இந்த ஹதீஸுக்கு மற்ற ஹதீஸ் நூல்களில் உள்ள ஹதீஸ்கள்

6207ஸஹீஹுல் புகாரி
حَدَّثَنَا أَبُو الْيَمَانِ، أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ، قَالَ حَدَّثَنِي أَخِي، عَنْ سُلَيْمَانَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عَتِيقٍ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ، أَنَّ أُسَامَةَ بْنَ زَيْدٍ ـ رضى الله عنهما ـ أَخْبَرَهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَكِبَ عَلَى حِمَارٍ عَلَيْهِ قَطِيفَةٌ فَدَكِيَّةٌ وَأُسَامَةُ وَرَاءَهُ، يَعُودُ سَعْدَ بْنَ عُبَادَةَ فِي بَنِي حَارِثِ بْنِ الْخَزْرَجِ قَبْلَ وَقْعَةِ بَدْرٍ، فَسَارَا حَتَّى مَرَّا بِمَجْلِسٍ فِيهِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أُبَىٍّ ابْنُ سَلُولَ، وَذَلِكَ قَبْلَ أَنْ يُسْلِمَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أُبَىٍّ، فَإِذَا فِي الْمَجْلِسِ أَخْلاَطٌ مِنَ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُشْرِكِينَ عَبَدَةِ الأَوْثَانِ وَالْيَهُودِ، وَفِي الْمُسْلِمِينَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَوَاحَةَ، فَلَمَّا غَشِيَتِ الْمَجْلِسَ عَجَاجَةُ الدَّابَّةِ خَمَّرَ ابْنُ أُبَىٍّ أَنْفَهُ بِرِدَائِهِ وَقَالَ لاَ تُغَبِّرُوا عَلَيْنَا‏.‏ فَسَلَّمَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَلَيْهِمْ، ثُمَّ وَقَفَ فَنَزَلَ فَدَعَاهُمْ إِلَى اللَّهِ وَقَرَأَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنَ، فَقَالَ لَهُ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أُبَىٍّ ابْنُ سَلُولَ أَيُّهَا الْمَرْءُ لاَ أَحْسَنَ مِمَّا تَقُولُ إِنْ كَانَ حَقًّا، فَلاَ تُؤْذِنَا بِهِ فِي مَجَالِسِنَا، فَمَنْ جَاءَكَ فَاقْصُصْ عَلَيْهِ‏.‏ قَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَوَاحَةَ بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ فَاغْشَنَا فِي مَجَالِسِنَا فَإِنَّا نُحِبُّ ذَلِكَ‏.‏ فَاسْتَبَّ الْمُسْلِمُونَ وَالْمُشْرِكُونَ وَالْيَهُودُ حَتَّى كَادُوا يَتَثَاوَرُونَ فَلَمْ يَزَلْ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَخْفِضُهُمْ حَتَّى سَكَتُوا، ثُمَّ رَكِبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم دَابَّتَهُ فَسَارَ حَتَّى دَخَلَ عَلَى سَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏ ‏ أَىْ سَعْدُ أَلَمْ تَسْمَعْ مَا قَالَ أَبُو حُبَابٍ ـ يُرِيدُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ أُبَىٍّ ـ قَالَ كَذَا وَكَذَا ‏ ‏‏.‏ فَقَالَ سَعْدُ بْنُ عُبَادَةَ أَىْ رَسُولَ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ، اعْفُ عَنْهُ وَاصْفَحْ، فَوَالَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ لَقَدْ جَاءَ اللَّهُ بِالْحَقِّ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ، وَلَقَدِ اصْطَلَحَ أَهْلُ هَذِهِ الْبَحْرَةِ عَلَى أَنْ يُتَوِّجُوهُ وَيُعَصِّبُوهُ بِالْعِصَابَةِ، فَلَمَّا رَدَّ اللَّهُ ذَلِكَ بِالْحَقِّ الَّذِي أَعْطَاكَ شَرِقَ بِذَلِكَ فَذَلِكَ فَعَلَ بِهِ مَا رَأَيْتَ‏.