وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ، حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَعِيدٍ، حَدَّثَنَا سَالِمٌ أَبُو النَّضْرِ، مَوْلَى عُمَرَ بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ عَنْ بُسْرِ بْنِ سَعِيدٍ، عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ، قَالَ احْتَجَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حُجَيْرَةً بِخَصَفَةٍ أَوْ حَصِيرٍ فَخَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُصَلِّي فِيهَا - قَالَ - فَتَتَبَّعَ إِلَيْهِ رِجَالٌ وَجَاءُوا يُصَلُّونَ بِصَلاَتِهِ - قَالَ - ثُمَّ جَاءُوا لَيْلَةً فَحَضَرُوا وَأَبْطَأَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنْهُمْ - قَالَ - فَلَمْ يَخْرُجْ إِلَيْهِمْ فَرَفَعُوا أَصْوَاتَهُمْ وَحَصَبُوا الْبَابَ فَخَرَجَ إِلَيْهِمْ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مُغْضَبًا فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَا زَالَ بِكُمْ صَنِيعُكُمْ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنَّهُ سَيُكْتَبُ عَلَيْكُمْ فَعَلَيْكُمْ بِالصَّلاَةِ فِي بُيُوتِكُمْ فَإِنَّ خَيْرَ صَلاَةِ الْمَرْءِ فِي بَيْتِهِ إِلاَّ الصَّلاَةَ الْمَكْتُوبَةَ .
ஸைத் இப்னு ஸாபித் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பேரீச்சை மரங்களின் இலைகளைக் கொண்டோ அல்லது பாய்களைக் கொண்டோ ஒரு அறையை அமைத்தார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அதில் தொழுவதற்காக வெளியே சென்றார்கள். மக்கள் அவர்களைப் பின்தொடர்ந்து, அவர்களுடன் தொழுவதற்காக வந்தனர். பின்னர் அவர்கள் மீண்டும் ஒரு இரவு வந்து (அவர்களுக்காகக்) காத்திருந்தனர், ஆனால் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவர்களிடம் வெளியே வருவதில் தாமதித்தார்கள். அவர்கள் வெளியே வராதபோது, அவர்கள் சத்தமாகக் கூச்சலிட்டு, வாசலில் சிறு கற்களை எறிந்தனர். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கோபத்துடன் வெளியே வந்து அவர்களிடம் கூறினார்கள்: நீங்கள் தொடர்ந்து செய்து வருவதன் மூலம், அது (தொழுகை) உங்களுக்குக் கடமையாக ஆகிவிடக் கூடாது என்று நான் எண்ணத் தலைப்பட்டேன். எனவே, நீங்கள் உங்கள் வீடுகளில் (கூடுதலான) தொழுகையை நிறைவேற்றுங்கள், ஏனெனில் கடமையான தொழுகையைத் தவிர, ஒரு மனிதன் வீட்டில் நிறைவேற்றும் தொழுகை சிறந்தது.
حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْبَزَّازُ، حَدَّثَنَا مَكِّيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ، - يَعْنِي ابْنَ سَعِيدِ بْنِ أَبِي هِنْدٍ - عَنْ أَبِي النَّضْرِ، عَنْ بُسْرِ بْنِ سَعِيدٍ، عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ، أَنَّهُ قَالَ احْتَجَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي الْمَسْجِدِ حُجْرَةً فَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَخْرُجُ مِنَ اللَّيْلِ فَيُصَلِّي فِيهَا قَالَ فَصَلَّوْا مَعَهُ بِصَلاَتِهِ - يَعْنِي رِجَالاً - وَكَانُوا يَأْتُونَهُ كُلَّ لَيْلَةٍ حَتَّى إِذَا كَانَ لَيْلَةً مِنَ اللَّيَالِي لَمْ يَخْرُجْ إِلَيْهِمْ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَتَنَحْنَحُوا وَرَفَعُوا أَصْوَاتَهُمْ وَحَصَبُوا بَابَهُ - قَالَ - فَخَرَجَ إِلَيْهِمْ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مُغْضَبًا فَقَالَ يَا أَيُّهَا النَّاسُ مَا زَالَ بِكُمْ صَنِيعُكُمْ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنْ سَتُكْتَبَ عَلَيْكُمْ فَعَلَيْكُمْ بِالصَّلاَةِ فِي بُيُوتِكُمْ فَإِنَّ خَيْرَ صَلاَةِ الْمَرْءِ فِي بَيْتِهِ إِلاَّ الصَّلاَةَ الْمَكْتُوبَةَ .
ஸைத் இப்னு ஸாபித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பள்ளிவாசலில் ஒரு அறையைக் கட்டினார்கள். அவர்கள் இரவில் வெளியே வந்து அங்கே தொழுவார்கள். மக்களும் அவருடன் சேர்ந்து தொழுதனர். அவர்கள் ஒவ்வொரு இரவும் வருவார்கள். ஏதேனும் ஒரு இரவில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் வெளியே வரவில்லையென்றால், அவர்கள் இருமுவார்கள், தங்கள் குரல்களை உயர்த்துவார்கள், மேலும் அவரது வாசலில் கூழாங்கற்களையும் மணலையும் எறிவார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கோபத்துடன் வெளியே வந்து கூறினார்கள்: மக்களே, இது உங்களுக்குக் கடமையாக்கப்பட்டுவிடுமோ என்று நான் நினைக்கும் வரை நீங்கள் இதைத் தொடர்ந்து செய்து கொண்டிருந்தீர்கள். உங்கள் தொழுகைகளை உங்கள் வீடுகளில் தொழுங்கள், ஏனெனில் கடமையான தொழுகையைத் தவிர, ஒரு மனிதனின் தொழுகை அவனது வீட்டில் தொழுவதே சிறந்ததாகும்.