்களிடமிருந்து (குர்ஆனை) கேட்பதை விரும்புகிறேன்,"" என்று கூறினார்கள். எனவே நான் சூரா அந்-நிஸாவை, ""ஒவ்வொரு சமுதாயத்திலிருந்தும் (அவர்களின் நபிமார்களாகிய) சாட்சியை அவன் கொண்டுவந்து, இவர்களுக்கு எதிராக உம்மை (முஹம்மது (ஸல்) அவர்களே) சாட்சியாக அவன் கொண்டுவரும்போது (அவர்களின் நிலை) எப்படி இருக்கும்?" (4:41)"" என்ற வசனத்தை அடையும் வரை ஓதினேன். அப்போது அவர்கள், ""நிறுத்துங்கள்!"" என்று கூறினார்கள். பார்த்தால், அவர்களின் கண்கள் கண்ணீரால் நிரம்பி வழிந்து கொண்டிருந்தன."

அப்துல்லாஹ் பின் மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நபி (ஸல்) அவர்கள் என்னிடம், "எனக்கு (குர்ஆனை) ஓதிக்காட்டுங்கள்" என்று கூறினார்கள். நான், "அல்லாஹ்வின் தூதரே! தங்களுக்கு நான் (குர்ஆனை) ஓதிக்காட்டட்டுமா? அது தங்களுக்குத்தானே வஹீ (இறைச்செய்தி)யாக அருளப்பட்டது?" என்று கேட்டேன். அவர்கள், "ஆம்" என்று கூறினார்கள். எனவே நான் சூரத்துந் நிஸாவை (பெண்கள்) ஓதினேன், ஆனால் நான் 'ஒவ்வொரு சமுதாயத்திலிருந்தும் அல்லாஹ் ஒரு சாட்சியை கொண்டு வந்து, இவர்களுக்கு எதிராக உங்களை (ஓ முஹம்மதே) அவன் சாட்சியாக ஆக்கும்போது, (அவர்களின் நிலை) எப்படி இருக்கும்?' (4:41) என்ற வசனத்தை ஓதியபோது, அவர்கள், "இப்போதைக்கு இது போதும்," என்று கூறினார்கள். நான் அவர்களைப் பார்த்தேன், அப்பொழுது! அவர்களுடைய கண்களிலிருந்து கண்ணீர் வழிந்தோடிக்கொண்டிருந்தது.