‏ فَعَفَا عَنْهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَصْحَابُهُ يَعْفُونَ عَنِ الْمُشْرِكِينَ وَأَهْلِ الْكِتَابِ كَمَا أَمَرَهُمُ اللَّهُ، وَيَصْبِرُونَ عَلَى الأَذَى، قَالَ اللَّهُ تَعَالَى ‏{‏وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ‏}‏ الآيَةَ، وَقَالَ ‏{‏وَدَّ كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ‏}‏ فَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَتَأَوَّلُ فِي الْعَفْوِ عَنْهُمْ مَا أَمَرَهُ اللَّهُ بِهِ حَتَّى أَذِنَ لَهُ فِيهِمْ، فَلَمَّا غَزَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَدْرًا، فَقَتَلَ اللَّهُ بِهَا مَنْ قَتَلَ مِنْ صَنَادِيدِ الْكُفَّارِ، وَسَادَةِ قُرَيْشٍ، فَقَفَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَصْحَابُهُ مَنْصُورِينَ غَانِمِينَ مَعَهُمْ أُسَارَى مِنْ صَنَادِيدِ الْكُفَّارِ وَسَادَةِ قُرَيْشٍ قَالَ ابْنُ أُبَىٍّ ابْنُ سَلُولَ، وَمَنْ مَعَهُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ عَبَدَةِ الأَوْثَانِ هَذَا أَمْرٌ قَدْ تَوَجَّهَ فَبَايِعُوا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَلَى الإِسْلاَمِ فَأَسْلَمُوا‏.‏
உஸாமா பின் ஸைத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஃபதகியா (ஒரு வெல்வெட் விரிப்பு) போர்த்தப்பட்ட ஒரு கழுதையின் மீது சவாரி செய்தார்கள், உஸாமா (ரழி) அவர்கள் அவர்களுக்குப் பின்னால் சவாரி செய்தார்கள். அவர்கள் பனூ அல்-ஹாரிஸ் பின் அல்-கஸ்ரஜ் கோத்திரத்தாரின் வசிப்பிடத்தில் (நோயுற்றிருந்த) ஸஃத் பின் உபாதா (ரழி) அவர்களைச் சந்திக்கச் சென்றார்கள், இந்தச் சம்பவம் பத்ருப் போருக்கு முன்பு நடந்தது. அவர்கள் அப்துல்லாஹ் பின் உபய் பின் சலூல் இருந்த ஒரு சபையைக் கடந்து செல்லும் வரை சென்றார்கள், அது அப்துல்லாஹ் பின் உபய் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொள்வதற்கு முன்பு நடந்தது. அந்தச் சபையில் முஸ்லிம்கள், பலதெய்வ நம்பிக்கை கொண்ட சிலை வணங்கிகள் மற்றும் யூதர்கள் இருந்தனர், மேலும் முஸ்லிம்களில் அப்துல்லாஹ் பின் ரவாஹா (ரழி) அவர்களும் இருந்தார்கள். (வாகனத்தின்) அசைவினால் எழுந்த புழுதி மேகம் அந்தச் சபையை மூடியபோது, அப்துல்லாஹ் பின் உபய் தனது ஆடையால் தனது மூக்கை மூடிக்கொண்டு, "எங்கள் மீது புழுதியைப் பரப்பாதீர்கள்" என்றான். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவர்களுக்கு சலாம் கூறி, நிறுத்தி, இறங்கி, அவர்களை அல்லாஹ்விடம் (அதாவது இஸ்லாத்தை ஏற்க) அழைத்து, அவர்களுக்கு திருக்குர்ஆனை ஓதிக் காட்டினார்கள். அதைக் கேட்ட அப்துல்லாஹ் பின் உபய் பின் சலூல் அவரிடம், "ஓ மனிதரே! நீங்கள் சொல்வது உண்மையாக இருந்தால், அதைவிடச் சிறந்தது எதுவுமில்லை. ஆகவே, எங்கள் சபைகளில் அதனால் எங்களுக்குத் தொல்லை கொடுக்காதீர்கள், ஆனால் யாராவது உங்களிடம் வந்தால், நீங்கள் அவருக்குப் போதிக்கலாம்" என்றான். அதைக் கேட்ட அப்துல்லாஹ் பின் ரவாஹா (ரழி) அவர்கள், "ஆம், அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்)! எங்கள் சபையில் எங்களை அழையுங்கள், நாங்கள் அதை விரும்புகிறோம்" என்றார்கள். அதனால் முஸ்லிம்களும், பலதெய்வ நம்பிக்கை கொண்டவர்களும், யூதர்களும் ஒருவரையொருவர் நிந்திக்கத் தொடங்கினார்கள், அவர்கள் ஒருவரோடொருவர் சண்டையிடும் நிலைக்கு வந்தார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவர்கள் அனைவரும் அமைதியாகும் வரை