இம்ரான் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

ஒருமுறை நாங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களுடன் பயணம் செய்து கொண்டிருந்தோம், இரவின் கடைசிப் பகுதி வரை பயணம் செய்தோம், பிறகு நாங்கள் (ஓர் இடத்தில்) தங்கி (ஆழ்ந்து) உறங்கினோம். இரவின் கடைசிப் பகுதியில் ஒரு பயணிக்கு உறக்கத்தை விட இனிமையானது எதுவும் இல்லை. எனவே சூரியனின் வெப்பம்தான் எங்களை எழுப்பியது, முதலில் எழுந்தவர் இன்னார், பிறகு இன்னார், பிறகு இன்னார் (அறிவிப்பாளர் `அவ்ஃப் (ரழி) அவர்கள், அபூ ரஜா (ரழி) அவர்கள் தனக்கு அவர்களின் பெயர்களைச் சொன்னதாகவும் ஆனால் தான் அவற்றை மறந்துவிட்டதாகவும் கூறினார்கள்) நான்காவதாக எழுந்தவர் `உமர் பின் அல்-கத்தாப் (ரழி) அவர்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் உறங்கும்போது, அவர்கள் தாமாக எழும் வரை யாரும் அவர்களை எழுப்ப மாட்டார்கள், ஏனெனில் அவர்களின் உறக்கத்தில் அவர்களுக்கு என்ன நடக்கிறது (வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளப்படுகிறது) என்பது எங்களுக்குத் தெரியாது. எனவே, `உமர் (ரழி) அவர்கள் எழுந்து மக்களின் நிலையைக் கண்டார்கள், அவர்கள் ஒரு கண்டிப்பான மனிதராக இருந்தார்கள், எனவே அவர்கள், “அல்லாஹு அக்பர்” என்று கூறி, தக்பீர் மூலம் தங்கள் குரலை உயர்த்தினார்கள், அதன் காரணமாக நபி (ஸல்) அவர்கள் எழும் வரை உரக்கக் கூறிக்கொண்டே இருந்தார்கள். அவர்கள் (நபி (ஸல்)) எழுந்ததும், தங்களுக்கு என்ன நேர்ந்தது என்பதை மக்கள் அவர்களிடம் தெரிவித்தார்கள். அவர்கள் (நபி (ஸல்)) கூறினார்கள், “ஒரு தீங்கும் இல்லை (அல்லது அது தீங்கு விளைவிக்காது). புறப்படுங்கள்!” எனவே அவர்கள் அந்த இடத்திலிருந்து புறப்பட்டார்கள், சிறிது தூரம் சென்ற பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் நின்று உளூச் செய்ய தண்ணீர் கேட்டார்கள். எனவே அவர்கள் உளூச் செய்தார்கள், தொழுகைக்கான அழைப்பு விடுக்கப்பட்டது, அவர்கள் மக்களுக்கு தொழுகை நடத்தினார்கள். அவர்கள் தொழுகையை முடித்த பிறகு, மக்களுடன் தொழுகாத ஒரு மனிதர் தனியாக அமர்ந்திருப்பதைக் கண்டார்கள். அவர்கள் கேட்டார்கள், “ஓ இன்னாரே! எங்களுடன் தொழுவதிலிருந்து உங்களைத் தடுத்தது எது?” அவர் பதிலளித்தார், “நான் ஜுனுபாக இருக்கிறேன், தண்ணீர் இல்லை.” நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “(சுத்தமான) மண்ணால் தயம்மும் செய்யுங்கள், அது