அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்:

நாங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் சமூகத்தில் அமர்ந்திருந்தோம். அபூ பக்ர் (ரழி) மற்றும் உமர் (ரழி) அவர்களும் அங்கிருந்தார்கள். திடீரென்று அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எழுந்து எங்களை விட்டுச் சென்றார்கள். அவர்கள் எங்களிடம் திரும்பி வருவதற்குத் தாமதமானபோது, நாங்கள் இல்லாத நேரத்தில் அவர்களுக்கு ஏதேனும் தீங்கு நேர்ந்துவிடுமோ என்று நாங்கள் கவலைப்படத் தொடங்கினோம். நான் தான் முதலில் அச்சமடைந்து, அவர்களைத் தேடிப் புறப்பட்டு, பனூ-நஜ்ஜார் (அன்சாரிகளின் ஒரு பிரிவினர்) கோத்திரத்திற்குச் சொந்தமான ஒரு தோட்டத்திற்கு வந்தேன். நான் ஒரு நுழைவாயிலைத் தேடி அதைச் சுற்றிச் சென்றேன், ஆனால் ஒன்றையும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. இருப்பினும், வெளியே இருந்த ஒரு கிணற்றிலிருந்து ஒரு நீரோடை தோட்டத்திற்குள் பாய்வதைக் கண்டேன். நான் ஒரு நரியைப் போல என் உடலைச் சுருக்கிக்கொண்டு அந்த இடத்திற்குள் பதுங்கிச் சென்று அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களை அடைந்தேன். அவர்கள், "அபூ ஹுரைராவா?" என்று கேட்டார்கள். நான் "ஆம்" என்று பதிலளித்தேன். அவர்கள், "உமக்கு என்ன நேர்ந்தது?" என்று கேட்டார்கள். நான் பதிலளித்தேன், "நீங்கள் எங்களுடன் அமர்ந்திருந்தீர்கள், பின்னர் எங்களை விட்டுச் சென்று தாமதித்து விட்டீர்கள். உங்களுக்கு ஏதேனும் தீங்கு நேர்ந்திருக்கலாம் என்று பயந்து நாங்கள் அச்சமடைந்தோம். நான் தான் முதலில் அச்சமடைந்தவன். எனவே நான் இந்தத் தோட்டத்திற்கு வந்தபோது, ஒரு நரியைப் போல என்னைச் சுருக்கிக்கொண்டு நுழைந்தேன், மற்றவர்களும் எனக்குப் பின்னால் வந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்." அவர்கள் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) தன்னுடைய காலணிகளை என்னிடம் கொடுத்து, "ஓ அபூ ஹுரைரா! என்னுடைய இந்தக் காலணிகளை எடுத்துச் செல்லுங்கள். இந்தத் தோட்டத்திற்கு வெளியே நீங்கள் யாரைச் சந்தித்தாலும், அவர் 'லா இலாஹ இல்லல்லாஹ்' (அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு உண்மையான இறைவன் இல்லை) என்று சாட்சி கூறி, அதைத் தன் இதயத்தில் உறுதியாக நம்பினால், அவருக்கு அவர் ஜன்னத் செல்வார் என்ற நற்செய்தியைக் கூறுங்கள்" என்று கூறினார்கள். (பிறகு அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அந்த ஹதீஸை முழுமையாக விவரித்தார்கள்).

முஸ்லிம்.