ஜாபிர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அறிவித்தார்கள்:

என் தந்தை ஷஹீத் ஆக்கப்பட்டபோது, நான் அன்னாரின் முகத்திலிருந்து துணியை அகற்றி அழுதேன். மக்கள் அவ்வாறு செய்ய வேண்டாமென என்னைத் தடுத்தார்கள். ஆனால் நபி (ஸல்) அவர்கள் என்னைத் தடுக்கவில்லை. பிறகு என் அத்தை ஃபாத்திமா (ரழி) அழ ஆரம்பித்தார்கள். மேலும் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "நீங்கள் அழுதாலும் அழாவிட்டாலும் ஒன்றுதான். வானவர்கள் தங்களுடைய இறக்கைகளால் தொடர்ச்சியாக அவருக்கு நிழலிட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள், நீங்கள் அவரை (களத்திலிருந்து) அப்புறப்படுத்தும் வரைக்கும்."

ஜாபிர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

என் தந்தையின் சிதைக்கப்பட்ட உடல் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கொண்டுவரப்பட்டு, அவர்களுக்கு முன்னால் வைக்கப்பட்டது. நான் அவரது முகத்தைத் திறக்கச் சென்றேன், ஆனால் என் தோழர்கள் (ரழி) என்னை தடுத்தார்கள். பின்னர் ஒரு பெண்ணின் ஒப்பாரி சத்தம் கேட்கப்பட்டது, மேலும் அப்பெண் அம்ர் (ரழி) அவர்களின் மகளாகவோ அல்லது சகோதரியாகவோ இருக்கலாம் என்று சொல்லப்பட்டது. நபி (ஸல்) அவர்கள், "அவள் ஏன் அழுகிறாள்?" என்று கூறினார்கள். அல்லது, "அழாதீர்கள், ஏனெனில் வானவர்கள் இன்னும் தங்கள் இறக்கைகளால் அவருக்கு நிழலிட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள்" என்று கூறினார்கள். (அல்-புகாரி அவர்கள், துணை அறிவிப்பாளரான ஸதகாவிடம், "இந்த அறிவிப்பில் 'அவர் தூக்கப்படும் வரை?' என்ற சொற்றொடர் உள்ளதா?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு ஸதகா அவர்கள், "ஜாபிர் (ரழி) அவர்கள் அதை கூறியிருக்கலாம்" என்று பதிலளித்தார்கள்.)

ஜாபிர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அவர்களுடைய தந்தை உஹுத் போர் நாளில் கொல்லப்பட்டார்கள். அவர்கள் கூறினார்கள்:

"நான் அழுதவாறே அவருடைய முகத்தை விலக்க ஆரம்பித்தேன். மக்கள் என்னை அப்படிச் செய்ய வேண்டாம் என்று கூறினார்கள். ஆனால், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னைத் தடுக்கவில்லை. என்னுடைய அத்தை அழ ஆரம்பித்தார்கள், மேலும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அழாதீர்கள், ஏனெனில் நீங்கள் அவரைத் தூக்கும் வரை வானவர்கள் தங்களுடைய இறக்கைகளால் அவருக்கு நிழல் கொடுத்துக் கொண்டே இருந்தார்கள்.'"