நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு முன்னால் ஒருவர் மற்றொரு மனிதரைப் புகழ்ந்தார். நபி (ஸல்) அவர்கள் அவரிடம், "உனக்குக் கேடுண்டாகட்டும், நீ உன் தோழரின் கழுத்தைத் துண்டித்துவிட்டாய், நீ உன் தோழரின் கழுத்தைத் துண்டித்துவிட்டாய்," என்று பலமுறை கூறிவிட்டு, பின்னர் மேலும் கூறினார்கள், "உங்களில் எவரேனும் தம் சகோதரரைப் புகழ வேண்டியிருந்தால், 'அவர் இன்னின்ன விதமாக இருக்கிறார் என நான் எண்ணுகிறேன்; அல்லாஹ்வே உண்மையை நன்கறிந்தவன்; அல்லாஹ்வுக்கு முன்னால் எவருடைய நன்னடத்தையையும் நான் உறுதிப்படுத்த மாட்டேன்; எனினும் அவர் இன்னின்ன விதமாக இருக்கிறார் என நான் எண்ணுகிறேன்' என்று அவர் கூறட்டும், அவரைப் பற்றித் தான் கூறுவதை அவர் உண்மையாகவே அறிந்திருந்தால்."
حَدَّثَنَا آدَمُ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ خَالِدٍ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي بَكْرَةَ، عَنْ أَبِيهِ، أَنَّ رَجُلاً، ذُكِرَ عِنْدَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَأَثْنَى عَلَيْهِ رَجُلٌ خَيْرًا، فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم " وَيْحَكَ قَطَعْتَ عُنُقَ صَاحِبِكَ ـ يَقُولُهُ مِرَارًا ـ إِنْ كَانَ أَحَدُكُمْ مَادِحًا لاَ مَحَالَةَ فَلْيَقُلْ أَحْسِبُ كَذَا وَكَذَا. إِنْ كَانَ يُرَى أَنَّهُ كَذَلِكَ، وَحَسِيبُهُ اللَّهُ، وَلاَ يُزَكِّي عَلَى اللَّهِ أَحَدًا ". قَالَ وُهَيْبٌ عَنْ خَالِدٍ " وَيْلَكَ ".
அபூ பக்ரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு முன்னிலையில் ஒரு மனிதர் குறிப்பிடப்பட்டார், அப்போது மற்றொரு மனிதர் அவரை மிகவும் புகழ்ந்தார். நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ் உமக்குக் கருணை புரிவானாக! நீர் உம்முடைய நண்பரின் கழுத்தை வெட்டிவிட்டீர்." நபி (ஸல்) அவர்கள் இந்த வாக்கியத்தைப் பலமுறை திரும்பத் திரும்பக் கூறிவிட்டு, மேலும் கூறினார்கள்: "உங்களில் எவரேனும் ஒருவரைப் புகழ்வது இன்றியமையாததாக இருந்தால், அவர் உண்மையாகவே அவ்வாறு கருதினால், 'அவர் இன்னின்ன தன்மையுடையவர் என நான் எண்ணுகிறேன்' என்று கூறட்டும். அல்லாஹ்வே அவனுடைய கணக்கைத் தீர்ப்பவன் (அவனுடைய யதார்த்த நிலையை அல்லாஹ் நன்கறிவான்); அல்லாஹ்வுக்கு முன்னால் எவரும் எவரையும் பரிசுத்தமானவர் என்று கூற முடியாது." (காலித் அவர்கள், "அல்லாஹ் உமக்குக் கருணை புரிவானாக!" என்பதற்குப் பதிலாக "உமக்குக் கேடுண்டாகட்டும்!" என்று கூறினார்கள்.)
وَحَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ عَبَّادِ بْنِ جَبَلَةَ بْنِ أَبِي رَوَّادٍ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ،
ح وَحَدَّثَنِي أَبُو بَكْرِ بْنُ نَافِعٍ، أَخْبَرَنَا غُنْدَرٌ، قَالَ شُعْبَةُ حَدَّثَنَا عَنْ خَالِدٍ الْحَذَّاءِ، عَنْ عَبْدِ،
الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي بَكْرَةَ عَنْ أَبِيهِ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ ذُكِرَ عِنْدَهُ رَجُلٌ فَقَالَ
رَجُلٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا مِنْ رَجُلٍ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَفْضَلُ مِنْهُ فِي كَذَا
وَكَذَا . فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم " وَيْحَكَ قَطَعْتَ عُنُقَ صَاحِبِكَ " . مِرَارًا يَقُولُ
ذَلِكَ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم " إِنْ كَانَ أَحَدُكُمْ مَادِحًا أَخَاهُ لاَ مَحَالَةَ فَلْيَقُلْ
أَحْسِبُ فُلاَنًا إِنْ كَانَ يُرَى أَنَّهُ كَذَلِكَ وَلاَ أُزَكِّي عَلَى اللَّهِ أَحَدًا " .
அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு அபூபக்ரா (ரழி) அவர்கள் தமது தந்தை அபூபக்ரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாக அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் சமுகத்தில் ஒரு மனிதரைப் பற்றிக் குறிப்பிடப்பட்டது, அப்போது ஒருவர் கூறினார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்), அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்குப் பிறகு இவரை விடச் சிறந்த மனிதர் எவருமில்லை. அதற்கு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: உமக்குக் கேடு உண்டாகட்டும், நீர் உமது நண்பரின் கழுத்தை ஒடித்து விட்டீர். இவ்வாறு இரண்டு முறை கூறினார்கள். பிறகு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: உங்களில் எவரேனும் தமது சகோதரரைப் புகழ வேண்டியிருந்தால், அவர் கூறட்டும்: நான் அவரை இன்னாரின்னார் என்று கருதுகிறேன். அப்போதும் கூட அவர் கூறட்டும்: அல்லாஹ் கருதுவதை விட மேலாக நான் எவரையும் தூய்மையானவராகக் கருத மாட்டேன்.
அபூ பக்ரா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்களின் முன்னிலையில் ஒரு மனிதர் மற்றொரு மனிதரை அவரது முகத்திற்கு நேராகப் புகழ்ந்தபோது, நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
நீர் உமது நண்பரின் கழுத்தை வெட்டிவிட்டீர் (இதை மூன்று முறை கூறினார்கள்). பின்னர் அவர்கள் கூறினார்கள்: தமது தோழரைப் புகழாமல் இருக்க முடியாதவர், "நான் அவரை இன்னின்ன விதமாக கருதுகிறேன் (அவர் கூற விரும்பியவாறு), ஆனால் அல்லாஹ்விடம் அவரை நான் பரிசுத்தமானவர் என்று கூறமாட்டேன்" என்று கூறட்டும்.
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ، حَدَّثَنَا شَبَابَةُ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ خَالِدٍ الْحَذَّاءِ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي بَكْرَةَ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ مَدَحَ رَجُلٌ رَجُلاً عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ ـ صلى الله عليه وسلم ـ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلى الله عليه وسلم ـ " وَيْحَكَ قَطَعْتَ عُنُقَ صَاحِبِكَ " . مِرَارًا ثُمَّ قَالَ " إِنْ كَانَ أَحَدُكُمْ مَادِحًا أَخَاهُ فَلْيَقُلْ أَحْسِبُهُ وَلاَ أُزَكِّي عَلَى اللَّهِ أَحَدًا " .
அப்துர்-ரஹ்மான் பின் அபூபக்ரா (ரழி) அவர்கள், அவர்களுடைய தந்தை (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக அறிவிக்கிறார்கள்:
"ஒரு மனிதர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் முன்னிலையில் மற்றொரு மனிதரைப் புகழ்ந்தார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், 'உனக்குக் கேடு உண்டாகட்டும், நீ உன்னுடைய தோழரின் கழுத்தை வெட்டிவிட்டாய்' என்று பலமுறை கூறினார்கள். பிறகு அவர்கள் கூறினார்கள்: 'உங்களில் எவரேனும் தம் சகோதரரைப் புகழ்ந்தால், "நான் அவரை இன்னாரெனக் கருதுகிறேன், ஆனால் அல்லாஹ்வுக்கு முன் நான் எவரையும் தூய்மையானவர் என்று கூறமாட்டேன்" என்று அவர் கூறட்டும்.'"
