ஜரீர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நான் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்டதிலிருந்து அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னைவிட்டும் தங்களைத் திரையிட்டுக் கொண்டதில்லை. மேலும், எப்போதெல்லாம் அவர்கள் என்னைப் பார்த்தார்களோ, புன்னகையுடனேயே என்னை வரவேற்பார்கள். ஒருமுறை நான் அவர்களிடம், என்னால் குதிரைகளின் மீது உறுதியாக அமர முடியவில்லை என்று கூறினேன். அவர்கள் தங்கள் கரத்தால் என் மார்பில் தட்டிவிட்டு, "யா அல்லாஹ்! இவரை உறுதியானவராகவும், வழிகாட்டுபவராகவும், நேர்வழி பெற்றவராகவும் ஆக்குவாயாக" என்று கூறினார்கள்.

ஜரீர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நபி (ஸல்) அவர்கள், நான் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்டதிலிருந்து என்னை விட்டும் தங்களைத் திரையிட்டுக் கொண்டதில்லை (நான் அவர்களைச் சந்திப்பதற்கு ஒருபோதும் அவர்கள் என்னைத் தடுத்ததில்லை); மேலும், அவர்கள் என்னைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் புன்னகையுடன் என்னை வரவேற்பார்கள்.

ஒருமுறை நான் அவர்களிடம், என்னால் குதிரைகளின் மீது உறுதியாக அமர முடியவில்லை என்று கூறினேன்.

அவர்கள் தமது கரத்தால் எனது நெஞ்சில் தடவிக் கொடுத்தார்கள், மேலும், "யா அல்லாஹ்! இவரை உறுதியானவராக ஆக்குவாயாக; மேலும் இவரை வழிகாட்டுபவராகவும் நேர்வழி பெற்றவராகவும் ஆக்குவாயாக" என்று கூறினார்கள்.

அப்துர்-ரஹ்மான் இப்னு அபூ உமைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள் - அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களில் ஒருவராக இருந்தார்கள்:

நபி (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து, அவர்கள் முஆவியா (ரழி) அவர்களைப் பற்றி கூறினார்கள்: "யா அல்லாஹ், அவரை வழிகாட்டுபவராகவும், அவர் மூலம் (மற்றவர்களுக்கு) வழிகாட்டப்படுபவராகவும் ஆக்குவாயாக."

ஜரீர் பின் அப்துல்லாஹ் அல்-பஜலீ (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"நான் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்ட காலத்திலிருந்து, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னைப் பார்க்க அனுமதி மறுத்ததே இல்லை. மேலும், அவர்கள் என்னைக் கண்டபோதெல்லாம் என் முகத்தில் புன்னகைப்பார்கள். என்னால் குதிரையின் மீது உறுதியாக அமர முடியவில்லை என்று நான் அவர்களிடம் முறையிட்டேன். எனவே, அவர்கள் தங்கள் கையால் என் மார்பில் தட்டிவிட்டு, 'அல்லாஹ்வே, இவரை உறுதியானவராகவும், மற்றவர்களுக்கு வழிகாட்டுபவராகவும், நேர்வழி பெற்றவராகவும் ஆக்குவாயாக' என்று கூறினார்கள்."