ஸயீத் பின் ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம், "நௌஃப் அல்-பகாலி என்பவர், (கிழ்ருடைய தோழரான) மூஸா (அலை) அவர்கள் பனீ இஸ்ராயீலர்களின் மூஸா (அலை) அல்லர், அவர் வேறு மூஸா (அலை) என்று கூறுகிறார்" என்றேன். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் எதிரி (நௌஃப்) ஒரு பொய்யர்" என்று குறிப்பிட்டார்கள்.

உபை பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "ஒருமுறை நபி மூஸா (அலை) அவர்கள் எழுந்து நின்று பனீ இஸ்ராயீலர்களிடம் உரையாற்றினார்கள். அவரிடம், "மக்களிலேயே மிகவும் கற்றறிந்த மனிதர் யார்?" என்று கேட்கப்பட்டது. அவர், "நானே மிகவும் கற்றறிந்தவன்" என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் முழுமையான அறிவை அல்லாஹ்வுக்கு உரியதாக்காததால் அல்லாஹ் அவர்களைக் கண்டித்தான். எனவே அல்லாஹ் அவருக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்: "இரு கடல்கள் சங்கமிக்கும் இடத்தில் உன்னை விட கற்றறிந்த என்னுடைய அடிமைகளில் ஒரு அடிமை இருக்கிறார்." மூஸா (அலை) அவர்கள், "என் இறைவனே! நான் அவரை எப்படிச் சந்திக்க முடியும்?" என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ் கூறினான்: "ஒரு பெரிய கூடையில் ஒரு மீனை எடுத்துக்கொண்டு (பயணம் செய்), நீ மீனை எங்கு இழக்கிறாயோ அந்த இடத்தில் அவரை நீ காண்பாய்." அவ்வாறே மூஸா (அலை) அவர்கள் தம்முடைய (பணிவிடை செய்யும்) இளைஞரான யூஷா பின் நூன் (அலை) அவர்களுடன் புறப்பட்டு, ஒரு பெரிய கூடையில் ஒரு மீனைச் சுமந்துகொண்டு, அவர்கள் ஒரு பாறையை அடையும் வரை சென்றார்கள். அங்கே அவர்கள் தங்கள் தலைகளை வைத்து (அதாவது படுத்து) உறங்கினார்கள். மீன் கூடையிலிருந்து வெளியேறி, ஒரு சுரங்கம் போல கடலில் தன் வழியை அமைத்துக்கொண்டது. எனவே அது மூஸா (அலை) அவர்களுக்கும் அவருடைய (ப பணிவிடை செய்யும்) இளைஞருக்கும் ஒரு ஆச்சரியமான விஷயமாக இருந்தது. அவர்கள் அந்த இரவின் மீதமுள்ள பகுதியிலும் மறுநாளும் பயணம் தொடர்ந்தார்கள். பொழுது விடிந்ததும், மூஸா (அலை) அவர்கள் தம் (பணிவிடை செய்யும்) இளைஞரிடம், "நமது காலை உணவைக் கொண்டு வா. நிச்சயமாக, இந்தப் பயணத்தில் நாம் மிகுந்த சோர்வை அடைந்திருக்கிறோம்" என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் தனக்குச் சொல்லப்பட்ட இடத்தைக் கடக்கும் வரை சோர்வடையவில்லை. அங்கே அந்த (பணிவிடை செய்யும்) இளைஞர் மூஸா (அலை) அவர்களிடம், "நாம் பாறையருகே தங்கியிருந்தபோது, நான் மீனை மறந்துவிட்டேன் என்பது உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா?" என்று கூறினார். மூஸா (அலை) அவர்கள், "அதுதான் நாம் தேடிக்கொண்டிருந்தோம்" என்று குறிப்பிட்டார்கள். எனவே அவர்கள் தங்கள் அடிச்சுவடுகளைப் பின்தொடர்ந்து பாறையை அடையும் வரை திரும்பிச் சென்றார்கள். அங்கே அவர்கள் ஒரு ஆடையால் போர்த்தப்பட்ட (அல்லது தன் ஆடையாலேயே தன்னை மூடிக்கொண்டிருந்த) ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு ஸலாம் கூறினார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள், "உங்கள் தேசத்தில் மக்கள் எவ்வாறு ஒருவருக்கொருவர் ஸலாம் கூறிக்கொள்கிறார்கள்?" என்று பதிலளித்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், "நான் மூஸா" என்றார்கள். அவர், "பனீ இஸ்ராயீலர்களின் மூஸாவா?" என்று கேட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் ஆம் என்று பதிலளித்து, "உங்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்ட அந்த அறிவிலிருந்து எனக்குக் கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களைப் பின்தொடரலாமா?" என்று மேலும் கேட்டார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள், "நிச்சயமாக! மூஸாவே! நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது" என்று பதிலளித்தார்கள். "அல்லாஹ் எனக்குக் கற்பித்த சில அறிவு என்னிடம் உள்ளது, அது உங்களுக்குத் தெரியாது. அதே சமயம் அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கற்பித்த சில அறிவு உங்களிடம் உள்ளது, அது எனக்குத் தெரியாது" என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், "அல்லாஹ் நாடினால், நீங்கள் என்னைப் பொறுமையுள்ளவனாகக் காண்பீர்கள், உங்கள் எந்தக் கட்டளையையும் நான் மீறமாட்டேன்" என்றார்கள். எனவே அவர்கள் இருவரும் படகு இல்லாததால் கடற்கரையோரமாக நடக்கத் தொடங்கினார்கள். இதற்கிடையில் ஒரு படகு அவர்களைக் கடந்து சென்றது, அவர்கள் படகின் மாலுமிகளிடம் தங்களை ஏற்றிக்கொள்ளுமாறு கோரினார்கள். மாலுமிகள் அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டு, கட்டணமின்றி அவர்களை ஏற்றிக்கொண்டார்கள். பின்னர் ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்து படகின் ஓரத்தில் நின்று கடலில் தன் அலகை ஒன்று அல்லது இரண்டு முறை நனைத்தது. அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: "ஓ மூஸாவே! என்னுடைய அறிவும் உங்களுடைய அறிவும், இந்தச் சிட்டுக்குருவி தன் அலகால் கடலின் நீரைக் குறைத்த அளவைத் தவிர அல்லாஹ்வின் அறிவைக் குறைக்கவில்லை." அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள் படகின் பலகைகளில் ஒன்றிடம் சென்று அதை பிடுங்கி எறிந்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், "இவர்கள் நமக்கு இலவசமாகப் பயணிக்க இடமளித்தார்கள், ஆனால் நீங்கள் அவர்களுடைய படகை உடைத்து, அதன் மக்களை மூழ்கடிக்கச் செய்துவிட்டீர்களே" என்றார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள், "நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா?" என்று பதிலளித்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், "நான் மறந்ததற்காக என்னைக் கணக்கில் கொள்ளாதீர்கள்" என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்களின் முதல் (சாக்குப்போக்கு) அவர் மறந்துவிட்டது என்பதாகும். பின்னர் அவர்கள் மேலும் முன்னேறிச் சென்று, மற்ற சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவனைக் கண்டார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள் அந்தச் சிறுவனின் தலையை மேலிருந்து பிடித்து, தன் கைகளால் பிடுங்கி எறிந்தார்கள் (அதாவது, அவனைக் கொன்றார்கள்). மூஸா (அலை) அவர்கள், "யாரையும் கொல்லாத ஒரு நிரபராதியான ஆன்மாவை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா?" என்றார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள், "நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா?" என்று பதிலளித்தார்கள். பின்னர் அவர்கள் இருவரும் ஒரு நகரத்தின் மக்களை அடையும் வரை முன்னேறிச் சென்றார்கள். அங்கு அவர்கள் உணவு கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் உபசரிக்க மறுத்துவிட்டார்கள். பின்னர் அங்கே இடிந்து விழும் நிலையில் ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள் அதைத் தன் கைகளால் சரிசெய்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், "நீங்கள் விரும்பியிருந்தால், நிச்சயமாக இதற்குக் கூலி வாங்கியிருக்கலாம்" என்றார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள், "இதுதான் எனக்கும் உங்களுக்குமான பிரிவு" என்று பதிலளித்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "அல்லாஹ் மூஸா (அலை) அவர்களுக்குக் கருணை காட்டுவானாக! அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்களுடனான அவருடைய கதையைப் பற்றி மேலும் அறிய அவர் இன்னும் பொறுமையாக இருந்திருக்கக் கூடாதா!"

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், ஆஸிம் பின் உமர் அல்-கத்தாப் அவர்களின் பாட்டனாரான ஆஸிம் பின் ஸாபித் அல்-அன்சாரி (ரழி) அவர்களின் தலைமையில் பத்து பேரைக் கொண்ட ஒரு உளவுப் படையை (ஸரிய்யா) அனுப்பினார்கள். அவர்கள் உஸ்ஃபான் மற்றும் மக்காவிற்கு இடையேயுள்ள ஹதா என்ற இடத்தை அடையும் வரை சென்றார்கள், மேலும் அவர்களின் செய்தி ஹுதைல் கோத்திரத்தின் ஒரு கிளையான பனூ லிஹ்யான் என்பவர்களுக்கு எட்டியது. வில்வித்தை வீரர்களான சுமார் இருநூறு பேர், அவர்கள் மதீனாவிலிருந்து கொண்டு வந்திருந்த பேரீச்சம்பழங்களை உண்ட இடத்தைக் கண்டுபிடிக்கும் வரை அவர்களின் தடயங்களைத் தொடர்ந்து விரைந்தார்கள். அவர்கள், "இவை யஸ்ரிப் (அதாவது மதீனா) பேரீச்சம்பழங்கள்" என்று கூறி, அவர்களின் தடயங்களைத் தொடர்ந்து சென்றார்கள்.

ஆஸிம் (ரழி) அவர்களும் அவர்களின் தோழர்களும் தங்களைப் பின்தொடர்பவர்களைக் கண்டபோது, அவர்கள் ஒரு உயரமான இடத்திற்கு ஏறினார்கள், மேலும் காஃபிர்கள் அவர்களைச் சூழ்ந்துகொண்டார்கள். காஃபிர்கள் அவர்களிடம், "கீழே இறங்கி சரணடையுங்கள், உங்களில் எவரையும் நாங்கள் கொல்லமாட்டோம் என்று நாங்கள் உங்களுக்கு வாக்குறுதியும் உத்தரவாதமும் அளிக்கிறோம்" என்றார்கள். ஸரிய்யாவின் தலைவரான ஆஸிம் பின் ஸாபித் (ரழி) அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! காஃபிர்களின் பாதுகாப்பின் கீழ் நான் இறங்கமாட்டேன். யா அல்லாஹ்! எங்கள் செய்தியை உமது தூதருக்குத் தெரிவிப்பாயாக" என்றார்கள். பின்னர் காஃபிர்கள் ஆஸிம் (ரழி) அவர்களையும் மற்ற ஆறு பேரையும் ஷஹீதாக்கும் வரை அவர்கள் மீது அம்புகளை எய்தார்கள், மேலும் மூவர் அவர்களின் வாக்குறுதியையும் உடன்படிக்கையையும் ஏற்றுக்கொண்டு கீழே இறங்கினார்கள், அவர்கள் குபைப்-அல்-அன்சாரி (ரழி) அவர்களும், இப்னு தஸினா (ரழி) அவர்களும், மற்றொரு மனிதரும் ஆவர். அவ்வாறே, காஃபிர்கள் அவர்களைப் பிடித்தபோது, அவர்கள் தங்கள் வில்லின் நாண்களை அவிழ்த்து அவர்களைக் கட்டினார்கள். பின்னர் (கைதிகளில்) மூன்றாமவர், "இதுவே முதல் துரோகம். அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! நான் உங்களுடன் வரமாட்டேன். சந்தேகமின்றி இவர்கள், அதாவது ஷஹீதாக்கப்பட்டவர்கள், எங்களுக்கு ஒரு நல்ல முன்மாதிரியை ஏற்படுத்தியிருக்கிறார்கள்" என்றார்கள். ஆகவே, அவர்கள் அவரை இழுத்துச் சென்று தங்களுடன் வருமாறு கட்டாயப்படுத்த முயன்றார்கள், ஆனால் அவர் மறுத்ததால், அவர்கள் அவரைக் கொன்றார்கள். அவர்கள் குபைப் (ரழி) அவர்களையும் இப்னு தஸினா (ரழி) அவர்களையும் தங்களுடன் அழைத்துச் சென்று பத்ருப் போருக்குப் பிறகு மக்காவில் (அடிமைகளாக) விற்றார்கள் (இவையெல்லாம் நடந்தன). குபைப் (ரழி) அவர்களை அல்-ஹாரிஸ் பின் ஆமிர் பின் நௌஃபல் பின் அப்து மனாஃப் என்பவரின் மகன்கள் வாங்கினார்கள். பத்ருப் போரின் நாளில் அல்-ஹாரிஸ் பின் ஆமிர் என்பவரைக் கொன்றவர் குபைப் (ரழி) அவர்களே. ஆகவே, குபைப் (ரழி) அவர்கள் அந்த மக்களிடம் கைதியாக இருந்தார்.

