حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ، حَدَّثَنَا وُهَيْبٌ، حَدَّثَنَا هِشَامٌ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ حَكِيمِ بْنِ حِزَامٍ ـ رضى الله عنه ـ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ الْيَدُ الْعُلْيَا خَيْرٌ مِنَ الْيَدِ السُّفْلَى، وَابْدَأْ بِمَنْ تَعُولُ، وَخَيْرُ الصَّدَقَةِ عَنْ ظَهْرِ غِنًى، وَمَنْ يَسْتَعْفِفْ يُعِفَّهُ اللَّهُ، وَمَنْ يَسْتَغْنِ يُغْنِهِ اللَّهُ . وَعَنْ وُهَيْبٍ، قَالَ أَخْبَرَنَا هِشَامٌ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ بِهَذَا.
ஹகீம் பின் ஹிஸாம் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “உயர்ந்த கை தாழ்ந்த கையை விட சிறந்தது (அதாவது, தர்மம் கொடுப்பவர் அதை வாங்குபவரை விட சிறந்தவர்). ஒருவர் முதலில் தம்முடைய குடும்பத்தாருக்குக் கொடுக்கத் தொடங்க வேண்டும். மேலும், சிறந்த தர்மம் என்பது, ஒரு செல்வந்தர் (தன் தேவைகள் போக மீதமுள்ள பணத்திலிருந்து) கொடுப்பதாகும். மேலும், யார் பிறரிடம் பொருளுதவி கேட்பதைத் தவிர்த்துக் கொள்கிறாரோ, அல்லாஹ் அவருக்குக் கொடுப்பான்; மேலும் பிறரிடம் கேட்பதிலிருந்து அவரைக் காப்பான்; அல்லாஹ் அவரை தன்னிறைவு உடையவராக ஆக்குவான்.”