حَدَّثَنَا مُحَمَّدٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا آدَمُ، قَالَ: حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ خَالِدٍ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي بَكْرَةَ، عَنْ أَبِيهِ، أَنَّ رَجُلاً ذُكِرَ عِنْدَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَأَثْنَى عَلَيْهِ رَجُلٌ خَيْرًا، فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم: وَيْحَكَ قَطَعْتَ عُنُقَ صَاحِبِكَ، يَقُولُهُ مِرَارًا، إِنْ كَانَ أَحَدُكُمْ مَادِحًا لاَ مَحَالَةَ فَلْيَقُلْ: أَحْسَبُ كَذَا وَكَذَا، إِنْ كَانَ يَرَى أَنَّهُ كَذَلِكَ، وَحَسِيبُهُ اللَّهُ، وَلاَ يُزَكِّي عَلَى اللهِ أَحَدًا.
அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்களின் முன்னிலையில் ஒரு மனிதரைப் பற்றிக் குறிப்பிடப்பட்டது, மேலும் ஒருவர் அவரைப் புகழ்ந்தார். நபி (ஸல்) அவர்கள், "உனக்குக் கேடு உண்டாகட்டும்! நீ உன் தோழரின் கழுத்தை வெட்டிவிட்டாய்!" என்று கூறினார்கள். மேலும் அவர்கள் இதை பலமுறை திரும்பத் திரும்பக் கூறினார்கள். அவர்கள் தொடர்ந்தார்கள், "உங்களில் ஒருவர் யாரையாவது புகழ வேண்டியிருந்தால், அவர், 'நான் இன்னாரை இன்னவாறு கருதுகிறேன்' என்று கூறட்டும். அவர் உண்மையில் அவ்வாறுதான் இருக்கிறார் என்று அவர் கருதினால், அல்லாஹ்வே அவரைப் பற்றி கணக்கெடுப்பான். ஒருவரின் நற்பண்புக்கு சான்றளிக்கும் அல்லாஹ்வின் உரிமையை யாரும் எடுத்துக் கொள்ள முடியாது."
وعن أبي بكر رضي الله عنه أن رجلا ذُكر عند النبي صلى الله عليه وسلم ، فأثنى عليه رجل خيرًا، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : "ويحك! قطعت عنق صاحبك" يقوله مرارًا "وإن كان أحدكم مادحًا لا محالة، فليقل: أحسب كذا وكذا إن كان يرى أنه كذلك وحسيبه الله، ولا يزكي على الله أحدًا" ((متفق عليه)).
அபூ பக்ரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நபி (ஸல்) அவர்களிடம் ஒரு மனிதரைப் பற்றிக் குறிப்பிடப்பட்டது, அப்போது ஒருவர் அவரைப் புகழ்ந்தார். அதைக் கேட்ட நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "உனக்கு நாசம்தான்! நீ உனது நண்பனின் கழுத்தை முறித்துவிட்டாய்!" இதை அவர்கள் பலமுறை கூறிவிட்டு, மேலும் சொன்னார்கள், "உங்களில் ஒருவர் தன் நண்பனைப் புகழ்ந்தே ஆகவேண்டும் என்றிருந்தால், 'அவர் அப்படியும் இப்படியும் இருக்கிறார் என நான் எண்ணுகிறேன். அல்லாஹ்வே அவரை நன்கு அறிந்தவன்' என்று கூறட்டும். அவர் அப்படியும் இப்படியும் இருக்கிறார் என நீங்கள் கருதினால், அல்லாஹ்விடத்தில் நீங்களே பொறுப்பாளியாவீர்கள். ஏனெனில், அல்லாஹ்வுக்கு எதிராக எவரும் மற்றவர்களின் தூய்மைக்கு சாட்சி கூற முடியாது."