அஸ்-ஸுஹ்ரி அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: உபய்துல்லாஹ் பின் இய்யாத் அவர்கள் கூறினார்கள், அல்-ஹாரிஸின் மகள் தன்னிடம் தெரிவித்ததாக: "அந்த மக்கள் (குபைப் (ரழி) அவர்களைக் கொல்வதற்காக) கூடியபோது, அவர் என்னிடமிருந்து தனது மறைவிட முடிகளை மழிப்பதற்காக ஒரு சவரக்கத்தியை கடன் வாங்கினார், நான் அதைக் கொடுத்தேன். பின்னர் அவர் என் மகனை நான் அறியாத நேரத்தில் அவன் அவரிடம் வந்தபோது எடுத்துக்கொண்டார். அவர் என் மகனைத் தன் தொடையில் வைத்திருப்பதையும், சவரக்கத்தி அவர் கையில் இருப்பதையும் நான் கண்டேன். நான் மிகவும் பயந்துபோனேன், அதனால் குபைப் (ரழி) அவர்கள் என் முகத்தில் இருந்த கலவரத்தைக் கவனித்து, 'நான் அவனைக் கொன்றுவிடுவேன் என்று நீ பயப்படுகிறாயா? இல்லை, நான் ஒருபோதும் அவ்வாறு செய்யமாட்டேன்' என்றார்கள். அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, குபைப் (ரழி) அவர்களை விட சிறந்த கைதியை நான் கண்டதில்லை. அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, ஒரு நாள் அவர் இரும்புச் சங்கிலியால் கட்டப்பட்டிருந்தபோது ஒரு திராட்சைக் கொத்தை கையில் வைத்து சாப்பிடுவதைக் கண்டேன், அந்த நேரத்தில் மக்காவில் பழங்கள் எதுவும் இருக்கவில்லை." அல்-ஹாரிஸின் மகள், "அது அல்லாஹ் குபைப் (ரழி) அவர்களுக்கு வழங்கிய அருட்கொடை" என்று கூறுவார்கள். அவர்கள் அவரை (மக்காவின்) புனித எல்லையிலிருந்து வெளியே அதன் எல்லைகளுக்கு அப்பால் கொல்வதற்காக அழைத்துச் சென்றபோது, குபைப் (ரழி) அவர்கள் இரண்டு ரக்அத் (தொழுகை) தொழ அனுமதிக்குமாறு அவர்களிடம் கேட்டுக்கொண்டார்கள். அவர்கள் அவரை அனுமதித்தார்கள், அவர் இரண்டு ரக்அத் தொழுதார்கள், பின்னர், "நீங்கள் நான் (கொல்லப்படுவதைப் பற்றி) பயப்படுகிறேன் என்று நினைப்பீர்களோ என்ற பயம் எனக்கு இல்லையென்றால், நான் தொழுகையை நீட்டியிருப்பேன். யா அல்லாஹ், அவர்கள் அனைவரையும் ஒருவரும் தப்பாமல் அழித்துவிடுவாயாக" என்றார்கள். (பின்னர் அவர் இந்தக் கவிதை வரியை ஓதினார்கள்):-- "நான் ஒரு முஸ்லிமாக ஷஹீதாக்கப்படுகையில், அல்லாஹ்வின் பாதையில் நான் எவ்வாறு கொல்லப்படுகிறேன் என்பதைப் பற்றி நான் கவலைப்படவில்லை, ஏனெனில் என் கொலை அல்லாஹ்வின் பொருட்டே, அல்லாஹ் நாடினால், அவன் கிழிக்கப்பட்ட உடலின் துண்டிக்கப்பட்ட பாகங்களை ஆசீர்வதிப்பான்." பின்னர் அல் ஹாரிஸின் மகன் அவரைக் கொன்றான். ஆகவே, சிறைப்பிடிக்கப்பட்டு மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்ட எந்தவொரு முஸ்லிமும் (கொல்லப்படுவதற்கு முன்பு) இரண்டு ரக்அத் தொழுகை தொழுவதற்கான பாரம்பரியத்தை ஏற்படுத்தியவர் குபைப் (ரழி) அவர்களே. ஆஸிம் பின் ஸாபித் (ரழி) அவர்கள் ஷஹீதாக்கப்பட்ட அதே நாளில் அல்லாஹ் அவர்களின் பிரார்த்தனையை நிறைவேற்றினான். நபி (ஸல்) அவர்கள் தங்கள் தோழர்களுக்கு அவர்களின் செய்தியையும், அவர்களுக்கு என்ன நேர்ந்தது என்பதையும் தெரிவித்தார்கள். பின்னர் குறைஷிக் காஃபிர்களில் சிலருக்கு ஆஸிம் (ரழி) அவர்கள் கொல்லப்பட்ட செய்தி தெரிவிக்கப்பட்டபோது, அவர்கள் அவரின் உடலின் ஒரு பகுதியை (அதாவது அவரின் தலையை) அவர் அடையாளம் காணப்படுவதற்காக எடுத்துவர சிலரை அனுப்பினார்கள். (அது ஏனென்றால்) ஆஸிம் (ரழி) அவர்கள் பத்ருப் போரின் நாளில் அவர்களின் தலைவர்களில் ஒருவரைக் கொன்றிருந்தார்கள். ஆகவே, நிழல் தரும் மேகம் போன்ற ஒரு குளவிக் கூட்டம் ஆஸிம் (ரழி) அவர்களின் மீது வட்டமிடவும், அவர்களின் தூதரிடமிருந்து அவரைப் பாதுகாக்கவும் அனுப்பப்பட்டது, இதனால் அவர்களால் அவரின் சதையிலிருந்து எதையும் வெட்ட முடியவில்லை.

சயீத் பின் ஜுபைர் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம், “நௌஃப் அல்-புகாலி என்பவர், அல்-களிர் அவர்களின் தோழரான மூஸா (அலை) அவர்கள் பனூ இஸ்ராயீலர்களின் (நபியான) மூஸா (அலை) அல்ல, மாறாக வேறு ஏதோ ஒரு மூஸா என்று கூறுகிறார்” என்றேன். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், “அல்லாஹ்வின் எதிரி (அதாவது நௌஃப்) பொய் சொல்லிவிட்டார்” என்றார்கள். உபை பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் எங்களுக்கு அறிவித்தார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், ‘ஒருமுறை மூஸா (அலை) அவர்கள் எழுந்து நின்று பனூ இஸ்ராயீலர்களிடம் உரையாற்றினார்கள். அவர்களிடம், மக்களில் மிகவும் அறிவு மிக்கவர் யார் என்று கேட்கப்பட்டது. அவர்கள், ‘நான் தான்’ என்றார்கள். அவர்கள் முழுமையான அறிவை தனக்கு (அல்லாஹ்வுக்கு) உரியதாக்காததால் அல்லாஹ் அவரைக் கண்டித்தான். ஆகவே, அல்லாஹ் அவரிடம், ‘ஆம், இரு கடல்களும் சந்திக்கும் இடத்தில் உன்னை விட அறிவு மிக்க என்னுடைய அடிமை ஒருவர் இருக்கிறார்’ என்றான். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவனே! நான் அவரை எப்படி சந்திக்க முடியும்?’ என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ் கூறினான், ‘ஒரு மீனை எடுத்து ஒரு பெரிய கூடையில் வைத்துக்கொள், நீ அந்த மீனை எங்கு இழக்கிறாயோ அந்த இடத்தில் அவரை நீ காண்பாய்.’ மூஸா (அலை) அவர்கள் ஒரு மீனை எடுத்து ஒரு கூடையில் வைத்துக்கொண்டு, தம்முடைய (பணிபுரியும்) இளைஞரான யூஷா பின் நூன் (அலை) அவர்களுடன் புறப்பட்டுச் சென்றார்கள், அவர்கள் ஒரு பாறையை அடையும் வரை, அங்கு அவர்கள் தங்கள் தலைகளை சாய்த்தார்கள் (அதாவது படுத்துக் கொண்டார்கள்). மூஸா (அலை) அவர்கள் தூங்கிவிட்டார்கள், மீன் கூடையிலிருந்து நகர்ந்து கடலில் விழுந்தது. அது கடலில் (நேராக) ஒரு சுரங்கம் போல தன் வழியை அமைத்துக் கொண்டது. அல்லாஹ் மீனின் மீது தண்ணீர் பாய்வதை நிறுத்தினான், அது ஒரு வளைவைப் போல ஆனது (நபி (ஸல்) அவர்கள் இந்த வளைவை தங்கள் கைகளால் சுட்டிக் காட்டினார்கள்). அவர்கள் இரவின் மீதமுள்ள நேரமும் பயணம் செய்தார்கள், அடுத்த நாள் மூஸா (அலை) அவர்கள் தம் இளைஞரிடம் (பணியாளரிடம்), ‘நமது உணவைக் கொடுங்கள், ஏனெனில், நமது இந்தப் பயணத்தில் நாம் மிகுந்த சோர்வை அடைந்துள்ளோம்’ என்றார்கள். அல்லாஹ் தேடச் சொன்ன அந்த இடத்தைக் கடக்கும் வரை மூஸா (அலை) அவர்கள் சோர்வை உணரவில்லை. அவருடைய இளைஞர் (பணியாளர்) அவரிடம் கூறினார்கள், ‘அந்தப் பாறைக்கு அருகில் நாம் அமர்ந்திருந்தபோது, நான் மீனை மறந்துவிட்டேன் என்பது உங்களுக்குத் தெரியுமா, அதைப்பற்றி (உங்களுக்கு) சொல்ல மறக்கச் செய்தது ஷைத்தானைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை, அது ஒரு ஆச்சரியமான முறையில் கடலில் தன் வழியை அமைத்துக் கொண்டது?’ ஆகவே மீனுக்கு ஒரு பாதை இருந்தது, அது அவர்களை ஆச்சரியப்படுத்தியது. மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘அதுதான் நாம் தேடிக்கொண்டிருந்தது’ என்றார்கள். ஆகவே, அவர்கள் இருவரும் தங்கள் கால்தடங்களைப் பின்தொடர்ந்து அந்தப் பாறையை அடையும் வரை சென்றார்கள். அங்கு அவர்கள் ஒரு ஆடையால் போர்த்தப்பட்டிருந்த ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு சலாம் கூறினார்கள், அவர், ‘உங்கள் தேசத்தில் மக்கள் எவ்வாறு ஒருவருக்கொருவர் சலாம் கூறுகிறார்கள்?’ என்று பதிலளித்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் மூஸா’ என்றார்கள். அந்த மனிதர், ‘பனூ இஸ்ராயீலர்களின் மூஸாவா?’ என்று கேட்டார். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘ஆம், அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கற்பித்தவற்றிலிருந்து நீங்கள் எனக்குக் கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களிடம் வந்துள்ளேன்’ என்றார்கள். அவர்கள் கூறினார்கள், ‘ஓ மூஸாவே! அல்லாஹ் எனக்குக் கற்பித்த அல்லாஹ்வின் அறிவு என்னிடம் சிறிதளவு உள்ளது, அது உங்களுக்குத் தெரியாது, அதேசமயம் அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கற்பித்த அல்லாஹ்வின் அறிவு உங்களிடம் சிறிதளவு உள்ளது, அது எனக்குத் தெரியாது.’ மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் உங்களைப் பின்தொடரலாமா?’ என்று கேட்டார்கள். அவர்கள் கூறினார்கள், ‘ஆனால் நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது, ஏனெனில் உங்களால் புரிந்து கொள்ள முடியாத விஷயங்களைப் பற்றி நீங்கள் எப்படி பொறுமையாக இருக்க முடியும்?’ (மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள், ‘அல்லாஹ் நாடினால், நான் உண்மையாகவே பொறுமையாக இருப்பதை நீங்கள் காண்பீர்கள், நான் எந்த விஷயத்திலும் உங்களுக்கு மாறு செய்ய மாட்டேன்.’) ஆகவே, அவர்கள் இருவரும் கடற்கரையோரமாக நடக்க ஆரம்பித்தார்கள், ஒரு படகு அவர்களைக் கடந்து சென்றது, அவர்கள் படகின் குழுவினரிடம் தங்களை ஏற்றிக்கொள்ளும்படி கேட்டார்கள். படகின் குழுவினர் அல்-களிர் அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டனர், அதனால் அவர்கள் கட்டணமின்றி அவர்களை ஏற்றிக்கொண்டனர். அவர்கள் படகில் இருந்தபோது, ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்து படகின் ஓரத்தில் நின்று தன் அலகை ஒன்று அல்லது இரண்டு முறை கடலில் நனைத்தது. அல்-களிர் அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம், ‘ஓ மூஸாவே! என்னுடைய அறிவும் உங்களுடைய அறிவும், இந்தச் சிட்டுக்குருவி தன் அலகால் கடல் நீரைக் குறைத்த அளவைத் தவிர அல்லாஹ்வின் அறிவைக் குறைக்கவில்லை’ என்றார்கள். பின்னர் திடீரென்று அல்-களிர் அவர்கள் ஒரு கோடரியை எடுத்து ஒரு பலகையைப் பெயர்த்தெடுத்தார்கள், அவர்கள் கோடரியால் ஒரு பலகையைப் பெயர்த்தெடுக்கும் வரை மூஸா (அலை) அவர்கள் அதைக் கவனிக்கவில்லை. மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘நீங்கள் என்ன செய்தீர்கள்? அவர்கள் நம்மிடம் கட்டணம் எதுவும் வசூலிக்காமல் நம்மை ஏற்றினார்கள்; ஆயினும் நீங்கள் வேண்டுமென்றே அவர்களுடைய படகில் அதன் பயணிகளை மூழ்கடிப்பதற்காக ஒரு துளை போட்டிருக்கிறீர்கள். நிச்சயமாக, நீங்கள் ஒரு பயங்கரமான காரியத்தைச் செய்துள்ளீர்கள்’ என்றார்கள். அல்-களிர் அவர்கள், ‘நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா?’ என்று பதிலளித்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் மறந்ததற்காக என்னைக் குற்றம் சாட்டாதீர்கள், என் தவறுக்காக என்னிடம் கடினமாக நடந்து கொள்ளாதீர்கள்’ என்று பதிலளித்தார்கள். ஆகவே மூஸா (அலை) அவர்களின் முதல் சாக்குப்போக்கு அவர்கள் மறந்ததுதான். அவர்கள் கடலை விட்டுச் சென்றபோது, மற்ற சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவனைக் கடந்து சென்றார்கள். அல்-களிர் அவர்கள் அந்தச் சிறுவனின் தலையைப் பிடித்து, இவ்வாறு தன் கையால் அதைப் பறித்தார்கள். (துணை அறிவிப்பாளரான சுஃப்யான் அவர்கள், ஏதோ பழத்தைப் பறிப்பது போல தன் விரல் நுனிகளால் சுட்டிக்காட்டினார்.) மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், "எந்தவொரு நபரையும் கொல்லாத ஒரு அப்பாவி நபரை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா? நீங்கள் உண்மையில் ஒரு கொடூரமான காரியத்தைச் செய்துள்ளீர்கள்" என்றார்கள். அல்-களிர் அவர்கள், "நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களுக்குச் சொல்லவில்லையா?" என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், "இதற்குப் பிறகு நான் எதைப் பற்றியாவது உங்களிடம் கேட்டால், என்னுடன் வராதீர்கள். நீங்கள் என்னிடமிருந்து ஒரு காரணத்தைப் பெற்றுவிட்டீர்கள்" என்றார்கள். பின்னர் அவர்கள் இருவரும் ஒரு கிராமத்தின் சில மக்களை அடையும் வரை சென்றார்கள், அவர்கள் அதன் குடிமக்களிடம் விறகு கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் விருந்தினர்களாக அவர்களை உபசரிக்க மறுத்துவிட்டார்கள். பின்னர் அவர்கள் அங்கே இடிந்து விழவிருந்த ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள் (அல்-களிர் அவர்கள் அதைத் தம் கைகளால் தொட்டே சரிசெய்தார்கள்). (துணை அறிவிப்பாளரான சுஃப்யான் அவர்கள், அல்-களிர் அவர்கள் சுவரின் மீது தம் கைகளை மேல்நோக்கி எவ்வாறு செலுத்தினார்கள் என்பதை விளக்கி, தம் கைகளால் சுட்டிக்காட்டினார்.) மூஸா (அலை) அவர்கள், "இவர்கள் நாம் அழைத்த மக்கள், ஆனால் அவர்கள் நமக்கு உணவு கொடுக்கவுமில்லை, நம்மை விருந்தினர்களாக உபசரிக்கவுமில்லை, ஆயினும் நீங்கள் அவர்களுடைய சுவரைச் சரிசெய்துள்ளீர்கள். நீங்கள் விரும்பியிருந்தால், அதற்காக நீங்கள் கூலி பெற்றிருக்கலாம்" என்றார்கள். அல்-களிர் அவர்கள், "இது உங்களுக்கும் எனக்கும் இடையிலான பிரிவு, நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாத அந்த விஷயங்களின் விளக்கத்தை நான் உங்களுக்குச் சொல்வேன்" என்றார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "மூஸா (அலை) அவர்கள் பொறுமையாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நாங்கள் விரும்பினோம், அதன் காரணமாக அல்லாஹ் அவர்களுடைய கதையைப் பற்றி எங்களுக்கு மேலும் கூறியிருப்பான்." (துணை அறிவிப்பாளரான சுஃப்யான் அவர்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள், "அல்லாஹ் மூஸா (அலை) அவர்கள் மீது தன் கருணையை பொழிவானாக! அவர்கள் பொறுமையாக இருந்திருந்தால், அவர்களுடைய நிலைமையைப் பற்றி எங்களுக்கு மேலும் கூறப்பட்டிருக்கும்" என்று கூறினார்கள் என கூறினார்.)

ஸயீத் பின் ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம், “அல்-கழிர் அவர்களின் தோழரான மூஸா (அலை) அவர்கள், பனூ இஸ்ராயீலர்களின் மூஸா (அலை) அல்லர் என்று நௌஃப் அல்-பிகாலீ கூறுகிறார்” என்றேன். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், “அல்லாஹ்வின் எதிரி (நௌஃப்) பொய் சொன்னான்” என்றார்கள்.

உபை பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறுவதைக் கேட்டதாக அறிவித்தார்கள்: “மூஸா (அலை) அவர்கள் பனூ இஸ்ராயீலர்களுக்கு முன்பாக ஒரு சொற்பொழிவை நிகழ்த்த எழுந்தார்கள், அப்போது அவர்களிடம், ‘மக்களில் மிகவும் அறிவு மிக்கவர் யார்?’ என்று கேட்கப்பட்டது. மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் (தான் மிகவும் அறிவு மிக்கவன்)’ என்று பதிலளித்தார்கள். அவர் அறிவை அல்லாஹ்வுக்கு மட்டுமே உரியது என்று கூறாததால் அல்லாஹ் அவரைக் கண்டித்தான். எனவே அல்லாஹ் அவருக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்: ‘இரண்டு கடல்கள் சந்திக்கும் இடத்தில் உன்னை விட அறிவு மிக்க நமது அடியார் ஒருவர் இருக்கிறார்.’ மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவனே, நான் அவரை எப்படிச் சந்திப்பது?’ என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ் கூறினான், ‘ஒரு மீனை எடுத்து ஒரு கூடையில் போட்டு (புறப்படுங்கள்), எங்கு நீங்கள் மீனை இழக்கிறீர்களோ, அங்கு அவரை நீங்கள் காண்பீர்கள்.’ எனவே மூஸா (அலை) அவர்கள் (ஒரு மீனை எடுத்து ஒரு கூடையில் போட்டு) தனது இளம் பணியாளர் யூஷா பின் நூன் (அலை) அவர்களுடன் புறப்பட்டார்கள், அவர்கள் ஒரு பாறையை அடையும் வரை (அதில்) அவர்கள் இருவரும் தங்கள் தலைகளை வைத்து உறங்கினார்கள். அந்த மீன் கூடையில் வேகமாக அசைந்து, அதிலிருந்து வெளியேறி கடலில் விழுந்தது, அங்கே அது கடலில் (நேராக) ஒரு சுரங்கப்பாதையில் செல்வது போல் தனது வழியை வகுத்துக் கொண்டது. (18:61) மீன் உருவாக்கிய பாதையின் இருபுறமும் இருந்த நீரோட்டத்தை அல்லாஹ் நிறுத்தினான், அதனால் அந்த வழி ஒரு சுரங்கப்பாதை போல ஆனது. மூஸா (அலை) அவர்கள் எழுந்தபோது, அவருடைய தோழர் மீனைப் பற்றி அவரிடம் சொல்ல மறந்துவிட்டார், அதனால் அவர்கள் அன்றைய மீதமுள்ள நேரத்திலும் இரவு முழுவதும் தங்கள் பயணத்தைத் தொடர்ந்தனர். அடுத்த நாள் காலையில் மூஸா (அலை) அவர்கள் தனது இளம் பணியாளரிடம், ‘எங்களுக்கு நமது காலை உணவைக் கொண்டு வாருங்கள்; சந்தேகமின்றி, நமது இந்தப் பயணத்தில் நாம் மிகவும் சோர்வடைந்துள்ளோம்’ என்றார்கள். (18:62) அல்லாஹ் தேடச் சொன்ன இடத்தை மூஸா (அலை) அவர்கள் கடக்கும் வரை அவர் சோர்வடையவில்லை. அவருடைய இளம் பணியாளர் அவரிடம், ‘நாம் பாறைக்குச் சென்றபோது உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா, நான் உண்மையில் மீனை மறந்துவிட்டேன், ஷைத்தானைத் தவிர வேறு யாரும் அதை நினைவுகூர என்னை மறக்கடிக்கவில்லை. அது கடலில் ஒரு அற்புதமான வழியில் சென்றது’ என்றார்கள். (18:63) மீனுக்கு ஒரு சுரங்கப்பாதை இருந்தது, மூஸா (அலை) அவர்களுக்கும் அவருடைய இளம் பணியாளருக்கும் அது ஆச்சரியமாக இருந்தது. மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘அதுதான் நாம் தேடிக்கொண்டிருந்தது’ என்றார்கள். எனவே அவர்கள் தங்கள் அடிச்சுவடுகளைப் பின்தொடர்ந்து திரும்பிச் சென்றார்கள். (18:64) அவர்கள் இருவரும் தங்கள் அடிச்சுவடுகளைப் பின்தொடர்ந்து பாறையை அடையும் வரை திரும்பிச் சென்றார்கள். பாருங்கள்! அங்கே அவர்கள் ஒரு ஆடையால் மூடப்பட்ட ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு ஸலாம் கூறினார்கள். அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் ஆச்சரியத்துடன், ‘உங்கள் தேசத்தில் இப்படி ஒரு வாழ்த்து உண்டா?’ என்று கேட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் மூஸா’ என்றார்கள். அவர், ‘நீங்கள் பனூ இஸ்ராயீலர்களின் மூஸாவா?’ என்று கேட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘உங்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்டவற்றிலிருந்து நீங்கள் எனக்குக் கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களிடம் வந்துள்ளேன்’ என்றார்கள். அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள், ‘உங்களால் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது’ என்றார்கள். (18:66) ஓ மூஸா! அல்லாஹ் எனக்கு அருளிய அவனது அறிவில் சில என்னிடம் உள்ளன, ஆனால் அதை நீங்கள் அறியமாட்டீர்கள்; மேலும், உங்களுக்கும் அல்லாஹ் அருளிய அவனது அறிவில் சில உள்ளன, ஆனால் அதை நான் அறியமாட்டேன்’ என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், “அல்லாஹ் நாடினால், நீங்கள் என்னைப் பொறுமையுள்ளவனாகக் காண்பீர்கள், நான் எந்த விஷயத்திலும் உங்களுக்கு மாறு செய்யமாட்டேன்” என்றார்கள். (18:6) அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘நீங்கள் என்னைப் பின்தொடர்ந்தால், நான் அதைப் பற்றி உங்களிடம் பேசும் வரை எதைப் பற்றியும் என்னிடம் கேட்காதீர்கள்’ என்றார்கள். (18:70), அதன் பிறகு அவர்கள் இருவரும் கடற்கரையோரமாகச் சென்றார்கள், ஒரு படகு கடந்து செல்லும் வரை, அவர்கள் அதன் பணியாளர்களிடம் தங்களை ஏற்றிச் செல்லுமாறு கோரினார்கள். பணியாளர்கள் அல்-கழிர் (அலை) அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டு, அவர்களைக் கட்டணமின்றி ஏற்றிச் செல்ல அனுமதித்தார்கள். அவர்கள் படகில் ஏறியதும், திடீரென்று மூஸா (அலை) அவர்கள் அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் ஒரு வாச்சியால் படகின் பலகைகளில் ஒன்றை வெளியே இழுத்ததைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘இந்த மக்கள் எங்களை இலவசமாக ஏற்றி வந்தார்கள், ஆனாலும் நீங்கள் அவர்களுடைய படகை அதன் மக்களை மூழ்கடிப்பதற்காக சேதப்படுத்திவிட்டீர்களே! உண்மையாகவே, நீங்கள் ஒரு பயங்கரமான செயலைச் செய்துவிட்டீர்கள்’ என்றார்கள். (18:71) அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள், ‘நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா, உங்களால் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று?’ என்றார்கள். (18:72) மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் மறந்ததற்காக என்னைக் கணக்கில் கொள்ளாதீர்கள், மேலும் என்னுடைய (உங்களுடனான) விஷயத்தில் என்னிடம் கடினமாக நடந்துகொள்ளாதீர்கள்’ என்றார்கள். (18:73) அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறிய முதல் காரணம், அவர் மறந்துவிட்டார் என்பதே.” பின்னர் ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்து படகின் விளிம்பில் அமர்ந்து கடலில் ஒருமுறை தன் அலகை நனைத்தது. அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம், ‘என்னுடைய அறிவும் உங்களுடைய அறிவும், அல்லாஹ்வின் அறிவோடு ஒப்பிடும்போது, இந்தச் சிட்டுக்குருவி கடலிலிருந்து எடுத்ததைப் போன்றது’ என்றார்கள். பின்னர் அவர்கள் இருவரும் படகிலிருந்து இறங்கினார்கள், அவர்கள் கடற்கரையில் நடந்து கொண்டிருந்தபோது, அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் மற்ற சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவனைக் கண்டார்கள். அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் அந்தச் சிறுவனின் தலையைப் பிடித்து, தன் கைகளால் அதைப் பிடுங்கி അവனைக் கொன்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘யாரையும் கொல்லாத ஒரு நிரபராதியான ஆன்மாவை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா! உண்மையாகவே, நீங்கள் ஒரு சட்டவிரோதமான செயலைச் செய்துவிட்டீர்கள்’ என்றார்கள். (18:74) அவர், “நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா, உங்களால் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று?” என்றார்கள். (18:75) (துணை அறிவிப்பாளர் கூறினார், இரண்டாவது கண்டனம் முதலாவதை விட வலுவானதாக இருந்தது.) மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘இதற்குப் பிறகு நான் உங்களிடம் எதைப் பற்றியாவது கேட்டால், என்னை உங்கள் தோழமையில் வைத்திருக்காதீர்கள், நீங்கள் என்னிடமிருந்து ஒரு காரணத்தைப் பெற்றுவிட்டீர்கள்’ என்றார்கள். (18:76) பின்னர் அவர்கள் இருவரும் ஒரு நகரத்தின் குடிமக்களை அடையும் வரை சென்றார்கள். அவர்கள் அவர்களிடம் உணவு கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் அவர்களை உபசரிக்க மறுத்துவிட்டார்கள். (அந்த நகரில்) அவர்கள் அங்கே விழும் நிலையில் இருந்த ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள். (18:77) அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் அதைத் தம் கைகளால் நேராக நிறுத்தினார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘இவர்கள் நாம் வந்த மக்கள், ஆனால் அவர்கள் எங்களுக்கு உணவளிக்கவுமில்லை, எங்களை விருந்தினர்களாக ஏற்றுக்கொள்ளவுமில்லை. நீங்கள் விரும்பியிருந்தால், அதற்காக நீங்கள் நிச்சயமாக சில பிரதிபலனைப் பெற்றிருக்கலாம்’ என்றார்கள். அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள், ‘இது எனக்கும் உங்களுக்கும் இடையிலான பிரிவு.. நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாத (அந்த விஷயங்களின்) விளக்கம் இதுதான்’ என்றார்கள். (18:78-82) அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “மூஸா (அலை) அவர்கள் இன்னும் பொறுமையாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நாங்கள் விரும்பினோம், அதனால் அல்லாஹ் அவர்களுடைய கதையைப் பற்றி எங்களுக்கு இன்னும் அதிகமாக விவரித்திருப்பான்.”