உங்களுக்குப் போதுமானது.” பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் பயணத்தைத் தொடர்ந்தார்கள், மக்கள் அவர்களிடம் தாகத்தைப் பற்றி முறையிட்டார்கள். அதன்பிறகு அவர்கள் இறங்கி ஒருவரை (அறிவிப்பாளர் `அவ்ஃப் (ரழி) அவர்கள், அபூ ரஜா (ரழி) அவர்கள் அவரின் பெயரைச் சொன்னதாகவும் ஆனால் தான் மறந்துவிட்டதாகவும் சேர்த்தார்கள்) மற்றும் `அலீ (ரழி) அவர்களையும் அழைத்து, சென்று தண்ணீர் கொண்டு வருமாறு அவர்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்கள். எனவே அவர்கள் தண்ணீர் தேடிச் சென்றார்கள், இரண்டு தண்ணீர் பைகளுக்கு இடையில் தன் ஒட்டகத்தில் அமர்ந்திருந்த ஒரு பெண்ணைச் சந்தித்தார்கள். அவர்கள் கேட்டார்கள், “எங்களுக்கு எங்கே தண்ணீர் கிடைக்கும்?” அவள் பதிலளித்தாள், “நான் நேற்று இந்த நேரத்தில் அங்கே (தண்ணீர் இருக்கும் இடத்தில்) இருந்தேன், என் மக்கள் எனக்குப் பின்னால் இருக்கிறார்கள்.” அவர்கள் அவளை தங்களுடன் வருமாறு கேட்டார்கள். அவள் கேட்டாள், “எங்கே?” அவர்கள் சொன்னார்கள், “அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம்.” அவள் சொன்னாள், “ஸாபி என்று அழைக்கப்படும் (புதிய மார்க்கத்துடன் உள்ள) மனிதரையா நீங்கள் குறிப்பிடுகிறீர்கள்?” அவர்கள் பதிலளித்தார்கள், “ஆம், அதே நபர்தான். எனவே வாருங்கள்.” அவர்கள் அவளை நபி (ஸல்) அவர்களிடம் அழைத்து வந்து முழு கதையையும் விவரித்தார்கள். அவர்கள் (நபி (ஸல்)) கூறினார்கள், “அவள் இறங்குவதற்கு உதவுங்கள்.” நபி (ஸல்) அவர்கள் ஒரு பாத்திரத்தைக் கேட்டார்கள், பின்னர் அவர்கள் பைகளின் வாய்களைத் திறந்து பாத்திரத்தில் சிறிது தண்ணீர் ஊற்றினார்கள். பின்னர் அவர்கள் பைகளின் பெரிய திறப்புகளை மூடிவிட்டு சிறியவற்றைத் திறந்தார்கள், மக்கள் குடிப்பதற்கும் தங்கள் விலங்குகளுக்கு நீர் புகட்டுவதற்கும் அழைக்கப்பட்டார்கள். எனவே அவர்கள் அனைவரும் தங்கள் விலங்குகளுக்கு நீர் புகட்டினார்கள், அவர்களும் (கூட) அனைவரும் தங்கள் தாகத்தைத் தணித்துக் கொண்டார்கள், மற்றவர்களுக்கும் தண்ணீர் கொடுத்தார்கள், கடைசியாக நபி (ஸல்) அவர்கள் ஜுனுபாக இருந்த நபருக்கு ஒரு பாத்திரம் நிறைய தண்ணீர் கொடுத்து அதை அவர் உடல் மீது ஊற்றிக் கொள்ளுமாறு கூறினார்கள். அந்தப் பெண் நின்று கொண்டு, அவர்கள் அவளுடைய தண்ணீருடன் என்ன செய்து கொண்டிருந்தார்கள் என்பதையெல்லாம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, அவளுடைய