أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ، قَالَ حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ، قَالَ أَنْبَأَنَا مَنْصُورٌ، عَنْ قَتَادَةَ، قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الْعَالِيَةِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ سَمِعْتُ غَيْرَ، وَاحِدٍ، مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم مِنْهُمْ عُمَرُ - وَكَانَ مِنْ أَحَبِّهِمْ إِلَىَّ - أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم نَهَى عَنِ الصَّلاَةِ بَعْدَ الْفَجْرِ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ وَعَنِ الصَّلاَةِ بَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغْرُبَ الشَّمْسُ .
இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"அவர்களில் எனக்கு மிகவும் பிரியமானவரான உமர் (ரழி) அவர்கள் உட்பட, நபி (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களில் (ரழி) ஒன்றுக்கு மேற்பட்டோர், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஃபஜ்ருக்குப் பிறகு சூரியன் உதயமாகும் வரையிலும், அஸ்ருக்குப் பிறகு சூரியன் மறையும் வரையிலும் தொழுவதைத் தடை செய்தார்கள் என்று கூற நான் கேட்டிருக்கிறேன்."