இப்னு ஜுரைஜ் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

யஃலா பின் முஸ்லிம், அம்ர் பின் தீனார் மற்றும் வேறு சிலரும் சயீத் பின் ஜுபைர் அவர்களின் அறிவிப்பை அறிவித்தார்கள். சயீத் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: நாங்கள் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களின் வீட்டில் இருந்தபோது, இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், "(என்னிடம் ஏதேனும்) கேள்வி கேளுங்கள்" என்று கூறினார்கள். நான் கூறினேன், "ஓ அபூ அப்பாஸ்! அல்லாஹ் என்னைத் தங்களுக்கு அர்ப்பணமாக்குவானாக! கூஃபாவில் நவ்ஃப் என்றழைக்கப்படும் ஒரு கதைசொல்லி இருக்கிறார்; அவர் (அல்-களிர் (அலை) அவர்களின் தோழர்) பனூ இஸ்ராயீலின் மூஸா (அலை) அல்ல என்று கூறுகிறார்." அம்ரைப் பொறுத்தவரை, அவர் என்னிடம் கூறினார், "இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், '(நவ்ஃப்) அல்லாஹ்வின் எதிரி பொய் சொன்னான்' என்று கூறினார்கள்." ஆனால் யஃலா என்னிடம் கூறினார், "இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், உபைய் பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், 'ஒருமுறை அல்லாஹ்வின் தூதரான மூஸா (அலை) அவர்கள் மக்களுக்குப் பிரசங்கம் செய்தார்கள், அவர்களின் கண்கள் கண்ணீர் சிந்தும் வரையிலும், அவர்களின் இதயங்கள் இளகும் வரையிலும், அதன் பிறகு அவர்கள் தமது பிரசங்கத்தை முடித்தார்கள். அப்போது ஒரு மனிதர் மூஸா (அலை) அவர்களிடம் வந்து, 'அல்லாஹ்வின் தூதரே! பூமியில் தங்களை விட அதிக ஞானம் உடையவர் யாராவது இருக்கிறார்களா?' என்று கேட்டார். மூஸா (அலை) அவர்கள், 'இல்லை' என்று பதிலளித்தார்கள். எனவே அல்லாஹ் அவரை (மூஸா (அலை) அவர்களை) கண்டித்தான், ஏனெனில் அவர் எல்லா ஞானத்தையும் அல்லாஹ்விடம் சாட்டவில்லை. (அல்லாஹ்வின் சார்பாக) கூறப்பட்டது, 'ஆம், (உம்மை விட அதிக ஞானம் உடைய நமது அடிமை ஒருவர் இருக்கிறார்).' மூஸா (அலை) அவர்கள், 'என் இறைவனே! அவர் எங்கே இருக்கிறார்?' என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ் கூறினான், 'இரு கடல்களின் சங்கமத்தில்.' மூஸா (அலை) அவர்கள், 'என் இறைவனே! அந்த இடத்தை நான் அடையாளம் கண்டுகொள்ளும் ஒரு அடையாளத்தை எனக்குச் சொல்' என்று கேட்டார்கள்.' " அம்ர் என்னிடம் கூறினார், அல்லாஹ் கூறினான், "மீன் உம்மை விட்டு எங்கே பிரிகிறதோ அதுவே அந்த இடம்." யஃலா என்னிடம் கூறினார், "அல்லாஹ் (மூஸா (அலை) அவர்களிடம்) கூறினான், 'ஒரு இறந்த மீனை எடுத்துக்கொள் (அது உயிர் பெறும் இடமே உமது இலக்காக இருக்கும்).' " எனவே மூஸா (அலை) அவர்கள் ஒரு மீனை எடுத்து ஒரு கூடையில் வைத்து, தம்முடைய இளைஞனான பணியாளரிடம், "இந்த மீன் உம்மை விட்டுப் பிரிந்தவுடன் எனக்குத் தெரிவிக்க வேண்டும் என்பதைத் தவிர, நான் உமக்கு சிரமம் கொடுக்க விரும்பவில்லை" என்று கூறினார்கள். அவர் (மூஸா (அலை) அவர்களிடம்) கூறினார், "தாங்கள் அதிகமாக எதையும் கேட்கவில்லை." அது அல்லாஹ் குறிப்பிட்டதைப் போன்றது: 'மூஸா தம் பணியாளரிடம் கூறியதை (நினைவுகூருங்கள்).... ' (18:60) யூஷா பின் நூன். (சயீத் அவர்கள் அதைக் கூறவில்லை). நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "பணியாளர் ஒரு பாறையின் நிழலில் ஈரமான இடத்தில் இருந்தபோது, மூஸா (அலை) அவர்கள் தூங்கிக்கொண்டிருந்தபோது மீன் (உயிருடன்) நழுவிச் சென்றது. அவருடைய பணியாளர் (தனக்குத்தானே) கூறினார், "நான் அவரை எழுப்ப மாட்டேன்," ஆனால் அவர் (மூஸா (அலை)) எழுந்தபோது, அவர் (பணியாளர்) அவருக்குச் சொல்ல மறந்துவிட்டார். மீன் நழுவி கடலுக்குள் சென்றது. மீன் இருந்த இடத்தில் அல்லாஹ் கடலின் ஓட்டத்தை நிறுத்தினான், அதனால் அதன் தடம் ஒரு பாறையில் செய்யப்பட்டது போல் தெரிந்தது. அம்ர் தமது இரு கட்டைவிரல்களாலும் ஆள்காட்டி விரல்களாலும் ஒரு துளையை உருவாக்கி என்னிடம், "இதுபோல, அதன் தடம் பாறையில் செய்யப்பட்டது போல" என்று கூறினார். மூஸா (அலை) அவர்கள், "நமது இந்தப் பயணத்தில் நாம் மிகுந்த சோர்வை அடைந்துள்ளோம்" என்று கூறினார்கள். (இது சயீத் அவர்களால் அறிவிக்கப்படவில்லை). பின்னர் அவர்கள் திரும்பி வந்து அல்-களிர் (அலை) அவர்களைக் கண்டார்கள். உஸ்மான் பின் அபீ சுலைமான் என்னிடம் கூறினார், (அவர்கள் அவரை) கடலின் நடுவில் ஒரு பச்சைக் கம்பளத்தின் மீது கண்டார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் தமது ஆடையால் போர்த்தப்பட்டிருந்தார்கள், அதன் ஒரு முனை அவர்களின் கால்களுக்குக் கீழேயும் மறுமுனை அவர்களின் தலைக்குக் கீழேயும் இருந்தது. மூஸா (அலை) அவர்கள் முகமன் கூறியபோது, அவர் தமது முகத்தைத் திறந்து ஆச்சரியத்துடன், 'என் தேசத்தில் இப்படி ஒரு முகமன் உண்டா? நீங்கள் யார்?' என்று கேட்டார். மூஸா (அலை) அவர்கள், 'நான் மூஸா' என்றார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள், 'நீங்கள் பனூ இஸ்ராயீலின் மூஸாவா?' என்று கேட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், 'ஆம்' என்றார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள், "உங்களுக்கு என்ன வேண்டும்?" என்று கேட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், 'உங்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்ட சத்தியத்திலிருந்து எனக்குக் கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களிடம் வந்தேன்' என்றார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள், 'ஓ மூஸா! தவ்ராத் உம் கைகளில் இருப்பதும், வஹீ (இறைச்செய்தி) உம்மிடம் வருவதும் உமக்குப் போதுமானதாக இல்லையா? நிச்சயமாக, என்னிடம் ஒரு ஞானம் இருக்கிறது, அதை நீர் கற்கக்கூடாது, உம்மிடம் ஒரு ஞானம் இருக்கிறது, அதை நான் கற்கக்கூடாது.' அந்த நேரத்தில் ஒரு பறவை தனது அலகால் கடலிலிருந்து (சிறிது நீரை) எடுத்தது: அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் பின்னர் கூறினார்கள், 'அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, அல்லாஹ்வின் ஞானத்திற்கு முன்னால் எனது ஞானமும் உமது ஞானமும் இந்தப் பறவை கடலிலிருந்து தனது அலகால் எடுத்ததைப் போன்றதுதான்.' அவர்கள் படகில் ஏறியபோது (18:71) வரை. இந்தக் கடற்கரையிலிருந்து மறு கடற்கரைக்கு மக்களை ஏற்றிச் செல்லப் பயன்படும் ஒரு சிறிய படகை அவர்கள் கண்டார்கள். படகோட்டிகள் அல்-களிர் (அலை) அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டு, 'அல்லாஹ்வின் இறையச்சமுள்ள அடிமை' என்றனர். (நாங்கள் சயீத் அவர்களிடம் "அது களிர் (அலை) அவர்களா?" என்று கேட்டோம். அவர்கள் "ஆம்" என்றார்கள்.) படகோட்டிகள், 'நாங்கள் கட்டணம் வாங்கிக்கொண்டு அவரை படகில் ஏற்ற மாட்டோம்' என்றனர். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் படகை ஓட்டையிட்டார்கள், பின்னர் ஒரு மரத்துண்டால் அந்த ஓட்டையை அடைத்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், 'இந்தப் மக்களை மூழ்கடிப்பதற்காகவா இதை ஓட்டையிட்டீர்? நிச்சயமாக, நீர் ஒரு பயங்கரமான செயலைச் செய்துவிட்டீர். (18:71)' என்றார்கள். (முஜாஹித் அவர்கள் கூறினார்கள். "மூஸா (அலை) அவர்கள் ஆட்சேபனையாக அவ்வாறு கூறினார்கள்.") அல்-களிர் (அலை) அவர்கள், 'உம்மால் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் சொல்லவில்லையா?' (18:72) என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்களின் முதல் கேள்வி மறதியால் செய்யப்பட்டது, இரண்டாவது அவரை ஒரு நிபந்தனையுடன் கட்டுப்படுத்தியது, மூன்றாவது வேண்டுமென்றே செய்யப்பட்டது. மூஸா (அலை) அவர்கள், 'நான் மறந்ததற்காக என்னைக் கணக்கில் கொள்ளாதீர், (உம்முடனான) என் விஷயத்தில் என் மீது கடுமையாக நடந்து கொள்ளாதீர்.' (18:73) என்றார்கள். (பின்னர்) அவர்கள் ஒரு சிறுவனைக் கண்டார்கள், அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் அவனைக் கொன்றார்கள். யஃலா கூறினார்: சயீத் அவர்கள் கூறினார்கள், 'அவர்கள் சிறுவர்கள் விளையாடுவதைக் கண்டார்கள், அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் ஒரு அழகான காஃபிர் சிறுவனைப் பிடித்து, அவனைக் கீழே கிடத்தி, பின்னர் கத்தியால் அவனைக் கொன்றார்கள்.' மூஸா (அலை) அவர்கள், 'யாரையும் கொல்லாத ஒரு அப்பாவி உயிரை நீர் கொன்றுவிட்டீரா?' (18:74) என்றார்கள். பின்னர் அவர்கள் முன்னேறிச் சென்று, இடிந்து விழும் நிலையில் இருந்த ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள், அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் அதை நேராக்கினார்கள். சயீத் அவர்கள் தமது கையை இவ்வாறு அசைத்துக் காட்டிக் கூறினார்கள், 'அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் தமது கையை உயர்த்தினார்கள், சுவர் நேராகியது.' யஃலா கூறினார், 'சயீத் அவர்கள் கூறியதாக நான் நினைக்கிறேன், 'அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் தமது கையால் சுவரைத் தொட்டார்கள், அது நேராகியது (மூஸா (அலை) அவர்கள் அல்-களிர் (அலை) அவர்களிடம்), 'நீர் விரும்பியிருந்தால், அதற்குக் கூலி வாங்கியிருக்கலாம்' என்றார்கள்.' சயீத் அவர்கள், 'நாம் சாப்பிட்டிருக்கக்கூடிய கூலி' என்றார்கள். மேலும் அவர்களுக்கு (முன்னால்) கோபங்கொண்ட ஒரு மன்னன் இருந்தான்" (18:79). மேலும் அவர்களுக்கு முன்னால் இருந்தான். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் ஓதினார்கள்: 'அவர்களுக்கு முன்னால் (ஒரு) மன்னன் இருந்தான்.' சயீத் அவர்களைத் தவிர வேறு ஒருவரின் அறிவிப்பின்படி, அந்த மன்னன் ஹுதாத் பின் புதாத் ஆவான் என்று கூறப்படுகிறது. அந்தச் சிறுவன் ஹைசூர் என்று அழைக்கப்பட்டான் என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள். 'ஒவ்வொரு கப்பலையும் பலவந்தமாகப் பறிமுதல் செய்யும் ஒரு மன்னன். (18:79)' ஆகவே, அந்தக் கப்பல் அவனைக் கடந்து சென்றால், அதன் குறைபாட்டின் காரணமாக அவன் அதை விட்டுவிடுவான் என்றும், அவர்கள் கடந்து சென்ற பிறகு அவர்கள் அதை சரிசெய்து அதிலிருந்து பயனடைவார்கள் என்றும் நான் விரும்பினேன். சிலர் அந்த ஓட்டையை ஒரு பாட்டிலால் அடைத்ததாகவும், சிலர் தாரால் அடைத்ததாகவும் கூறினார்கள். 'அவனுடைய பெற்றோர் விசுவாசிகளாக இருந்தனர், அவன் (சிறுவன்) ஒரு அவிசுவாசியாக இருந்தான், அவன் பிடிவாதமான கலகம் மற்றும் அவிசுவாசத்தால் அவர்களை ஒடுக்கிவிடுவானோ என்று நாங்கள் (களிர் (அலை)) அஞ்சினோம்.' (18:80) (அதாவது, அவன் மீதான அவர்களின் அன்பு அவனை அவனது மார்க்கத்தில் பின்பற்றும்படி அவர்களைத் தூண்டும், 'எனவே நாங்கள் (களிர் (அலை)) அவர்களின் இறைவன் அவனை அவர்களுக்கு மாற்றாக நேர்மையில் சிறந்தவனாகவும், கருணைக்கு நெருக்கமானவனாகவும் மாற்றித் தர வேண்டும் என்று விரும்பினோம்' (18:81). இது மூஸா (அலை) அவர்களின் கூற்றுக்கு பதிலடியாக இருந்தது: நீர் ஒரு அப்பாவி உயிரைக் கொன்றுவிட்டீரா?'? (18:74). 'கருணைக்கு நெருக்கமானவன்' என்பதன் பொருள், களிர் (அலை) கொன்ற முந்தையவனை விட அவர்கள் இவனிடம் அதிக கருணையுடன் இருப்பார்கள் என்பதாகும். சயீத் அவர்களைத் தவிர மற்றவர்கள், அவர்களுக்கு ஒரு பெண் குழந்தையால் ஈடுசெய்யப்பட்டதாகக் கூறினார்கள். தாவூத் பின் அபீ ஆஸிம் அவர்கள் ஒன்றுக்கு மேற்பட்டவர்களின் அறிவிப்பின்படி, இந்த அடுத்த குழந்தை ஒரு பெண் குழந்தை என்று கூறினார்கள்.

