இந்த ஹதீஸுக்கு மற்ற ஹதீஸ் நூல்களில் உள்ள ஹதீஸ்கள்

3340ஸஹீஹுல் புகாரி
حَدَّثَنِي إِسْحَاقُ بْنُ نَصْرٍ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ، حَدَّثَنَا أَبُو حَيَّانَ، عَنْ أَبِي زُرْعَةَ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فِي دَعْوَةٍ، فَرُفِعَ إِلَيْهِ الذِّرَاعُ، وَكَانَتْ تُعْجِبُهُ، فَنَهَسَ مِنْهَا نَهْسَةً وَقَالَ ‏ ‏ أَنَا سَيِّدُ الْقَوْمِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، هَلْ تَدْرُونَ بِمَنْ يَجْمَعُ اللَّهُ الأَوَّلِينَ وَالآخِرِينَ فِي صَعِيدٍ وَاحِدٍ فَيُبْصِرُهُمُ النَّاظِرُ وَيُسْمِعُهُمُ الدَّاعِي، وَتَدْنُو مِنْهُمُ الشَّمْسُ، فَيَقُولُ بَعْضُ النَّاسِ أَلاَ تَرَوْنَ إِلَى مَا أَنْتُمْ فِيهِ، إِلَى مَا بَلَغَكُمْ، أَلاَ تَنْظُرُونَ إِلَى مَنْ يَشْفَعُ لَكُمْ إِلَى رَبِّكُمْ فَيَقُولُ بَعْضُ النَّاسِ أَبُوكُمْ آدَمُ، فَيَأْتُونَهُ فَيَقُولُونَ يَا آدَمُ أَنْتَ أَبُو الْبَشَرِ، خَلَقَكَ اللَّهُ بِيَدِهِ وَنَفَخَ فِيكَ مِنْ رُوحِهِ، وَأَمَرَ الْمَلاَئِكَةَ فَسَجَدُوا لَكَ، وَأَسْكَنَكَ الْجَنَّةَ، أَلاَ تَشْفَعُ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى مَا نَحْنُ فِيهِ وَمَا بَلَغَنَا فَيَقُولُ رَبِّي غَضِبَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلاَ يَغْضَبُ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، وَنَهَانِي عَنِ الشَّجَرَةِ فَعَصَيْتُهُ، نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي، اذْهَبُوا إِلَى نُوحٍ‏.‏ فَيَأْتُونَ نُوحًا فَيَقُولُونَ يَا نُوحُ أَنْتَ أَوَّلُ الرُّسُلِ إِلَى أَهْلِ الأَرْضِ، وَسَمَّاكَ اللَّهُ عَبْدًا شَكُورًا، أَمَا تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ أَلاَ تَرَى إِلَى مَا بَلَغَنَا أَلاَ تَشْفَعُ لَنَا إِلَى رَبِّكَ فَيَقُولُ رَبِّي غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلاَ يَغْضَبُ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، نَفْسِي نَفْسِي، ائْتُوا النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم، فَيَأْتُونِي، فَأَسْجُدُ تَحْتَ الْعَرْشِ فَيُقَالُ يَا مُحَمَّدُ ارْفَعْ رَأْسَكَ وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ، وَسَلْ تُعْطَهُ ‏ ‏‏.‏ قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ لاَ أَحْفَظُ سَائِرَهُ‏.‏
அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நாங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களுடன் ஒரு விருந்தில் இருந்தோம். அவர்களிடம் (ஆட்டு) முன்னங்கால் எடுத்து வைக்கப்பட்டது. அது அவர்களுக்கு விருப்பமானதாக இருந்தது. அதிலிருந்து அவர்கள் ஒரு கடி கடித்தார்கள். பிறகு கூறினார்கள்:

“மறுமை நாளில் மக்களின் தலைவர் நானே. அல்லாஹ் முன்னோரையும் பின்னோரையும் ஒரே சமவெளியில் எவ்வாறு ஒன்று சேர்ப்பான் என்பதை நீங்கள் அறிவீர்களா? (அங்கு) பார்ப்பவர் அவர்கள் அனைவரையும் பார்க்க முடியும்; அழைப்பவரின் குரல் அவர்களுக்குக் கேட்கும்; சூரியன் அவர்களை நெருங்கிவிடும்.

(அப்போது) மக்கள் சிலர் (மற்றவர்களிடம்), ‘நீங்கள் இருக்கும் நிலையை, உங்களுக்கு நேர்ந்துள்ளதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? உங்கள் இறைவனிடம் உங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்பவர் ஒருவரை நீங்கள் தேடமாட்டீர்களா?’ என்று கேட்பார்கள். சிலர், ‘உங்கள் தந்தை ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்பார்கள்.

அவர்கள் அவரிடம் சென்று, ‘ஆதமே! நீங்கள் மனித குலத்தின் தந்தை. அல்லாஹ் தன் கரத்தால் உங்களைப் படைத்தான்; தன் உயிரிலிருந்து உங்களுக்கு ஊத்தினான்; வானவர்களை உங்களுக்குச் சிரம் பணியச் செய்தான்; உங்களைச் சொர்க்கத்தில் குடியமர்த்தினான். எங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காக நீங்கள் பரிந்துரைக்க மாட்டீர்களா? நாங்கள் இருக்கும் நிலையை, எங்களுக்கு நேர்ந்துள்ளதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கேட்பார்கள்.

அதற்கு ஆதம் (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவன் இன்று கடும் கோபத்தில் இருக்கிறான்; இதற்கு முன் இது போன்று அவன் கோபப்பட்டதில்லை; இனிமேலும் இது போன்று கோபப்படப்போவதில்லை. (அந்த) மரத்தை விட்டும் அவன் என்னைத் தடுத்தான்; நான் (அவனுக்கு) மாறு செய்தேன். என் நிலைமை என்னாகுமோ! என் நிலைமை என்னாகுமோ! வேறொருவரிடம் செல்லுங்கள்; நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று பதிலளிப்பார்கள்.

அவர்கள் நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் சென்று, ‘நூஹே! பூமியில் உள்ளவர்களுக்கு (அனுப்பப்பட்ட) தூதர்களில் நீங்கள் முதன்மையானவர்; அல்லாஹ் உங்களை ‘நன்றியுள்ள அடியார்’ என்று பெயரிட்டு அழைத்தான். நாங்கள் இருக்கும் நிலையை, எங்களுக்கு நேர்ந்துள்ளதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? எங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காக நீங்கள் பரிந்துரைக்க மாட்டீர்களா?’ என்று கேட்பார்கள்.

அதற்கு நூஹ் (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவன் இன்று கடும் கோபத்தில் இருக்கிறான்; இதற்கு முன் இது போன்று அவன் கோபப்பட்டதில்லை; இனிமேலும் இது போன்று கோபப்படப்போவதில்லை. என் நிலைமை என்னாகுமோ! என் நிலைமை என்னாகுமோ! நீங்கள் நபி (முஹம்மத் ஸல்) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று பதிலளிப்பார்கள்.

எனவே, மக்கள் என்னிடம் வருவார்கள். நான் (இறைவனின்) அரியணைக்கு (அர்ஷுக்கு) கீழே சென்று சிரம் பணிவேன். அப்போது (இறைவனால்), ‘முஹம்மதே! உங்கள் தலையை உயர்த்துங்கள்; பரிந்துரை செய்யுங்கள், உங்கள் பரிந்துரை ஏற்கப்படும்; கேளுங்கள், (கேட்டது) உங்களுக்கு வழங்கப்படும்’ என்று சொல்லப்படும்.”

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح
4476ஸஹீஹுல் புகாரி
حَدَّثَنَا مُسْلِمُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، حَدَّثَنَا هِشَامٌ، حَدَّثَنَا قَتَادَةُ، عَنْ أَنَسٍ ـ رضى الله عنه ـ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم‏.‏ وَقَالَ لِي خَلِيفَةُ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ حَدَّثَنَا سَعِيدٌ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَنَسٍ ـ رضى الله عنه ـ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ ‏"‏ يَجْتَمِعُ الْمُؤْمِنُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَيَقُولُونَ لَوِ اسْتَشْفَعْنَا إِلَى رَبِّنَا فَيَأْتُونَ آدَمَ فَيَقُولُونَ أَنْتَ أَبُو النَّاسِ، خَلَقَكَ اللَّهُ بِيَدِهِ وَأَسْجَدَ لَكَ مَلاَئِكَتَهُ، وَعَلَّمَكَ أَسْمَاءَ كُلِّ شَىْءٍ، فَاشْفَعْ لَنَا عِنْدَ رَبِّكَ حَتَّى يُرِيحَنَا مِنْ مَكَانِنَا هَذَا‏.‏ فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ ـ وَيَذْكُرُ ذَنْبَهُ فَيَسْتَحِي ـ ائْتُوا نُوحًا فَإِنَّهُ أَوَّلُ رَسُولٍ بَعَثَهُ اللَّهُ إِلَى أَهْلِ الأَرْضِ‏.‏ فَيَأْتُونَهُ فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ‏.‏ وَيَذْكُرُ سُؤَالَهُ رَبَّهُ مَا لَيْسَ لَهُ بِهِ عِلْمٌ فَيَسْتَحِي، فَيَقُولُ ائْتُوا خَلِيلَ الرَّحْمَنِ‏.‏ فَيَأْتُونَهُ فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ، ائْتُوا مُوسَى عَبْدًا كَلَّمَهُ اللَّهُ وَأَعْطَاهُ التَّوْرَاةَ‏.‏ فَيَأْتُونَهُ فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ‏.‏ وَيَذْكُرُ قَتْلَ النَّفْسِ بِغَيْرِ نَفْسٍ فَيَسْتَحِي مِنْ رَبِّهِ فَيَقُولُ ائْتُوا عِيسَى عَبْدَ اللَّهِ وَرَسُولَهُ، وَكَلِمَةَ اللَّهِ وَرُوحَهُ‏.‏ فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ، ائْتُوا مُحَمَّدًا صلى الله عليه وسلم عَبْدًا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَمَا تَأَخَّرَ‏.‏ فَيَأْتُونِي فَأَنْطَلِقُ حَتَّى أَسْتَأْذِنَ عَلَى رَبِّي فَيُؤْذَنُ ‏{‏لِي‏}‏ فَإِذَا رَأَيْتُ رَبِّي وَقَعْتُ سَاجِدًا، فَيَدَعُنِي مَا شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ يُقَالُ ارْفَعْ رَأْسَكَ، وَسَلْ تُعْطَهْ، وَقُلْ يُسْمَعْ، وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ‏.‏ فَأَرْفَعُ رَأْسِي فَأَحْمَدُهُ بِتَحْمِيدٍ يُعَلِّمُنِيهِ، ثُمَّ أَشْفَعُ، فَيَحُدُّ لِي حَدًّا، فَأُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ، ثُمَّ أَعُودُ إِلَيْهِ، فَإِذَا رَأَيْتُ رَبِّي ـ مِثْلَهُ ـ ثُمَّ أَشْفَعُ، فَيَحُدُّ لِي حَدًّا، فَأُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ ‏{‏ثُمَّ أَعُودُ الثَّالِثَةَ‏}‏ ثُمَّ أَعُودُ الرَّابِعَةَ فَأَقُولُ مَا بَقِيَ فِي النَّارِ إِلاَّ مَنْ حَبَسَهُ الْقُرْآنُ وَوَجَبَ عَلَيْهِ الْخُلُودُ ‏"‏‏.‏ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ‏"‏ إِلاَّ مَنْ حَبَسَهُ الْقُرْآنُ ‏"‏‏.‏ يَعْنِي قَوْلَ اللَّهِ تَعَالَى ‏{‏خَالِدِينَ فِيهَا‏}‏‏.‏
அனஸ் (ரலி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"மறுமை நாளில் இறைநம்பிக்கையாளர்கள் ஒன்றுகூடி, 'நம்முடைய இறைவனிடம் நமக்காகப் பரிந்துரை செய்யும்படி (யாரையேனும்) கோருவோமே!' என்று (தமக்குள்) பேசிக்கொள்வார்கள்.

ஆகவே, அவர்கள் ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் சென்று, 'நீங்கள் மனிதகுலத்தின் தந்தை ஆவீர்கள்; அல்லாஹ் உங்களைத் தன்னுடைய கரத்தால் படைத்தான்; தன் வானவர்களை உங்களுக்குச் சிரம் பணியச் செய்தான்; மேலும் உங்களுக்கு எல்லாப் பொருட்களின் பெயர்களையும் கற்றுக்கொடுத்தான். ஆகவே, நாங்கள் இருக்கும் இந்த (துயர) இடத்திலிருந்து எங்களுக்கு விடுதலை பெற்றுத் தர, உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள்' என்று கூறுவார்கள். அதற்கு ஆதம் (அலை) அவர்கள், 'நான் அதற்குரியவன் அல்ல' என்று கூறி, தம் பாவத்தை நினைவுகூர்ந்து வெட்கப்படுவார்கள். மேலும், 'நீங்கள் நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்; ஏனெனில், அவர்தான் பூமிவாசிகளுக்கு அல்லாஹ் அனுப்பிவைத்த முதல் தூதர் ஆவார்' என்று கூறுவார்கள்.

அவர்கள் அவரிடம் செல்வார்கள். நூஹ் (அலை) அவர்கள், 'நான் அதற்குரியவன் அல்ல' என்று கூறி, தமக்கு (தீர்க்கமாக) ஞானம் இல்லாத ஒரு விஷயத்தில் தம் இறைவனிடம் வேண்டிக்கேட்டதை நினைவுகூர்ந்து வெட்கப்படுவார்கள். மேலும், 'நீங்கள் 'கலீலுர் ரஹ்மான்' (அளவற்ற அருளாளனின் உற்ற தோழரான இப்ராஹீம்) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்' என்று கூறுவார்கள்.

அவர்கள் அவரிடம் செல்வார்கள். அவரோ, 'நான் அதற்குரியவன் அல்ல; நீங்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள். அவர் அல்லாஹ்வுடன் (நேரடியாக) உரையாடிய அடியார்; மேலும் அவருக்கு (அல்லாஹ்) தவ்ராத் வேதத்தை வழங்கினான்' என்று கூறுவார்கள்.

ஆகவே, அவர்கள் அவரிடம் செல்வார்கள். அவரோ, 'நான் அதற்குரியவன் அல்ல' என்று கூறி, (பதிலுக்குப் பதிலாக இன்றி) அநியாயமாக ஓர் உயிரைக் கொன்றதை நினைவுகூர்ந்து தம் இறைவனுக்கு வெட்கப்படுவார்கள். மேலும், 'நீங்கள் ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள். அவர் அல்லாஹ்வின் அடியாரும், அவனது தூதரும், அவனது (கட்டளைத்) வார்த்தையும், அவனிடமிருந்து (உருவான) ஓர் ஆன்மாவும் ஆவார்' என்று கூறுவார்கள்.

ஈஸா (அலை) அவர்கள், 'நான் அதற்குரியவன் அல்ல; நீங்கள் முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களிடம் செல்லுங்கள். அவர் அல்லாஹ்வின் ஓர் அடியார்; அவருடைய முன்-பின் பாவங்களை அல்லாஹ் மன்னித்துவிட்டான்' என்று கூறுவார்கள்.

ஆகவே, அவர்கள் என்னிடம் வருவார்கள். நான் சென்று என் இறைவனிடம் (பரிந்துரைக்க) அனுமதி கோருவேன். எனக்கு அனுமதி வழங்கப்படும். என் இறைவனை நான் காணும்போது சஜ்தாவில் விழுவேன். அல்லாஹ் நாடிய வரை என்னை (அந்நிலத்திலேயே) விட்டுவைப்பான். பிறகு, 'உம் தலையை உயர்த்தும்! கேளும், உமக்குத் தரப்படும்! கூறும், உமது சொல் செவியேற்கப்படும்! பரிந்துரை செய்யும், உமது பரிந்துரை ஏற்கப்படும்!' என்று சொல்லப்படும்.

நான் என் தலையை உயர்த்தி, அல்லாஹ் எனக்குக் கற்றுத்தரும் புகழ்மொழிகளைக் கொண்டு அவனைப் போற்றுவேன். பிறகு பரிந்துரைப்பேன். எனக்கு ஒரு வரம்பை அவன் விதிப்பான். (அவ்வரையறைக்குள் உள்ள) அவர்களை நான் சொர்க்கத்தில் சேர்ப்பேன். பிறகு நான் அவனிடம் திரும்புவேன். என் இறைவனைக் காணும்போது (முன்பு போன்றே) செய்வேன். பிறகு பரிந்துரைப்பேன். எனக்கு ஒரு வரம்பை அவன் விதிப்பான். அவர்களை நான் சொர்க்கத்தில் சேர்ப்பேன். பிறகு மூன்றாம் முறையாகத் திரும்புவேன்.

பிறகு நான்காம் முறையாகத் திரும்புவேன். அப்போது, 'குர்ஆன் தடுத்துவைத்தவர்களையும், (நரகத்தில்) நிரந்தரமாக இருப்பது விதியாக்கப்பட்டவர்களையும் தவிர வேறு யாரும் நரகத்தில் எஞ்சியிருக்கவில்லை' என்று கூறுவேன்."

(அறிவிப்பாளர்) அபூ அப்துல்லாஹ் (இமாம் புகாரீ) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: 'குர்ஆன் தடுத்துவைத்தவர்கள்' என்பது, 'காலிதீன ஃபீஹா' (அவர்கள் அதில் என்றென்றும் தங்குவார்கள்) எனும் இறைவசனத்தைக் குறிக்கும்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح
4712ஸஹீஹுல் புகாரி
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُقَاتِلٍ، أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ، أَخْبَرَنَا أَبُو حَيَّانَ التَّيْمِيُّ، عَنْ أَبِي زُرْعَةَ بْنِ عَمْرِو بْنِ جَرِيرٍ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ أُتِيَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِلَحْمٍ، فَرُفِعَ إِلَيْهِ الذِّرَاعُ، وَكَانَتْ تُعْجِبُهُ، فَنَهَسَ مِنْهَا نَهْسَةً ثُمَّ قَالَ ‏ ‏ أَنَا سَيِّدُ النَّاسِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَهَلْ تَدْرُونَ مِمَّ ذَلِكَ يُجْمَعُ النَّاسُ الأَوَّلِينَ وَالآخِرِينَ فِي صَعِيدٍ وَاحِدٍ، يُسْمِعُهُمُ الدَّاعِي، وَيَنْفُذُهُمُ الْبَصَرُ، وَتَدْنُو الشَّمْسُ، فَيَبْلُغُ النَّاسَ مِنَ الْغَمِّ وَالْكَرْبِ مَا لاَ يُطِيقُونَ وَلاَ يَحْتَمِلُونَ فَيَقُولُ النَّاسُ أَلاَ تَرَوْنَ مَا قَدْ بَلَغَكُمْ أَلاَ تَنْظُرُونَ مَنْ يَشْفَعُ لَكُمْ إِلَى رَبِّكُمْ فَيَقُولُ بَعْضُ النَّاسِ لِبَعْضٍ عَلَيْكُمْ بِآدَمَ فَيَأْتُونَ آدَمَ عليه السلام فَيَقُولُونَ لَهُ أَنْتَ أَبُو الْبَشَرِ خَلَقَكَ اللَّهُ بِيَدِهِ‏.‏ وَنَفَخَ فِيكَ مِنْ رُوحِهِ، وَأَمَرَ الْمَلاَئِكَةَ فَسَجَدُوا لَكَ، اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ، أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ أَلاَ تَرَى إِلَى مَا قَدْ بَلَغَنَا فَيَقُولُ آدَمُ إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، وَإِنَّهُ نَهَانِي عَنِ الشَّجَرَةِ فَعَصَيْتُهُ، نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي، اذْهَبُوا إِلَى نُوحٍ، فَيَأْتُونَ نُوحًا فَيَقُولُونَ يَا نُوحُ إِنَّكَ أَنْتَ أَوَّلُ الرُّسُلِ إِلَى أَهْلِ الأَرْضِ، وَقَدْ سَمَّاكَ اللَّهُ عَبْدًا شَكُورًا اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ، أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ فَيَقُولُ إِنَّ رَبِّي عَزَّ وَجَلَّ قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، وَإِنَّهُ قَدْ كَانَتْ لِي دَعْوَةٌ دَعَوْتُهَا عَلَى قَوْمِي نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي، اذْهَبُوا إِلَى إِبْرَاهِيمَ، فَيَأْتُونَ إِبْرَاهِيمَ، فَيَقُولُونَ يَا إِبْرَاهِيمُ، أَنْتَ نَبِيُّ اللَّهِ وَخَلِيلُهُ مِنْ أَهْلِ الأَرْضِ اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ فَيَقُولُ لَهُمْ إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، وَإِنِّي قَدْ كُنْتُ كَذَبْتُ ثَلاَثَ كَذَبَاتٍ ـ فَذَكَرَهُنَّ أَبُو حَيَّانَ فِي الْحَدِيثِ ـ نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي اذْهَبُوا إِلَى مُوسَى، فَيَأْتُونَ مُوسَى، فَيَقُولُونَ يَا مُوسَى أَنْتَ رَسُولُ اللَّهِ، فَضَّلَكَ اللَّهُ بِرِسَالَتِهِ وَبِكَلاَمِهِ عَلَى النَّاسِ، اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ فَيَقُولُ إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، وَإِنِّي قَدْ قَتَلْتُ نَفْسًا لَمْ أُومَرْ بِقَتْلِهَا، نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي، اذْهَبُوا إِلَى عِيسَى، فَيَأْتُونَ عِيسَى فَيَقُولُونَ يَا عِيسَى أَنْتَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ، وَكَلَّمْتَ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا اشْفَعْ لَنَا أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ فَيَقُولُ عِيسَى إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ ـ وَلَمْ يَذْكُرْ ذَنْبًا ـ نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي اذْهَبُوا إِلَى مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وسلم فَيَأْتُونَ مُحَمَّدًا صلى الله عليه وسلم فَيَقُولُونَ يَا مُحَمَّدُ أَنْتَ رَسُولُ اللَّهِ وَخَاتَمُ الأَنْبِيَاءِ، وَقَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَكَ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ، اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ فَأَنْطَلِقُ فَآتِي تَحْتَ الْعَرْشِ، فَأَقَعُ سَاجِدًا لِرَبِّي عَزَّ وَجَلَّ ثُمَّ يَفْتَحُ اللَّهُ عَلَىَّ مِنْ مَحَامِدِهِ وَحُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَيْهِ شَيْئًا لَمْ يَفْتَحْهُ عَلَى أَحَدٍ قَبْلِي ثُمَّ يُقَالُ يَا مُحَمَّدُ ارْفَعْ رَأْسَكَ، سَلْ تُعْطَهْ، وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ، فَأَرْفَعُ رَأْسِي، فَأَقُولُ أُمَّتِي يَا رَبِّ، أُمَّتِي يَا رَبِّ فَيُقَالُ يَا مُحَمَّدُ أَدْخِلْ مِنْ أُمَّتِكَ مَنْ لاَ حِسَابَ عَلَيْهِمْ مِنَ الْبَابِ الأَيْمَنِ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ وَهُمْ شُرَكَاءُ النَّاسِ فِيمَا سِوَى ذَلِكَ مِنَ الأَبْوَابِ، ثُمَّ قَالَ وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنَّ مَا بَيْنَ الْمِصْرَاعَيْنِ مِنْ مَصَارِيعِ الْجَنَّةِ كَمَا بَيْنَ مَكَّةَ وَحِمْيَرَ، أَوْ كَمَا بَيْنَ مَكَّةَ وَبُصْرَى ‏ ‏‏.‏
அபூ ஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் (சமைத்த) இறைச்சி கொண்டுவரப்பட்டது. அவர்களுக்கு ஆட்டின் முன்னங்கால் பகுதி எடுத்துக் கொடுக்கப்பட்டது. அவர்கள் அதை விரும்பிச் சாப்பிடுபவர்களாக இருந்தார்கள். அதிலிருந்து ஒரு கவளம் கடித்தார்கள். பிறகு கூறினார்கள்:

“மறுமை நாளில் மனிதர்களின் தலைவன் நானே. அது ஏன் என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா? அல்லாஹ் முந்தையவர்களையும் பிந்தையவர்களையும் ஒரே சமவெளியில் ஒன்று திரட்டுவான். அழைப்பவர் (அழைத்தால்) அவர்களுக்குக் கேட்கும்; பார்ப்பவர் (பார்த்தால்) அவர்கள் அனைவரையும் ஊடுருவிப் பார்க்க முடியும். சூரியன் (அவர்களுக்கு) மிக அருகில் வரும். மக்களுக்குத் தாங்க முடியாத, சுமக்க முடியாத அளவுக்குத் துயரமும் கவலையும் ஏற்படும். அப்போது மக்கள், ‘(துயரத்தில்) நீங்கள் எந்த நிலையை அடைந்துள்ளீர்கள் என்பதைப் பார்க்கவில்லையா? உங்கள் இறைவனிடம் உங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்பவர் ஒருவரை நீங்கள் தேடமாட்டீர்களா?’ என்று பேசிக்கொள்வார்கள்.

சிலர் வேறு சிலரிடம், ‘ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று கூறுவார்கள். அவர்கள் ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் சென்று, ‘நீங்கள் மனிதகுலத்தின் தந்தை. அல்லாஹ் உங்களைத் தன் கரத்தால் படைத்தான். மேலும் அவன் தன் ரூஹிலிருந்து (ஆன்மாவிலிருந்து) உங்களுக்குள் ஊதினான். மேலும் வானவர்களை உங்களுக்கு ஸஜ்தா செய்யும்படி கட்டளையிட்டான். உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? நாங்கள் எத்தகைய (துயரத்தை) அடைந்துவிட்டோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கூறுவார்கள். அதற்கு ஆதம் (அலை) அவர்கள், ‘இன்று என் இறைவன் முன்னெப்போதும் கோபப்படாத அளவுக்குக் கடும் கோபமாக இருக்கிறான். இனிமேலும் அவன் இதுபோன்று கோபப்பட மாட்டான். அவன் என்னை (அந்த) மரத்தை விட்டும் தடுத்தான். ஆனால் நான் அவனுக்கு மாறுசெய்துவிட்டேன். எனக்கு என் கவலையே பெரிது! எனக்கு என் கவலையே பெரிது! எனக்கு என் கவலையே பெரிது! வேறொருவரிடம் செல்லுங்கள்; நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று கூறுவார்கள்.

எனவே அவர்கள் நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் சென்று, ‘நூஹ் அவர்களே! நீங்கள் பூமியிலுள்ள மக்களுக்கு (அனுப்பப்பட்ட) தூதர்களில் முதலாவதாக இருக்கிறீர்கள். அல்லாஹ் உங்களை நன்றியுள்ள அடியார் என்று பெயரிட்டான். உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கூறுவார்கள். அதற்கு அவர்கள், ‘இன்று என் இறைவன் (அல்லாஹ்) முன்னெப்போதும் கோபப்படாத அளவுக்குக் கடும் கோபமாக இருக்கிறான். இனிமேலும் அவன் இதுபோன்று கோபப்பட மாட்டான். எனக்கு (உலகில்) நிச்சயமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படும் ஒரு பிரார்த்தனையைச் செய்யும் உரிமை இருந்தது. அதை நான் என் சமூகத்திற்கு எதிராகச் செய்துவிட்டேன். எனக்கு என் கவலையே பெரிது! எனக்கு என் கவலையே பெரிது! எனக்கு என் கவலையே பெரிது! வேறொருவரிடம் செல்லுங்கள்; இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று கூறுவார்கள்.

அவர்கள் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களிடம் சென்று, ‘இப்ராஹீம் அவர்களே! நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதராகவும் பூமியிலுள்ள மக்களில் அவனுடைய கலீல் (நெருங்கிய நண்பர்) ஆகவும் இருக்கிறீர்கள். உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கூறுவார்கள். அவர்களிடம் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவன் இன்று முன்னெப்போதும் கோபப்படாத அளவுக்குக் கடும் கோபமாக இருக்கிறான். இனிமேலும் அவன் இதுபோன்று கோபப்பட மாட்டான். நான் மூன்று பொய்களைச் சொல்லியிருந்தேன்’ என்று கூறிவிட்டு – (அறிவிப்பாளர் அபூ ஹையான் அவற்றை ஹதீஸில் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்) – ‘எனக்கு என் கவலையே பெரிது! எனக்கு என் கவலையே பெரிது! எனக்கு என் கவலையே பெரிது! வேறொருவரிடம் செல்லுங்கள்; மூஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று கூறுவார்கள்.

அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம் சென்று, ‘மூஸா அவர்களே! நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் ஆவீர்கள். அல்லாஹ் தனது தூதுத்துவத்தாலும், (உங்களுடன்) பேசியதாலும் மற்ற மனிதர்களைவிட உங்களுக்கு மேன்மையை வழங்கினான். உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கூறுவார்கள். அதற்கு மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவன் இன்று முன்னெப்போதும் கோபப்படாத அளவுக்குக் கடும் கோபமாக இருக்கிறான். இனிமேலும் அவன் இதுபோன்று கோபப்பட மாட்டான். நான் கொல்லும்படி கட்டளையிடப்படாத ஓர் உயிரைக் கொன்றுவிட்டேன். எனக்கு என் கவலையே பெரிது! எனக்கு என் கவலையே பெரிது! எனக்கு என் கவலையே பெரிது! வேறொருவரிடம் செல்லுங்கள்; ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று கூறுவார்கள்.

எனவே அவர்கள் ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் சென்று, ‘ஈஸா அவர்களே! நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் ஆவீர்கள். மேலும் மர்யமிடம் அவன் போட்ட அவனுடைய வார்த்தையாகவும், அவனிடமிருந்து உருவான ஓர் ஆன்மாவாகவும் இருக்கிறீர்கள். நீங்கள் குழந்தையாகத் தொட்டிலில் இருந்தபோதே மக்களிடம் பேசினீர்கள். எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கூறுவார்கள். அதற்கு ஈஸா (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவன் இன்று முன்னெப்போதும் கோபப்படாத அளவுக்குக் கடும் கோபமாக இருக்கிறான். இனிமேலும் அவன் இதுபோன்று கோபப்பட மாட்டான்’ என்று கூறுவார்கள் – ஈஸா (அலை) அவர்கள் எந்தப் பாவத்தையும் குறிப்பிடமாட்டார்கள் – ‘எனக்கு என் கவலையே பெரிது! எனக்கு என் கவலையே பெரிது! எனக்கு என் கவலையே பெரிது! வேறொருவரிடம் செல்லுங்கள்; முஹம்மது (ஸல்) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று கூறுவார்கள்.

எனவே அவர்கள் முஹம்மது (ஸல்) ஆகிய என்னிடம் வருவார்கள். அவர்கள், ‘முஹம்மது அவர்களே! நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் ஆவீர்கள். மேலும் நபிமார்களில் இறுதியானவர் ஆவீர்கள். அல்லாஹ் உங்கள் முன் பின் பாவங்களை மன்னித்துவிட்டான். உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கூறுவார்கள்.

அப்போது நான் புறப்பட்டுச் சென்று அர்ஷுக்குக் கீழே என் இறைவனுக்கு முன்னால் ஸஜ்தாவில் விழுவேன். பின்னர் அல்லாஹ் எனக்கு முன் வேறு யாருக்கும் வெளிப்படுத்தாத அவனது புகழாங்களையும், அவனைப் போற்றும் அழகிய வார்த்தைகளையும் எனக்கு வெளிப்படுத்துவான். பின்னர், ‘முஹம்மதே! உங்கள் தலையை உயர்த்துங்கள். கேளுங்கள், உங்களுக்குத் தரப்படும். பரிந்துரை செய்யுங்கள், (உங்கள் பரிந்துரை) ஏற்கப்படும்’ என்று கூறப்படும். எனவே நான் என் தலையை உயர்த்தி, ‘என் உம்மத்தினரே! என் இறைவனே! என் உம்மத்தினரே! என் இறைவனே!’ என்று கூறுவேன். அப்போது, ‘முஹம்மதே! உங்கள் உம்மத்தினரில் கேள்வி கணக்கு இல்லாதவர்களைச் சொர்க்கத்தின் வாசல்களில் வலதுபுறத்தில் அமைந்துள்ள வாசல் வழியாக நுழையச் செய்யுங்கள். மேலும் அவர்கள் மற்ற வாசல்களிலும் மக்களுடன் கூட்டாக நுழைவார்கள்’ என்று கூறப்படும்.”

பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: “என் உயிர் எவன் கைவசம் இருக்கிறதோ அவன் மீது சத்தியமாக, சொர்க்கத்தின் வாசல்களின் இரு கதவுகளுக்குப் இடைப்பட்ட தூரமானது, மக்காவிற்கும் ஹிம்யருக்கும் இடைப்பட்ட தூரத்தைப் போன்றது; அல்லது மக்காவிற்கும் புஸ்ராவிற்கும் இடைப்பட்ட தூரத்தைப் போன்றது.”

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح
6565ஸஹீஹுல் புகாரி
حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ، حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ أَنَسٍ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏ ‏ يَجْمَعُ اللَّهُ النَّاسَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَيَقُولُونَ لَوِ اسْتَشْفَعْنَا عَلَى رَبِّنَا حَتَّى يُرِيحَنَا مِنْ مَكَانِنَا‏.‏ فَيَأْتُونَ آدَمَ فَيَقُولُونَ أَنْتَ الَّذِي خَلَقَكَ اللَّهُ بِيَدِهِ، وَنَفَخَ فِيكَ مِنْ رُوحِهِ، وَأَمَرَ الْمَلاَئِكَةَ فَسَجَدُوا لَكَ، فَاشْفَعْ لَنَا عِنْدَ رَبِّنَا‏.‏ فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ ـ وَيَذْكُرُ خَطِيئَتَهُ وَيَقُولُ ـ ائْتُوا نُوحًا أَوَّلَ رَسُولٍ بَعَثَهُ اللَّهُ‏.‏ فَيَأْتُونَهُ فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ ـ وَيَذْكُرُ خَطِيئَتَهُ ـ ائْتُوا إِبْرَاهِيمَ الَّذِي اتَّخَذَهُ اللَّهُ خَلِيلاً‏.‏ فَيَأْتُونَهُ، فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ ـ وَيَذْكُرُ خَطِيئَتَهُ ـ ائْتُوا مُوسَى الَّذِي كَلَّمَهُ اللَّهُ فَيَأْتُونَهُ فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ، فَيَذْكُرُ خَطِيئَتَهُ ـ ائْتُوا عِيسَى فَيَأْتُونَهُ فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ، ائْتُوا مُحَمَّدًا صلى الله عليه وسلم فَقَدْ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَمَا تَأَخَّرَ فَيَأْتُونِي فَأَسْتَأْذِنُ عَلَى رَبِّي، فَإِذَا رَأَيْتُهُ وَقَعْتُ سَاجِدًا، فَيَدَعُنِي مَا شَاءَ اللَّهُ، ثُمَّ يُقَالُ ارْفَعْ رَأْسَكَ، سَلْ تُعْطَهْ، وَقُلْ يُسْمَعْ، وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ‏.‏ فَأَرْفَعُ رَأْسِي، فَأَحْمَدُ رَبِّي بِتَحْمِيدٍ يُعَلِّمُنِي، ثُمَّ أَشْفَعُ فَيَحُدُّ لِي حَدًّا، ثُمَّ أُخْرِجُهُمْ مِنَ النَّارِ، وَأُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ، ثُمَّ أَعُودُ فَأَقَعُ سَاجِدًا مِثْلَهُ فِي الثَّالِثَةِ أَوِ الرَّابِعَةِ حَتَّى مَا بَقِيَ فِي النَّارِ إِلاَّ مَنْ حَبَسَهُ الْقُرْآنُ ‏ ‏‏.‏ وَكَانَ قَتَادَةُ يَقُولُ عِنْدَ هَذَا أَىْ وَجَبَ عَلَيْهِ الْخُلُودُ‏.‏
அனஸ் (ரலி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"மறுமை நாளில் அல்லாஹ் மக்கள் அனைவரையும் ஒன்றுதிரட்டுவான். அப்போது அவர்கள், 'நம்முடைய இந்த இடத்திலிருந்து (நம்மை விடுவித்து) நமக்கு ஓய்வளிப்பதற்காக நம் இறைவனிடம் நமக்காகப் பரிந்துரை செய்யும்படி (யாரையேனும்) கேட்போம்' என்று கூறுவார்கள்.

பிறகு அவர்கள் ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் சென்று, 'நீங்கள் மனிதர்களின் தந்தை ஆவீர்கள்; அல்லாஹ் தன் கரங்களால் உங்களைப் படைத்தான்; தன் ரூஹிலிருந்து உங்களில் ஊதினான்; மேலும் வானவர்களுக்குக் கட்டளையிட்டு அவர்கள் உங்களுக்கு ஸஜ்தா செய்தார்கள்; ஆகவே, எங்களுக்காக நம் இறைவனிடம் பரிந்துரை செய்யுங்கள்' என்று கூறுவார்கள். அதற்கு ஆதம் (அலை) அவர்கள், 'நான் இதற்குத் தகுதியானவன் அல்லன்' என்று கூறி, தம் பாவத்தை நினைவுகூர்ந்து, 'அல்லாஹ் அனுப்பிய முதல் தூதரான நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்' என்று கூறுவார்கள்.

அவர்கள் அவரிடம் செல்வார்கள். அவர், 'நான் இதற்குத் தகுதியானவன் அல்லன்' என்று கூறி, தம் பாவத்தை நினைவுகூர்ந்து, 'அல்லாஹ் கலீலாக (நண்பராக) எடுத்துக்கொண்ட இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்' என்று கூறுவார்கள். அவர்கள் அவரிடம் செல்வார்கள். அவர், 'நான் இதற்குத் தகுதியானவன் அல்லன்,' என்று கூறி, தம் பாவத்தை நினைவுகூர்ந்து, 'அல்லாஹ் (நேரடியாகப்) பேசிய மூஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்' என்று கூறுவார்கள்.

அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்வார்கள். அவர், 'நான் இதற்குத் தகுதியானவன் அல்லன்,' என்று கூறி, தம் பாவத்தை நினைவுகூர்ந்து, 'ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்' என்று கூறுவார்கள். அவர்கள் அவரிடம் (ஈஸாவிடம்) செல்வார்கள். அவர், 'நான் இதற்குத் தகுதியானவன் அல்லன்; முஹம்மது (ஸல்) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்; ஏனெனில் அல்லாஹ் அவர்களின் முன் பின் பாவங்களை மன்னித்துவிட்டான்' என்று கூறுவார்கள்.

அவர்கள் என்னிடம் வருவார்கள். நான் என் இறைவனிடம் (பரிந்துரைக்க) அனுமதி கேட்பேன். அவனை நான் காணும்போது, (அவனுக்கு) சஜ்தாவில் விழுவேன். அல்லாஹ் நாடிய காலம் வரை அவன் என்னை (அந்த நிலையில்) விட்டுவிடுவான். பிறகு, '(முஹம்மதே!) உங்கள் தலையை உயர்த்துங்கள்! கேளுங்கள், உங்களுக்கு வழங்கப்படும்; சொல்லுங்கள், செவியேற்கப்படும்; பரிந்துரை செய்யுங்கள், உங்கள் பரிந்துரை ஏற்றுக்கொள்ளப்படும்' என்று சொல்லப்படும்.

பிறகு நான் என் தலையை உயர்த்தி, என் இறைவன் எனக்குக் கற்பிக்கும் புகழ்மொழிகளைக் கொண்டு அவனைப் புகழ்வேன். பிறகு நான் பரிந்துரை செய்வேன். அல்லாஹ் எனக்கு ஒரு வரம்பை நிர்ணயிப்பான். நான் அவர்களை (நரக) நெருப்பிலிருந்து வெளியேற்றி சொர்க்கத்தில் நுழையச் செய்வேன். பிறகு நான் (மீண்டும்) வந்து, முன்போலவே சஜ்தாவில் விழுவேன். (இவ்வாறு) மூன்றாவது அல்லது நான்காவது முறையாகவும் செய்வேன். இறுதியில் குர்ஆன் தடுத்துவிட்டவர்களைத் தவிர (நரக) நெருப்பில் யாரும் மீதமிருக்க மாட்டார்கள்."

(இதன் அறிவிப்பாளர்களில் ஒருவரான) கத்தாதா (ரஹ்) அவர்கள், '(குர்ஆன் தடுத்துவிட்டவர்கள் என்பதற்கு) யார் மீது (நரகத்தில்) நித்தியம் விதிக்கப்பட்டதோ அவர்கள் (என்று பொருள்)' எனக் கூறுவார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح
7440ஸஹீஹுல் புகாரி
وَقَالَ حَجَّاجُ بْنُ مِنْهَالٍ حَدَّثَنَا هَمَّامُ بْنُ يَحْيَى، حَدَّثَنَا قَتَادَةُ، عَنْ أَنَسٍ ـ رضى الله عنه ـ أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ ‏"‏ يُحْبَسُ الْمُؤْمِنُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَتَّى يُهِمُّوا بِذَلِكَ فَيَقُولُونَ لَوِ اسْتَشْفَعْنَا إِلَى رَبِّنَا فَيُرِيحُنَا مِنْ مَكَانِنَا‏.‏ فَيَأْتُونَ آدَمَ فَيَقُولُونَ أَنْتَ آدَمُ أَبُو النَّاسِ خَلَقَكَ اللَّهُ بِيَدِهِ وَأَسْكَنَكَ جَنَّتَهُ، وَأَسْجَدَ لَكَ مَلاَئِكَتَهُ، وَعَلَّمَكَ أَسْمَاءَ كُلِّ شَىْءٍ، لِتَشْفَعْ لَنَا عِنْدَ رَبِّكَ حَتَّى يُرِيحَنَا مِنْ مَكَانِنَا هَذَا، قَالَ فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ ـ قَالَ وَيَذْكُرُ خَطِيئَتَهُ الَّتِي أَصَابَ أَكْلَهُ مِنَ الشَّجَرَةِ وَقَدْ نُهِيَ عَنْهَا ـ وَلَكِنِ ائْتُوا نُوحًا أَوَّلَ نَبِيٍّ بَعَثَهُ اللَّهُ إِلَى أَهْلِ الأَرْضِ‏.‏ فَيَأْتُونَ نُوحًا فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ ـ وَيَذْكُرُ خَطِيئَتَهُ الَّتِي أَصَابَ سُؤَالَهُ رَبَّهُ بِغَيْرِ عِلْمٍ ـ وَلَكِنِ ائْتُوا إِبْرَاهِيمَ خَلِيلَ الرَّحْمَنِ‏.‏ قَالَ فَيَأْتُونَ إِبْرَاهِيمَ فَيَقُولُ إِنِّي لَسْتُ هُنَاكُمْ ـ وَيَذْكُرُ ثَلاَثَ كَلِمَاتٍ كَذَبَهُنَّ ـ وَلَكِنِ ائْتُوا مُوسَى عَبْدًا آتَاهُ اللَّهُ التَّوْرَاةَ وَكَلَّمَهُ وَقَرَّبَهُ نَجِيًّا‏.‏ قَالَ فَيَأْتُونَ مُوسَى فَيَقُولُ إِنِّي لَسْتُ هُنَاكُمْ ـ وَيَذْكُرُ خَطِيئَتَهُ الَّتِي أَصَابَ قَتْلَهُ النَّفْسَ ـ وَلَكِنِ ائْتُوا عِيسَى عَبْدَ اللَّهِ وَرَسُولَهُ وَرُوحَ اللَّهِ وَكَلِمَتَهُ‏.‏ قَالَ فَيَأْتُونَ عِيسَى فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ وَلَكِنِ ائْتُوا مُحَمَّدًا صلى الله عليه وسلم عَبْدًا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَمَا تَأَخَّرَ‏.‏ فَيَأْتُونِي فَأَسْتَأْذِنُ عَلَى رَبِّي فِي دَارِهِ فَيُؤْذَنُ لِي عَلَيْهِ، فَإِذَا رَأَيْتُهُ وَقَعْتُ سَاجِدًا فَيَدَعُنِي مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَدَعَنِي فَيَقُولُ ارْفَعْ مُحَمَّدُ، وَقُلْ يُسْمَعْ، وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ، وَسَلْ تُعْطَ ـ قَالَ ـ فَأَرْفَعُ رَأْسِي فَأُثْنِي عَلَى رَبِّي بِثَنَاءٍ وَتَحْمِيدٍ يُعَلِّمُنِيهِ، فَيَحُدُّ لِي حَدًّا فَأَخْرُجُ فَأُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ ‏"‏‏.‏ قَالَ قَتَادَةُ وَسَمِعْتُهُ أَيْضًا يَقُولُ ‏"‏ فَأَخْرُجُ فَأُخْرِجُهُمْ مِنَ النَّارِ وَأُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ، ثُمَّ أَعُودُ فَأَسْتَأْذِنُ عَلَى رَبِّي فِي دَارِهِ فَيُؤْذَنُ لِي عَلَيْهِ، فَإِذَا رَأَيْتُهُ وَقَعْتُ سَاجِدًا فَيَدَعُنِي مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَدَعَنِي ثُمَّ يَقُولُ ارْفَعْ مُحَمَّدُ، وَقُلْ يُسْمَعْ، وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ، وَسَلْ تُعْطَ ـ قَالَ ـ فَأَرْفَعُ رَأْسِي فَأُثْنِي عَلَى رَبِّي بِثَنَاءٍ وَتَحْمِيدٍ يُعَلِّمُنِيهِ ـ قَالَ ـ ثُمَّ أَشْفَعُ فَيَحُدُّ لِي حَدًّا فَأَخْرُجُ فَأُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ ‏"‏‏.‏ قَالَ قَتَادَةُ وَسَمِعْتُهُ يَقُولُ ‏"‏ فَأَخْرُجُ فَأُخْرِجُهُمْ مِنَ النَّارِ وَأُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ، ثُمَّ أَعُودُ الثَّالِثَةَ فَأَسْتَأْذِنُ عَلَى رَبِّي فِي دَارِهِ فَيُؤْذَنُ لِي عَلَيْهِ، فَإِذَا رَأَيْتُهُ وَقَعْتُ سَاجِدًا فَيَدَعُنِي مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَدَعَنِي ثُمَّ يَقُولُ ارْفَعْ مُحَمَّدُ، وَقُلْ يُسْمَعْ، وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ، وَسَلْ تُعْطَهْ ـ قَالَ ـ فَأَرْفَعُ رَأْسِي فَأُثْنِي عَلَى رَبِّي بِثَنَاءٍ وَتَحْمِيدٍ يُعَلِّمُنِيهِ ـ قَالَ ـ ثُمَّ أَشْفَعُ فَيَحُدُّ لِي حَدًّا فَأَخْرُجُ فَأُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ ‏"‏‏.‏ قَالَ قَتَادَةُ وَقَدْ سَمِعْتُهُ يَقُولُ ‏"‏ فَأَخْرُجُ فَأُخْرِجُهُمْ مِنَ النَّارِ وَأُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ، حَتَّى مَا يَبْقَى فِي النَّارِ إِلاَّ مَنْ حَبَسَهُ الْقُرْآنُ أَىْ وَجَبَ عَلَيْهِ الْخُلُودُ ـ قَالَ ـ ثُمَّ تَلاَ هَذِهِ الآيَةَ ‏{‏عَسَى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا‏}‏ قَالَ وَهَذَا الْمَقَامُ الْمَحْمُودُ الَّذِي وُعِدَهُ نَبِيُّكُمْ صلى الله عليه وسلم ‏"‏‏.‏
அனஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"மறுமை நாளில் இறைநம்பிக்கையாளர்கள் (விசாரணைக்காக) தடுத்து வைக்கப்படுவார்கள். அந்நிலையை எண்ணி அவர்கள் கவலையடைவார்கள். அப்போது அவர்கள், 'நாம் நம்முடைய இறைவனிடம் நமக்காகப் பரிந்துரை செய்யுமாறு (யாரையாவது) வேண்டிக்கொண்டால், அவர் நம்மை இந்த இடத்திலிருந்து விடுவிப்பாரே!' என்று பேசிக்கொள்வார்கள்.

ஆகவே, அவர்கள் ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் வந்து, 'நீங்கள் மனிதர்களின் தந்தை ஆதம் ஆவீர்கள். அல்லாஹ் தன் கரத்தால் உங்களைப் படைத்தான்; தன் சொர்க்கத்தில் உங்களைக் குடியமர்த்தினான்; வானவர்களை உங்களுக்குச் சிரம் பணியச் செய்தான்; எல்லாப் பொருட்களின் பெயர்களையும் உங்களுக்குக் கற்றுத் தந்தான். எனவே, உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள்; (அதன் மூலம்) அவன் எங்களை இந்த இடத்திலிருந்து விடுவிக்கட்டும்' என்று கூறுவார்கள். அதற்கு ஆதம் (அலை) அவர்கள், 'நான் அதற்குரியவன் அல்லன்' என்று கூறி, தடை விதிக்கப்பட்டிருந்தும் தாம் மரத்திலிருந்து புசித்த தம் பாவத்தை நினைவு கூர்வார்கள். மேலும், 'நீங்கள் நூஹ் அவர்களிடம் செல்லுங்கள்; ஏனென்றால், பூமிவாசிகளுக்கு அல்லாஹ் அனுப்பி வைத்த முதல் இறைத்தூதர் அவரே ஆவார்' என்று கூறுவார்கள்.

எனவே, அவர்கள் நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் செல்வார்கள். அவரும், 'நான் அதற்குரியவன் அல்லன்' என்று கூறி, தமக்கு அறிவில்லாத விஷயத்தில் தம் இறைவனிடம் வேண்டிய தம் பாவத்தை நினைவுகூர்வார். மேலும், 'நீங்கள் அளவற்ற அருளாளனின் உற்ற தோழரான (கலீலுர் ரஹ்மான்) இப்ராஹிம் அவர்களிடம் செல்லுங்கள்' என்று கூறுவார்கள்.

எனவே, அவர்கள் இப்ராஹிம் (அலை) அவர்களிடம் செல்வார்கள். அவரும், 'நான் அதற்குரியவன் அல்லன்' என்று கூறி, தாம் கூறிய மூன்று பொய்களைப் பற்றிக் குறிப்பிடுவார். மேலும், 'நீங்கள் மூஸாவிடம் செல்லுங்கள்; அல்லாஹ் தவ்ராத் வேதத்தை வழங்கிய, (இறைவன்) நேரடியாகப் பேசிய, (இறைவன்) தன்னிடம் இரகசியம் பேச நெருக்கமாக்கிக் கொண்ட ஓர் அடியார் அவர்' என்று கூறுவார்கள்.

எனவே, அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்வார்கள். அவரும், 'நான் அதற்குரியவன் அல்லன்' என்று கூறி, (பழிக்குப் பழியாக இல்லாமல்) ஒரு மனிதரைக் கொன்ற தம் பாவத்தைக் குறிப்பிடுவார். மேலும், 'நீங்கள் ஈஸாவிடம் செல்லுங்கள்; அவர் அல்லாஹ்வின் அடியாரும், அவனது தூதரும், அவனது ரூஹும் (ஆன்மாவும்), அவனது வார்த்தையும் ஆவார்' என்று கூறுவார்கள்.

எனவே, அவர்கள் ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்வார்கள். அவரும், 'நான் அதற்குரியவன் அல்லன்; நீங்கள் முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களிடம் செல்லுங்கள். அவர் அல்லாஹ்வின் ஓர் அடியார்; அவருடைய முன் பின் பாவங்களை அல்லாஹ் மன்னித்துவிட்டான்' என்று கூறுவார்கள்.

ஆகவே, அவர்கள் என்னிடம் வருவார்கள். அப்போது நான் என் இறைவனிடம் அவனது இல்லத்தில் (தாருஸ் ஸலாம்) அவனைச் சந்திக்க அனுமதி கோருவேன்; எனக்கு அனுமதி வழங்கப்படும். நான் அவனைக் கண்டதும் ஸஜ்தாவில் (சிரம் பணிந்து) விழுவேன். அல்லாஹ் நாடிய நேரம் வரை அவன் என்னை (அப்படியே) விட்டுவிடுவான். பிறகு, 'முஹம்மதே! தலையை உயர்த்துங்கள்! கூறுங்கள்; செவிமடுக்கப்படும். பரிந்துரை செய்யுங்கள்; ஏற்கப்படும். கேளுங்கள்; வழங்கப்படும்' என்று கூறப்படும்.

நான் என் தலையை உயர்த்தி, என் இறைவன் எனக்குக் கற்றுத்தரும் புகழ்மொழிகளைக் கொண்டு அவனைப் போற்றுவேன். அப்போது எனக்கொரு வரம்பு நிர்ணயிக்கப்படும். அதன்படி நான் (நரகிலிருந்து) வெளியேறி, அவர்களைச் சொர்க்கத்தில் பிரவேசிக்கச் செய்வேன்."

(அறிவிப்பாளர் கதாதா (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: அனஸ் (ரலி) அவர்கள் அறிவித்ததாக நான் செவியுற்றேன்:)
நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "நான் வெளியேறி அவர்களை நரகத்திலிருந்து வெளியேற்றிச் சொர்க்கத்தில் பிரவேசிக்கச் செய்வேன். பிறகு மீண்டும் சென்று என் இறைவனிடம் அவனது இல்லத்தில் அவனைச் சந்திக்க அனுமதி கோருவேன்; எனக்கு அனுமதி வழங்கப்படும். நான் அவனைக் கண்டதும் ஸஜ்தாவில் விழுவேன். அல்லாஹ் நாடிய நேரம் வரை அவன் என்னை (அப்படியே) விட்டுவிடுவான். பிறகு, 'முஹம்மதே! தலையை உயர்த்துங்கள்! கூறுங்கள்; செவிமடுக்கப்படும். பரிந்துரை செய்யுங்கள்; ஏற்கப்படும். கேளுங்கள்; வழங்கப்படும்' என்று கூறப்படும். நான் என் தலையை உயர்த்தி, என் இறைவன் எனக்குக் கற்றுத்தரும் புகழ்மொழிகளைக் கொண்டு அவனைப் போற்றுவேன். பிறகு பரிந்துரை செய்வேன். அப்போது எனக்கொரு வரம்பு நிர்ணயிக்கப்படும். நான் வெளியேறி அவர்களைச் சொர்க்கத்தில் பிரவேசிக்கச் செய்வேன்."

(கதாதா (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: அனஸ் (ரலி) அவர்கள் அறிவித்ததாக நான் செவியுற்றேன்:)
நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "நான் வெளியேறி அவர்களை நரகத்திலிருந்து வெளியேற்றிச் சொர்க்கத்தில் பிரவேசிக்கச் செய்வேன். பிறகு மூன்றாம் முறையாக மீண்டும் சென்று என் இறைவனிடம் அவனது இல்லத்தில் அவனைச் சந்திக்க அனுமதி கோருவேன்; எனக்கு அனுமதி வழங்கப்படும். நான் அவனைக் கண்டதும் ஸஜ்தாவில் விழுவேன். அல்லாஹ் நாடிய நேரம் வரை அவன் என்னை (அப்படியே) விட்டுவிடுவான். பிறகு, 'முஹம்மதே! தலையை உயர்த்துங்கள்! கூறுங்கள்; செவிமடுக்கப்படும். பரிந்துரை செய்யுங்கள்; ஏற்கப்படும். கேளுங்கள்; கொடுக்கப்படும்' என்று கூறப்படும். நான் என் தலையை உயர்த்தி, என் இறைவன் எனக்குக் கற்றுத்தரும் புகழ்மொழிகளைக் கொண்டு அவனைப் போற்றுவேன். பிறகு பரிந்துரை செய்வேன். அப்போது எனக்கொரு வரம்பு நிர்ணயிக்கப்படும். நான் வெளியேறி அவர்களைச் சொர்க்கத்தில் பிரவேசிக்கச் செய்வேன்."

(கதாதா (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: அனஸ் (ரலி) அவர்கள் அறிவித்ததாக நான் செவியுற்றேன்:)
நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "ஆகவே, நான் வெளியேறி அவர்களை நரகத்திலிருந்து வெளியேற்றிச் சொர்க்கத்தில் பிரவேசிக்கச் செய்வேன். முடிவில் குர்ஆன் தடுத்துவிட்டவர்களைத் தவிர, அதாவது எவர் மீது (நரகம்) நிரந்தரமாக்கப்பட்டுவிட்டதோ அவர்களைத் தவிர வேறு யாரும் நரகத்தில் எஞ்சியிருக்கமாட்டார்கள்."

பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள்,
*'அஸா அன் யப்அஸக ரப்புக மகாமம் மஹ்மூதா'*
(உமது இறைவன் உம்மைப் புகழப்பட்ட இடத்தில் எழுப்புவான் - அல்குர்ஆன் 17:79) எனும் இறைவசனத்தை ஓதினார்கள். இதுவே உங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு வாக்களிக்கப்பட்ட 'மகாமே மஹ்மூத்' (புகழப்பட்ட இடம்) ஆகும்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح
193 aஸஹீஹ் முஸ்லிம்
حَدَّثَنَا أَبُو كَامِلٍ، فُضَيْلُ بْنُ حُسَيْنٍ الْجَحْدَرِيُّ وَمُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ الْغُبَرِيُّ - وَاللَّفْظُ لأَبِي كَامِلٍ - قَالاَ حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ يَجْمَعُ اللَّهُ النَّاسَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَيَهْتَمُّونَ لِذَلِكَ - وَقَالَ ابْنُ عُبَيْدٍ فَيُلْهَمُونَ لِذَلِكَ - فَيَقُولُونَ لَوِ اسْتَشْفَعْنَا عَلَى رَبِّنَا حَتَّى يُرِيحَنَا مِنْ مَكَانِنَا هَذَا - قَالَ - فَيَأْتُونَ آدَمَ صلى الله عليه وسلم فَيَقُولُونَ أَنْتَ آدَمُ أَبُو الْخَلْقِ خَلَقَكَ اللَّهُ بِيَدِهِ وَنَفَخَ فِيكَ مِنْ رُوحِهِ وَأَمَرَ الْمَلاَئِكَةَ فَسَجَدُوا لَكَ اشْفَعْ لَنَا عِنْدَ رَبِّكَ حَتَّى يُرِيحَنَا مِنْ مَكَانِنَا هَذَا ‏.‏ فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ - فَيَذْكُرُ خَطِيئَتَهُ الَّتِي أَصَابَ فَيَسْتَحْيِي رَبَّهُ مِنْهَا - وَلَكِنِ ائْتُوا نُوحًا أَوَّلَ رَسُولٍ بَعَثَهُ اللَّهُ - قَالَ - فَيَأْتُونَ نُوحًا صلى الله عليه وسلم فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ - فَيَذْكُرُ خَطِيئَتَهُ الَّتِي أَصَابَ فَيَسْتَحْيِي رَبَّهُ مِنْهَا - وَلَكِنِ ائْتُوا إِبْرَاهِيمَ صلى الله عليه وسلم الَّذِي اتَّخَذَهُ اللَّهُ خَلِيلاً ‏.‏ فَيَأْتُونَ إِبْرَاهِيمَ صلى الله عليه وسلم فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ - وَيَذْكُرُ خَطِيئَتَهُ الَّتِي أَصَابَ فَيَسْتَحْيِي رَبَّهُ مِنْهَا - وَلَكِنِ ائْتُوا مُوسَى صلى الله عليه وسلم الَّذِي كَلَّمَهُ اللَّهُ وَأَعْطَاهُ التَّوْرَاةَ ‏.‏ قَالَ فَيَأْتُونَ مُوسَى - عَلَيْهِ السَّلاَمُ - فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ - وَيَذْكُرُ خَطِيئَتَهُ الَّتِي أَصَابَ فَيَسْتَحْيِي رَبَّهُ مِنْهَا - وَلَكِنِ ائْتُوا عِيسَى رُوحَ اللَّهِ وَكَلِمَتَهُ ‏.‏ فَيَأْتُونَ عِيسَى رُوحَ اللَّهِ وَكَلِمَتَهُ فَيَقُولُ لَسْتُ هُنَاكُمْ ‏.‏ وَلَكِنِ ائْتُوا مُحَمَّدًا صلى الله عليه وسلم عَبْدًا قَدْ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَمَا تَأَخَّرَ ‏"‏ ‏.‏ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ فَيَأْتُونِي فَأَسْتَأْذِنُ عَلَى رَبِّي فَيُؤْذَنُ لِي فَإِذَا أَنَا رَأَيْتُهُ وَقَعْتُ سَاجِدًا فَيَدَعُنِي مَا شَاءَ اللَّهُ فَيُقَالُ يَا مُحَمَّدُ ارْفَعْ رَأْسَكَ قُلْ تُسْمَعْ سَلْ تُعْطَهْ اشْفَعْ تُشَفَّعْ ‏.‏ فَأَرْفَعُ رَأْسِي فَأَحْمَدُ رَبِّي بِتَحْمِيدٍ يُعَلِّمُنِيهِ رَبِّي ثُمَّ أَشْفَعُ فَيَحُدُّ لِي حَدًّا فَأُخْرِجُهُمْ مِنَ النَّارِ وَأُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ ثُمَّ أَعُودُ فَأَقَعُ سَاجِدًا فَيَدَعُنِي مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَدَعَنِي ثُمَّ يُقَالُ ارْفَعْ رَأْسَكَ يَا مُحَمَّدُ قُلْ تُسْمَعْ سَلْ تُعْطَهْ اشْفَعْ تُشَفَّعْ ‏.‏ فَأَرْفَعُ رَأْسِي فَأَحْمَدُ رَبِّي بِتَحْمِيدٍ يُعَلِّمُنِيهِ ثُمَّ أَشْفَعُ فَيَحُدُّ لِي حَدًّا فَأُخْرِجُهُمْ مِنَ النَّارِ وَأُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ - قَالَ فَلاَ أَدْرِي فِي الثَّالِثَةِ أَوْ فِي الرَّابِعَةِ قَالَ - فَأَقُولُ يَا رَبِّ مَا بَقِيَ فِي النَّارِ إِلاَّ مَنْ حَبَسَهُ الْقُرْآنُ أَىْ وَجَبَ عَلَيْهِ الْخُلُودُ ‏"‏ ‏.‏ - قَالَ ابْنُ عُبَيْدٍ فِي رِوَايَتِهِ قَالَ قَتَادَةُ أَىْ وَجَبَ عَلَيْهِ الْخُلُودُ ‏.‏
அனஸ் பின் மாலிக் (ரலி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
“அல்லாஹ் மறுமை நாளில் மக்களை ஒன்று திரட்டுவான். அப்போது அவர்கள் (அந்நாளின் நிலைகண்டு) கவலை கொள்வார்கள்.” - (அறிவிப்பாளர்) இப்னு உபைது (ரஹ்) அவர்கள் (தம் அறிவிப்பில்), “அவர்களுக்கு (பரிந்துரை தேட) உள்ளுணர்வு ஊட்டப்படும்” என்று கூறினார்கள். - “பிறகு மக்கள், ‘நாம் நமது இறைவனிடம் பரிந்துரை (ஷஃபாஅத்) தேடினால், நம்முடைய இந்த (துன்ப) நிலையிலிருந்து அவன் நம்மை விடுவிப்பானே!’ என்று (பேசிக்கொண்டு) ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் வருவார்கள்.

‘நீங்கள்தான் ஆதம்; மனிதகுலத்தின் தந்தை. அல்லாஹ் தன் கரத்தால் உங்களைப் படைத்தான்; தன் ரூஹிலிருந்து உங்களுக்குள் ஊதினான்; வானவர்களை உங்களுக்குச் சிரம் பணியச் செய்தான். ஆகவே, எங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள்; அவன் எங்களை இந்த இடத்திலிருந்து விடுவிக்கட்டும்!’ என்று கூறுவார்கள்.

அதற்கு ஆதம் (அலை) அவர்கள், ‘நான் அந்த நிலையில் இல்லை’ என்று கூறி, தாம் செய்த பாவத்தை நினைவுகூர்ந்து, அதற்காகத் தம் இறைவனிடம் வெட்கப்படுவார்கள். மேலும், ‘நீங்கள் நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்; அல்லாஹ் அனுப்பி வைத்த முதல் தூதர் அவரே’ என்று கூறுவார்கள்.

அவ்வாறே அவர்கள் நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் வருவார்கள். அவரும், ‘நான் அந்த நிலையில் இல்லை’ என்று கூறி, தாம் செய்த பாவத்தை நினைவுகூர்ந்து, அதற்காகத் தம் இறைவனிடம் வெட்கப்படுவார்கள். மேலும், ‘நீங்கள் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்; அல்லாஹ் அவரைத்தான் தன் உற்ற நண்பராக (கலீல்) ஆக்கிக்கொண்டான்’ என்று கூறுவார்கள்.

அவ்வாறே அவர்கள் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களிடம் வருவார்கள். அவரும், ‘நான் அந்த நிலையில் இல்லை’ என்று கூறி, தாம் செய்த பாவத்தை நினைவுகூர்ந்து, அதற்காகத் தம் இறைவனிடம் வெட்கப்படுவார்கள். மேலும், ‘நீங்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்; அல்லாஹ் அவரிடம் நேரடியாகப் பேசினான்; அவருக்குத் தவ்ராத் வேதத்தையும் வழங்கினான்’ என்று கூறுவார்கள்.

அவ்வாறே அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம் வருவார்கள். அவரும், ‘நான் அந்த நிலையில் இல்லை’ என்று கூறி, தாம் செய்த பாவத்தை நினைவுகூர்ந்து, அதற்காகத் தம் இறைவனிடம் வெட்கப்படுவார்கள். மேலும், ‘நீங்கள் ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்; அவர் அல்லாஹ்வின் ரூஹாகவும் அவனது வார்த்தையாகவும் இருக்கின்றார்’ என்று கூறுவார்கள்.

அவ்வாறே அவர்கள் ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் வருவார்கள். அவரும், ‘நான் அந்த நிலையில் இல்லை. ஆனால், நீங்கள் முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்; முன் பின் பாவங்கள் மன்னிக்கப்பட்ட அடியார் அவரே’ என்று கூறுவார்கள்.”

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் (தொடர்ந்து) கூறினார்கள்:
“ஆகவே, அவர்கள் என்னிடம் வருவார்கள். நான் என் இறைவனிடம் (பரிந்துரைக்க) அனுமதி கோருவேன். எனக்கு அனுமதி வழங்கப்படும். அவனை நான் காணும்போது சஜ்தாவில் விழுவேன். அல்லாஹ் நாடிய வரை அவன் என்னை (அப்படியே) விட்டுவிடுவான். பிறகு, ‘முஹம்மதே! தலையை உயர்த்தும்! பேசும்; செவியேற்கப்படும்! கேளும்; வழங்கப்படும்! பரிந்துரை செய்யும்; ஏற்கப்படும்!’ என்று சொல்லப்படும்.

அப்போது நான் என் தலையை உயர்த்தி, என் இறைவன் எனக்குக் கற்றுத்தரும் புகழைக் கொண்டு அவனைப் புகழ்வேன். பிறகு நான் பரிந்துரைப்பேன். அப்போது (நான் யாரை மீட்கலாம் என்பதற்கு) எனக்கு ஒரு வரம்பு நிர்ணயிக்கப்படும். அதன்படி அவர்களை நான் நரகத்திலிருந்து வெளியேற்றிச் சொர்க்கத்தில் நுழைவிப்பேன்.

பிறகு நான் (மீண்டும்) திரும்பி வந்து சஜ்தாவில் விழுவேன். அல்லாஹ் நாடிய வரை அவன் என்னை (அப்படியே) விட்டுவிடுவான். பிறகு, ‘முஹம்மதே! தலையை உயர்த்தும்! பேசும்; செவியேற்கப்படும்! கேளும்; வழங்கப்படும்! பரிந்துரை செய்யும்; ஏற்கப்படும்!’ என்று சொல்லப்படும்.

அப்போது நான் என் தலையை உயர்த்தி, என் இறைவன் எனக்குக் கற்றுத்தரும் புகழைக் கொண்டு அவனைப் புகழ்வேன். பிறகு நான் பரிந்துரைப்பேன். அப்போது எனக்கு ஒரு வரம்பு நிர்ணயிக்கப்படும். அதன்படி அவர்களை நான் நரகத்திலிருந்து வெளியேற்றிச் சொர்க்கத்தில் நுழைவிப்பேன்.”

(அறிவிப்பாளர் கூறினார்): நபி (ஸல்) அவர்கள் மூன்றாவது முறையா அல்லது நான்காவது முறையா என்று எனக்கு நினைவில்லை; நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
“(இறுதியில்) நான், ‘என் இறைவா! குர்ஆன் தடுத்துவிட்டவர்களைத் தவிர, அதாவது யாருக்கு (நரகில்) நிரந்தரமாகத் தங்குவது விதியாக்கப்பட்டுவிட்டதோ அவர்களைத் தவிர வேறு யாரும் நரகில் மிஞ்சவில்லை’ என்று கூறுவேன்.”

(அறிவிப்பாளர் இப்னு உபைது (ரஹ்) அவர்கள் தம் அறிவிப்பில், “குர்ஆன் தடுத்துவிட்டவர்கள் என்பதற்கு, ‘நிரந்தரமாகத் தங்குவது யார் மீது கடமையாகிவிட்டதோ அவர்கள்’ என்று கத்தாதா (ரஹ்) அவர்கள் விளக்கம் அளித்தார்கள்” என்று குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.)

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح
4672சுனன் அபூதாவூத்
حَدَّثَنَا زِيَادُ بْنُ أَيُّوبَ، حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِدْرِيسَ، عَنْ مُخْتَارِ بْنِ فُلْفُلٍ، يَذْكُرُ عَنْ أَنَسٍ، قَالَ قَالَ رَجُلٌ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَا خَيْرَ الْبَرِيَّةِ ‏.‏ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏ ‏ ذَاكَ إِبْرَاهِيمُ ‏ ‏ ‏.‏
அனஸ் (ரழி) கூறினார்கள்:

ஒருவர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம், "ஓ படைப்பினங்களிலேயே சிறந்தவரே!" என்று கூறினார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "அவர் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள்" என்று கூறினார்கள்.
ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (அல்-அல்பானீ)
صحيح (الألباني)
593ஜாமிஉத் திர்மிதீ
حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلاَنَ، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ آدَمَ، حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ عَيَّاشٍ، عَنْ عَاصِمٍ، عَنْ زِرٍّ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ كُنْتُ أُصَلِّي وَالنَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم وَأَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ مَعَهُ فَلَمَّا جَلَسْتُ بَدَأْتُ بِالثَّنَاءِ عَلَى اللَّهِ ثُمَّ الصَّلاَةِ عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم ثُمَّ دَعَوْتُ لِنَفْسِي فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏ ‏ سَلْ تُعْطَهْ سَلْ تُعْطَهْ ‏ ‏ ‏.‏ قَالَ وَفِي الْبَابِ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ عُبَيْدٍ ‏.‏ قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ ‏.‏ قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا الْحَدِيثُ رَوَاهُ أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ آدَمَ مُخْتَصَرًا ‏.‏
அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"நான் தொழுது கொண்டிருந்தேன். நபி (ஸல்) அவர்களும், அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களும், உமர் (ரழி) அவர்களும் அங்கே இருந்தார்கள். நான் அமர்ந்ததும், முதலில் அல்லாஹ்வைப் புகழ்ந்து, பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் மீது ஸலவாத் கூறி, அதன் பிறகு எனக்காகப் பிரார்த்தனை செய்தேன். அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'கேள், உனக்கு வழங்கப்படும்; கேள், உனக்கு வழங்கப்படும்.'"
ஹதீஸ் தரம் : ஹஸன் (தாருஸ்ஸலாம் பதிப்பு)
2434ஜாமிஉத் திர்மிதீ
أَخْبَرَنَا سُوَيْدُ بْنُ نَصْرٍ، أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُبَارَكِ، أَخْبَرَنَا أَبُو حَيَّانَ التَّيْمِيُّ، عَنْ أَبِي زُرْعَةَ بْنِ عَمْرِو بْنِ جَرِيرٍ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ أُتِيَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِلَحْمٍ فَرُفِعَ إِلَيْهِ الذِّرَاعُ فَأَكَلَهُ وَكَانَتْ تُعْجِبُهُ فَنَهَسَ مِنْهَا نَهْسَةً ثُمَّ قَالَ ‏ ‏ أَنَا سَيِّدُ النَّاسِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ هَلْ تَدْرُونَ لِمَ ذَاكَ يَجْمَعُ اللَّهُ النَّاسَ الأَوَّلِينَ وَالآخِرِينَ فِي صَعِيدٍ وَاحِدٍ فَيُسْمِعُهُمُ الدَّاعِي وَيَنْفُذُهُمُ الْبَصَرُ وَتَدْنُو الشَّمْسُ مِنْهُمْ فَيَبْلُغُ النَّاسُ مِنَ الْغَمِّ وَالْكَرْبِ مَا لاَ يُطِيقُونَ وَلاَ يَحْتَمِلُونَ فَيَقُولُ النَّاسُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ أَلاَ تَرَوْنَ مَا قَدْ بَلَغَكُمْ أَلاَ تَنْظُرُونَ مَنْ يَشْفَعُ لَكُمْ إِلَى رَبِّكُمْ فَيَقُولُ النَّاسُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَلَيْكُمْ بِآدَمَ ‏.‏ فَيَأْتُونَ آدَمَ فَيَقُولُونَ أَنْتَ أَبُو الْبَشَرِ خَلَقَكَ اللَّهُ بِيَدِهِ وَنَفَخَ فِيكَ مِنْ رُوحِهِ وَأَمَرَ الْمَلاَئِكَةَ فَسَجَدُوا لَكَ اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى مَا نَحْنُ فِيهِ أَلاَ تَرَى مَا قَدْ بَلَغَنَا فَيَقُولُ لَهُمْ آدَمُ إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ وَإِنَّهُ قَدْ نَهَانِي عَنِ الشَّجَرَةِ فَعَصَيْتُ نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي اذْهَبُوا إِلَى نُوحٍ ‏.‏ فَيَأْتُونَ نُوحًا فَيَقُولُونَ يَا نُوحُ أَنْتَ أَوَّلُ الرُّسُلِ إِلَى أَهْلِ الأَرْضِ وَقَدْ سَمَّاكَ اللَّهُ عَبْدًا شَكُورًا اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى مَا نَحْنُ فِيهِ أَلاَ تَرَى مَا قَدْ بَلَغَنَا فَيَقُولُ لَهُمْ نُوحٌ إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ وَإِنَّهُ قَدْ كَانَ لِي دَعْوَةٌ دَعَوْتُهَا عَلَى قَوْمِي نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي اذْهَبُوا إِلَى إِبْرَاهِيمَ ‏.‏ فَيَأْتُونَ إِبْرَاهِيمَ فَيَقُولُونَ يَا إِبْرَاهِيمُ أَنْتَ نَبِيُّ اللَّهِ وَخَلِيلُهُ مِنْ أَهْلِ الأَرْضِ اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى مَا نَحْنُ فِيهِ فَيَقُولُ إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ وَإِنِّي قَدْ كَذَبْتُ ثَلاَثَ كَذَبَاتٍ فَذَكَرَهُنَّ أَبُو حَيَّانَ فِي الْحَدِيثِ نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي اذْهَبُوا إِلَى مُوسَى ‏.‏ فَيَأْتُونَ مُوسَى فَيَقُولُونَ يَا مُوسَى أَنْتَ رَسُولُ اللَّهِ فَضَّلَكَ اللَّهُ بِرِسَالَتِهِ وَبِكَلاَمِهِ عَلَى الْبَشَرِ اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى مَا نَحْنُ فِيهِ فَيَقُولُ إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ وَإِنِّي قَدْ قَتَلْتُ نَفْسًا لَمْ أُومَرْ بِقَتْلِهَا نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي اذْهَبُوا إِلَى عِيسَى ‏.‏ فَيَأْتُونَ عِيسَى فَيَقُولُونَ يَا عِيسَى أَنْتَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ وَكَلَّمْتَ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى مَا نَحْنُ فِيهِ فَيَقُولُ عِيسَى إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ وَلَمْ يَذْكُرْ ذَنْبًا نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي اذْهَبُوا إِلَى مُحَمَّدٍ ‏.‏ قَالَ فَيَأْتُونَ مُحَمَّدًا فَيَقُولُونَ يَا مُحَمَّدُ أَنْتَ رَسُولُ اللَّهِ وَخَاتَمُ الأَنْبِيَاءِ وَقَدْ غُفِرَ لَكَ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى مَا نَحْنُ فِيهِ فَأَنْطَلِقُ فَآتِي تَحْتَ الْعَرْشِ فَأَخِرُّ سَاجِدًا لِرَبِّي ثُمَّ يَفْتَحُ اللَّهُ عَلَىَّ مِنْ مَحَامِدِهِ وَحُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَيْهِ شَيْئًا لَمْ يَفْتَحْهُ عَلَى أَحَدٍ قَبْلِي ثُمَّ يُقَالُ يَا مُحَمَّدُ ارْفَعْ رَأْسَكَ سَلْ تُعْطَهُ وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ ‏.‏ فَأَرْفَعُ رَأْسِي فَأَقُولُ يَا رَبِّ أُمَّتِي يَا رَبِّ أُمَّتِي يَا رَبِّ أُمَّتِي ‏.‏ فَيَقُولُ يَا مُحَمَّدُ أَدْخِلْ مِنْ أُمَّتِكَ مَنْ لاَ حِسَابَ عَلَيْهِ مِنَ الْبَابِ الأَيْمَنِ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ وَهُمْ شُرَكَاءُ النَّاسِ فِيمَا سِوَى ذَلِكَ مِنَ الأَبْوَابِ ثُمَّ قَالَ وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنَّ مَا بَيْنَ الْمِصْرَاعَيْنِ مِنْ مَصَارِيعِ الْجَنَّةِ كَمَا بَيْنَ مَكَّةَ وَهَجَرَ وَكَمَا بَيْنَ مَكَّةَ وَبُصْرَى ‏ ‏ ‏.‏ وَفِي الْبَابِ عَنْ أَبِي بَكْرٍ الصِّدِّيقِ وَأَنَسٍ وَعُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ وَأَبِي سَعِيدٍ ‏.‏ قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ ‏.‏ وَأَبُو حَيَّانَ التَّيْمِيُّ اسْمُهُ يَحْيَى بْنُ سَعِيدِ بْنِ حَيَّانَ كُوفِيٌّ وَهُوَ ثِقَةٌ وَأَبُو زُرْعَةَ بْنُ عَمْرِو بْنِ جَرِيرٍ اسْمُهُ هَرِمٌ ‏.‏
அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
""நபி (ஸல்) அவர்களிடம் சிறிது இறைச்சி கொண்டுவரப்பட்டது, மேலும் ஒரு ஆட்டின் முன்னங்கால் அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்டது, அது அவர்களுக்குப் பிடித்தமானதாக இருந்ததால், அதிலிருந்து அவர்கள் ஒரு துண்டைக் கடித்தார்கள். பின்னர் அவர்கள் கூறினார்கள்: 'மறுமை நாளில் நான் மக்களின் 'தலைவராக' இருப்பேன். அது ஏன் என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா? அல்லாஹ், முதலாமவர் மற்றும் கடைசி நபர் என அனைவரையும் ஒரே சமமான மைதானத்தில் ஒன்று திரட்டுவான். அங்கே அவர்கள் அனைவரும் அழைப்பவரின் சத்தத்தைக் கேட்க முடியும், மேலும் அவர்கள் அனைவரும் பார்வையில் படுவார்கள், மேலும் சூரியன் மிக அருகில் கொண்டுவரப்படும். அதனால் மக்கள் தாங்கவோ சகிக்கவோ முடியாத துயரத்தையும் துன்பத்தையும் அனுபவிப்பார்கள். அப்போது சில மக்கள் கூறுவார்கள்: "நீங்கள் அடைந்திருக்கும் நிலையை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? உங்கள் இறைவனிடம் உங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யக்கூடிய ஒருவரை நீங்கள் ஏன் தேடக்கூடாது?" அவர்களில் சிலர் மற்றவர்களிடம் கூறுவார்கள்: "நீங்கள் ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்." அவ்வாறே அவர்கள் ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் சென்று, "நீங்கள் மனிதகுலத்தின் தந்தை, அல்லாஹ் உங்களைத் தன்னுடைய கரங்களால் படைத்தான், அவன் (உங்களுக்காகப்) படைத்த தன்னுடைய ரூஹிலிருந்து உங்களுக்குள் ஊதினான், மேலும் வானவர்களுக்கு உங்களுக்கு ஸஜ்தா செய்யுமாறு கட்டளையிட்டான். எங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யமாட்டீர்களா? எங்களுக்கு என்ன நேர்ந்திருக்கிறது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? நாங்கள் அடைந்திருக்கும் நிலையை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?" என்று கேட்பார்கள். அதற்கு ஆதம் (அலை) அவர்கள், "இன்று என் இறைவன் இதற்கு முன் ஒருபோதும் கோபப்படாதவாறு கோபமடைந்துள்ளான், இதற்குப் பிறகும் அவ்வாறு கோபப்படமாட்டான். அவன் என்னை அந்த மரத்திலிருந்து (உண்ண) தடுத்தான், ஆனால் நான் (அவனுக்கு) மாறுசெய்துவிட்டேன். என் ஆன்மா! என் ஆன்மா! என் ஆன்மா! வேறு யாரிடமாவது செல்லுங்கள்; நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்" என்று பதிலளிப்பார்கள். அவர்கள் நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் சென்று: "ஓ நூஹ்! நீங்கள் பூமியின் மக்களுக்கு அனுப்பப்பட்ட தூதர்களில் முதன்மையானவர், அல்லாஹ் உங்களை நன்றியுள்ள அடியார் என்று பெயரிட்டான். எங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யமாட்டீர்களா? எங்களுக்கு என்ன நேர்ந்திருக்கிறது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? நாங்கள் அடைந்திருக்கும் நிலையை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?" என்று கேட்பார்கள். நூஹ் (அலை) அவர்கள் அவர்களிடம் கூறுவார்கள்: "இன்று என் இறைவன் இதற்கு முன் ஒருபோதும் கோபப்படாதவாறு கோபமடைந்துள்ளான், இதற்குப் பிறகும் அவ்வாறு கோபப்படமாட்டான். எனக்கு ஒரு பிரார்த்தனை (செய்யும் வாய்ப்பு) வழங்கப்பட்டது, நான் அதை என் மக்களுக்கு எதிராகப் பிரார்த்தித்துவிட்டேன். என் ஆன்மா! என் ஆன்மா! என் ஆன்மா! வேறு யாரிடமாவது செல்லுங்கள்! இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்." அவர்கள் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களிடம் சென்று: "ஓ இப்ராஹீம்! நீங்கள் அல்லாஹ்வின் நபியும், பூமியின் மக்களிடையே அவனுடைய கலீலும் (நண்பரும்) ஆவீர். எனவே எங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள், எங்களுக்கு என்ன நேர்ந்திருக்கிறது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?" என்று கேட்பார்கள். அவர்கள் கூறுவார்கள்: "இன்று என் இறைவன் இதற்கு முன் ஒருபோதும் கோபப்படாதவாறு கோபமடைந்துள்ளான், இதற்குப் பிறகும் அவ்வாறு கோபப்படமாட்டான். நிச்சயமாக நான் மூன்று பொய்களைக் கூறிவிட்டேன்."- அபூ ஹய்யான் (ஒரு அறிவிப்பாளர்) தனது அறிவிப்பில் அவற்றைக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள் - "என் ஆன்மா! என் ஆன்மா! என் ஆன்மா! வேறு யாரிடமாவது செல்லுங்கள்! மூஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்." எனவே அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம் சென்று: "ஓ மூஸா! நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர், அல்லாஹ் தனது தூதுவத்தாலும் தனது பேச்சாலும் மக்களுக்கு மேலாக உங்களைச் சிறப்பித்தான், எங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். எங்களுக்கு என்ன நேர்ந்திருக்கிறது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?" என்று கேட்பார்கள். அதற்கு அவர்கள் கூறுவார்கள்: "இன்று என் இறைவன் இதற்கு முன் ஒருபோதும் கோபப்படாதவாறு கோபமடைந்துள்ளான், இதற்குப் பிறகும் அவ்வாறு கோபப்படமாட்டான். நிச்சயமாக, நான் கொல்லக் கூடாது என்று கட்டளையிடப்பட்ட ஒரு நபரைக் கொன்றுவிட்டேன். என் ஆன்மா! என் ஆன்மா! என் ஆன்மா! வேறு யாரிடமாவது செல்லுங்கள்; ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்." அவர்கள் ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் சென்று: "ஓ ஈஸா! நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதரும், அவனது வார்த்தையுமாக இருக்கிறீர்கள். அதனை அவன் மர்யம் (அலை) அவர்களிடம் இட்டான். மேலும், அவனிடமிருந்து வந்த ஓர் ஆன்மாவாகவும் இருக்கிறீர்கள். நீங்கள் தொட்டிலில் இருந்தபோது மக்களிடம் பேசினீர்கள். எங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். எங்களுக்கு என்ன நேர்ந்திருக்கிறது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?" என்று கேட்பார்கள். அப்போது ஈஸா (அலை) அவர்கள் கூறுவார்கள்: "இன்று என் இறைவன் இதற்கு முன் ஒருபோதும் கோபப்படாதவாறு கோபமடைந்துள்ளான், இதற்குப் பிறகும் அவ்வாறு கோபப்படமாட்டான்." அவர்கள் ஒரு பாவத்தையும் குறிப்பிட மாட்டார்கள், ஆனால் கூறுவார்கள்: "என் ஆன்மா! என் ஆன்மா! என் ஆன்மா! வேறு யாரிடமாவது செல்லுங்கள்! முஹம்மது (ஸல்) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்." அவர்கள் (நபி (ஸல்)) கூறினார்கள்: 'அவர்கள் முஹம்மது (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து கூறுவார்கள்: "ஓ முஹம்மது! நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதரும், நபிமார்களில் இறுதியானவரும் ஆவீர்கள், உங்களின் முன்சென்ற மற்றும் பின்வரும் பாவங்கள் மன்னிக்கப்பட்டுவிட்டன. எங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யமாட்டீர்களா, எங்களுக்கு என்ன நேர்ந்திருக்கிறது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?" அப்போது நான் புறப்பட்டு, அர்ஷுக்குக் கீழே வந்து, என் இறைவனுக்கு முன்னால் ஸஜ்தாவில் விழுவேன். அப்போது அல்லாஹ், எனக்கு முன்பு வேறு யாருக்கும் அவன் வழிகாட்டாத புகழுரைகளையும், அழகான மகிமைப்படுத்தும் வார்த்தைகளையும் (சொல்ல) எனக்கு வழிகாட்டுவான். பின்னர் அவன் கூறுவான்: "ஓ முஹம்மது! உமது தலையை உயர்த்தும். கேளும், உமக்கு வழங்கப்படும். பரிந்துரை செய்யும், உமது பரிந்துரை ஏற்கப்படும்." நான் என் தலையை உயர்த்தி, "யா ரப்! என் உம்மத்! யா ரப்! என் உம்மத்! யா ரப்! என் உம்மத்!" என்று கூறுவேன். அவன் கூறுவான்: "ஓ முஹம்மது! உமது உம்மத்தில் கணக்குக் கேட்கப்படாதவர்களை சொர்க்கத்தின் வாசல்களில் வலதுபுறத்தில் உள்ள வாசல் வழியாக நுழையச் செய்யும், மேலும் அவர்கள் மற்ற வாசல்களில் மற்ற மக்களுடன் பங்குகொள்வார்கள்.'" பின்னர் அவர்கள் (ஸல்) கூறினார்கள்: 'என் உயிர் எவன் கைவசம் இருக்கிறதோ அவன் மீது சத்தியமாக! சொர்க்கத்தின் ஒவ்வொரு இரண்டு வாசல் நிலைகளுக்கும் இடையே உள்ள தூரம், மக்காவுக்கும் ஹஜருக்கும் இடையே உள்ள தூரத்தைப் போன்றது, மேலும் மக்காவுக்கும் புஸ்ராவுக்கும் இடையே உள்ள தூரத்தைப் போன்றது.'"

வேறு அறிவிப்பாளர் தொடர்களும் இதே போன்ற அறிவிப்புகளை அறிவிக்கின்றன.
ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (தாருஸ்ஸலாம் பதிப்பு)
2090சுனன் இப்னுமாஜா
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُصْعَبٍ، عَنِ الأَوْزَاعِيِّ، عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِي كَثِيرٍ، عَنْ هِلاَلِ بْنِ أَبِي مَيْمُونَةَ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ يَسَارٍ، عَنْ رِفَاعَةَ الْجُهَنِيِّ، قَالَ كَانَ النَّبِيُّ ـ صلى الله عليه وسلم ـ إِذَا حَلَفَ قَالَ ‏ ‏ وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ ‏ ‏ ‏.‏
ரிஃபாஆ அல்-ஜுஹனீ (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது:

நபி (ஸல்) அவர்கள் சத்தியம் செய்யும்போது, "எவனுடைய கரத்தில் முஹம்மதின் உயிர் இருக்கிறதோ அவன் மீது சத்தியமாக" என்று கூறுவார்கள்.
ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (தாருஸ்ஸலாம் பதிப்பு)
1866ரியாதுஸ் ஸாலிஹீன்
وعنه قال‏:‏ كنا مع رسول الله صلى الله عليه وسلم في دعوة، فرفع إليه الذراع، وكانت تعجبه، فنهس منها نهسة وقال‏:‏ أنا سيد الناس يوم القيامة، هل تدرون مم ذاك‏؟‏ يجمع الله الأولين والآخرين في صعيد واحد، فيبصرهم الناظر، ويسمعهم الداعي، وتدنوا منهم الشمس، فيبلغ الناس من الغم والكرب ما لا يطيقون ولا يحتملون ، فيقول الناس‏:‏ ألا ترون إلى ما أنتم فيه إلى ما بلغكم، ألا تنظرون من يشفع لكم إلى ربكم‏؟‏ فيقول بعض الناس لبعض‏:‏ أبوكم آدم، ويأتونه فيقولون‏:‏ يا آدم أنت أبو البشر، خلقك الله بيده، ونفخ فيك من روحه، وأمر الملائكة، فسجدوا لك وأسكنك الجنة، ألا تشفع لنا إلى ربك‏؟‏ ألا ترى ما نحن فيه، وما بلغنا‏؟‏ فقال‏:‏ إن ربي غضب غضباً لم يغضب قبله مثله، ولا يغضب بعده مثله، وإنه نهاني عن الشجرة، فعصيت، نفسي نفسي نفسي، اذهبوا إلى غيري، إذهبوا إلى نوح، فيأتون نوحا فيقولون‏:‏ يا نوح ، أنت أول الرسل إلى أهل الأرض، وقد سماك الله عبداً شكوراً، ألا ترى ما نحن فيه، ألا ترى ما بلغنا ألا تشفع لنا إلى ربك‏؟‏ فيقول‏:‏ إن ربي غضب اليوم غضباً لم يغضب قبله مثله، ولن يغضب بعده مثله، وإنه قد كانت لي دعوة دعوت بها على قومي، نفسي نفسي نفسي، اذهبوا إلى غيري، اذهبوا إلى إبراهيم فيأتون إبراهيم فيقولون‏:‏ يا إبراهيم أنت نبي الله وخليله من أهل الأرض اشفع لنا إلى ربك، ألا ترى ما نحن فيه‏؟‏ فيقول لهم‏:‏ إن ربي غضب اليوم غضباً لم يغضب قبله مثله، ولن يغضب بعده مثله، وإني كنت كذبت ثلاث كذبات، نفسي نفسي نفسي، اذهبوا إلى غيري، اذهبوا إلى موسى، فيأتون موسى، فيقولون‏:‏ يا موسى أنت رسول الله فضلك الله برسالاته وبكلامه على الناس، اشفع لنا إلى ربك ألا ترى ما نحن فيه‏؟‏ فيقول‏:‏ إن ربي قد غضب اليوم غضباً لم يغضب قبله مثله، ولن يغضب بعده مثله، وإني قد قتلت نفساً لم أومر بقتلها، نفسي نفسي نفسي، اذهبوا إلى غيري، اذهبوا إلى عيسى، فيأتون عيسى، فيقولون‏:‏ يا عيسى أنت رسول الله وكلمته ألقاها إلى مريم وروح منه ، وكلمت الناس في المهد ‎، اشفع لنا إلى ربك، ألا ترى ما نحن فيه‏؟‏ فيقول عيسى‏:‏ إن ربي غضب اليوم غضباً لم يغضب قبله مثله، ولن يغضب بعده مثله ولم يذكر ذنباً، نفسي نفسي نفسي، اذهبوا إلى غيري، اذهبوا إلى محمد صلى الله عليه وسلم ‏"‏‏.‏ وفي رواية‏:‏ ‏"‏فيأتوني فيقولون‏:‏ يا محمد أنت رسول الله وخاتم الأنبياء، وقد غفر لك ما تقدم من ذنبك وما تأخر، اشفع لنا إلى ربك، ألا ترى ما نحن فيه‏؟‏ فأنطلق، فأتي تحت العرش، فأقع ساجداً لربي، ثم يفتح الله علي من محامده، وحسن الثناء عليه شيئاً لم يفتح على أحد قبلي ثم يقال‏:‏ يا محمد ارفع رأسك، سل تعطه، واشفع تشفع، فأرفع رأسي، فأقول أمتي يارب، أمتي يا رب، فيقال‏:‏ يا محمد أدخل من أمتك من لا حساب عليهم من الباب الأيمن من أبواب الجنة وهم شركاء الناس فيما سوى ذلك من الأبواب‏"‏ ثم قال‏:‏‏"‏ والذي نفسي بيده إن ما بين المصراعين من مصاريع الجنة كما بين مكة وهجر، أو كما بين مكة وبصرى‏"‏ ‏(‏‏(‏متفق عليه‏)‏‏)‏‏.‏
அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

ஒரு நாள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு இறைச்சி கொண்டுவரப்பட்டது. அவர்களுக்கு முன் கால் பகுதி வழங்கப்பட்டது, அது அவர்களுக்குப் பிடித்தமான பகுதியாகும். அவர்கள் அதிலிருந்து ஒரு துண்டை தங்கள் பற்களால் கடித்துவிட்டு கூறினார்கள்: நான் மறுமை நாளில் மனிதகுலத்தின் தலைவராக இருப்பேன். அது ஏன் என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா? மறுமை நாளில் அல்லாஹ், முந்தைய மற்றும் பிந்தைய (மனித இனத்தினர்) அனைவரையும் ஒரே சமவெளியில் ஒன்றுதிரட்டுவான். பின்னர், அறிவிப்பாளரின் குரல் அவர்கள் அனைவருக்கும் கேட்கும், பார்வை அவர்கள் அனைவரையும் ஊடுருவிச் செல்லும், சூரியன் அருகில் வரும். அப்போது மக்கள் தாங்க முடியாத, சகிக்க முடியாத அளவுக்கு வேதனையையும், கவலையையும், துயரத்தையும் அனுபவிப்பார்கள். சிலர் மற்றவர்களிடம் கூறுவார்கள்: நீங்கள் எந்தச் சிக்கலில் இருக்கிறீர்கள் என்பதைப் பார்க்கவில்லையா? உங்களுக்கு என்ன (துரதிர்ஷ்டம்) நேர்ந்தது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? உங்கள் இறைவனிடம் உங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யக்கூடிய ஒருவரை நீங்கள் ஏன் தேடவில்லை? சிலர் மற்றவர்களிடம் கூறுவார்கள்: ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள். அவர்கள் ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் சென்று கூறுவார்கள்: ஓ ஆதம் (அலை) அவர்களே, நீங்கள் மனிதகுலத்தின் தந்தை. அல்லாஹ் உங்களைத் தன் கரத்தால் படைத்து, தன் ரூஹிலிருந்து உங்களுக்குள் ஊதி, வானவர்களுக்கு உங்களுக்கு முன்னால் ஸஜ்தா செய்யுமாறு கட்டளையிட்டான். உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த (சிக்கலில்) இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? எங்களுக்கு என்ன (துரதிர்ஷ்டம்) நேர்ந்தது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? ஆதம் (அலை) அவர்கள் கூறுவார்கள்: நிச்சயமாக, என் இறைவன் கோபமாக இருக்கிறான், இதற்கு முன் அவன் ஒருபோதும் கோபப்பட்டதில்லை, இனிமேலும் கோபப்பட மாட்டான். நிச்சயமாக, அவன் அந்த மரத்தை (நெருங்க) எனக்குத் தடை செய்தான், நான் அவனுக்குக் கீழ்ப்படியவில்லை. நான் என் சுயநலத்தைப் பற்றிக் கவலைப்படுகிறேன். வேறு யாரிடமாவது செல்லுங்கள்; நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள். அவர்கள் நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் வந்து கூறுவார்கள்: ஓ நூஹ் (அலை) அவர்களே, நீங்கள் பூமியில் (ஆதமுக்குப் பிறகு அனுப்பப்பட்ட) தூதர்களில் முதன்மையானவர், அல்லாஹ் உங்களை "நன்றியுள்ள அடியார்" என்று பெயரிட்டான், உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த (சிக்கலில்) இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? எங்களுக்கு என்ன (துரதிர்ஷ்டம்) நேர்ந்தது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? அவர் கூறுவார்: நிச்சயமாக, என் இறைவன் இன்று இதற்கு முன் ஒருபோதும் கோபப்படாதவாறு கோபமாக இருக்கிறான், இனிமேலும் அவ்வாறு கோபப்பட மாட்டான். என் மக்களுக்காக நான் சபித்த ஒரு சாபம் என்னிடமிருந்து வெளிப்பட்டது. நான் என்னைப் பற்றி மட்டுமே கவலைப்படுகிறேன், நான் என்னைப் பற்றி மட்டுமே கவலைப்படுகிறேன்; நீங்கள் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களிடம் செல்வது நல்லது. அவர்கள் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களிடம் சென்று கூறுவார்கள்: நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதரும், பூமியில் வசிப்பவர்களிடையே அவனுடைய நண்பருமாவீர்கள்; உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த (சிக்கலில்) இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? எங்களுக்கு என்ன (துரதிர்ஷ்டம்) நேர்ந்தது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள் அவர்களிடம் கூறுவார்கள்: நிச்சயமாக, என் இறைவன் இன்று இதற்கு முன் ஒருபோதும் கோபப்படாதவாறு கோபமாக இருக்கிறான், இனிமேலும் அவ்வாறு கோபப்பட மாட்டான். மேலும் (இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள்) தம் பொய்களைக் குறிப்பிடுவார்கள் (பிறகு கூறுவார்கள்): நான் என்னைப் பற்றி மட்டுமே கவலைப்படுகிறேன், நான் என்னைப் பற்றி மட்டுமே கவலைப்படுகிறேன். நீங்கள் வேறு யாரிடமாவது செல்வது நல்லது: மூஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள். அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம் வந்து கூறுவார்கள்: ஓ மூஸா (அலை) அவர்களே, நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர், அல்லாஹ் தன் தூதுத்துவத்தாலும் மக்களிடையே தன் உரையாடலாலும் உங்களை ஆசீர்வதித்தான். உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த (சிக்கலில்) இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? எங்களுக்கு என்ன (துரதிர்ஷ்டம்) நேர்ந்தது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? மூஸா (அலை) அவர்கள் அவர்களிடம் கூறுவார்கள்: நிச்சயமாக, என் இறைவன் இதற்கு முன் ஒருபோதும் கோபப்படாதவாறு கோபமாக இருக்கிறான், இனிமேலும் அவ்வாறு கோபப்பட மாட்டான். உண்மையில், நான் கொல்லும்படி கட்டளையிடப்படாத ஒருவரைக் கொன்றுவிட்டேன். நான் என்னைப் பற்றிக் கவலைப்படுகிறேன், நான் என்னைப் பற்றிக் கவலைப்படுகிறேன். நீங்கள் ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்வது நல்லது. அவர்கள் ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் வந்து கூறுவார்கள்: ஓ ஈஸா (அலை) அவர்களே, நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர், நீங்கள் தொட்டிலில் மக்களிடம் பேசினீர்கள், (நீங்கள்) மர்யம் மீது அவன் இறக்கிய அவனுடைய வார்த்தை. மேலும் (நீங்கள்) அவனிடமிருந்து வந்த ஆவி; எனவே உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த (சிக்கலில்) இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? எங்களுக்கு என்ன (துரதிர்ஷ்டம்) நேர்ந்தது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? ஈஸா (அலை) அவர்கள் கூறுவார்கள்: நிச்சயமாக, என் இறைவன் இன்று இதற்கு முன் ஒருபோதும் கோபப்படாதவாறு அல்லது இனிமேலும் கோபப்படாதவாறு கோபமாக இருக்கிறான். அவர்கள் தம்முடைய எந்தப் பாவத்தையும் குறிப்பிடவில்லை. (அவர்கள் வெறுமனே கூறினார்கள்:) நான் என்னைப் பற்றிக் கவலைப்படுகிறேன், நான் என்னைப் பற்றிக் கவலைப்படுகிறேன்; நீங்கள் வேறு யாரிடமாவது செல்லுங்கள்: முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களிடம் செல்வது நல்லது. அவர்கள் என்னிடம் வந்து கூறுவார்கள்: ஓ முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களே, நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதரும், தூதர்களில் இறுதியானவருமாவீர்கள். அல்லாஹ் உங்கள் முந்தைய மற்றும் பிந்தைய பாவங்கள் அனைத்தையும் மன்னித்துவிட்டான். உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள்; நாங்கள் எந்த (சிக்கலில்) இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? எங்களுக்கு என்ன (துரதிர்ஷ்டம்) நேர்ந்தது என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? அப்போது நான் புறப்பட்டு அர்ஷுக்குக் கீழே வந்து, என் இறைவனுக்கு முன்னால் ஸஜ்தாவில் விழுவேன்; அப்போது அல்லாஹ் எனக்கு முன் யாருக்கும் வெளிப்படுத்தாத அவனுடைய சில புகழையும் மகிமையையும் எனக்கு வெளிப்படுத்தி உணர்த்துவான். பின்னர் அவன் கூறுவான்: முஹம்மதே, உன் தலையை உயர்த்து; கேள், அது வழங்கப்படும்; பரிந்துரை செய், பரிந்துரை ஏற்கப்படும். அப்போது நான் என் தலையை உயர்த்தி, "என் இறைவனே, என் மக்கள், என் மக்கள்" என்று கூறுவேன். அப்போது கூறப்படும்: ஓ முஹம்மதே, உன் மக்களில் கணக்குக் காட்டத் தேவையில்லாதவர்களை சொர்க்கத்தின் வலது வாசல் வழியாக உள்ளே கொண்டுவா. அவர்கள் இந்த வாசலைத் தவிர வேறு சில வாசல்கள் வழியாகவும் மக்களுடன் நுழைவார்கள். பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: முஹம்மதின் உயிர் எவன் கைவசம் இருக்கிறதோ அவன் மீது சத்தியமாக, சொர்க்கத்தின் இரண்டு கதவு இலைகளுக்கும் இடையேயான தூரம் மக்காவுக்கும் ஹஜருக்கும் அல்லது மக்காவுக்கும் புஸ்ராவுக்கும் இடைப்பட்ட தூரத்தைப் போன்றது.


அல்-புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்