தண்ணீர் பைகள் திருப்பிக் கொடுக்கப்பட்டபோது, அவை முன்பிருந்ததை விட அதிகமாக (தண்ணீரால்) நிறைந்திருப்பது போலத் தெரிந்தன (அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் அற்புதம்). பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் அவளுக்காக ஏதாவது சேகரிக்குமாறு எங்களுக்கு உத்தரவிட்டார்கள்; எனவே பேரீச்சம்பழங்கள், மாவு மற்றும் ஸவீக் சேகரிக்கப்பட்டன, அவை ஒரு துணியில் வைக்கப்பட்ட ஒரு நல்ல உணவிற்கு சமமாக இருந்தன. அவள் தன் ஒட்டகத்தில் ஏறுவதற்கு உதவி செய்யப்பட்டது, உணவுப் பொருட்கள் நிறைந்த அந்தத் துணியும் அவளுக்கு முன்னால் வைக்கப்பட்டது, பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் அவளிடம் கூறினார்கள், “நாங்கள் உங்கள் தண்ணீரை எடுக்கவில்லை, ஆனால் அல்லாஹ் எங்களுக்குத் தண்ணீர் கொடுத்தான்.” அவள் தாமதமாக வீடு திரும்பினாள். அவளுடைய உறவினர்கள் அவளிடம் கேட்டார்கள்: “ஓ இன்னாரே உன்னைத் தாமதப்படுத்தியது எது?” அவள் சொன்னாள், “ஒரு விசித்திரமான விஷயம்! இரண்டு ஆண்கள் என்னைச் சந்தித்து, ஸாபி என்று அழைக்கப்படும் மனிதரிடம் என்னை அழைத்துச் சென்றார்கள், அவர் இன்னின்ன காரியத்தைச் செய்தார்கள். அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, அவர் இதற்கும் இதற்கும் இடையில் (தன் ஆள்காட்டி மற்றும் நடுவிரல்களை வானத்தை நோக்கி உயர்த்தி, வானத்தையும் பூமியையும் சுட்டிக்காட்டி) மிகப்பெரிய சூனியக்காரராக இருக்க வேண்டும் அல்லது அவர் அல்லாஹ்வின் உண்மையான தூதராக இருக்க வேண்டும்.” அதன்பிறகு முஸ்லிம்கள் அவளுடைய வசிப்பிடத்தைச் சுற்றியுள்ள பல தெய்வ வழிபாட்டாளர்களைத் தாக்குவார்கள், ஆனால் அவளுடைய கிராமத்தைத் ஒருபோதும் தொடவில்லை. ஒரு நாள் அவள் தன் மக்களிடம் சொன்னாள், “இந்த மக்கள் உங்களை வேண்டுமென்றே விட்டுவிடுகிறார்கள் என்று நான் நினைக்கிறேன். உங்களுக்கு இஸ்லாத்தின் மீது ஏதேனும் நாட்டம் இருக்கிறதா?” அவர்கள் அவளுக்குக் கீழ்ப்படிந்தார்கள், அவர்கள் அனைவரும் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்டார்கள். அபூ `அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: ஸபா'அ என்ற வார்த்தையின் அர்த்தம் “தன் பழைய மார்க்கத்தை விட்டுவிட்டு புதிய மார்க்கத்தைத் தழுவியவர்”. அபுல் 'ஆலியா அவர்கள் கூறினார்கள், “ஸாபியீன்கள் என்பவர்கள் சங்கீத புத்தகத்தை ஓதும் வேதக்காரர்களின் ஒரு பிரிவினர்.”

தயார்.