ஸயீத் பின் ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம், “நவ்ஃப் அல்-பகாலீ என்பவர், பனீ இஸ்ராயீலின் மூஸா (அலை) அவர்கள், அல்-களிர் (அலை) அவர்களின் தோழரான மூஸா (அலை) அல்லர் என்று கூறுகிறார்” என்று கூறினேன். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், “அல்லாஹ்வின் எதிரி பொய் சொல்கிறான்!” என்று கூறினார்கள். உபை பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் எங்களுக்கு அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், 'மூஸா (அலை) அவர்கள் பனீ இஸ்ராயீலர்களுக்கு முன்பாக ஒரு சொற்பொழிவு நிகழ்த்த எழுந்தார்கள், அப்போது அவர்களிடம், ‘மக்களில் மிகவும் கற்றறிந்தவர் யார்?’ என்று கேட்கப்பட்டது.' மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் (தான் மிகவும் கற்றறிந்தவன்)’ என்று பதிலளித்தார்கள். அல்லாஹ் பின்னர் மூஸா (அலை) அவர்களைக் கண்டித்தான், ஏனெனில் அவர்கள் எல்லா அறிவையும் அல்லாஹ்வுக்கு மட்டுமே உரியதாகக் கூறவில்லை. (பின்னர்) வஹீ (இறைச்செய்தி) வந்தது:-- ‘ஆம், இரண்டு கடல்களின் சங்கமத்தில் நமது அடிமைகளில் ஒருவர் உன்னை விட கற்றறிந்தவர் இருக்கிறார்.’ மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவனே! நான் அவரை எப்படி சந்திக்க முடியும்?’ என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ் கூறினான், ‘ஒரு மீனை ஒரு கூடையில் எடுத்துக்கொள், மீன் எங்கு தொலைந்து போகிறதோ, அதைப் பின்தொடர்ந்து செல் (அந்த இடத்தில் நீ அவரைக் காண்பாய்).’ ஆகவே, மூஸா (அலை) அவர்கள் தங்கள் உதவியாளர் யூஷா பின் நூன் (அலை) அவர்களுடன் புறப்பட்டார்கள், அவர்கள் ஒரு மீனை எடுத்துக்கொண்டு ஒரு பாறையை அடையும் வரை சென்று அங்கே ஓய்வெடுத்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் தலையைக் சாய்த்து உறங்கினார்கள். (ஸுஃப்யான், ஒரு துணை அறிவிப்பாளர், அம்ர் அல்லாத ஒருவர் கூறினார் என்று கூறினார்) ‘அந்தப் பாறையில் ‘அல்-ஹயாத்’ என்றழைக்கப்படும் ஒரு நீரூற்று இருந்தது, அதன் தண்ணீரைத் தொட்ட எவரும் உயிர் பெற்றனர்.’ ஆகவே, அந்த நீரூற்றின் சிறிதளவு நீர் அந்த மீனின் மீது பட்டது, அதனால் அது அசைந்து கூடையிலிருந்து நழுவி கடலுக்குள் சென்றது. மூஸா (அலை) அவர்கள் எழுந்தபோது, தங்கள் உதவியாளரிடம், ‘எங்கள் காலை உணவைக் கொண்டு வா’ 18:62 என்று கேட்டார்கள். அறிவிப்பாளர் மேலும் கூறினார்: மூஸா (அலை) அவர்கள் கவனிக்க கட்டளையிடப்பட்ட இடத்தைக் கடந்த பின்னரே சோர்வடையவில்லை. அவரது உதவியாளர் யூஷா பின் நூன் (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘நாம் பாறைக்குச் சென்றபோது (என்ன நடந்தது) உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா? நான் உண்மையில் மீனை (பற்றி) மறந்துவிட்டேன் ...’ 18:63 என்று கூறினார்கள். அறிவிப்பாளர் மேலும் கூறினார்: எனவே அவர்கள் தங்கள் கால்தடங்களைப் பின்தொடர்ந்து திரும்பி வந்தார்கள், பின்னர் அவர்கள் கடலில், மீனின் பாதை ஒரு சுரங்கம் போல இருப்பதைக் கண்டார்கள். ஆகவே, அவரது உதவியாளருக்கு அது ஒரு ஆச்சரியமான நிகழ்வாக இருந்தது, மீனுக்கு ஒரு சுரங்கப்பாதை இருந்தது. அவர்கள் பாறையை அடைந்தபோது, ஆடையால் மூடப்பட்டிருந்த ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு ஸலாம் கூறினார்கள். அந்த மனிதர் ஆச்சரியத்துடன், ‘உங்கள் தேசத்தில் இப்படி ஒரு வாழ்த்து இருக்கிறதா?’ என்று கேட்டார். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் மூஸா’ என்று கூறினார்கள். அந்த மனிதர், ‘பனீ இஸ்ராயீலின் மூஸாவா?’ என்று கேட்டார். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘ஆம்’ என்று கூறி, ‘உங்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்ட அறிவிலிருந்து எனக்கு எதையாவது கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களைப் பின்தொடரலாமா?’ 18:66 என்று கேட்டார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘ஓ மூஸா! அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கற்பித்த அல்லாஹ்வின் அறிவிலிருந்து சில உங்களிடம் உள்ளன, அவை எனக்குத் தெரியாது; அல்லாஹ் எனக்குக் கற்பித்த அல்லாஹ்வின் அறிவிலிருந்து சில என்னிடம் உள்ளன, அவை உங்களுக்குத் தெரியாது’ என்று கூறினார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘ஆனால் நான் உங்களைப் பின்தொடர்வேன்’ என்று கூறினார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள், ‘அப்படியானால், நீங்கள் என்னைப் பின்தொடர்ந்தால், நானே அதைப் பற்றி உங்களிடம் பேசும் வரை எதைப் பற்றியும் என்னிடம் கேள்வி கேட்காதீர்கள்.’ 18:70 என்று கூறினார்கள். அதன்பிறகு இருவரும் கடற்கரையோரமாகச் சென்றார்கள். அவர்களைக் கடந்து ஒரு படகு சென்றது, அதன் குழுவினர் அல்-களிர் (அலை) அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டு அவர்களை இலவசமாக கப்பலில் ஏற்றிக்கொண்டனர். ஆகவே அவர்கள் இருவரும் கப்பலில் ஏறினார்கள். ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்து படகின் ஓரத்தில் அமர்ந்து கடலில் தன் அலகை நனைத்தது. அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம், ‘என்னுடைய அறிவும் உங்களுடைய அறிவும் எல்லா படைப்புகளின் அறிவும் அல்லாஹ்வின் அறிவோடு ஒப்பிடும்போது இந்த சிட்டுக்குருவியின் அலகால் எடுக்கப்பட்ட நீரை விட அதிகமாக இல்லை’ என்று கூறினார்கள். பின்னர் அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் ஒரு கோடரியை எடுத்து படகைத் துளையிட்ட செயலைக் கண்டு மூஸா (அலை) அவர்கள் திடுக்கிட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘இந்த மக்கள் எங்களுக்கு இலவசமாக பயணம் செய்ய உதவினார்கள், ஆனால் நீங்கள் வேண்டுமென்றே அவர்களை மூழ்கடிப்பதற்காக அவர்களின் படகைத் துளையிட்டுவிட்டீர்கள். நிச்சயமாக நீங்கள்...’ 18:71 என்று கூறினார்கள். பின்னர் அவர்கள் இருவரும் மேலும் சென்றார்கள், மற்ற சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவனைக் கண்டார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் அவனைத் தலையைப் பிடித்து அதைக் துண்டித்துவிட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘யாரையும் கொல்லாத ஒரு அப்பாவி ஆன்மாவை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா? நிச்சயமாக நீங்கள் ஒரு சட்டவிரோதமான செயலைச் செய்துள்ளீர்கள்! ’ 18:74 என்று கூறினார்கள். அவர் கூறினார்கள், “நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா, நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று... ஆனால் அவர்கள் அவர்களை விருந்தினர்களாக உபசரிக்க மறுத்துவிட்டனர். அங்கே அவர்கள் இடிந்து விழும் நிலையில் ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள்.’ 18:75-77 அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் இவ்வாறு தன் கையை அசைத்து அதை நிமிர்த்தி (சரிசெய்தார்கள்). மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘நாம் இந்த ஊருக்குள் நுழைந்தபோது, அவர்கள் எங்களுக்கு விருந்தோம்பல் அளிக்கவுமில்லை, உணவளிக்கவுமில்லை; நீங்கள் விரும்பியிருந்தால், அதற்குக் கூலி வாங்கியிருக்கலாம்’ என்று கூறினார்கள். அல்- களிர் (அலை) அவர்கள், ‘இதுதான் உங்களுக்கும் எனக்கும் இடையிலான பிரிவு. நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாத (அந்த விஷயங்களின்) விளக்கத்தை நான் உங்களுக்குச் சொல்வேன்.’...18:78 என்று கூறினார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், ‘மூஸா (அலை) அவர்கள் இன்னும் பொறுமையாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நாங்கள் விரும்பினோம், அதனால் அவன் (அல்லாஹ்) அவர்களுடைய கதையைப் பற்றி எங்களுக்கு இன்னும் அதிகமாக விவரித்திருப்பான்.’ இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் ஓதுவார்கள்:-- ‘அவர்களுக்கு முன்னால் (முன்னே) ஒரு மன்னன் இருந்தான், அவன் ஒவ்வொரு (பயன்படுத்தக்கூடிய) படகையும் பலவந்தமாகப் பறிமுதல் செய்வான். 18:79 ... அந்தச் சிறுவனைப் பொறுத்தவரை அவன் ஒரு காஃபிராக இருந்தான்.’