அவர்களை அமைதிப்படுத்திக் கொண்டே இருந்தார்கள், பின்னர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தங்கள் வாகனத்தில் ஏறி ஸஃத் பின் உபாதா (ரழி) அவர்களிடம் நுழையும் வரை சென்றார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "ஓ ஸஃத்! அபூ ஹபாப் (அதாவது அப்துல்லாஹ் பின் உபய்) என்ன சொன்னான் என்று நீங்கள் கேட்கவில்லையா? அவன் இன்னின்னவாறு சொன்னான்" என்றார்கள். ஸஃத் பின் உபாதா (ரழி) அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்)! என் தந்தை உங்களுக்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்டட்டும்! அவனை மன்னித்து விடுங்கள், ஏனெனில், உங்களுக்கு இந்த வேதத்தை வஹீ (இறைச்செய்தி)யாக அருளியவன் மீது ஆணையாக, இந்த ஊர் மக்கள் அவனை (`அப்துல்லாஹ் பின் உபய்) தங்கள் ஆட்சியாளராக முடிசூட்ட முடிவு செய்திருந்த நேரத்தில், அல்லாஹ் உங்களுக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி)யாக அருளப்பட்ட சத்தியத்தை அனுப்பினான்." என்றார்கள். ஆகவே, அல்லாஹ் உங்களுக்கு அருளிய சத்தியத்தின் மூலம் அதனைத் தடுத்தபோது, அவன் அதனால் மனவேதனையுற்றான், அதுவே நீங்கள் கண்ட அந்த மரியாதையற்ற முறையில் அவன் நடந்துகொள்ளக் காரணமாயிற்று." ஆகவே அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவனை மன்னித்தார்கள். அல்லாஹ் அவர்களுக்குக் கட்டளையிட்டபடியே, பலதெய்வ நம்பிக்கை கொண்டவர்களையும் வேதக்காரர்களையும் (கிறிஸ்தவர்கள் மற்றும் யூதர்கள்) மன்னிப்பது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மற்றும் அவர்களின் தோழர்களின் (ரழி) வழக்கமாக இருந்தது, மேலும் (அவர்களால்) தொந்தரவு செய்யப்படும்போது அவர்கள் பொறுமையாக இருப்பார்கள். அல்லாஹ் கூறினான்: 'உங்களுக்கு முன் வேதம் அருளப்பட்டவர்களிடமிருந்தும்..... பலதெய்வ நம்பிக்கை கொண்டவர்களிடமிருந்தும் உங்களுக்கு வருத்தமளிக்கும் பலவற்றை நீங்கள் நிச்சயமாகக் கேட்பீர்கள் (3:186)' அவன் மேலும் கூறினான்: 'வேதக்காரர்களில் பலர், நீங்கள் நம்பிக்கை கொண்ட பிறகு உங்களை நிராகரிப்பாளர்களாக மாற்றிவிட முடிந்தால் என்று விரும்புகிறார்கள். .... (2:109)' ஆகவே, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், அவர்களுடன் போரிட அனுமதிக்கப்படும் வரை அவர்களை மன்னிப்பதன் மூலம் அல்லாஹ் தனக்குக் கட்டளையிட்டதைச் செயல்படுத்தி வந்தார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பத்ருப் போரில் போரிட்டு, நிராகரிப்பாளர்களின் தலைவர்கள் மற்றும் குறைஷிகளின் பிரமுகர்களில் அல்லாஹ் கொன்றவர்களைக் கொன்றபோதும், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களும் அவர்களின் தோழர்களும் (ரழி) வெற்றியுடனும் போர்ப் பொருட்களுடனும் திரும்பி, நிராகரிப்பாளர்களின் தலைவர்கள் மற்றும் குறைஷிகளின் பிரமுகர்களில் சிலரை கைதிகளாக அழைத்து வந்தபோதும், அப்துல்லாஹ் பின் உபய் பின் சலூலும் அவனுடன் இருந்த பலதெய்வ நம்பிக்கை கொண்ட சிலை வணங்கிகளும், "இந்த விஷயம் (இஸ்லாம்) இப்போது அதன் முகத்தைக் காட்டிவிட்டது (வெற்றி பெற்றுவிட்டது), ஆகவே அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு (இஸ்லாத்தை ஏற்பதற்காக) விசுவாசப் பிரமாணம் செய்யுங்கள்" என்றார்கள். பின்னர் அவர்கள் முஸ்லிம்களானார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح