'அப்துல்லாஹ் பின் 'அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அபூ சுஃப்யான் பின் ஹர்ப் (ரழி) அவர்கள் எனக்குத் தெரிவித்தார்கள், ஹெராக்ளியஸ் அவர்கள் அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்களிடம் ஒரு தூதரை அனுப்பியிருந்தார்கள், அப்போது அவர் குறைஷியரின் ஒரு வணிகக் கூட்டத்துடன் சென்றுகொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் ஷாம் (சிரியா, பாலஸ்தீனம், லெபனான் மற்றும் ஜோர்டான்) பகுதியில் வணிகம் செய்யும் வணிகர்களாக இருந்தார்கள், அந்த நேரத்தில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்களுடனும் குறைஷி இறைமறுப்பாளர்களுடனும் சமாதான ஒப்பந்தம் செய்திருந்தார்கள். ஆகவே, அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்களும் அவருடைய தோழர்களும் இல்யா (ஜெருசலேம்) என்னுமிடத்தில் ஹெராக்ளியஸிடம் சென்றார்கள். ஹெராக்ளியஸ் அவர்கள் அவர்களை அரசவைக்கு அழைத்தார்கள், அவரைச் சுற்றி அனைத்து மூத்த ரோமானியப் பிரமுகர்களும் இருந்தார்கள். அவர் தம்முடைய மொழிபெயர்ப்பாளரை அழைத்து, ஹெராக்ளியஸின் கேள்வியை மொழிபெயர்த்து அவர்களிடம், “தம்மை ஒரு நபி என்று கூறும் அந்த மனிதருடன் உங்களில் யார் நெருங்கிய உறவினர்?” என்று கேட்டார்கள். அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள், “நானே அவருக்கு (அந்தக் கூட்டத்தில்) மிக நெருங்கிய உறவினர்” என்று பதிலளித்தார்கள்.

ஹெராக்ளியஸ் அவர்கள், “அவரை (அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்களை) என் அருகே கொண்டு வாருங்கள், அவருடைய தோழர்களை அவருக்குப் பின்னால் நிற்க வையுங்கள்” என்றார்கள். அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், ஹெராக்ளியஸ் அவர்கள் தம்முடைய மொழிபெயர்ப்பாளரிடம், தம் தோழர்களிடம், அந்த மனிதரைப் (நபி (ஸல்) அவர்களை) பற்றி சில கேள்விகளைக் கேட்க விரும்புவதாகவும், நான் பொய் சொன்னால் அவர்கள் (என் தோழர்கள்) என்னை மறுக்க வேண்டும் என்றும் கூறும்படிச் சொன்னார்கள். அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், “அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! என் தோழர்கள் என்னைப் பொய்யன் என்று முத்திரை குத்திவிடுவார்களோ என்ற பயம் எனக்கு இல்லையென்றால், நான் நபி (ஸல்) அவர்களைப் பற்றி உண்மையைச் சொல்லியிருக்க மாட்டேன். அவர் என்னிடம் அவரைப் பற்றிக் கேட்ட முதல் கேள்வி இதுதான்:

‘உங்களிடையே அவருடைய குடும்ப நிலை என்ன?’

நான் பதிலளித்தேன், ‘அவர் எங்களிடையே ஒரு நல்ல (உயர்ந்த) குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்.’

ஹெராக்ளியஸ் அவர்கள் மேலும் கேட்டார்கள், ‘உங்களில் எவரேனும் இதற்கு முன் அவரைப் போலவே (அதாவது, ஒரு நபியாக) உரிமை கோரியிருக்கிறார்களா?’

நான் பதிலளித்தேன், ‘இல்லை.’

அவர் கேட்டார்கள், ‘அவருடைய மூதாதையர்களில் எவரேனும் அரசராக இருந்திருக்கிறார்களா?’

நான் பதிலளித்தேன், ‘இல்லை.’

ஹெராக்ளியஸ் அவர்கள் கேட்டார்கள், ‘பணக்காரர்களா அல்லது ஏழைகளா அவரைப் பின்பற்றுகிறார்கள்?’

நான் பதிலளித்தேன், ‘ஏழைகள்தான் அவரைப் பின்பற்றுகிறார்கள்.’

அவர் கேட்டார்கள், ‘அவருடைய பின்பற்றுபவர்கள் (நாளுக்கு நாள்) அதிகரிக்கிறார்களா அல்லது குறைகிறார்களா?’

நான் பதிலளித்தேன், ‘அவர்கள் அதிகரிக்கிறார்கள்.’

பின்னர் அவர் கேட்டார்கள், ‘அவருடைய மார்க்கத்தைத் தழுவியவர்களில் எவரேனும் அதிருப்தியுற்று பின்னர் மார்க்கத்தைக் கைவிடுகிறார்களா?’

நான் பதிலளித்தேன், ‘இல்லை.’

ஹெராக்ளியஸ் அவர்கள் கேட்டார்கள், ‘அவர் (ஒரு நபியாக) உரிமை கோருவதற்கு முன்பு எப்போதாவது அவர் பொய் சொன்னதாக நீங்கள் குற்றம் சாட்டியிருக்கிறீர்களா?’

நான் பதிலளித்தேன், ‘இல்லை. ’

ஹெராக்ளியஸ் அவர்கள் கேட்டார்கள், ‘அவர் தம் வாக்குறுதிகளை மீறுகிறாரா?’

நான் பதிலளித்தேன், ‘இல்லை. நாங்கள் அவருடன் சமாதான ஒப்பந்தத்தில் இருக்கிறோம், ஆனால் அதில் அவர் என்ன செய்வார் என்று எங்களுக்குத் தெரியாது.’ இதைத் தவிர அவருக்கு எதிராக எதுவும் சொல்ல எனக்கு வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை.

ஹெராக்ளியஸ் அவர்கள் கேட்டார்கள், ‘நீங்கள் எப்போதாவது அவருடன் போர் புரிந்திருக்கிறீர்களா?’

நான் பதிலளித்தேன், ‘ஆம்.’

பின்னர் அவர் கேட்டார்கள், ‘போர்களின் விளைவு என்னவாக இருந்தது?’

நான் பதிலளித்தேன், ‘சில சமயங்களில் அவர் வெற்றி பெற்றார், சில சமயங்களில் நாங்கள்.’

ஹெராக்ளியஸ் அவர்கள் கேட்டார்கள், ‘அவர் உங்களை என்ன செய்யும்படி கட்டளையிடுகிறார்?’

நான் சொன்னேன், ‘அவர் அல்லாஹ்வையும் அல்லாஹ் ஒருவனையே வணங்கும்படியும், அவனுடன் எதையும் வணங்க வேண்டாம் என்றும், நம் முன்னோர்கள் சொன்ன அனைத்தையும் கைவிடும்படியும் கூறுகிறார். அவர் எங்களைத் தொழும்படியும், உண்மையைப் பேசும்படியும், கற்பு நெறியுடன் இருக்கும்படியும், நம்முடைய உறவினர்களுடன் நல்லுறவைப் பேணும்படியும் கட்டளையிடுகிறார்.’

ஹெராக்ளியஸ் அவர்கள் மொழிபெயர்ப்பாளரிடம் பின்வருவனவற்றை எனக்குத் தெரிவிக்கும்படி கேட்டார்கள்: நான் உங்களிடம் அவருடைய குடும்பத்தைப் பற்றிக் கேட்டேன், அவர் மிகவும் உயர்ந்த குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர் என்று நீங்கள் பதிலளித்தீர்கள். உண்மையில் எல்லா தூதர்களும் அவரவர் மக்களிடையே உயர்ந்த குடும்பங்களிலிருந்தே வருகிறார்கள். உங்களில் வேறு எவரேனும் இது போன்ற ஒன்றை உரிமை கோரியிருக்கிறார்களா என்று நான் உங்களைக் கேட்டேன், உங்கள் பதில் எதிர்மறையாக இருந்தது. பதில் ஆம் என்று இருந்திருந்தால், இந்த மனிதர் முந்தைய மனிதரின் கூற்றைப் பின்பற்றுகிறார் என்று நான் நினைத்திருப்பேன். பின்னர் அவருடைய மூதாதையர்களில் எவரேனும் அரசராக இருந்திருக்கிறார்களா என்று நான் உங்களிடம் கேட்டேன். உங்கள் பதில் எதிர்மறையாக இருந்தது, அது ஆம் என்று இருந்திருந்தால், இந்த மனிதர் தம் மூதாதையர் ராஜ்ஜியத்தை மீண்டும் பெற விரும்புகிறார் என்று நான் நினைத்திருப்பேன்.

அவர் சொன்னதைச் சொல்வதற்கு முன்பு எப்போதாவது பொய் சொன்னதாக அவர் மீது குற்றம் சாட்டப்பட்டிருக்கிறதா என்று நான் மேலும் கேட்டேன், உங்கள் பதில் எதிர்மறையாக இருந்தது. ஆகையால், மற்றவர்களைப் பற்றி பொய் சொல்லாத ஒரு நபர் அல்லாஹ்வைப் பற்றி எப்படி பொய் சொல்ல முடியும் என்று நான் ஆச்சரியப்பட்டேன். பிறகு, பணக்காரர்கள் அவரைப் பின்பற்றினார்களா அல்லது ஏழைகளா என்று நான் உங்களைக் கேட்டேன். ஏழைகள்தான் அவரைப் பின்பற்றினார்கள் என்று நீங்கள் பதிலளித்தீர்கள். உண்மையில் எல்லா தூதர்களையும் இந்த வகுப்பினர்தான் பின்பற்றியிருக்கிறார்கள். பின்னர் அவருடைய பின்பற்றுபவர்கள் அதிகரிக்கிறார்களா அல்லது குறைகிறார்களா என்று நான் உங்களைக் கேட்டேன். அவர்கள் அதிகரிக்கிறார்கள் என்று நீங்கள் பதிலளித்தீர்கள், உண்மையில் இதுதான் உண்மையான நம்பிக்கையின் வழி, அது எல்லா வகையிலும் முழுமையடையும் வரை. அவருடைய மார்க்கத்தைத் தழுவிய பிறகு, அதிருப்தியுற்று தன் மார்க்கத்தைக் கைவிட்ட எவரேனும் இருக்கிறார்களா என்று நான் மேலும் உங்களைக் கேட்டேன். உங்கள் பதில் எதிர்மறையாக இருந்தது, உண்மையில் இதுவே உண்மையான நம்பிக்கையின் (அடையாளம்), அதன் மகிழ்ச்சி இதயங்களில் நுழைந்து அவற்றுடன் முழுமையாகக் கலக்கும்போது. அவர் எப்போதாவது துரோகம் செய்திருக்கிறாரா என்று நான் உங்களைக் கேட்டேன். நீங்கள் எதிர்மறையாக பதிலளித்தீர்கள், அவ்வாறே தூதர்கள் ஒருபோதும் துரோகம் செய்வதில்லை. பின்னர் அவர் உங்களை என்ன செய்யும்படி கட்டளையிட்டார் என்று நான் உங்களைக் கேட்டேன். அவர் உங்களை அல்லாஹ்வையும் அல்லாஹ் ஒருவனையே வணங்கும்படியும், அவனுடன் எதையும் வணங்க வேண்டாம் என்றும், சிலைகளை வணங்குவதை உங்களுக்குத் தடைசெய்தும், தொழும்படியும், உண்மையைப் பேசும்படியும், கற்பு நெறியுடன் இருக்கும்படியும் கட்டளையிட்டார் என்று நீங்கள் பதிலளித்தீர்கள். நீங்கள் சொன்னது உண்மையானால், அவர் மிக விரைவில் என் கால்களுக்குக் கீழுள்ள இந்த இடத்தைப் பிடிப்பார், அவர் தோன்றப் போகிறார் என்பது எனக்கு (வேதங்களிலிருந்து) தெரியும், ஆனால் அவர் உங்களிலிருந்து வருவார் என்று எனக்குத் தெரியாது, நான் நிச்சயமாக அவரை அடைய முடிந்தால், நான் உடனடியாக அவரைச் சந்திக்கச் செல்வேன், நான் அவருடன் இருந்தால், நான் நிச்சயமாக அவருடைய பாதங்களைக் கழுவுவேன்.’ பின்னர் ஹெராக்ளியஸ் அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எழுதிய கடிதத்தைக் கேட்டார்கள்.

அது திஹ்யா (ரழி) அவர்களால் புஸ்ராவின் ஆளுநருக்கு வழங்கப்பட்டது, அவர் அதை ஹெராக்லியஸ் வாசிப்பதற்காக அனுப்பி வைத்தார். கடிதத்தின் உள்ளடக்கம் பின்வருமாறு: "அளவற்ற அருளாளனும், நிகரற்ற அன்புடையோனுமாகிய அல்லாஹ்வின் பெயரால். (இந்தக் கடிதம்) அல்லாஹ்வின் அடிமையும் அவனுடைய தூதருமான முஹம்மது (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து பைசாந்தியப் பேரரசர் ஹெராக்லியஸுக்கு. நேர்வழியைப் பின்பற்றுபவர் மீது சாந்தி உண்டாவதாக. மேலும், நான் உங்களை இஸ்லாத்தின் பக்கம் அழைக்கின்றேன், நீங்கள் முஸ்லிமாகிவிட்டால், நீங்கள் பாதுகாப்புப் பெறுவீர்கள், மேலும் அல்லாஹ் உங்கள் நற்கூலியை இரட்டிப்பாக்குவான், இந்த இஸ்லாமிய அழைப்பை நீங்கள் நிராகரித்தால், அரிசியீன் (விவசாயிகள், அதாவது உங்கள் மக்கள்) பாவத்தைச் சுமப்பீர்கள். மேலும் (அல்லாஹ்வின் கூற்று:)

'வேதத்தையுடையோரே! உங்களுக்கும் எங்களுக்கும் பொதுவான ஒரு வார்த்தையின் பக்கம் வாருங்கள்; (அது) நாம் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு எவரையும் வணங்கக் கூடாது என்பதும், அவனுக்கு எதையும் இணையாக்கக் கூடாது என்பதும், நம்மில் யாரும் அல்லாஹ்வையன்றி மற்றவர்களை இறைவனாக ஆக்கிக் கொள்ளக் கூடாது என்பதுமாகும். பின்னர், அவர்கள் புறக்கணித்தால், கூறுங்கள்: நாங்கள் முஸ்லிம்கள் (அல்லாஹ்வுக்கு அடிபணிந்தவர்கள்) என்பதற்கு நீங்கள் சாட்சியாக இருங்கள்.' (3:64).

அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் பின்னர் கூறினார்கள், "ஹெராக்லியஸ் தனது உரையை முடித்து, கடிதத்தைப் படித்து முடித்ததும், அரச சபையில் பெரும் கூச்சலும் குழப்பமும் ஏற்பட்டது. அதனால் நாங்கள் அரசவையிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டோம். நான் என் தோழர்களிடம், 'இப்னு அபி-கப்ஷாவின் (நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்களின்) விஷயம் எவ்வளவு முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகிவிட்டது என்றால், பனீ அல்-அஸ்ஃபர் (பைசாந்தியம்) மன்னர் கூட அவருக்குப் பயப்படுகிறார்' என்று சொன்னேன். பின்னர் நான் இஸ்லாத்தை ஏற்கும் வரை (அதாவது அல்லாஹ் எனக்கு வழிகாட்டினான்) அவர் (நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள்) எதிர்காலத்தில் வெற்றியாளராக இருப்பார் என்று நான் உறுதியாக நம்ப ஆரம்பித்தேன்."

துணை அறிவிப்பாளர் கூறுகிறார்கள், "இப்னு அந்-நத்தூர் இல்யாவின் (ஜெருசலம்) ஆளுநராக இருந்தார், மேலும் ஹெராக்லியஸ் ஷாமின் கிறிஸ்தவர்களின் தலைவராக இருந்தார். ஒருமுறை ஹெராக்லியஸ் இல்யாவுக்கு (ஜெருசலம்) சென்றிருந்தபோது, அவர் காலையில் சோகமான மனநிலையுடன் எழுந்தார் என்று இப்னு அந்-நத்தூர் அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள். அவருடைய சில பாதிரியார்கள் அவரிடம் ஏன் அந்த மனநிலையில் இருக்கிறீர்கள் என்று கேட்டார்கள்? ஹெராக்லியஸ் ஒரு குறிசொல்பவராகவும் ஜோதிடராகவும் இருந்தார். அவர் பதிலளித்தார், 'இரவில் நான் நட்சத்திரங்களைப் பார்த்தபோது, விருத்தசேதனம் செய்பவர்களின் தலைவர் தோன்றியதை (வெற்றியாளராக ஆனதை) கண்டேன். விருத்தசேதனம் செய்பவர்கள் யார்?' மக்கள் பதிலளித்தார்கள், 'யூதர்களைத் தவிர வேறு யாரும் விருத்தசேதனம் செய்வதில்லை, எனவே நீங்கள் அவர்களைப் (யூதர்களைப்) பற்றி பயப்பட வேண்டாம்.'

'நாட்டில் உள்ள ஒவ்வொரு யூதரையும் கொல்ல உத்தரவிடுங்கள்.'

அவர்கள் அதைப் பற்றி விவாதித்துக் கொண்டிருந்தபோது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களைப் பற்றிய செய்தியை ஹெராக்லியஸிடம் தெரிவிக்க கஸ்ஸான் மன்னரால் அனுப்பப்பட்ட ஒரு தூதுவர் கொண்டுவரப்பட்டார். செய்தியைக் கேட்டதும், அவர் (ஹெராக்லியஸ்) கஸ்ஸானின் தூதுவர் விருத்தசேதனம் செய்யப்பட்டிருக்கிறாரா என்று சென்று பார்க்கும்படி மக்களுக்கு உத்தரவிட்டார். மக்கள், அவரைப் பார்த்த பிறகு, அவர் விருத்தசேதனம் செய்யப்பட்டிருப்பதாக ஹெராக்லியஸிடம் கூறினார்கள். ஹெராக்லியஸ் பின்னர் அவரிடம் அரேபியர்களைப் பற்றிக் கேட்டார். தூதுவர் பதிலளித்தார், 'அரேபியர்களும் விருத்தசேதனம் செய்கிறார்கள்.'

(அதைக் கேட்ட பிறகு) ஹெராக்லியஸ் 'அரேபியர்களின் இறையாண்மை தோன்றிவிட்டது' என்று குறிப்பிட்டார். பின்னர் ஹெராக்லியஸ் ரோமில் உள்ள தனது நண்பருக்கு ஒரு கடிதம் எழுதினார், அவர் அறிவில் ஹெராக்லியஸைப் போலவே சிறந்தவராக இருந்தார். பின்னர் ஹெராக்லியஸ் ஹோம்ஸுக்குப் புறப்பட்டார். (சிரியாவில் உள்ள ஒரு நகரம்) நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்களின் வருகை மற்றும் அவர் ஒரு நபி என்பதில் தனது நண்பரிடமிருந்து பதில் கடிதம் வரும் வரை அவர் அங்கேயே தங்கியிருந்தார், அந்த நண்பரும் அவரது கருத்துடன் உடன்பட்டார். அதன்பேரில் ஹெராக்லியஸ் பைசாந்தியர்களின் அனைத்து தலைவர்களையும் ஹோம்ஸில் உள்ள தனது அரண்மனையில் கூடுமாறு அழைத்தார். அவர்கள் கூடியதும், தனது அரண்மனையின் அனைத்து கதவுகளையும் மூடுமாறு அவர் உத்தரவிட்டார். பின்னர் அவர் வெளியே வந்து கூறினார், 'ஓ பைசாந்தியர்களே! வெற்றி உங்கள் விருப்பமாகவும், நீங்கள் சரியான வழிகாட்டுதலைத் தேடி, உங்கள் பேரரசு நிலைத்திருக்க விரும்பினால், இந்த நபிக்கு (ஸல்) (அதாவது இஸ்லாத்தை தழுவுங்கள்) விசுவாசப் பிரமாணம் செய்யுங்கள்.'

(ஹெராக்லியஸின் கருத்துக்களைக் கேட்டதும்) மக்கள் காட்டுக் கழுதைகளைப் போல அரண்மனையின் வாயில்களை நோக்கி ஓடினார்கள், ஆனால் கதவுகள் மூடப்பட்டிருப்பதைக் கண்டார்கள். ஹெராக்லியஸ் இஸ்லாத்தின் மீதான அவர்களின் வெறுப்பை உணர்ந்தார், மேலும் அவர்கள் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொள்வார்கள் என்ற நம்பிக்கையை இழந்தபோது, அவர்களை மீண்டும் சபைக்கு அழைத்து வர உத்தரவிட்டார்.

(அவர்கள் திரும்பி வந்தபோது) அவர் கூறினார்கள், 'நான் ஏற்கனவே கூறியது உங்கள் நம்பிக்கையின் வலிமையைச் சோதிப்பதற்காகவே, அதை நான் கண்டு கொண்டேன்.' மக்கள் அவர் முன் விழுந்து வணங்கினார்கள், மேலும் அவரைக் குறித்து திருப்தியடைந்தார்கள், மேலும் இதுதான் ஹெராக்ளியஸின் கதையின் முடிவு (அவரது நம்பிக்கையைப் பொறுத்தவரை).

அப்துல்லாஹ் பின் `அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் சீசருக்கு கடிதம் எழுதினார்கள், அவரை இஸ்லாத்திற்கு அழைத்தார்கள், மேலும் திஹ்யா அல்-கல்பீ (ரழி) அவர்களிடம் தங்கள் கடிதத்தைக் கொடுத்தனுப்பினார்கள். திஹ்யா அல்-கல்பீ (ரழி) அவர்களிடம் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அதை புஸ்ராவின் ஆளுநரிடம் ஒப்படைக்குமாறு கட்டளையிட்டார்கள், அவர் அதை சீசருக்கு அனுப்புவார். பாரசீகப் படைகளுக்கு எதிராக அல்லாஹ் தனக்கு வெற்றியை வழங்கியபோது, சீசர் அல்லாஹ்வுக்கு நன்றி செலுத்தும் அடையாளமாக ஹிம்ஸிலிருந்து இல்யா (அதாவது எருசலேம்) வரை நடந்திருந்தார். ஆகவே, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் கடிதம் சீசரை அடைந்தபோது, அதைப் படித்த பிறகு அவர் கூறினார், 'குறைஷி கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த அவரது மக்களில் யாராவது இங்கு இருந்தால், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களைப் பற்றி அவரிடம் கேட்பதற்காக என்னிடம் அழைத்து வாருங்கள்.' அந்த நேரத்தில் அபூ சுஃப்யான் பின் ஹர்ப் (ரழி) அவர்கள் குறைஷியர்களில் சிலருடன் ஷாமில் இருந்தார்கள், அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கும் குறைஷி நிராகரிப்பாளர்களுக்கும் இடையில் செய்யப்பட்டிருந்த போர்நிறுத்தத்தின் போது ஷாமிற்கு வர்த்தகர்களாக வந்திருந்தனர். அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், சீசரின் தூதுவர் எங்களை ஷாமில் ஓரிடத்தில் கண்டார், அதனால் அவர் என்னையும் என் தோழர்களையும் இல்யாவிற்கு அழைத்துச் சென்றார், நாங்கள் சீசரின் அரசவைக்குள் அனுமதிக்கப்பட்டோம், அங்கு அவர் தனது அரச சபையில் கிரீடம் அணிந்து பைசாந்தியத்தின் மூத்த பிரமுகர்களால் சூழப்பட்டு அமர்ந்திருப்பதைக் கண்டோம். அவர் தனது மொழிபெயர்ப்பாளரிடம் கூறினார், 'தம்மை ஒரு நபி என்று கூறும் அந்த மனிதருக்கு அவர்களில் யார் நெருங்கிய உறவினர் என்று அவர்களிடம் கேள்.' அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "நான் பதிலளித்தேன், 'நான் அவருக்கு மிக நெருங்கிய உறவினர்.' அவர் கேட்டார், 'அவருடன் உங்களுக்கு என்ன உறவுமுறை இருக்கிறது?' நான் பதிலளித்தேன், 'அவர் என் தந்தையின் சகோதரருடைய மகன்,' மேலும் அந்த வணிகக் கூட்டத்தில் பனூ அபூ மனாஃப் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த என்னைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை." சீசர் கூறினார், 'அவரை அருகில் வரச் சொல்லுங்கள்.' பிறகு அவர் என் தோழர்கள் என் தோளுக்கு அருகில் எனக்குப் பின்னால் நிற்கும்படி கட்டளையிட்டார், மேலும் தனது மொழிபெயர்ப்பாளரிடம் கூறினார், 'அவருடைய தோழர்களிடம் சொல், நான் இந்த மனிதனிடம் தன்னை ஒரு நபி என்று கூறும் மனிதரைப் பற்றி கேட்கப் போகிறேன். அவர் பொய் சொன்னால், அவர்கள் உடனடியாக அவரை மறுக்க வேண்டும்.' அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! என் தோழர்கள் என்னை ஒரு பொய்யன் என்று முத்திரை குத்துவது வெட்கக்கேடானது அல்லாமல் இருந்திருந்தால், அவர் என்னிடம் கேட்டபோது அவரைப் பற்றிய உண்மையை நான் சொல்லியிருக்க மாட்டேன். ஆனால் என் தோழர்களால் பொய்யன் என்று அழைக்கப்படுவதை நான் வெட்கக்கேடாகக் கருதினேன். அதனால் நான் உண்மையைக் கூறினேன்." பிறகு அவர் தனது மொழிபெயர்ப்பாளரிடம் கூறினார், 'அவர் எந்த வகையான குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர் என்று அவரிடம் கேள்.' நான் பதிலளித்தேன், 'அவர் எங்களுக்குள் ஒரு சிறந்த குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்.' அவர் கேட்டார், 'உங்களில் வேறு யாராவது அவருக்கு முன்பு இதையே கூறியதுண்டா?' நான் பதிலளித்தேன், 'இல்லை.' அவர் கேட்டார், 'அவர் தாம் கூறுவதைக் கூறுவதற்கு முன்பு, பொய் சொன்னதாக நீங்கள் எப்போதாவது அவர் மீது பழி சுமத்தியதுண்டா?' நான் பதிலளித்தேன், 'இல்லை.' அவர் கேட்டார், 'அவருடைய முன்னோர்களில் யாராவது மன்னராக இருந்தார்களா?' நான் பதிலளித்தேன், 'இல்லை.' அவர் கேட்டார், 'மேன்மக்களா அல்லது ஏழைகளா அவரைப் பின்பற்றுகிறார்கள்?' நான் பதிலளித்தேன், 'ஏழைகள்தான் அவரைப் பின்பற்றுகிறார்கள்.' அவர் கேட்டார், 'அவர்கள் அதிகரிக்கிறார்களா அல்லது குறைகிறார்களா?' நான் பதிலளித்தேன், 'அவர்கள் அதிகரிக்கிறார்கள்.' அவர் கேட்டார், 'அவருடைய மார்க்கத்தைத் தழுவியவர்களில் யாராவது அதிருப்தி அடைந்து பின்னர் தனது மார்க்கத்தை நிராகரித்ததுண்டா?'. நான் பதிலளித்தேன், 'இல்லை.' அவர் கேட்டார், 'அவர் தனது வாக்குறுதிகளை மீறுகிறாரா?' நான் பதிலளித்தேன், 'இல்லை, ஆனால் நாங்கள் இப்போது அவருடன் போர்நிறுத்தத்தில் இருக்கிறோம், அவர் எங்களுக்கு துரோகம் செய்யக்கூடும் என்று நாங்கள் பயப்படுகிறோம்.' அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "அந்தக் கடைசி வாக்கியத்தைத் தவிர, அவருக்கு எதிராக என்னால் எதுவும் சொல்ல முடியவில்லை." பிறகு சீசர் கேட்டார், 'நீங்கள் எப்போதாவது அவருடன் போர் புரிந்ததுண்டா?' நான் பதிலளித்தேன், 'ஆம்.' அவர் கேட்டார், 'அவருடனான உங்கள் போர்களின் விளைவு என்னவாக இருந்தது?' நான் பதிலளித்தேன், 'முடிவு நிலையற்றதாக இருந்தது; சில நேரங்களில் அவர் வெற்றி பெற்றார், சில நேரங்களில் நாங்கள்.' அவர் கேட்டார், 'அவர் உங்களுக்கு என்ன செய்யும்படி கட்டளையிடுகிறார்?' நான் கூறினேன், 'அல்லாஹ் ஒருவனையே வணங்கும்படியும், அவனுடன் மற்றவர்களை வணங்காமலும், எங்கள் முன்னோர்கள் வணங்கி வந்த அனைத்தையும் விட்டுவிடும்படியும் அவர் எங்களுக்குக் கூறுகிறார். தொழுகையை நிறைவேற்றவும், தர்மம் செய்யவும், கற்பு நெறியுடன் இருக்கவும், வாக்குறுதிகளைக் காப்பாற்றவும், எங்களிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டதை திருப்பிக் கொடுக்கவும் அவர் எங்களுக்குக் கட்டளையிடுகிறார்.'

நான் அதைச் சொன்னபோது, சீசர் தனது மொழிபெயர்ப்பாளரிடம் கூறினார், 'அவரிடம் சொல்: நான் உன்னிடம் அவர்களுடைய வம்சாவளியைப் பற்றிக் கேட்டேன், அதற்கு நீ அவர்கள் ஒரு சிறந்த குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் என்று பதிலளித்தாய். உண்மையில், எல்லா தூதர்களும் தங்கள் தேசங்களின் மிக உயர்ந்த வம்சாவளியில் இருந்து வந்தவர்கள். பிறகு உங்களில் வேறு யாராவது இதுபோன்ற ஒரு கூற்றை முன்வைத்திருக்கிறார்களா என்று நான் உன்னைக் கேட்டேன், உனது பதில் எதிர்மறையாக இருந்தது. பதில் ஆம் என்று இருந்திருந்தால், இந்த மனிதர் தனக்கு முன் சொல்லப்பட்ட ஒரு கூற்றைப் பின்பற்றுகிறார் என்று நான் நினைத்திருப்பேன். அவர்கள் எப்போதாவது பொய் சொன்னதாக குற்றம் சாட்டப்பட்டிருக்கிறார்களா என்று நான் உன்னைக் கேட்டபோது, உனது பதில் எதிர்மறையாக இருந்தது, அதனால் (மற்ற) மக்களைப் பற்றி பொய் சொல்லாத ஒரு நபர் அல்லாஹ்வைப் பற்றி ஒருபோதும் பொய் சொல்ல மாட்டார் என்பதை நான் உறுதியாக எடுத்துக்கொண்டேன். பிறகு அவர்களுடைய முன்னோர்களில் யாராவது மன்னராக இருந்தார்களா என்று நான் உன்னைக் கேட்டேன். உனது பதில் எதிர்மறையாக இருந்தது, அது ஆம் என்று இருந்திருந்தால், இந்த மனிதர் தனது பரம்பரை ராஜ்ஜியத்தை திரும்பப் பெற விரும்புகிறார் என்று நான் நினைத்திருப்பேன். பணக்காரர்களா அல்லது ஏழை மக்களா அவர்களைப் பின்பற்றுகிறார்கள் என்று நான் உன்னைக் கேட்டபோது, ஏழைகள்தான் அவர்களைப் பின்பற்றுகிறார்கள் என்று நீ பதிலளித்தாய். உண்மையில், தூதர்களின் சீடர்கள் அப்படித்தான் இருப்பார்கள். பிறகு அவர்களுடைய சீடர்கள் அதிகரிக்கிறார்களா அல்லது குறைகிறார்களா என்று நான் உன்னைக் கேட்டேன். அவர்கள் அதிகரிக்கிறார்கள் என்று நீ பதிலளித்தாய். உண்மையில், இதுவே உண்மையான நம்பிக்கையின் விளைவு, அது (எல்லா வகையிலும்) முழுமையடையும் வரை. அவர்களுடைய மார்க்கத்தை ஏற்றுக்கொண்ட பிறகு, யாராவது அதிருப்தி அடைந்து தமது மார்க்கத்தை கைவிட்டிருக்கிறார்களா என்று நான் உன்னைக் கேட்டேன்; உனது பதில் எதிர்மறையாக இருந்தது. உண்மையில், இது உண்மையான நம்பிக்கையின் அடையாளம், ஏனெனில் அதன் மகிழ்ச்சி இதயங்களில் முழுமையாக நுழைந்து கலக்கும்போது, யாரும் அதனால் அதிருப்தி அடைய மாட்டார்கள். அவர்கள் எப்போதாவது தமது வாக்குறுதியை மீறியிருக்கிறார்களா என்று நான் உன்னைக் கேட்டேன். நீ எதிர்மறையாக பதிலளித்தாய். தூதர்கள் அப்படித்தான்; அவர்கள் ஒருபோதும் தமது வாக்குறுதிகளை மீறுவதில்லை. நீ அவர்களுடன் போரிட்டாயா, அவர்கள் உன்னுடன் போரிட்டார்களா என்று நான் உன்னைக் கேட்டபோது, அவர்கள் போரிட்டார்கள் என்றும், சில சமயங்களில் அவர்கள் வெற்றி பெற்றார்கள் என்றும், சில சமயங்களில் நீ வெற்றி பெற்றாய் என்றும் நீ பதிலளித்தாய். உண்மையில், தூதர்கள் அப்படித்தான்; அவர்கள் சோதனைகளுக்கு உள்ளாக்கப்படுகிறார்கள், இறுதி வெற்றி எப்போதும் அவர்களுடையது. பிறகு அவர்கள் உங்களுக்கு என்ன கட்டளையிட்டார்கள் என்று நான் உன்னைக் கேட்டேன். அல்லாஹ் ஒருவனையே வணங்கவும், அவனுடன் மற்றவர்களை வணங்காமல் இருக்கவும், உங்கள் முன்னோர்கள் வணங்கிய அனைத்தையும் விட்டுவிடவும், தொழுகைகளை நிறைவேற்றவும், உண்மையைப் பேசவும், கற்பு நெறியுடன் இருக்கவும், வாக்குறுதிகளைக் காப்பாற்றவும், உங்களிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டதை திருப்பிக் கொடுக்கவும் அவர்கள் உங்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்கள் என்று நீ பதிலளித்தாய். இவை உண்மையில் ஒரு நபியின் குணங்கள், அவர்கள் தோன்றுவார்கள் என்று முந்தைய வேதங்களிலிருந்து நான் அறிந்திருந்தேன், ஆனால் அவர்கள் உங்களிலிருந்து வருவார்கள் என்று நான் அறிந்திருக்கவில்லை. நீ சொல்வது உண்மையாக இருந்தால், மிக விரைவில் அவர்கள் என் கால்களுக்குக் கீழுள்ள பூமியை ஆக்கிரமிப்பார்கள், நான் அவர்களை நிச்சயமாக அடைய முடியும் என்று அறிந்திருந்தால், நான் உடனடியாக அவர்களைச் சந்திக்கச் செல்வேன்; நான் அவர்களுடன் இருந்திருந்தால், நான் நிச்சயமாக அவர்களுடைய பாதங்களைக் கழுவியிருப்பேன்.' "

அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "பிறகு சீசர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் கடிதத்தைக் கேட்டார், அது வாசிக்கப்பட்டது. அதன் உள்ளடக்கம்: "பிஸ்மில்லாஹிர் ரஹ்மானிர் ரஹீம். (இக்கடிதம்) அல்லாஹ்வின் அடிமையும் அவனுடைய தூதருமான முஹம்மது (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து, பைசாந்தியர்களின் ஆட்சியாளரான ஹெராக்கிளியஸுக்கு (எழுதப்படுவது). நேர்வழியைப் பின்பற்றுவோர் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும். மேலும், நான் உங்களை இஸ்லாத்தை நோக்கி அழைக்கிறேன்; இஸ்லாத்தை ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள், நீங்கள் பாதுகாப்புப் பெறுவீர்கள்; இஸ்லாத்தை ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள், அல்லாஹ் உங்களுக்கு இரட்டிப்பு வெகுமதியை வழங்குவான். ஆனால் நீங்கள் இந்த இஸ்லாமிய அழைப்பை நிராகரித்தால், உங்கள் குடிமக்களை (விவசாயிகளை) வழிகெடுத்ததற்கான பாவம் உங்களைச் சாரும். வேதக்காரர்களே! எங்களுக்கும் உங்களுக்கும் பொதுவான ஒரு வார்த்தையின் பக்கம் வாருங்கள். (அதாவது) நாம் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு எவரையும் வணங்கக் கூடாது; அவனுக்கு எதையும் இணையாக்கக் கூடாது; நம்மில் யாரும் அல்லாஹ்வைத் தவிர மற்றவர்களை இறைவனாக்கிக் கொள்ளக் கூடாது. பிறகு அவர்கள் புறக்கணித்தால், 'நிச்சயமாக நாங்கள் (அவனுக்கு) சரணடைந்தவர்கள் (முஸ்லிம்கள்) என்பதற்கு நீங்களே சாட்சியாக இருங்கள்' என்று கூறுங்கள். (3:64)"

அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "ஹெராக்லியஸ் தனது உரையை முடித்தபோது, அவரைச் சுற்றியிருந்த பைசாந்திய அரச குடும்பத்தினரால் பெரும் கூச்சலும் குழப்பமும் ஏற்பட்டது, மேலும் அவர்கள் என்ன சொன்னார்கள் என்பது எனக்குப் புரியாத அளவுக்கு இரைச்சல் அதிகமாக இருந்தது. அதனால், நாங்கள் நீதிமன்றத்திலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டோம்."

நான் என் தோழர்களுடன் வெளியே சென்று நாங்கள் தனியாக இருந்தபோது, நான் அவர்களிடம் கூறினேன், 'நிச்சயமாக, இப்னு அபி கப்ஷாவின் (அதாவது, நபி (ஸல்) அவர்களின்) காரியம் வலிமை பெற்றுவிட்டது. பனீ அல்-அஸ்ஃபரின் மன்னர் அவருக்குப் பயப்படுகிறார்.'

அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, நான் அதை விரும்பவில்லை என்றாலும், அல்லாஹ் என்னை இஸ்லாத்திற்கு மாற்றும் வரை நான் தாழ்ந்த நிலையில் இருந்தேன், அவருடைய மார்க்கம் வெற்றி பெறும் என்பதில் உறுதியாக இருந்தேன்."

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் என்னிடம் நேரடியாகக் கூறினார்கள், "நானும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களும் செய்து கொண்ட ஒப்பந்த காலத்தில் நான் (வியாபாரத்திற்காகப்) புறப்பட்டேன். நான் ஷாம் நாட்டில் இருந்தபோது, நபி (ஸல்) அவர்கள் அனுப்பிய கடிதம் ஒன்று ஹெராக்ளியஸிடம் கொண்டுவரப்பட்டது. திஹ்யா அல்-கல்பி (ரழி) அவர்கள் அதைக் கொண்டு வந்து புஸ்ராவின் ஆளுநரிடம் கொடுத்தார்கள், அவர் அதை ஹெராக்ளியஸிடம் அனுப்பி வைத்தார். ஹெராக்ளியஸ், ‘தம்மை இறைத்தூதர் என்று கூறும் இந்த மனிதரின் சமூகத்தைச் சேர்ந்த எவரேனும் இங்கு இருக்கிறார்களா?’ என்று கேட்டார்கள். மக்கள், ‘ஆம் (இருக்கிறார்கள்)’ என்று பதிலளித்தார்கள். அவ்வாறே குறைஷி கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த சிலருடன் நானும் அழைக்கப்பட்டேன். நாங்கள் ஹெராக்ளியஸிடம் சென்றோம். எங்களுக்கு அவர் முன்னிலையில் இருக்கை அளிக்கப்பட்டது. பிறகு அவர், ‘தம்மை இறைத்தூதர் என்று கூறும் அந்த மனிதருக்கு உங்களில் மிக நெருங்கிய உறவினர் யார்?’ என்று கேட்டார்கள். எனவே அவர்கள் என்னை அவருக்கு முன்னால் அமர வைத்தார்கள், என் தோழர்களை எனக்குப் பின்னால் அமர வைத்தார்கள். பிறகு அவர் தம் மொழிபெயர்ப்பாளரை அழைத்து (அவரிடம்) கூறினார்கள். ‘(அதாவது அபூ சுஃப்யானின் தோழர்களிடம்) நான் இவரிடம் (அதாவது அபூ சுஃப்யானிடம்) தம்மை இறைத்தூதர் என்று கூறும் அந்த மனிதரைப் பற்றி சில கேள்விகள் கேட்கப்போகிறேன். ஆகவே, இவர் என்னிடம் பொய் சொன்னால், உடனே அவரை இவர்கள் பொய்ப்பிக்க வேண்டும் என்று அவர்களிடம் சொல்’ என்று கூறினார்கள். அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! என் தோழர்கள் என்னைப் பொய்யன் என்று கருதிவிடுவார்களோ என்ற அச்சம் மட்டும் எனக்கு இல்லையென்றால் நான் (நபியவர்களைப் பற்றி) பொய் சொல்லியிருப்பேன். ஹெராக்ளியஸ் பிறகு தன் மொழிபெயர்ப்பாளரிடம், ‘அவரிடம் கேளுங்கள்: உங்களில் அவரது (அதாவது நபியின்) குடும்ப நிலை என்ன?’ என்று கூறினார்கள். நான், ‘அவர் எங்களில் சிறந்த குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்’ என்றேன். ஹெராக்ளியஸ், ‘அவருடைய முன்னோர்களில் எவரேனும் அரசராக இருந்திருக்கிறார்களா?’ என்று கேட்டார்கள். நான், ‘இல்லை’ என்றேன். அவர், ‘அவர் இவ்வாறு (தம்மை இறைத்தூதர் என்று) கூறுவதற்கு முன் நீங்கள் எப்போதாவது அவர் பொய் சொன்னதாகக் குற்றம் சாட்டியிருக்கிறீர்களா?’ என்று கேட்டார்கள். நான், ‘இல்லை’ என்றேன். அவர், ‘மேட்டுக்குடியினர் அவரைப் பின்பற்றுகிறார்களா அல்லது ஏழை மக்களா?’ என்று கேட்டார்கள். நான், ‘ஏழைகள்தான் அவரைப் பின்பற்றுகிறார்கள்’ என்றேன். அவர், ‘அவரைப் பின்பற்றுவோரின் எண்ணிக்கை கூடுகிறதா அல்லது குறைகிறதா?’ என்று கேட்டார்கள். நான், ‘அவர்கள் அதிகரித்துக்கொண்டே இருக்கிறார்கள்’ என்றேன். அவர், ‘அவருடைய மார்க்கத்தை (அதாவது இஸ்லாத்தை) ஏற்றுக்கொண்ட பின், அதில் அதிருப்தியுற்று எவரேனும் அதிலிருந்து விலகிச் செல்கிறார்களா?’ என்று கேட்டார்கள். நான், ‘இல்லை’ என்றேன். அவர், ‘நீங்கள் அவருடன் போர் புரிந்திருக்கிறீர்களா?’ என்று கேட்டார்கள். நான், ‘ஆம்’ என்று பதிலளித்தேன். அவர், ‘அவருடனான உங்கள் போர் எப்படி இருந்தது?’ என்று கேட்டார்கள். நான், ‘எங்களுக்கு இடையிலான போர் முடிவு செய்யப்படாததாக இருந்தது, வெற்றியும் தோல்வியும் எங்களுக்கும் அவருக்கும் மாறி மாறி வந்தன. அவர் எங்களுக்கு இழப்புகளை ஏற்படுத்துவார், நாங்கள் அவருக்கு இழப்புகளை ஏற்படுத்துவோம்’ என்றேன். அவர், ‘அவர் எப்போதாவது துரோகம் செய்திருக்கிறாரா?’ என்று கேட்டார்கள். நான், ‘இல்லை, ஆனால் இப்போது நாங்கள் இந்த ஒப்பந்த காலத்தில் அவரை விட்டு விலகி இருக்கிறோம், இதில் அவர் என்ன செய்வார் என்று எங்களுக்குத் தெரியாது’ என்றேன். அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! அந்த ஒரு வார்த்தையைத் தவிர (அவருக்கு எதிராக) வேறு எந்த வார்த்தையையும் என் பேச்சில் என்னால் சேர்க்க முடியவில்லை." ஹெராக்ளியஸ், ‘(உங்களில்) வேறு எவரேனும் அவருக்கு முன் இதே (அதாவது இஸ்லாமிய)க் கொள்கையைச் சொன்னதுண்டா?’ என்று கேட்டார்கள். நான், ‘இல்லை’ என்றேன். பிறகு ஹெராக்ளியஸ் தம் மொழிபெயர்ப்பாளரிடம் எனக்கு (அதாவது அபூ சுஃப்யானுக்கு)ச் சொல்லுமாறு கூறினார்கள், ‘நான் உங்களிடம் உங்களில் அவருடைய குடும்ப நிலையைப் பற்றிக் கேட்டேன், அதற்கு அவர் உங்களில் ஒரு சிறந்த குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர் என்று நீங்கள் கூறினீர்கள். நிச்சயமாக, எல்லா தூதர்களும் தங்கள் மக்களில் மிக உயர்ந்த குடும்பத்திலிருந்தே வருவார்கள். பிறகு நான் உங்களிடம் அவருடைய முன்னோர்களில் எவரேனும் அரசராக இருந்திருக்கிறார்களா என்று கேட்டேன், அதற்கு நீங்கள் இல்லை என்று மறுத்தீர்கள். அதன்பேரில் நான் நினைத்தேன், அவருடைய முன்னோர்களில் ஒருவர் அரசராக இருந்திருந்தால், அவர் (அதாவது முஹம்மது (ஸல்)) தம் முன்னோர்களின் ராஜ்ஜியத்தை ஆள முற்படுகிறார் என்று நான் சொல்லியிருப்பேன். பிறகு நான் உங்களிடம் அவரைப் பின்பற்றுபவர்கள் மேட்டுக்குடியினரா அல்லது மக்களில் ஏழைகளா என்று கேட்டேன், அதற்கு நீங்கள் (அவரைப் பின்பற்றுபவர்கள்) ஏழைகள் மட்டுமே என்று கூறினீர்கள். உண்மையில், தூதர்களைப் பின்பற்றுபவர்கள் அப்படித்தான் இருப்பார்கள். பிறகு அவர் இவ்வாறு (தம்மை இறைத்தூதர் என்று) கூறுவதற்கு முன் நீங்கள் எப்போதாவது அவர் பொய் சொன்னதாகக் குற்றம் சாட்டியிருக்கிறீர்களா என்று நான் கேட்டேன், அதற்கு உங்கள் பதில் எதிர்மறையாக இருந்தது. ஆகவே, பிற மனிதர்களைப் பற்றிப் பொய் சொல்லாத ஒருவர், அல்லாஹ்வைப் பற்றி ஒருபோதும் பொய் சொல்லமாட்டார் என்பதை நான் உறுதியாகக் கருதினேன். பிறகு நான் உங்களிடம் அவரைப் பின்பற்றுபவர்களில் எவரேனும் அவருடைய மார்க்கத்தை (அதாவது இஸ்லாத்தை) ஏற்றுக்கொண்ட பின், அதில் அதிருப்தியுற்று அதிலிருந்து விலகிச் சென்றிருக்கிறார்களா என்று கேட்டேன், அதற்கு நீங்கள் இல்லை என்று மறுத்தீர்கள். அவ்வாறேதான் ஈமான் (நம்பிக்கை) இதயங்களின் மகிழ்ச்சியுடன் கலக்கும்போது இருக்கும். பிறகு நான் உங்களிடம் அவரைப் பின்பற்றுபவர்கள் கூடுகிறார்களா அல்லது குறைகிறார்களா என்று கேட்டேன். அவர்கள் அதிகரித்துக்கொண்டே இருக்கிறார்கள் என்று நீங்கள் கூறினீர்கள். அதுதான் உண்மையான நம்பிக்கையின் வழி, அது முழுமையடையும் வரை. பிறகு நான் உங்களிடம் நீங்கள் எப்போதாவது அவருடன் போர் புரிந்திருக்கிறீர்களா என்று கேட்டேன், நீங்கள் அவருடன் போர் புரிந்ததாகவும், உங்களுக்கும் அவருக்கும் இடையிலான போர் முடிவு செய்யப்படாததாகவும், வெற்றியும் தோல்வியும் உங்களுக்கும் அவருக்கும் மாறி மாறி வந்ததாகவும், அவர் உங்களுக்கு இழப்புகளை ஏற்படுத்தியதாகவும், நீங்கள் அவர்களுக்கு (அவருடைய தரப்பினருக்கு) இழப்புகளை ஏற்படுத்தியதாகவும் கூறினீர்கள். தூதர்களின் நிலையும் இதுதான்; அவர்கள் சோதனைக்குள்ளாக்கப்படுவார்கள், இறுதி வெற்றி அவர்களுக்கே. பிறகு நான் உங்களிடம் அவர் எப்போதாவது துரோகம் செய்திருக்கிறாரா என்று கேட்டேன்; அவர் ஒருபோதும் துரோகம் செய்ததில்லை என்று நீங்கள் கூறினீர்கள். நிச்சயமாக, தூதர்கள் ஒருபோதும் துரோகம் செய்யமாட்டார்கள். பிறகு நான் உங்களிடம் அவருக்கு முன் வேறு எவரேனும் இந்தக் கூற்றைச் சொல்லியிருக்கிறார்களா என்று கேட்டேன்; அதற்கும் நீங்கள் இல்லை என்று மறுத்தீர்கள். அதன்பேரில் நான் நினைத்தேன், அவருக்கு முன் வேறு யாராவது இந்தக் கூற்றைச் சொல்லியிருந்தால், அவர் தனக்கு முன் சொல்லப்பட்ட சில கூற்றுகளை நகலெடுக்கும் ஒரு மனிதர் என்று நான் சொல்லியிருப்பேன்.’"

அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "ஹெராக்ளியஸ் பிறகு என்னிடம், ‘அவர் உங்களுக்கு என்ன செய்யும்படி கட்டளையிடுகிறார்?’ என்று கேட்டார்கள். நான், ‘அவர் எங்களை தொழுகையை (நிறைவேற்றவும்), ஜகாத் (கொடுக்கவும்), உறவினர்களுடன் நல்லுறவைப் பேணவும், கற்பொழுக்கத்துடன் இருக்கவும் கட்டளையிடுகிறார்’ என்றேன். பிறகு ஹெராக்ளியஸ் கூறினார்கள், ‘நீங்கள் சொன்னது எல்லாம் உண்மையானால், அவர் সত্যিই ஒரு நபிதான். அவர் (அதாவது நபி (ஸல்)) தோன்றப்போகிறார் என்பதை நான் அறிந்திருந்தேன், ஆனால் அவர் உங்களில் ஒருவராக இருப்பார் என்று நான் ஒருபோதும் நினைக்கவில்லை. நான் அவரை அடைய முடியும் என்பதில் உறுதியாக இருந்தால், நான் அவரைச் சந்திக்க விரும்புவேன், நான் அவருடன் இருந்தால், அவருடைய பாதங்களைக் கழுவுவேன்; அவருடைய ராஜ்ஜியம் (நிச்சயமாக என் கால்களுக்குக் கீழ் உள்ளவை வரை) விரிவடையும்.’ பிறகு ஹெராக்ளியஸ் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் கடிதத்தைக் கேட்டு வாங்கி அதைப் படித்தார்கள், அதில் எழுதப்பட்டிருந்தது: "அல்லாஹ்வின் பெயரால், மிக்க கருணையாளன், நிகரற்ற அன்புடையோன். (இந்தக் கடிதம்) அல்லாஹ்வின் தூதர் முஹம்மது (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து, பைசாந்தியப் பேரரசர் ஹெராக்ளியஸுக்கு ........ நேர்வழியைப் பின்பற்றுபவர் மீது சாந்தி உண்டாவதாக. இனி, நான் உங்களை இஸ்லாத்தை ஏற்க அழைக்கிறேன். இஸ்லாத்தை ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள், நீங்கள் (அல்லாஹ்வின் தண்டனையிலிருந்து) பாதுகாக்கப்படுவீர்கள்; இஸ்லாத்தை ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள், அல்லாஹ் உங்களுக்கு இரு மடங்கு கூலி தருவான், ஆனால் நீங்கள் இதை நிராகரித்தால், உழவர்களின் (அதாவது உங்கள் ராஜ்ஜிய மக்களின்) பாவங்களுக்கு நீங்கள்தான் பொறுப்பாவீர்கள், மேலும் (அல்லாஹ்வின் கூற்று):-- "வேதத்தையுடையோரே! (யூதர்களே மற்றும் கிறிஸ்தவர்களே!) உங்களுக்கும் எங்களுக்கும் பொதுவான ஒரு வார்த்தையின் பக்கம் வாருங்கள்; (அது) நாம் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு எவரையும் வணங்க மாட்டோம்.... நாங்கள் முஸ்லிம்கள் என்பதற்கு நீங்களும் சாட்சி கூறுங்கள்.' (3:64) அவர் கடிதத்தைப் படித்து முடித்ததும், அவருக்கு அருகில் குரல்கள் உயர்ந்தன, பெரும் கூச்சலும் குழப்பமும் ஏற்பட்டது, நாங்கள் வெளியேறும்படி கட்டளையிடப்பட்டோம்."

அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "வெளியே வரும்போது, நான் என் தோழர்களிடம், ‘இப்னு அபீ கப்ஷாவின் (அதாவது முஹம்மது (ஸல்) அவர்களின்) நிலைமை வலிமையாகிவிட்டது; பனூ அல்-அஸ்ஃபர் மன்னர் கூட அவருக்கு அஞ்சுகிறார்’ என்றேன். ஆகவே, அல்லாஹ் என்னை இஸ்லாத்தை ஏற்கச் செய்யும் வரை, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் வெற்றி பெறுவார்கள் என்று நான் தொடர்ந்து நம்பினேன்."

அஸ்-ஸுஹ்ரி (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "ஹெராக்ளியஸ் பிறகு பைசாந்தியர்களின் அனைத்துத் தலைவர்களையும் அழைத்து, அவர்களைத் தம் வீட்டில் ஒன்று கூட்டி, ‘ஓ பைசாந்தியக் கூட்டமே! நீங்கள் நிரந்தர வெற்றியையும் வழிகாட்டலையும், உங்கள் ராஜ்ஜியம் உங்களுடன் நிலைத்திருக்கவும் விரும்புகிறீர்களா?’ என்று கேட்டார்கள். (அதைக்கேட்ட உடனேயே) அவர்கள் காட்டுக் கழுதைகளைப் போல வாயிலை நோக்கி விரைந்தார்கள், ஆனால் அவை மூடப்பட்டிருப்பதைக் கண்டார்கள். ஹெராக்ளியஸ் பிறகு, ‘அவர்களை என்னிடம் திருப்பிக் கொண்டு வாருங்கள்’ என்று கூறினார்கள். அவ்வாறே அவர் அவர்களை அழைத்து, ‘நான் உங்கள் மார்க்கத்தில் நீங்கள் கொண்டிருக்கும் பற்றுறுதியின் வலிமையைச் சோதிக்கவே விரும்பினேன். இப்போது நான் உங்களிடம் நான் விரும்பியதைக் கவனித்தேன்’ என்று கூறினார்கள். பிறகு மக்கள் அவருக்கு முன்னால் சிரம் பணிந்து, அவரைப் பற்றி மகிழ்ச்சியடைந்தார்கள்."

(பார்க்க ஹதீஸ் எண் 6, தொகுதி 1)

அப்துல்லாஹ் இப்னு ரபாஹ் (ரழி) அவர்கள் அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவித்தார்கள், அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

முஆவியா (ரழி) அவர்களிடம் பல தூதுக்குழுக்கள் வந்தன. அது ரமலான் மாதத்தில் நடந்தது. நாங்கள் ஒருவருக்கொருவர் உணவு தயாரிப்போம். அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அடிக்கடி எங்களை தம் வீட்டிற்கு அழைப்பவர்களில் ஒருவராக இருந்தார்கள். நான் கூறினேன்: நான் உணவு தயாரித்து அவர்களை என் இடத்திற்கு அழைக்க வேண்டாமா? ஆகவே, உணவு தயாரிக்க உத்தரவிட்டேன். பின்னர் மாலையில் அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்களைச் சந்தித்து, "(இன்று இரவு) நீங்கள் என்னுடன் உணவு உண்பீர்கள்" என்றேன். அவர்கள் கூறினார்கள்: நீர் என்னை முந்திக்கொண்டு விட்டீர். நான் கூறினேன்: ஆம், நான் அவர்களை அழைத்துவிட்டேன். (உணவருந்தி முடித்ததும்) அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அன்சாரிகளின் கூட்டமே! உங்களுடைய அறிவிப்புகளில் இருந்து ஒரு அறிவிப்பை நான் உங்களுக்குச் சொல்ல வேண்டாமா? பின்னர் அவர்கள் மக்கா வெற்றியின் விவரத்தைக் கூறி, சொன்னார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மக்காவை அடையும் வரை முன்னேறிச் சென்றார்கள். அவர்கள் (ஸல்) வலது பக்கத்தில் ஸுபைர் (ரழி) அவர்களையும், இடது பக்கத்தில் காலித் (ரழி) அவர்களையும் நியமித்தார்கள், மேலும் கவசமில்லாத படையுடன் அபூ உபைதா (ரழி) அவர்களை அனுப்பினார்கள். அவர்கள் பள்ளத்தாக்கின் உட்பகுதிக்கு முன்னேறினார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒரு பெரிய போராளிகள் குழுவின் மத்தியில் இருந்தார்கள். அவர்கள் (ஸல்) என்னைப் பார்த்து, "அபூஹுரைரா" என்றார்கள். நான் கூறினேன்: அல்லாஹ்வின் தூதரே! இதோ தங்கள் அழைப்பிற்கிணங்க வந்துள்ளேன். அவர்கள் (ஸல்) கூறினார்கள்: அன்சாரிகளைத் தவிர வேறு யாரும் என்னிடம் வர வேண்டாம், எனவே அன்சாரிகளை (மட்டும்) என்னிடம் அழையுங்கள். அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் தொடர்ந்தார்கள்: அவ்வாறே அவர்கள் அவரைச் (ஸல்) சுற்றி கூடினார்கள். குறைஷிகளும் தங்கள் ரவுடிகளையும், தங்கள் (தாழ்ந்த) ஆதரவாளர்களையும் ஒன்று திரட்டி, "இவர்களை நாங்கள் முன்னே அனுப்புகிறோம்" என்று கூறினார்கள். அவர்கள் எதையாவது பெற்றால், நாங்கள் அவர்களுடன் (அதைப் பகிர்ந்து கொள்ள) இருப்போம், அவர்களுக்கு துரதிர்ஷ்டம் நேர்ந்தால், கேட்கப்படுவதை (நஷ்டஈடாக) நாங்கள் செலுத்துவோம். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் (அன்சாரிகளிடம்) கூறினார்கள்: குறைஷிகளின் ரவுடிகளையும், (தாழ்ந்த) ஆதரவாளர்களையும் நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள். மேலும் அவர்கள் (ஸல்) தம் ஒரு கையை மற்றொன்றின் மீது (தட்டி) அவர்கள் கொல்லப்பட வேண்டும் என்று சுட்டிக்காட்டி, "அஸ்-ஸஃபாவில் என்னைச் சந்தியுங்கள்" என்றார்கள். பிறகு நாங்கள் முன்னேறிச் சென்றோம். எங்களில் எவரேனும் ஒரு குறிப்பிட்ட நபரைக் கொல்ல விரும்பினால், அவர் கொல்லப்பட்டார், யாரும் எந்த எதிர்ப்பையும் காட்ட முடியவில்லை. அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் தொடர்ந்தார்கள்: பின்னர் அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் வந்து, "அல்லாஹ்வின் தூதரே! குறைஷிகளின் இரத்தம் மிகவும் மலிவாகிவிட்டது. இந்த நாளிலிருந்து எந்த குறைஷியும் இருக்க மாட்டார்கள்" என்றார்கள். பின்னர் அவர்கள் (நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள்) கூறினார்கள்: யார் அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்களின் வீட்டில் நுழைகிறாரோ, அவர் பாதுகாப்பாக இருப்பார். அன்சாரிகளில் சிலர் தங்களுக்குள் கிசுகிசுத்துக் கொண்டார்கள்: (எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக), அவரது நகரத்தின் மீதான அன்பும், அவரது உறவினர்கள் மீதான பரிவும் அவரை ஆட்கொண்டுவிட்டன. அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: (இந்த நேரத்தில்) நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) வந்தது. அவர்கள் வஹீ (இறைச்செய்தி)யைப் பெறவிருந்தபோது, நாங்கள் அதை புரிந்துகொண்டோம், அவர்கள் (உண்மையில்) அதைப் பெற்றுக்கொண்டிருந்தபோது, வஹீ (இறைச்செய்தி) முடியும் வரை எங்களில் யாரும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களை நோக்கி கண்களை உயர்த்தத் துணியவில்லை. வஹீ (இறைச்செய்தி) முடிந்ததும், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: அன்சாரிகளின் கூட்டமே! அவர்கள் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதரே! இதோ நாங்கள் உங்கள் கட்டளைக்குக் காத்திருக்கிறோம். அவர்கள் (ஸல்) கூறினார்கள்: இந்த மனிதரை அவரது நகரத்தின் மீதான அன்பும், அவரது மக்களின் மீதான பரிவும் ஆட்கொண்டுவிட்டதாக நீங்கள் கூறிக்கொண்டிருந்தீர்கள். அவர்கள் கூறினார்கள்: ஆம், அவ்வாறுதான் இருந்தது. அவர்கள் (ஸல்) கூறினார்கள்: இல்லை, ஒருபோதும் இல்லை. நான் அல்லாஹ்வின் அடிமையும் அவனுடைய தூதரும் ஆவேன். நான் அல்லாஹ்விடமும் உங்களிடமும் ஹிஜ்ரத் (புலம்பெயர்ந்து) வந்தேன். நான் உங்களுடன் வாழ்வேன், உங்களுடன் இறப்பேன். எனவே, அவர்கள் (அன்சாரிகள்) கண்ணீருடன் அவரை (ஸல்) நோக்கித் திரும்பி, "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, அல்லாஹ் மற்றும் அவனுடைய தூதர் மீதான எங்கள் உறுதியான பற்றுదల காரணமாகவே நாங்கள் அவ்வாறு கூறினோம்" என்று கூறிக்கொண்டிருந்தார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: நிச்சயமாக, அல்லாஹ்வும் அவனுடைய தூதரும் உங்கள் கூற்றுக்களுக்கு சாட்சியம் கூறுகிறார்கள், உங்கள் மன்னிப்பை ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள். அறிவிப்பாளர் தொடர்ந்தார்கள்: மக்கள் அபூ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்களின் வீட்டை நோக்கிச் சென்றார்கள், மேலும் மக்கள் தங்கள் கதவுகளைப் பூட்டிக்கொண்டார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் (கருப்புக்) கல்லை அணுகும் வரை முன்னேறிச் சென்றார்கள். அவர்கள் (ஸல்) அதை முத்தமிட்டு கஃபாவைச் சுற்றி தவாஃப் செய்தார்கள். கஃபாவின் ஓரத்தில் மக்களால் வணங்கப்பட்டு வந்த ஒரு சிலைக்கு அருகில் அவர்கள் (ஸல்) சென்றார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தங்கள் கையில் ஒரு வில்லை வைத்திருந்தார்கள், அதை ஒரு மூலையிலிருந்து பிடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் (ஸல்) அந்தச் சிலைக்கு அருகில் வந்தபோது, அதன் கண்களை வில்லால் குத்தத் தொடங்கி, (அவ்வாறு செய்யும்போது) "சத்தியம் நிலைநாட்டப்பட்டது, அசத்தியம் அழிந்தது" என்று கூறிக்கொண்டிருந்தார்கள். தவாஃபை முடித்ததும், அவர்கள் (ஸல்) ஸஃபாவுக்கு வந்து, கஃபாவைக் காணக்கூடிய உயரத்திற்கு ஏறி, (பிரார்த்தனைக்காக) தங்கள் கைகளை உயர்த்தி, அல்லாஹ்வைப் புகழ்ந்து, தாங்கள் விரும்பிய பிரார்த்தனையை செய்தார்கள்.