அனஸ் இப்னு மாலிக் (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள், "உங்களில் ஒருவர் தனக்கு விரும்புவதை தன் சகோதரனுக்கும் விரும்பாத வரை அவர் ஈமான் (நம்பிக்கை) கொண்டவர் ஆகமாட்டார்" என்று கூறினார்கள். மற்றொரு அறிவிப்பில், "என் உயிர் எவன் கைவசம் இருக்கிறதோ அவன் மீது சத்தியமாக, உங்களில் ஒருவர் தமக்கு விரும்புவதையே தம் (முஸ்லிம்) சகோதரருக்கும் விரும்பாதவரை, அவர் (முழுமையான) நம்பிக்கை கொண்டவர் ஆகமாட்டார்" (என்று கூறினார்கள்). மேலும், இப்ராஹீம் நபி (அலை) அவர்களிடம் ஈமானைப் பற்றிக் கேட்கப்பட்டபோது, அது "லா இலாஹ இல்லல்லாஹ்" என்று கூறினார்கள். அல்லாஹ் குர்ஆனில் கூறுகிறான், "உங்கள் இறைவன் ஒரே இறைவன்தான். அவனைத் தவிர (வணக்கத்திற்குரிய) வேறு இறைவன் இல்லை, அவன் அளவற்ற அருளாளன், நிகரற்ற அன்புடையோன்."

`உமர் இப்னு அல்-கத்தாப் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது:

பத்ருப் போர் நடந்த நாளன்று, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் நிராகரிப்பாளர்களைப் பார்த்தார்கள், அவர்கள் ஆயிரம் பேர் இருந்தனர், அதே சமயம் அவர்களின் தோழர்கள் முன்னூற்று பத்தொன்பது பேராக இருந்தனர். நபி (ஸல்) அவர்கள் கிப்லாவை நோக்கி (தங்கள் முகத்தைத்) திருப்பினார்கள். பின்னர் அவர்கள் தங்கள் கரங்களை நீட்டி, தங்கள் இறைவனிடம் இவ்வாறு பிரார்த்திக்கத் தொடங்கினார்கள்: "யா அல்லாஹ், நீ எனக்கு வாக்களித்ததை நிறைவேற்றுவாயாக. யா அல்லாஹ், நீ எனக்கு வாக்களித்ததை வரச்செய்வாயாக. யா அல்லாஹ், முஸ்லிம்களின் இந்தச் சிறிய கூட்டம் அழிக்கப்பட்டால், இந்த பூமியில் நீ வணங்கப்பட மாட்டாய்." அவர்கள் தங்கள் கரங்களை நீட்டியவாறு, கிப்லாவை நோக்கியவாறு, தங்கள் இறைவனிடம் தொடர்ந்து பிரார்த்தனை செய்துகொண்டிருந்தார்கள், அவர்களின் மேலாடை தோள்களிலிருந்து நழுவி விழும் வரை. அப்போது அபூபக்கர் (ரழி) அவர்கள் அங்கே வந்து, அவர்களின் மேலாடையை எடுத்து அவர்களின் தோள்களில் போட்டார்கள். பின்னர் அவர்கள் பின்னாலிருந்து அவரை அணைத்துக்கொண்டு கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்), உங்கள் இறைவனிடம் நீங்கள் செய்த இந்த பிரார்த்தனை உங்களுக்குப் போதுமானது, அவன் உங்களுக்கு வாக்களித்ததை உங்களுக்கு நிறைவேற்றுவான். ஆகவே, மகிமையும் உயர்வும் மிக்க அல்லாஹ் வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான் (குர்ஆன் வசனம்): "நீங்கள் உங்கள் இறைவனிடம் உதவி தேடியபோது, அவன் உங்கள் அழைப்புக்குப் பதிலளித்தான் (கூறி): தொடர்ச்சியாக வரும் ஆயிரம் வானவர்களைக் கொண்டு நான் உங்களுக்கு உதவுவேன்." ஆகவே, அல்லாஹ் வானவர்களைக் கொண்டு அவருக்கு உதவினான்.

அபூ ஸுமைல் அவர்கள் கூறினார்கள், இந்த ஹதீஸை இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் தங்களுக்கு அறிவித்தார்கள், அவர்கள் கூறினார்கள்: அன்றைய தினம் ஒரு முஸ்லிம் தனக்கு முன்னால் சென்றுகொண்டிருந்த ஒரு நிராகரிப்பாளரைத் துரத்திக்கொண்டிருந்தபோது, அவருக்கு மேலே சாட்டையின் சலசலப்பையும், சவாரி செய்பவரின் குரலையும் கேட்டார்: முன்னே செல், ஹைஸூம்! அவர் (இப்போது) மல்லாந்து விழுந்துகிடந்த அந்த இணைவைப்பாளரைப் பார்த்தார். அவர் அவனை (கவனமாகப்) பார்த்தபோது, அவனது மூக்கில் ஒரு தழும்பு இருப்பதையும், அவனது முகம் சாட்டையால் அடிக்கப்பட்டது போல கிழிக்கப்பட்டிருப்பதையும், அதன் விஷத்தால் அது பச்சை நிறமாக மாறியிருப்பதையும் கண்டார். ஒரு அன்சாரி (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து இந்த (நிகழ்வை) அவர்களுக்கு விவரித்தார்கள். அவர்கள் (அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்)) கூறினார்கள்: நீங்கள் உண்மையைச் சொன்னீர்கள். இது மூன்றாவது வானத்திலிருந்து வந்த உதவி.

அன்றைய தினம் (அதாவது பத்ருப் போர் நாளன்று) முஸ்லிம்கள் எழுபது பேரைக் கொன்றார்கள், எழுபது பேரைச் சிறைப்பிடித்தார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களிடமும் உமர் (ரழி) அவர்களிடமும் கூறினார்கள்: இந்த கைதிகளைப் பற்றி உங்கள் கருத்து என்ன? அபூபக்கர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அவர்கள் நம்முடைய உறவினர்கள் மற்றும் சுற்றத்தார்கள். அவர்களிடமிருந்து பிணைத்தொகையைப் பெற்றுக்கொண்டு அவர்களை விடுதலை செய்ய வேண்டும் என்று நான் நினைக்கிறேன். இது நிராகரிப்பாளர்களுக்கு எதிராக நமக்கு ஒரு பலமாக இருக்கும். அல்லாஹ் அவர்களை இஸ்லாத்தின் பால் வழிநடத்தவும் கூடும். பின்னர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: கத்தாபின் மகனே, உங்கள் கருத்து என்ன? அவர் (உமர் (ரழி)) கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதரே, நான் அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களின் கருத்தைக் கொண்டிருக்கவில்லை. நாம் அவர்களின் தலைகளை வெட்டுவதற்காக அவர்களை நம்மிடம் ஒப்படைக்க வேண்டும் என்பது என் கருத்து. அகீலை அலி (ரழி) அவர்களிடம் ஒப்படையுங்கள், அவர்கள் அவனது தலையை வெட்டட்டும், இன்னின்ன உறவினரை என்னிடம் ஒப்படையுங்கள், நான் அவனது தலையை வெட்டுகிறேன். அவர்கள் நிராகரிப்பாளர்களின் தலைவர்கள் மற்றும் அவர்களில் உள்ள மூத்தவர்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களின் கருத்தை அங்கீகரித்தார்கள், நான் சொன்னதை அங்கீகரிக்கவில்லை.

மறுநாள் நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்தபோது, அவர்களும் அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களும் கண்ணீர் விட்டு அழுதுகொண்டிருப்பதைக் கண்டேன். நான் கூறினேன்: அல்லாஹ்வின் தூதரே, நீங்களும் உங்கள் தோழரும் ஏன் கண்ணீர் விடுகிறீர்கள்? காரணத்தைச் சொல்லுங்கள். ஏனெனில் நான் அழுவேன், அல்லது குறைந்தபட்சம் உங்களுடன் அனுதாபத்தில் அழுவது போல் நடிப்பேன். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: (கைதிகளிடமிருந்து) பிணைத்தொகை வாங்கியதற்காக உங்கள் தோழர்களுக்கு நேர்ந்ததை நினைத்து நான் அழுகிறேன். அவர்கள் அனுபவிக்கவிருந்த வேதனை எனக்குக் காட்டப்பட்டது. அது இந்த மரத்தைப் போல எனக்கு அருகில் கொண்டுவரப்பட்டது. (அவர்கள் தங்களுக்கு அருகிலிருந்த ஒரு மரத்தைச் சுட்டிக்காட்டினார்கள்.) பின்னர் அல்லாஹ் இந்த வசனத்தை வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்: "நிராகரிப்பாளர்களின் பலம் நசுக்கப்படும் வரை ஒரு நபி கைதிகளைப் பிடிப்பது தகுதியானது அல்ல..." வசனத்தின் இறுதி வரை: "ஆகவே, போரில் கிடைத்த பொருட்களை உண்ணுங்கள், (அது) அனுமதிக்கப்பட்டதும் தூய்மையானதும் ஆகும். ஆகவே அல்லாஹ் அவர்களுக்கு போரில் கிடைத்த பொருட்களை அனுமதித்தான்."

