ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என் வீட்டிற்கு வந்தபோது, எனக்கு அருகில் இரண்டு சிறுமிகள் புஆஸ் (இஸ்லாத்திற்கு முன்பு அன்சாரிகளின் இரு கோத்திரங்களான கஸ்ரஜ் மற்றும் அவ்ஸ் ஆகியோருக்கிடையே நடந்த போர் பற்றிய ஒரு கதை) பாடல்களைப் பாடிக்கொண்டிருந்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் படுத்துக்கொண்டு தங்கள் முகத்தை மறுபக்கம் திருப்பிக்கொண்டார்கள். பிறகு அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் வந்து, என்னிடம் கடுமையாக, "நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அருகில் ஷைத்தானின் இசைக் கருவிகளா?" என்று கூறினார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவர் பக்கம் தங்கள் முகத்தைத் திருப்பி, "அவர்களை விட்டுவிடுங்கள்" என்று கூறினார்கள். அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் கவனமில்லாமல் ஆனபோது, நான் அந்தச் சிறுமிகளுக்கு வெளியே செல்லுமாறு சைகை செய்தேன், அவர்களும் சென்றுவிட்டார்கள். அது `ஈத் பெருநாள் தினமாக இருந்தது, மேலும் கறுப்பின மக்கள் கேடயங்களுடனும் ஈட்டிகளுடனும் விளையாடிக்கொண்டிருந்தார்கள்; எனவே ஒன்று நான் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் (அந்தக் காட்சியைக் காண) அனுமதி கேட்டேன் அல்லது அவர்கள் என்னிடம் நான் அதைப் பார்க்க விரும்புகிறேனா என்று கேட்டார்கள். நான் ஆம் என்று பதிலளித்தேன். பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் என்னை தங்களுக்குப் பின்னால் நிற்க வைத்தார்கள், என் கன்னம் அவர்களின் கன்னத்தைத் தொட்டுக்கொண்டிருந்தது. நான் சோர்வடையும் வரை அவர்கள், "தொடருங்கள்! ஓ பனீ அர்ஃபிதா" என்று கூறிக்கொண்டிருந்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் என்னிடம், "உனக்கு திருப்தியா (இது உனக்குப் போதுமா)?" என்று கேட்டார்கள். நான் ஆம் என்று பதிலளித்தேன், மேலும் அவர்கள் என்னைச் செல்லுமாறு கூறினார்கள்.

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என் வீட்டிற்கு வந்தபோது, எனக்கு அருகில் இரண்டு சிறுமிகள் புஆஸ் பாடல்களைப் பாடிக்கொண்டிருந்தார்கள் (இஸ்லாத்திற்கு முன்பு அன்சாரிகளின் இரு கோத்திரங்களான கஸ்ரஜ் மற்றும் அவ்ஸ் ஆகியோருக்கிடையே நடந்த போரைப் பற்றிய ஒரு கதை.) நபி (ஸல்) அவர்கள் படுக்கையில் சாய்ந்துகொண்டு, தங்கள் முகத்தை மறுபக்கம் திருப்பிக்கொண்டார்கள். அபூபக்கர் (ரழி) அவர்கள் வந்து, என்னைக் கண்டித்து, எதிர்ப்புக்குரலில், "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் முன்னிலையில் ஷைத்தானின் கருவியா?" என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தங்கள் முகத்தை அவர் பக்கம் திருப்பி, "அவர்களை விட்டுவிடுங்கள்" என்று கூறினார்கள். அபூபக்கர் (ரழி) அவர்கள் கவனக்குறைவாக இருந்தபோது, நான் அந்த இரண்டு சிறுமிகளுக்கும் சைகை காட்டி வெளியேறச் சொன்னேன், அவர்களும் சென்றுவிட்டார்கள்.

அது `ஈத் பெருநாள் தினமாக இருந்தது, அப்போது நீக்ரோக்கள் தோல் கேடயங்களுடனும் ஈட்டிகளுடனும் விளையாடிக்கொண்டிருந்தார்கள். ஒன்று நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் (அந்தக் காட்சியைக்) காணக் கேட்டேன், அல்லது அவர்களே என்னிடம் அதனைக் காண விரும்புகிறாயா என்று கேட்டார்கள். நான் ஆம் என்று பதிலளித்தேன். பிறகு அவர்கள் என்னை தங்களுக்குப் பின்னால் நிற்க அனுமதித்தார்கள், என் கன்னம் அவர்களின் கன்னத்தைத் தொட்டுக்கொண்டிருந்தது, மேலும் அவர்கள், "தொடருங்கள், ஓ பனீ அர்பிதா (அதாவது நீக்ரோக்களே)!" என்று கூறிக்கொண்டிருந்தார்கள். நான் சோர்வடைந்தபோது, அவர்கள் என்னிடம் போதுமா என்று கேட்டார்கள். நான் ஆம் என்று பதிலளித்தேன், மேலும் அவர்கள் என்னைச் செல்லுமாறு கூறினார்கள்.