حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ آدَمَ، حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ، عَنْ أَبِي الزُّبَيْرِ، عَنْ جَابِرٍ، قَالَ قَالَتِ امْرَأَةُ بَشِيرٍ انْحَلِ ابْنِي غُلاَمَكَ وَأَشْهِدْ لِي رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَتَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ إِنَّ ابْنَةَ فُلاَنٍ سَأَلَتْنِي أَنْ أَنْحَلَ ابْنَهَا غُلاَمًا وَقَالَتْ لِي أَشْهِدْ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَقَالَ " لَهُ إِخْوَةٌ " . فَقَالَ نَعَمْ . قَالَ " فَكُلَّهُمْ أَعْطَيْتَ مِثْلَ مَا أَعْطَيْتَهُ " . قَالَ لاَ . قَالَ " فَلَيْسَ يَصْلُحُ هَذَا وَإِنِّي لاَ أَشْهَدُ إِلاَّ عَلَى حَقٍّ " .
ஜாபிர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
பஷீர் (ரழி) அவர்களின் மனைவி (தன் கணவரிடம்) கூறினார்கள்: உங்கள் அடிமையை என் மகனுக்குக் கொடுங்கள், மேலும் எனக்காக அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களைச் சாட்சியாக அழையுங்கள். எனவே அவர் (பஷீர் (ரழி)) அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து கூறினார்கள்: இன்னாரின் மகள் தனது மகனுக்கு எனது அடிமையைக் கொடுக்குமாறு என்னிடம் கேட்டுவிட்டு, அவளுக்காக அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களைச் சாட்சியாக அழைக்குமாறு என்னிடம் கூறினாள். அவர்கள் (ஸல்) கேட்டார்கள்: அவனுக்கு சகோதரர்கள் இருக்கிறார்களா? அதற்கு அவர் (பஷீர் (ரழி)) பதிலளித்தார்கள்: ஆம். அவர்கள் (ஸல்) மீண்டும் கேட்டார்கள்: நீங்கள் அவனுக்குக் கொடுத்ததைப் போலவே அவர்கள் அனைவருக்கும் கொடுத்திருக்கிறீர்களா? அதற்கு அவர் (பஷீர் (ரழி)) பதிலளித்தார்கள்: இல்லை. அதற்கு அவர்கள் (ஸல்) கூறினார்கள்: இது நல்லதல்ல, மேலும் எது சரியானதோ அதற்கு நான் சாட்சியாக இருப்பேன்.