ஸயீத் இப்னு ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம், 'பனீ இஸ்ராயீலின் தூதரான மூஸா (அலை) அவர்கள், கிழ்ருடன் சென்றவர் அல்லர் என்று நௌஃப் அல்-பிகாலீ கருதுகிறார்' என்று கூறினேன். அதற்கு அவர்கள், 'அல்லாஹ்வின் எதிரி பொய் சொல்கிறான்' என்றார்கள். உபை இப்னு கஅப் (ரழி) அவர்கள் கூற நான் கேட்டேன்: மூஸா (அலை) அவர்கள் இஸ்ராயீல் மக்களுக்கு சொற்பொழிவாற்ற நின்றார்கள். மக்களிலேயே அதிக ஞானம் உடையவர் யார் என்று அவர்களிடம் கேட்கப்பட்டது, அதற்கு அவர்கள், 'நானே அதிக ஞானம் உடையவன்' என்றார்கள். அதன்பின், அவர் (மிகச் சிறந்த ஞானத்தை) தன்னிடம் சேர்க்காததால் அல்லாஹ் அவர் மீது அதிருப்தி கொண்டான். அவன் அவருக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) அனுப்பினான்: 'என்னுடைய அடியார்களில் ஒரு அடியார் இரண்டு நதிகள் சந்திக்கும் இடத்தில் இருக்கிறார், அவருக்கு உங்களை விட அதிக ஞானம் உள்ளது.' மூஸா (அலை) அவர்கள் கேட்டார்கள்: 'நான் அவரை எப்படி சந்திக்க முடியும்?' அவரிடம் கூறப்பட்டது: 'ஒரு பெரிய கூடையில் ஒரு மீனை எடுத்துச் செல்லுங்கள், அது எங்கே காணாமல் போகிறதோ அங்கே அவரை நீங்கள் காண்பீர்கள்.' அதன்பின் மூஸா (அலை) அவர்கள் ஒரு இளைஞனுடன் (யூஷா) புறப்பட்டார்கள். நூனின் மகன் யோசுவாவும் மூஸா (அலை) அவர்களும் மீனை கூடையில் வைத்தார்கள், அந்த இளைஞனும் (யூஷா) அவர்களுடன் சென்றான், அவர்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட பாறையை அடையும் வரை, மூஸா (அலை) அவர்களும் அவருடைய தோழரும் தூங்கிவிட்டார்கள், அந்தக் கூடையில் இருந்த மீன் அசைந்து கடலில் விழுந்தது, அல்லாஹ் நீரோட்டத்தை ஒரு பெட்டகம் போல தடுத்து நிறுத்தினான், மீனுக்கு வழி உண்டாகும் வரை. மூஸா (அலை) அவர்களும் அவருடைய இளம் தோழரும் ஆச்சரியப்பட்டார்கள், அவர்கள் பகலின் మిగిలిన நேரமும் இரவும் நடந்தார்கள், மூஸா (அலை) அவர்களின் நண்பர் இந்த சம்பவத்தை அவரிடம் தெரிவிக்க மறந்துவிட்டார். காலை ஆனதும், மூஸா (அலை) அவர்கள் அந்த இளைஞனிடம் கூறினார்கள்: 'நமக்கு காலை உணவைக் கொண்டு வாருங்கள், இந்த பயணத்தால் நாம் மிகவும் களைத்துப் போய்விட்டோம்', அவர்கள் கட்டளையிடப்பட்ட (தங்கும்படி) இடத்தை கடக்கும் வரை அவர்கள் சோர்வடையவில்லை. அவர் கூறினார்: 'நாம் சக்ரா (பாறை) அடைந்தபோது நான் மீனை மறந்துவிட்டேன் என்பது உங்களுக்குத் தெரியாதா? அதை நான் நினைவில் கொள்ள முடியாதபடி சைத்தானைத் தவிர வேறு எதுவும் என்னை மறக்கச் செய்யவில்லை?' மீன் ஆற்றில் ஒரு வழியைக் கண்டது எவ்வளவு ஆச்சரியமாக இருக்கிறது? மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அதுதான் நாம் இலக்காகக் கொண்டிருந்தோம்.' பின்னர் அவர்கள் இருவரும் சக்ராவை அடையும் வரை தங்கள் அடிச்சுவடுகளைப் பின்தொடர்ந்தனர்; அங்கே அவர்கள் ஒரு துணியால் மூடப்பட்டிருந்த ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு சலாம் கூறினார்கள். கிழ்ர் அவரிடம் கேட்டார்கள்: 'நம் நாட்டில் அஸ்-ஸலாம் எங்கே இருக்கிறது?' அவர் (மூஸா) கூறினார்கள்: 'நான் மூஸா', அதன்பின் அவர் (கிழ்ர்) கேட்டார்கள்: 'நீங்கள் பனீ இஸ்ராயீலின் மூஸாவையா குறிப்பிடுகிறீர்கள்?' அவர் (மூஸா) கூறினார்கள்: 'ஆம்.' அவர் (கிழ்ர்) கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ்வின் ஞானத்திலிருந்து உங்களுக்கு ஒரு ஞானம் இருக்கிறது, அதை உண்மையில் அல்லாஹ் உங்களுக்கு வழங்கினான், அதைப் பற்றி எனக்கு எதுவும் தெரியாது, மேலும் அல்லாஹ்வின் ஞானத்திலிருந்து எனக்கு ஒரு ஞானம் இருக்கிறது, அதை அவன் எனக்கு வழங்கினான், அதைப் பற்றி உங்களுக்குத் தெரியாது.' மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம் கேட்டார்கள்: 'நீங்கள் எனக்கு நேர்மையைக் கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களைப் பின்தொடரலாமா?' அவர் (கிழ்ர்) கூறினார்கள்: 'நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது; உங்களுக்குத் தெரியாத ஒன்றைப் பற்றி நீங்கள் எப்படி பொறுமையாக இருக்க முடியும்?' மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'நீங்கள் என்னைப் பொறுமையுள்ளவனாகக் காண்பீர்கள், நான் எந்த விஷயத்திலும் உங்களுக்குக் கீழ்ப்படியாமல் இருக்க மாட்டேன்.' கிழ்ர் அவரிடம் கூறினார்கள்: 'நீங்கள் என்னைப் பின்தொடர்ந்தால், நான் அதைப் பற்றி உங்களிடம் பேசும் வரை எதையும் என்னிடம் கேட்காதீர்கள்.' அவர் (மூஸா) கூறினார்கள்: 'ஆம்.' எனவே கிழ்ரும் மூஸா (அலை) அவர்களும் ஆற்றங்கரையில் புறப்பட்டார்கள், அப்போது அவர்களுக்கு முன்னால் ஒரு படகு வந்தது. அவர்கள் இருவரும் (படகு உரிமையாளர்களிடம்) பேசினார்கள், அதனால் அவர்கள் இருவரையும் ஏற்றிச் செல்லலாம். அவர்கள் கிழ்ரை அடையாளம் கண்டுகொண்டு இருவரையும் இலவசமாக ஏற்றிச் சென்றார்கள். அதன்பின் கிழ்ர் படகில் இருந்த ஒரு பலகையைப் பிடித்து அதை உடைத்தெறிந்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'இந்த மக்கள் எங்களை எந்தக் கட்டணமும் இல்லாமல் ஏற்றிச் சென்றார்கள், நீங்கள் அவர்களுடைய படகை உடைக்க முயற்சிக்கிறீர்கள், அதனால் படகில் பயணம் செய்பவர்கள் மூழ்கிவிடுவார்கள். இது நீங்கள் செய்த ஒரு கொடிய செயல்.' அவர் (கிழ்ர்) கேட்டார்கள்: 'நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க மாட்டீர்கள் என்று நான் சொல்லவில்லையா?' அவர்கள் (மூஸா) கூறினார்கள்: 'நான் மறந்ததற்காக என்னைக் குறை கூறாதீர்கள், நான் செய்ததில் கடுமையாக இருக்காதீர்கள்.' பின்னர் அவர்கள் இருவரும் படகிலிருந்து இறங்கி கடற்கரையோரமாக நடக்க ஆரம்பித்தார்கள், அப்போது மற்ற சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு பையனைக் கண்டார்கள். கிழ்ர் அவனது தலையைப் பிடித்து அவனைக் கொன்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் கேட்டார்கள்: 'மற்றொருவரைக் கொன்ற குற்றத்தில் எந்த வகையிலும் குற்றமற்ற ஒரு அப்பாவி நபரை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா? நீங்கள் ஒரு பயங்கரமான காரியத்தைச் செய்திருக்கிறீர்கள்.' அதன்பின் அவர் (கிழ்ர்) கேட்டார்கள்: 'நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களுக்குச் சொல்லவில்லையா?' அவர் (மூஸா) கூறினார்கள்: 'இந்த (செயல்) முந்தையதை விடக் கொடியது.' அவர் (மூஸா) மேலும் கூறினார்கள். 'இதற்குப் பிறகு நான் உங்களிடம் எதைப் பற்றியாவது கேட்டால், என்னுடன் கூட்டு சேராதீர்கள், அப்போது நீங்கள் சந்தேகமின்றி இதற்கான (ஏற்புடைய) காரணத்தைக் காண்பீர்கள்.' பின்னர் அவர்கள் இருவரும் ஒரு கிராமத்தின் மக்களை அடையும் வரை நடந்தார்கள். அவர்கள் அதன் மக்களிடம் உணவு கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் விருந்தினர்களாக அவர்களை உபசரிக்க மறுத்துவிட்டார்கள். அதில் ஒருபுறம் சாய்ந்து விழவிருந்த ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள். கிழ்ர் அதைத் தன் கையால் சரிசெய்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள்: 'நாம் வந்த மக்களே இவர்கள், ஆனால் அவர்கள் நமக்கு விருந்தோம்பல் காட்டவில்லை, நமக்கு உணவு பரிமாறவில்லை. நீங்கள் விரும்பினால் அதற்குக் கூலி பெறலாம்.' அவர் (கிழ்ர்) கூறினார்கள்: 'இது எனக்கும் உங்களுக்கும் இடையிலான பிரிவின் வழி. இப்போது நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாததன் முக்கியத்துவத்தை உங்களுக்கு வெளிப்படுத்த விரும்புகிறேன்.' அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். அல்லாஹ் மூஸா (அலை) அவர்கள் மீது கருணை காட்டுவானாக! மூஸா (அலை) அவர்கள் பொறுமை காட்டியிருந்தால், அவர்கள் இருவரின் (முழுமையான) கதை சொல்லப்பட்டிருக்கும் என்று நான் விரும்புகிறேன். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், மூஸா (அலை) அவர்கள் முதலில் கூறியது மறதியால் தான். பின்னர் ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்து படகின் சுவரில் அமர்ந்து கடலில் இருந்து தண்ணீர் எடுத்தது. அதன்பின், கிழ்ர் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ்வின் ஞானத்துடன் ஒப்பிடும்போது என் ஞானமும் உங்கள் ஞானமும், சிட்டுக்குருவி தன் அலகில் கடலின் தண்ணீரிலிருந்து எடுக்கும் நீரை விடவும் குறைவானது', ஸயீத் இப்னு ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் (ஸூரா கஹ்ஃபின் 79 மற்றும் 80 வசனங்களை) இவ்வாறு ஓதுவார்கள்: அவர்களுக்கு முன்னால் ஒரு மன்னன் இருந்தான், அவன் ஒழுங்காக இருந்த ஒவ்வொரு படகையும் பலவந்தமாகப் பறிமுதல் செய்வான், அந்தப் பையன் ஒரு காஃபிராக இருந்தான்.