`இம்ரான் பின் ஹுஸைன் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களுடன் ஒரு பயணத்தில் இருந்தார்கள். அவர்கள் இரவு முழுவதும் பயணம் செய்தார்கள், விடியல் நெருங்கியபோது, அவர்கள் ஓய்வெடுத்தார்கள், சூரியன் வானில் உயரும் வரை உறக்கம் அவர்களை ஆட்கொண்டது. முதலில் எழுந்தவர் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தங்கள் உறக்கத்திலிருந்து எழுப்பப்பட மாட்டார்கள், ஆனால் தாங்களாகவே எழுவார்கள். `உமர் (ரழி) அவர்கள் எழுந்தார்கள், பின்னர் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களின் தலைமாட்டில் அமர்ந்து, நபி (ஸல்) அவர்கள் எழும் வரை தங்கள் குரலை உயர்த்தி அல்லாஹு அக்பர் என்று கூற ஆரம்பித்தார்கள், (சிறிது தூரம் பயணம் செய்த பிறகு) அவர்கள் கீழே இறங்கி எங்களுக்கு காலைத் தொழுகையை நடத்தினார்கள். மக்களில் ஒருவர் எங்களுடன் தொழுகையில் சேரத் தவறினார். நபி (ஸல்) அவர்கள் தொழுகையை முடித்ததும், (அந்த மனிதரிடம்) கேட்டார்கள், "ஓ இன்னாரே! எங்களுடன் தொழுகையை நிறைவேற்றுவதிலிருந்து உங்களைத் தடுத்தது எது?" அவர் பதிலளித்தார், "நான் ஜுனுபாக இருக்கிறேன்," அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவரை சுத்தமான மண்ணால் தயம்மம் செய்யுமாறு கட்டளையிட்டார்கள். பின்னர் அந்த மனிதர் தொழுகையை நிறைவேற்றினார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னையும் இன்னும் சிலரையும் தங்களுக்கு முன்னால் செல்லுமாறு கட்டளையிட்டார்கள். எங்களுக்கு மிகவும் தாகமாக இருந்தது. நாங்கள் (தண்ணீரைத் தேடி) சென்று கொண்டிருந்தபோது, ஒரு பெண்மணியை (ஒரு பிராணியில் சவாரி செய்துகொண்டு) கண்டோம், அவர் தனது கால்களை இரண்டு தண்ணீர்த் தோற்பைகளுக்கு இடையில் தொங்கவிட்டிருந்தார். நாங்கள் அவரிடம், "எங்களுக்கு எங்கே தண்ணீர் கிடைக்கும்?" என்று கேட்டோம். அவர் பதிலளித்தார், "ஓ! தண்ணீர் இல்லை." நாங்கள் கேட்டோம், "உங்கள் வீட்டிலிருந்து தண்ணீர் எவ்வளவு தூரம்?" அவர் பதிலளித்தார், "ஒரு பகல் மற்றும் ஒரு இரவு பயண தூரம்." நாங்கள் சொன்னோம், "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வாருங்கள்," அவர் கேட்டார், "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்றால் யார்?" அதனால் நாங்கள் அவரை அவருடைய விருப்பத்திற்கு மாறாக அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் அழைத்து வந்தோம், அவர் எங்களுக்கு முன்பு சொன்னதை அவர்களிடம் சொன்னார், மேலும் தான் அனாதைகளின் தாய் என்றும் கூறினார். எனவே நபி (ஸல்) அவர்கள் அவருடைய இரண்டு தண்ணீர்த் தோற்பைகளைக் கொண்டுவர உத்தரவிட்டார்கள், மேலும் அவர்கள் அந்த தண்ணீர்த் தோற்பைகளின் வாய்களைத் தடவினார்கள். எங்களுக்கு தாகமாக இருந்ததால், நாங்கள் நாற்பது பேர் எங்கள் தாகம் தீரும் வரை குடித்தோம். நாங்கள் எங்கள் எல்லா தண்ணீர்த் தோற்பைகளையும் மற்ற பாத்திரங்களையும் தண்ணீரால் நிரப்பினோம், ஆனால் ஒட்டகங்களுக்கு தண்ணீர் கொடுக்கவில்லை. தண்ணீர்த் தோற்பை அது கிட்டத்தட்ட வெடித்துவிடும் அளவுக்கு நிரம்பியிருந்தது. பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "உங்களிடம் உள்ளதை (உணவுப் பொருட்களை) கொண்டு வாருங்கள்." எனவே சில பேரீச்சம்பழங்களும் ரொட்டித் துண்டுகளும் அந்தப் பெண்மணிக்காக சேகரிக்கப்பட்டன, அவர் தன் மக்களிடம் சென்றபோது, கூறினார், "நான் மிகப் பெரிய சூனியக்காரரையோ அல்லது மக்கள் கூறுவது போல் ஒரு நபியையோ சந்தித்தேன்." எனவே அல்லாஹ் அந்த கிராமத்து மக்களை அந்தப் பெண்மணி மூலம் நேர்வழி காட்டினான். அவர் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்டார், அவர்களும் அனைவரும் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்டார்கள்.