ஸயீத் பின் ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம் கூறினேன்: 'பனூ இஸ்ராயீலின் மூஸா (அலை) அவர்கள் அல்-கிள்ருடைய தோழர் அல்ல என்று நவ்ஃப் அல்-பிகாலீ கூறுகிறார்.' ಅದಕ್ಕೆ அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ்வின் எதிரி பொய் சொல்லிவிட்டான். உபய் பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் கூறுவதை நான் கேட்டேன்: "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறுவதை நான் கேட்டேன், 'மூஸா (அலை) அவர்கள் பனூ இஸ்ராயீல் மக்களுக்கு குத்பா (சொற்பொழிவு) நிகழ்த்துவதற்காக நின்றார்கள். அவர்களிடம் கேட்கப்பட்டது: "மக்களில் மிகவும் ஞானமுள்ளவர் யார்?" அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்: "நானே மிகவும் ஞானமுள்ளவன்." ஆகவே, அல்லாஹ் அவரை அறிவுரை கூறினான், ஏனெனில் அவர் அந்த ஞானத்தை அவனிடம் (அல்லாஹ்விடம்) ஒப்படைக்கவில்லை. அல்லாஹ் அவருக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்: "இரண்டு கடல்கள் சங்கமிக்கும் இடத்தில் என்னுடைய அடிமைகளில் ஒரு அடிமை உன்னை விட ಹೆಚ್ಚು ஞானமுள்ளவன்." ஆகவே மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: "என் இறைவனே! நான் அவரை எப்படி சந்திக்க முடியும்?" அவன் (அல்லாஹ்) அவரிடம் கூறினான்: "ஒரு மீனை ஒரு கூடைக்குள் எடுத்துச் செல், எங்கே நீ அந்த மீனை இழந்துவிடுகிறாயோ, அங்கே அவர் இருக்கிறார்." ஆகவே, அவர்கள் புறப்பட்டார்கள், அவர்களுடன் அவருடைய இளைஞனும் புறப்பட்டான் - அவன் யூஷா பின் நூன் ஆவான். மூஸா (அலை) அவர்கள் ஒரு மீனை ஒரு கூடையில் வைத்தார்கள், அவர்களும் அந்த இளைஞனும் நடந்து புறப்பட்டார்கள், அவர்கள் ஒரு பாறையை அடைந்தபோது, மூஸா (அலை) அவர்களும் அவருடைய இளைஞனும் தூங்கிவிட்டார்கள். அந்த மீன் கூடையில் துடித்துக்கொண்டிருந்தது, கடலில் விழுந்துவிட்டது.' அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ் நீரோட்டத்தைத் தடுத்து நிறுத்தினான், அது ஒரு சுரங்கம் போலாகும் வரை, அந்த மீன் சறுக்கிச் செல்ல முடிந்தது. மூஸா (அலை) அவர்களும் அவருடைய இளைஞனும் ஆச்சரியப்பட்டார்கள். அவர்கள் பகலின் மீதமுள்ள பகுதியையும் இரவையும் பயணம் செய்தார்கள், மூஸா (அலை) அவர்களின் தோழன் (மீன் தப்பிச் சென்றதை) அவருக்குத் தெரிவிக்க மறந்துவிட்டான். மூஸா (அலை) அவர்கள் காலையில் எழுந்தபோது, தம் இளைஞனிடம் கூறினார்கள்: எங்களுக்கு நமது காலை உணவைக் கொண்டு வா; நிச்சயமாக நாம் இந்த நமது பயணத்தில் மிகுந்த சோர்வை அடைந்துவிட்டோம் (18:62).' அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ் செல்லுமாறு கட்டளையிட்ட இடத்தை அவர் (மூஸா (அலை)) கடக்கும் வரை அவர் சோர்வடையவில்லை.' அவன் (இளைஞன்) கூறினான்: நாம் அந்தப் பாறையிடம் தங்கியிருந்தபோது உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா? நான் நிச்சயமாக மீனை மறந்துவிட்டேன், ஷைத்தானைத் தவிர வேறு யாரும் அதை நினைவுகூரவிடாமல் என்னை மறக்கச் செய்யவில்லை. அது கடலில் விசித்திரமான முறையில் தன் வழியை அமைத்துக் கொண்டது (18:63). மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: அதுதான் நாம் தேடிக்கொண்டிருந்தோம். ஆகவே, அவர்கள் தங்கள் தடங்களை பின்தொடர்ந்து திரும்பிச் சென்றார்கள் (18:64). அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'ஆகவே, அவர்கள் தங்கள் தடங்களை பின்தொடர ஆரம்பித்தார்கள்.'"

சுஃப்யான் (அறிவிப்பாளர்களில் ஒருவர்) கூறினார்: "அந்தப் பாறையில் ஜீவ ஊற்று ஒன்று இருப்பதாக மக்கள் கூறுகின்றனர், இறக்கும் தருவாயில் உள்ள எவர் மீதும் அதன் தண்ணீர் ஊற்றப்பட்டால், அவர் உயிர் பெற்றுவிடுவார், அந்த மீன் அதன் சிறிதளவுடன் தொடர்பு கொண்டது, அதனால் அதன் மீது தண்ணீர் பட்டபோது அது உயிர் பெற்றது."

அவர் நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அவர்கள் தங்கள் தடங்களைப் பின்தொடர்ந்து பாறையை அடைந்தபோது, ஒரு ஆடையால் மூடப்பட்டிருந்த ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு ஸலாம் கூறினார்கள், அதற்கு அவர் (அல்-கிள்ர்) பதிலளித்தார்கள்: உங்கள் தேசத்தில் இப்படி ஒரு ஸலாம் உண்டா? அவர் (மூஸா (அலை)) கூறினார்கள்: நான் மூஸா. அவர் (அல்-கிள்ர்) கேட்டார்கள்: பனூ இஸ்ராயீலின் மூஸாவா? அவர் (மூஸா (அலை)) கூறினார்கள்: ஆம். அவர் (அல்-கிள்ர்) கூறினார்கள்: ஓ மூஸாவே! நிச்சயமாக அல்லாஹ்விடமிருந்து உங்களுக்கு அல்லாஹ் கற்பித்த சில ஞானம் இருக்கிறது, அது எனக்கு கற்பிக்கப்படவில்லை, மேலும் அல்லாஹ்விடமிருந்து எனக்கு அல்லாஹ் கற்பித்த சில ஞானம் இருக்கிறது, அது உங்களுக்கு கற்பிக்கப்படவில்லை.' ஆகவே மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: உங்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்ட ஞானத்திலிருந்து எனக்கு நீங்கள் கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களைப் பின்தொடரலாமா? (18:66) அதற்கு அவர் (அல்-கிள்ர்) கூறினார்கள்: நிச்சயமாக, என்னுடன் நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாது! நீங்கள் அறியாத ஒரு விஷயத்தில் நீங்கள் எப்படி பொறுமையாக இருக்க முடியும்? அவர் (மூஸா (அலை)) கூறினார்கள்: அல்லாஹ் நாடினால், என்னை நீங்கள் பொறுமையுள்ளவனாகக் காண்பீர்கள், நான் உங்களுக்கு எந்த வகையிலும் மாறு செய்ய மாட்டேன் (18:67-69). அல்-கிள்ர் அவரிடம் கூறினார்கள்: அப்படியானால் நீங்கள் என்னைப் பின்தொடர்ந்தால், நானாகவே அதைப் பற்றி உங்களுக்குக் குறிப்பிடும் வரை எதைப் பற்றியும் என்னிடம் கேட்காதீர்கள் (18:70). மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: ஆம். ஆகவே மூஸா (அலை) அவர்களும் அல்-கிள்ரும் கடற்கரையோரமாக நடக்கத் தொடங்கினார்கள். ஒரு படகு அவர்களைக் கடந்து சென்றது, அவர்கள் (படகோட்டிகளிடம்) தங்களை படகில் ஏற்றிக்கொள்ளுமாறு பேசினார்கள். அவர்கள் அல்-கிள்ரை அடையாளம் கண்டுகொண்டதால், அவர்கள் இருவரையும் கட்டணமின்றி சவாரி செய்ய அனுமதித்தார்கள். அல்-கிள்ர் (படகில் இருந்த) பலகைகளில் ஒன்றை எடுத்து அதை அகற்றினார்கள், அதனால் மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள்: இந்த மக்கள் நமக்கு கட்டணமின்றி சவாரி செய்ய அனுமதித்தார்கள், ஆனாலும் நீங்கள் அவர்களின் படகை நாசமாக்கிவிட்டீர்கள், அதனால் அதன் மக்கள் மூழ்கிவிடுவார்கள். நிச்சயமாக நீங்கள் ஒரு பயங்கரமான செயலைச் செய்துவிட்டீர்கள் (18:71). அதற்கு அவர் (அல்-கிள்ர்) கூறினார்கள்: என்னுடன் நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா? (18:72). அவர் (மூஸா (அலை)) கூறினார்கள்: நான் மறந்ததற்காக என்னைக் கணக்கில் கொள்ளாதீர்கள், என் விஷயத்தில் என்னிடம் கடுமையாக நடந்து கொள்ளாதீர்கள் (18:73). பின்னர் அவர்கள் படகிலிருந்து வெளியேறினார்கள், அவர்கள் கடற்கரையில் நடந்து கொண்டிருந்தபோது, மற்ற இரண்டு சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவனைக் கண்டார்கள். ஆகவே அல்-கிள்ர் அவனது தலையைப் பிடித்து, தம் கைகளால் அதைப் பிடுங்கி, அவனைக் கொன்றார்கள். அதனால் மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள்: யாரையும் கொல்லாத ஒரு நிரபராதியான நபரை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா! நிச்சயமாக நீங்கள் ஒரு கொடூரமான செயலைச் செய்துவிட்டீர்கள் (18:74). அதற்கு அவர் (அல்-கிள்ர்) கூறினார்கள்: என்னுடன் நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா? (18:75) - அவர் (அறிவிப்பாளர்) கூறினார்: - "இது முந்தையதை விட கடுமையானதாக இருந்தது" - அவர் (மூஸா (அலை)) கூறினார்கள்: இதற்குப் பிறகு நான் எதைப் பற்றியாவது உங்களிடம் கேட்டால், என்னிடமிருந்து நீங்கள் ஒரு சாக்குப்போக்கைப் பெற்றுவிட்டீர்கள். ஆகவே அவர்கள் இருவரும் ஒரு ஊர் மக்களை அடையும் வரை முன்னேறிச் சென்றார்கள். அவர்கள் அவர்களிடம் உணவு கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் இவர்களை உபசரிக்க மறுத்துவிட்டார்கள். அங்கே அவர்கள் விழும் நிலையில் இருந்த ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள் (18:76 & 77). அவர் (அறிவிப்பாளர்) கூறினார்: - அதாவது சாய்ந்திருந்த - 'ஆகவே அல்-கிள்ர் அவர்கள் தம் கையை இவ்வாறு செய்து, அதை நிமிர்த்தினார்கள் (18:77), அதனால் மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள்: நாம் இந்த மக்களிடம் வந்தோம், அவர்கள் நம்மை விருந்தினர்களாக நடத்தவுமில்லை, நமக்கு உணவளிக்கவுமில்லை. நீங்கள் விரும்பியிருந்தால், நிச்சயமாக இதற்காக கூலி பெற்றிருக்கலாம்! அதற்கு அவர் (அல்-கிள்ர்) கூறினார்கள்: "இதுதான் உங்களுக்கும் எனக்கும் இடையிலான பிரிவு. நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாத (அந்த) விஷயங்களின் விளக்கத்தை நான் உங்களுக்குச் சொல்வேன் (18:77 & 78).'"

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ் மூஸா (அலை) அவர்கள் மீது கருணை காட்டுவானாக! அவர்கள் பொறுமையாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நாங்கள் விரும்புகிறோம், அதனால் அவர்கள் இருவரைப் பற்றியும் எங்களுக்கு அதிக ஞானம் கிடைத்திருக்கும்.' உபய் பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'ஆகவே அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'முதல் முறை மூஸா (அலை) அவர்கள் மறந்திருந்தார்கள்.'' அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'மேலும் ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்தது, அது ஒரு படகின் விளிம்பில் அமர்ந்து, கடலில் கொத்தியது. ஆகவே அல்-கிள்ர் அவரிடம் (மூஸாவிடம்) கூறினார்கள்: என்னுடைய ஞானமும் உங்களுடைய ஞானமும் அல்லாஹ்வின் ஞானத்திலிருந்து எதையும் குறைத்துவிடாது, இந்தச் சிட்டுக்குருவி கடலிலிருந்து குறைப்பதைப் போலன்றி.' ஸயீத் பின் ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "மேலும் அவர்" - அதாவது இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் - "ஓதிக் காட்டுவார்கள்: 'அவர்களுக்கு முன்னால் ஒவ்வொரு நல்ல படகையும் பலவந்தமாகப் பறித்துக் கொள்ளும் ஒரு மன்னன் இருந்தான் (18:79).' மேலும் அவர் ஓதிக் காட்டுவார்கள்: 'அந்தச் சிறுவனைப் பொறுத்தவரை, அவன் ஒரு காஃபிராக (நிராகரிப்பாளனாக) இருந்தான் (18:80).'"